Eίστε παντρεμένος, Ίγκορ. Όταν η γυναίκα σας η Κατρίν το μάθει…, είπε η Σανέλ κι ο Στραβίνσκι της απαντά: Το ξέρει ότι σας αγαπώ. O σπουδαίος συνθέτης με το πολύπλευρο έργο, γεννήθηκε στις 17 Ιουνίου του 1882.
Γράφει η Μανταλένα-Μαρία Διαμαντή
Εκείνη… Μια γυναίκα με δυναμική προσωπικότητα, μπροστά από την εποχή της, που κατάφερε να φέρει την επανάσταση στο χώρο της μόδας του 20ου αιώνα αλλά και στην εικόνα του γυναικείου σώματος. Αν και έχει φύγει από τη ζωή εδώ και 45 χρόνια, με την καινοτόμο φιλοσοφία της για τη μόδα, για τη ζωή και με το ανατρεπτικό στυλ που έδωσε μέσα από τις δημιουργίες της…άφησε εποχή!
Εκείνος…Ένας σημαντικός μουσικός συνθέτης του 20ού αιώνα. Το έργο του προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις στον κόσμο της λόγια σύγχρονοης μουσική καθώς ήταν πολύπλευρο και είχε παραδοξότητες σε ορισμένες εκφραστικές επιλογές του. Χαρακτηριζόταν από τις σκληρές διαφωνίες και αρμονικές ελευθερίες, τους ιδιόρρυθμους συνδυασμούς ορχηστρικών χρωμάτων, εξωτικών κλιμάκων, πολυτονικότητας και πολυρυθμίας, μελωδικών στυλ και ρυθμών. Σε κάθε νέο του έργο προσπαθούσε να πει κάτι καινούριο και πρωτότυπο και να μην επαναλάβει τον εαυτό του. `Εγραψε όπερες, χοροδράματα με πιο γνωστά την “Ιεροτελεστία της Άνοιξης”, την “Πετρούσκα” και “Το Πουλί της Φωτιάς”, κομμάτια για ορχήστρα, έργα για πιάνο, μουσική δωματίου, τραγούδια και κομμάτια για φωνή και ορχήστρα.
Η ζωή της εκκεντρικής ντίβα της μόδας, της Kοκό Σανέλ, εκτός από “ράψιμο”, είχε και πολλούς θυελλώδεις έρωτες… Η Σανέλ μπορεί να μην ήταν ιδιαίτερα όμορφη, η αίγλη της προσωπικότητά της όμως, την έκανε άκρως γοητευτική και σαγηνευτική. Αν και δεν παντρεύτηκε ποτέ, αγαπήθηκε από σημαντικούς άντρες της εποχής – που ανήκαν σε κάποια ανώτερη κοινωνικά τάξη.
Μέσα από την καταγραφή του Πωλ Μοράν στο βιβλίο ” Η αύρα της Σανέλ”, η Κοκό μιλά για τους άνδρες της ζωής της – εραστές και συνεργάτες- και είναι φανερή η δύναμη του χαρακτήρα της και πως δεν χαρίζεται σε κανέναν
Δεν είναι τυχαίο ότι συσχετίστηκε με το μοντέρνο κίνημα– καλλιτέχνες που όπως εκείνη, ήθελαν να σπάσουν τους παλαιούς κωδικούς και να βρουν τρόπο να εκφράσουν τον εαυτό τους. Ανάμεσά τους ο Ντιάγκιλεφ, ο Πικάσο, ο Στραβίνσκι και ο Κοκτώ.
Στο Παρίσι του 1913, η Κοκό Σανέλ, ανερχόμενη σχεδιάστρια μόδας, πρωτοσυναντά τον Ρώσο συνθέτη Ιγκόρ Στραβίνσκι στην πρεμιέρα του έργου του «Ιεροτελεστία της Ανοιξης». Πρόκειται για ένα μπαλέτο που έμελλε να επικριθεί από το κοινό της εποχής, που δεν ευνοούσε οποιονδήποτε μοντερνισμό στην κλασική μουσική.
Ο Στραβίσκι ήταν σημαντικός μουσικός συνθέτης του 20ού αιώνα. Το πολύπλευρο έργο του καθώς και οι παραδοξότητες ορισμένων εκφραστικών επιλογών του, προκάλεσαν έντονες αντιπαραθέσεις στον κόσμο της λόγιας σύγχρονης μουσικής.
Ο έρωτας της Κοκό με τον διάσημο συνθέτη Ιγκόρ Στραβίνσκυ – είναι γνωστός. Ωστόσο εκείνη δεν τον παραδέχτηκε ξεκάθαρα… Όταν γνωρίστηκαν εκείνος ήταν παντρεμένος. Ο γάμος του δεν εμπόδισε να τη φλεράρει τη σπουδαία σχεδιάστρια. Όταν μάλιστα εκείνη προσπάθησε να τον αποθαρρύνει λέγοντάς του :”Eίστε παντρεμένος, Ίγκορ. Όταν η γυναίκα σας η Κατρίν το μάθει…”, εκείνος της απάντησε “Το ξέρει ότι σας αγαπώ. Σε ποιόν άλλο, εκτός από εκείνη, θα μπορούσα να εμπιστευτώ κάτι τόσο σοβαρό;” και συνεχίζει…”
“Θα μπορούσα να δώσω ένα κοντσέρτο στην αίθουσα Γκαβώ, μου εμπιστεύτηκε μια μέρα ο Στραβίνσκι, αλλά δεν έχω αρκετά χρήματα για την εγγύηση. Του απάντησα ότι το αναλάμβανα εγώ. Κάλεσα τον Ανσερμέ. Το θέμα τακτοποιήθηκε. (…) Ο Στραβίνσκι μου έμαθε μουσική. Τα λίγα που ξέρω σ`αυτόν τα οφείλω. Μου μιλούσε για τον Βάγκνερ, για τον Μπετόβεν, που ήταν ο εφιάλτης του, για τη Ρωσία.”
Όπως εκμυστηρεύεται η Σανέλ στον Πωλ Μοράντ, η φίλη της Μίσια δεν ενέκρινε τη σχέση της με τον Στραβίνσκι. Σε τηλεγράφημα του λέει “Η Κοκό είναι μια μοδιστρούλα που προτιμά τους μεγάλους δούκες από τους καλλιτέχνες.” Αυτή η περιπέτεια, μεταμόρφωσε τον Ίγκορ από άνθρωπο μαζεμένο και συνεσταλμένο σε κατακτημένο και κατακτητή. “Όπως πολλοί μουσικοί, ο Ιγκόρ έγινε καταπληκτικός επιχειρηματίας, με πλήρη συναίσθηση των καλλιτεχνικών του δικαιωμάτων και ικανός να υποστηρίξει τα συμφέροντά του.»
Η ταινία «Κοκό Σανέλ και Ιγκόρ Στραβίνσκι» του Γιαν Κούνεν που είναι βασισμένη στη μυθιστορηματική βιογραφία του Κρις Γκρίνχαλτζ «Coco and Igor» (εκδόσεις «Εμπειρία εκδοτική»), η ταινία με τους Μαντς Μίκελσεν και Αννα Μουγκλαλίς έφερε στο προσκήνιο τον θυελλώδη έρωτα της Κοκό Σανέλ και του Ιγκόρ Στραβίνσκι.
Σύμφωνα με το έργο, όταν η Κοκό, διάσημη πια, τον ξαναβλέπει να προσπαθεί να τα φέρει βόλτα με την πολυμελή οικογένειά του, τον καλεί, μαζί με την άρρωστη γυναίκα και τα τέσσερα παιδιά τους, να εγκατασταθούν στην εξοχική της έπαυλη. Αδιαφορώντας για την παρουσία της συζύγου κάτω από την ίδια στέγη, η Σανέλ θα αποπλανήσει τον Στραβίνσκι σε μια παθιασμένη ερωτική σχέση. Ο οίκος Σανέλ, ωστόσο, χαρακτήρισε ανυπόστατη φημολογία το ειδύλλιο.
Μελετητές του Στραβίνσκι επιμένουν ότι ο κινηματογραφικός Ιγκόρ είχε ελάχιστη σχέση με τον πραγματικό συνθέτη. Αναφέρεται ότι ο συνθέτης λανθασμένα παρουσιάζεται εξαρτημένος από τη γυναίκα του -η οποία επιμελείται τα μουσικά του κείμενα- όπως και από την ερωμένη του -η οποία φέρεται να αποτελεί πηγή έμπνευσής του.
Εκείνη, ανεξάρτητη, παιδί της εποχής της, εκείνος συντηρητικός απόγονος της τσαρικής Ρωσίας…
Τί ισχύει και τί όχι κανείς να πει με σιγουριά… Μόνο η Κοκό και ο Ιγκόρ γνωρίζουν…
Εκείνη… Μια γυναίκα με δυναμική προσωπικότητα, μπροστά από την εποχή της, που κατάφερε να φέρει την επανάσταση στο χώρο της μόδας του 20ου αιώνα αλλά και στην εικόνα του γυναικείου σώματος. Αν και έχει φύγει από τη ζωή εδώ και 45 χρόνια, με την καινοτόμο φιλοσοφία της για τη μόδα, για τη ζωή και με το ανατρεπτικό στυλ που έδωσε μέσα από τις δημιουργίες της…άφησε εποχή!
Εκείνος…Ένας σημαντικός μουσικός συνθέτης του 20ού αιώνα. Το έργο του προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις στον κόσμο της λόγια σύγχρονοης μουσική καθώς ήταν πολύπλευρο και είχε παραδοξότητες σε ορισμένες εκφραστικές επιλογές του. Χαρακτηριζόταν από τις σκληρές διαφωνίες και αρμονικές ελευθερίες, τους ιδιόρρυθμους συνδυασμούς ορχηστρικών χρωμάτων, εξωτικών κλιμάκων, πολυτονικότητας και πολυρυθμίας, μελωδικών στυλ και ρυθμών. Σε κάθε νέο του έργο προσπαθούσε να πει κάτι καινούριο και πρωτότυπο και να μην επαναλάβει τον εαυτό του. `Εγραψε όπερες, χοροδράματα με πιο γνωστά την “Ιεροτελεστία της Άνοιξης”, την “Πετρούσκα” και “Το Πουλί της Φωτιάς”, κομμάτια για ορχήστρα, έργα για πιάνο, μουσική δωματίου, τραγούδια και κομμάτια για φωνή και ορχήστρα.
Μέσα από την καταγραφή του Πωλ Μοράν στο βιβλίο ” Η αύρα της Σανέλ”, η Κοκό μιλά για τους άνδρες της ζωής της – εραστές και συνεργάτες- και είναι φανερή η δύναμη του χαρακτήρα της και πως δεν χαρίζεται σε κανέναν
Δεν είναι τυχαίο ότι συσχετίστηκε με το μοντέρνο κίνημα– καλλιτέχνες που όπως εκείνη, ήθελαν να σπάσουν τους παλαιούς κωδικούς και να βρουν τρόπο να εκφράσουν τον εαυτό τους. Ανάμεσά τους ο Ντιάγκιλεφ, ο Πικάσο, ο Στραβίνσκι και ο Κοκτώ.
Στο Παρίσι του 1913, η Κοκό Σανέλ, ανερχόμενη σχεδιάστρια μόδας, πρωτοσυναντά τον Ρώσο συνθέτη Ιγκόρ Στραβίνσκι στην πρεμιέρα του έργου του «Ιεροτελεστία της Ανοιξης». Πρόκειται για ένα μπαλέτο που έμελλε να επικριθεί από το κοινό της εποχής, που δεν ευνοούσε οποιονδήποτε μοντερνισμό στην κλασική μουσική.
Ο Στραβίσκι ήταν σημαντικός μουσικός συνθέτης του 20ού αιώνα. Το πολύπλευρο έργο του καθώς και οι παραδοξότητες ορισμένων εκφραστικών επιλογών του, προκάλεσαν έντονες αντιπαραθέσεις στον κόσμο της λόγιας σύγχρονης μουσικής.
Ο έρωτας της Κοκό με τον διάσημο συνθέτη Ιγκόρ Στραβίνσκυ – είναι γνωστός. Ωστόσο εκείνη δεν τον παραδέχτηκε ξεκάθαρα… Όταν γνωρίστηκαν εκείνος ήταν παντρεμένος. Ο γάμος του δεν εμπόδισε να τη φλεράρει τη σπουδαία σχεδιάστρια. Όταν μάλιστα εκείνη προσπάθησε να τον αποθαρρύνει λέγοντάς του :”Eίστε παντρεμένος, Ίγκορ. Όταν η γυναίκα σας η Κατρίν το μάθει…”, εκείνος της απάντησε “Το ξέρει ότι σας αγαπώ. Σε ποιόν άλλο, εκτός από εκείνη, θα μπορούσα να εμπιστευτώ κάτι τόσο σοβαρό;” και συνεχίζει…”
“Θα μπορούσα να δώσω ένα κοντσέρτο στην αίθουσα Γκαβώ, μου εμπιστεύτηκε μια μέρα ο Στραβίνσκι, αλλά δεν έχω αρκετά χρήματα για την εγγύηση. Του απάντησα ότι το αναλάμβανα εγώ. Κάλεσα τον Ανσερμέ. Το θέμα τακτοποιήθηκε. (…) Ο Στραβίνσκι μου έμαθε μουσική. Τα λίγα που ξέρω σ`αυτόν τα οφείλω. Μου μιλούσε για τον Βάγκνερ, για τον Μπετόβεν, που ήταν ο εφιάλτης του, για τη Ρωσία.”
Όπως εκμυστηρεύεται η Σανέλ στον Πωλ Μοράντ, η φίλη της Μίσια δεν ενέκρινε τη σχέση της με τον Στραβίνσκι. Σε τηλεγράφημα του λέει “Η Κοκό είναι μια μοδιστρούλα που προτιμά τους μεγάλους δούκες από τους καλλιτέχνες.” Αυτή η περιπέτεια, μεταμόρφωσε τον Ίγκορ από άνθρωπο μαζεμένο και συνεσταλμένο σε κατακτημένο και κατακτητή. “Όπως πολλοί μουσικοί, ο Ιγκόρ έγινε καταπληκτικός επιχειρηματίας, με πλήρη συναίσθηση των καλλιτεχνικών του δικαιωμάτων και ικανός να υποστηρίξει τα συμφέροντά του.»
«Κοκό Σανέλ και Ιγκόρ Στραβίνσκι» του Γιαν Κούνεν που είναι βασισμένη στη μυθιστορηματική βιογραφία του Κρις Γκρίνχαλτζ «Coco and Igor» (εκδόσεις «Εμπειρία εκδοτική»), η ταινία με τους Μαντς Μίκελσεν και Αννα Μουγκλαλίς έφερε στο προσκήνιο τον θυελλώδη έρωτα της Κοκό Σανέλ και του Ιγκόρ Στραβίνσκι.
Σύμφωνα με το έργο, όταν η Κοκό, διάσημη πια, τον ξαναβλέπει να προσπαθεί να τα φέρει βόλτα με την πολυμελή οικογένειά του, τον καλεί, μαζί με την άρρωστη γυναίκα και τα τέσσερα παιδιά τους, να εγκατασταθούν στην εξοχική της έπαυλη. Αδιαφορώντας για την παρουσία της συζύγου κάτω από την ίδια στέγη, η Σανέλ θα αποπλανήσει τον Στραβίνσκι σε μια παθιασμένη ερωτική σχέση. Ο οίκος Σανέλ, ωστόσο, χαρακτήρισε ανυπόστατη φημολογία το ειδύλλιο.
Μελετητές του Στραβίνσκι επιμένουν ότι ο κινηματογραφικός Ιγκόρ είχε ελάχιστη σχέση με τον πραγματικό συνθέτη. Αναφέρεται ότι ο συνθέτης λανθασμένα παρουσιάζεται εξαρτημένος από τη γυναίκα του -η οποία επιμελείται τα μουσικά του κείμενα- όπως και από την ερωμένη του -η οποία φέρεται να αποτελεί πηγή έμπνευσής του.
Εκείνη, ανεξάρτητη, παιδί της εποχής της, εκείνος συντηρητικός απόγονος της τσαρικής Ρωσίας…
Τί ισχύει και τί όχι κανείς να πει με σιγουριά… Μόνο η Κοκό και ο Ιγκόρ γνωρίζουν…
