Μια χαρισματική ηθοποιός, σύζυγος του ηθοποιού & σκηνοθέτη Τζον Κασσαβέτη, συγκλόνισε με τη ερμηνεία της σε μια ανατρεπτική ταινία της δεκαετίας του `70. Γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου του 1930.
Γράφει η Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
Υπήρξε μία από τις πιο γοητευτικές, χαρισματικές, καλύτερες Αμερικανίδες ηθοποιούς του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης, βραβευμένη με 2 Χρυσές Σφαίρες και με 4 Βραβεία `Έμμυ. Η Τζίνα Ρόουλαντς.
Συμμετείχε σε δέκα ταινίες του συζύγου της, ηθοποιού και σκηνοθέτη Τζον Κασσαβέτη και σε δύο από αυτές μάλιστα, προτάθηκε για Όσκαρ Α` Γυναικείου Ρόλου: “Μια Γυναίκα Εξομολογείται” (A Woman Under the Influence, 1974) και Γκλόρια (Gloria, 1980)).
Η ερμηνεία της για το κοινωνικό δράμα του Ελληνοαμερικανού πρωτοπόρου Κασσαβέτη, “Μια Γυναίκα Εξομολογείται” είναι πραγματικά συγκλονιστική. Μαζί της, και ο Πίτερ Φαλκ, ο οποίος υποδύεται το σύζυγό της ψυχωτικής αλκοολικής σαραντάρας – Τζίνα Ρόουλαντς- παλεύοντας να δώσει λύση στο ψυχολογικό αδιέξοδο της.
Ο Νικ Λονγκέτι εργάζεται σε μια εταιρεία υδάτων ενώ η γυναίκα του, η Μέιμπελ, μένει στο σπίτι και μεγαλώνει τα τρία μικρά παιδιά τους. Μια φυσιολογική- κατά τα φαινόμενα- αμερικανική οικογένεια της δεκαετίας του `70. Η Μέιμπελ περνάει μια ιδιαίτερα σοβαρή ψυχική κρίση. Τότε η σχέση τους δοκιμάζεται. Ο άντρας της δεν έχει επιλογή κι αναγκάζεται να συναινέσει στον εγκλεισμό της για ένα μικρό διάστημα σε νευρολογική κλινική. Όταν η Μέιμπελ επιστρέφει, όλη η οικογένεια, φίλοι, συμπέθεροι, παιδιά, συγκεντρώνονται στο σπίτι να το γιορτάσουν με ένα γεύμα. Ωστόσο, η Μέιμπελ παθαίνει νέα κρίση και κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Ο σύζυγός της διώχνει τους συγγενείς και φίλους και προσπαθεί να την ηρεμήσει. Η παρουσία των παιδιών δρα κατασταλτικά για εκείνη. Ηρεμεί και μαζί με τον Νικ βάζει τα παιδιά για ύπνο. Ύστερα οι δυο τους μαζεύουν τα πιάτα και πηγαίνουν να κοιμηθούν.
Τα νοήματα της συγκεκριμένης ταινίας είναι βαθιά. Μια παντρεμένη γυναίκα με τρία παιδιά οδηγείται σταδιακά στη σχιζοφρένεια. Ο λόγος; Το οικογενειακό της περιβάλλον αδυνατεί να κατανοήσει την ιδιόμορφη συμπεριφορά της. Τα θέματα στις ταινίες του Κασσαβέτη είναι συνήθως η αγάπη, οι σχέσεις, η δυσκολία επικοινωνίας, διαφορές στους ρόλους αντρών και γυναικών. Αυτή τη φορά προστίθεται ένα νέο στοιχείο και αφορά την ψυχασθένεια της γυναίκας.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αναθεωρηθούν οι ρόλοι, να τεθούν σοβαρά ερωτηματικά για τα αληθινά αίτια του προβλήματος, καθώς και για το πώς αντανακλάται στην οικογένεια και τον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο.
Ο Τζον Κασσαβέτης βρίσκεται αντιμέτωπος με όλα τα “πρέπει” της δεκαετίας του `70, καταφέρνει να τορπιλίσει τα στερεότυπα των συζυγικών ρόλων και να θίξει το θέμα της αποστασιοποίησης στις ανθρώπινες σχέσεις. Σε αυτήν του την προσπάθεια βοηθούν σε μεγάλο βαθμό οι δύο πρωταγωνιστές του. Μια κορυφαια ταινία που αξίζει κανείς να δει…
