Στις 22 Ιουνίου του 1987 έφυγε από τη ζωή ο ο καλλιτέχνης με τον οποίο ξεκίνησε η ιστορία του χορού στις ταινίες.

Γράφει η Μανταλένα-Μαρία Διαμαντή

φωτογραφία εξωφύλλου : Fred Astaire και Eleanor Powell στην ταινία 'Broadway Melody of 1940'

“Να κάνεις σπουδαία πράγματα, να τα κάνεις σωστά και να τα κάνεις με στυλ.” Fred Astaire

Ο Fred Astaire άλλαξε τον χορό στις ταινίες για πάντα. Ξεκίνησε την καριέρα του στο vaudeville, στη συνέχεια μετακόμισε στη σκηνή του Μπρόντγουεϊ και τελικά πέτυχε το μεγαλύτερο αστέρι του στο Χόλιγουντ. Η επαγγελματική του καριέρα διήρκεσε περισσότερα από 75 χρόνια.

Τα πρώτα χρόνια

Γεννημένος στην Ομάχα της Νεμπράσκα, ο Fred Astaire ( Fred Austerlitz) μεγάλωσε σε μια οικογένεια Γερμανών μεταναστών. Ο πατέρας του εργαζόταν σε ένα ζυθοποιείο και η μητέρα του ονειρευόταν να δραπετεύσει από την Ομάχα μέσω των ταλέντων των παιδιών της. Ενθάρρυνε τα ένστικτά τους στην τέχνη του performance από μικρή ηλικία.

Η μεγαλύτερη αδερφή του Fred, η Adele, ήταν τραγουδίστρια και χορεύτρια. Όταν ο πατέρας τους έχασε τη δουλειά του το 1905, η οικογένεια μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να ξεκινήσει την ψυχαγωγική καριέρα του Fred και της Adele.

Από την ανησυχία ότι το όνομα της οικογένειας θα θύμιζε στους ανθρώπους τη μάχη του Austerlitz, η μητέρα του Fred και της Adele άλλαξαν το επώνυμό τους σε Astaire. Ο αδερφός και η αδερφή γνώρισαν μεγάλη επιτυχία και έκαναν περιοδεία στο Orpheum Circuit τραγουδώντας και χορεύοντας μαζί.

H καριέρα στην σκηνή

Ο Fred και η Adele Astaire εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο Broadway το 1917 στην πατριωτική επιθεώρηση “Over the Top”. Πρωταγωνίστησαν σε πολλές παραστάσεις τη δεκαετία του 1920, συμπεριλαμβανομένης της “‘Lady Be Good”. Μετά το κλείσιμο του μιούζικαλ “Funny Face” , το ζευγάρι επισκέφτηκε το Χόλιγουντ για ένα δοκιμαστικό στην οθόνη με την Paramount Pictures. Η κινηματογραφική εταιρεία διαπίστωσε ότι δεν έκαναν για ταινίες.

Το δίδυμο των δύο αδελφών έληξε το 1932 όταν η Adele παντρεύτηκε τον Λόρδο Charles Cavendish. O Fred πρωταγωνίστησε μόνος του στο μιούζικαλ “Gay Divorce”. Σύντομα, άρχισε να εξετάζει σόλο προτάσεις στο Χόλιγουντ.

Fred Astaire & Ginger Rogers

Ο θρύλος λέει ότι το δοκιμαστικό στην οθόνη του 1930 του Fred Astaire με την RKO Radio Pictures οδήγησε στην εξής αξιολόγηση: “Δεν μπορεί να τραγουδήσει. Δεν μπορεί να παίξει. Έχει φαλάκρα. Μπορεί να χορέψει λίγο.” Παρά τη μέτρια αξιολόγηση, το στέλεχος του στούντιο David O. Selznick υπέγραψε συμβόλαιο με τον Astaire.

Για την πρώτη του ταινία με την RKO, το “Flying Down to Rio”, ο Astaire χόρεψε με τον Ginger Rogers. Έλαβαν την τέταρτη – πέμπτη θέση στις εισπράξεις, αλλά η κινηματογραφική βιομηχανία απέδωσε στο ζευγάρι μεγάλο μέρος της επιτυχίας της ταινίας.

Το στούντιο γρήγορα τους συνδύασε ξανά ως πρωταγωνιστές της ταινίας “The Gay Divorcee”. Η ταινία κέρδισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και είχε επιτυχία στο box office. Ο Fred Astaire και η Ginger Rogers εμφανίστηκαν τελικά σε εννέα ταινίες μαζί για την RKO, έξι από τις οποίες ήταν οι μεγαλύτερες επιτυχίες  στην ιστορία του στούντιο. Στον Astaire δόθηκε σχεδόν πλήρης αυτονομία στην ανάπτυξη και παρουσίαση των χορών στις ταινίες τους. Η Katharine Hepburn φέρεται να είπε για το ζευγάρι: «Της δίνει class και εκείνη sex appeal».

Κινηματογραφική καριέρα και τηλεόραση

Το 1939, ο Fred Astaire άφησε την RKO, γεγονός που έδωσε τέλος στη δουλειά του με την Ginger Rogers. Εμφανίστηκε δίπλα στον  Bing Crosby στην επιτυχία του 1942 στο Holiday Inn. Βοήθησε επίσης τη Rita Hayworth όταν εμφανίστηκε ως παρτενέρ του στο You`ll Never Get Rich and You Were Never Lovelier. Ενώ ήταν ακόμα σταρ, ο Astaire ανακοίνωσε την πρόωρη συνταξιοδότησή του το 1946 και άνοιξε την αλυσίδα των Fred Astaire Dance Studios.

Fred Astaire & Rita Hayworth

Η συνταξιοδότηση δεν κράτησε πολύ. Ο Fred Astaire επέστρεψε δίπλα στην Judy Garland στη μεγάλη επιτυχία του “Εaster Parade”. Την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησε σε μια τελευταία ταινία με την Ginger Rogers, “The Barkleys of Broadway”. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο Astaire άφησε το συμβόλαιό του για την υποκριτική του με την MGM και ξεκίνησε μια σειρά ταινιών στα μέσα της δεκαετίας του 1950—Daddy Long Legs, Funny Face και Silk Stockings—που ήταν από τις πιο δημιουργικές του, αλλά απέτυχε να ανταποκριθεί στην εμπορική επιτυχία της προηγούμενης δουλειάς του.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο Fred Astaire αποσύρθηκε ξανά από τον χορό στις ταινίες. Επικεντρώθηκε στη δραματική υποκριτική και σε μια σειρά από τηλεοπτικές αφιερώσεις που βραβεύτηκαν με Emmy. Το 1974, κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ Β` Ανδρικού Ρόλου για τον ρόλο του στο έπος της καταστροφής “The Towering Inferno”. Το 1978 κέρδισε ένα βραβείο Emmy για δραματική ερμηνεία στο πλευρό της Helen Hayes στην τηλεοπτική ταινία “A Family Upside Down”.

Προσωπική ζωή

Ο Fred Astaire κράτησε την προσωπική του ζωή πολύ ιδιωτική. Ο σωματικά δραστήριος τρόπος ζωής του στα 80 του ήταν γνωστός. Έσπασε τον αριστερό του καρπό σε ηλικία 78 ετών ενώ έκανε skateboard.

Fred Astaire, Phyllis Potter & Ava Astaire

Η Astaire παντρεύτηκε τη Νεοϋορκέζα Phyllis Potter το 1933. Απέκτησαν δύο παιδιά, τον Fred, Jr. και την Ava, και απόλαυσαν 21 χρόνια μαζί μέχρι τον θάνατό της το 1954 σε ηλικία 46 ετών από καρκίνο του πνεύμονα. Παντρεύτηκε για δεύτερη φορά το 1980, με τη Robyn Smith, σε ηλικία 81 ετών. Ήταν 45 χρόνια νεότερή του και πρώην jockey. Ο Fred Astaire έφυγε από τη ζωή από πνευμονία στις 22 Ιουνίου 1987.

Fred Astaire & Robin Smith

Η σημασία του έργου του 

“Όσο ψηλότερα φτάνεις, τόσο περισσότερα λάθη σου επιτρέπονται.” Fred Astaire

Ο Fred Astaire έφερε επανάσταση στον χορό στις ταινίες. Επέμεινε ότι οι κάμερες εστιάζουν στις δεξιότητες ενός μόνο ζευγαριού χορευτών. Το στυλ του ήταν σε έντονη αντίθεση με τις ταινίες του Busby Berkeley, γνωστού για τις τεράστιες εναέριες λήψεις μερικές φορές εκατοντάδων χορευτών κάθε φορά. Απαίτησε επίσης οι χοροί να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της δομής της πλοκής της ταινίας.

Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου ανακήρυξε τον Fred Astaire ως τον πέμπτο μεγαλύτερο άνδρα σταρ του κλασικού Χόλιγουντ. O Gene Kelly, ένας από τους λίγους ανταγωνιστές του Astaire για τον τίτλο της μεγαλύτερης επιρροής στον χορό στις ταινίες, είπε: «Η ιστορία του χορού στις ταινίες ξεκινά με τον Astaire».