Λυπάμαι όταν διαπιστώνω πως η νέα γενιά- η οποία αποτελεί την ελπίδα για το μέλλον του κόσμου μας- δεν ξέρει τα βασικά και το μόνο που γνωρίζει καλά είναι να μετρά τους followers σε έναν ψεύτικο κόσμο πίσω από γυάλινες οθόνες. 

Θεωρούσα δεδομένο ότι συστάσεις δεν χρειάζονται για τον κορυφαίο συνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο που όλα τα χρόνια της καριέρας του μας έχει μαγέψει με τις δημιουργίες του. Και όμως… μια δήλωση από κάποια influencer, ονόματι Super Kiki, άλλαξε τα δεδομένα…

Η εν λόγω κυρία, λοιπόν, δήλωσε ότι δεν είχε ιδέα ποιος είναι ο Σταύρος Ξαρχάκος, χαρακτηρίζοντάς τον μάλιστα ” κύριο με μυγοσκοτώστρα” και κατηγορώντας τον ότι την έκανε «ρεζίλι των σκυλιών».

Η Super Κική, σε βίντεο που ανέβασε στο youtube περιέγραψε ένα περιστατικό σε μαγαζί όπου εμφανιζόταν ο Σταύρος Ξαρχάκος, πριν από χρόνια και εκείνη εργαζόταν ως σερβιτόρα. Περιέγραψε πως δεν γνώριζε ποιος είναι ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες και δεν δίστασε να εκφραστεί απαξιωτικά.

Όπως είπε, οι άνθρωποι του μαγαζιού της είχαν μπει να μην βγει να σερβίρει όταν θα ήταν στη σκηνή ο Ξαρχάκος. Αλλά εκείνη δεν τον ήξερε. Ούτε και ρώτησε για να μάθει ποιος είναι…

«Εγώ ούτε και ήξερα τι είναι ο Ξαρχάκος, τι κάνει, νόμιζα ότι ήταν τραγουδιστής. Και βλέπω έναν που κάνει κάτι τέτοια (με τα χέρια του) και λέω “δεν είναι αυτός ας βγω”. Δεν βλέπω κανένα παλικάρι να τραγουδάει, βλέπω έναν μόνο έναν κύριο να παλεύει με μια μυγοσκοτώστρα λέω “δεν παίζει” και βγαίνω με δυο ποτήρια κρασί στον δίσκο. Και γυρνάει ο Ξαρχάκος και μου κάνει “Σςςςς”.

Έχω μείνει έτσι πόση ώρα, δεν ξέρω και εγώ πόση, έχω πάθει τρεις αγκυλώσεις μέχρι να περιμένω να τελειώσει η μα…α που έκανε. Πού να καταλάβω εγώ ότι είναι αυτός; Δεν φταίω.

Με έκανε ρεζίλι των σκυλιών. Σιγά τι ακούστηκε ρε παλικαρά Ξαρχάκο; Τι θέλεις τώρα; Τώρα έλα να μου το πεις το “σουτ”. Για ένα 20αρικάκι μου το πες το “σουτ” και εσύ έπαιρνες 5 χιλιάρικα για να σκοτώνεις μύγες και κουνούπια», είπε η Super Κική.

Θα μπορούσα να σπαταλήσω τόνους μελάνης χλευάζοντας τη συγκεκριμένη influencer για τις δηλώσεις της. Δεν ξέρω ωστόσο, αν αυτό έχει νόημα καθώς ο προβληματισμός μου πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα.  Ούσα μάνα δύο παιδιών, τρομάζω για το πόσο τραγική μπορεί να είναι η επιρροή των προτύπων που προβάλλονται από τα ΜΜΕ και τα social.  Έχοντας μεγαλώσει με τη μουσική του Χατζιδάκι, τα τραγούδια όλο νόημα του Σαββόπουλου, τους ανεπανάληπτους στίχους του Γκάτσου και του Ελύτη και φυσικά τις μοναδικές συνθέσεις του Σταύρου Ξαρχάκου, προσπαθώ όσο καλύτερα μπορώ να κρατήσω στο μυαλό του γιου μου και της κόρης μου τους ΓΙΓΑΝΤΕΣ του πνεύματος και της τέχνης.

Λυπάμαι οταν διαπιστώνω πως η νέα γενιά- η οποία αποτελεί την ελπίδα για το μέλλον του κόσμου μας- δεν ξέρει τα βασικά και το μόνο που γνωρίζει καλά να κάνει είναι να μετρά τους followers σε έναν ψεύτικο κόσμο πίσω από γυάλινες οθόνες. 

Την ευθύνη φυσικά για όλα αυτά, την έχουμε εμείς. Οι μεγάλοι. Ας δώσουμε την ευκαιρία στα παιδιά μας να γνωρίσουν τα σωστά πρότυπα που θα αποτελέσουν το σωστό παράδειγμα, τόσο με τη ζωή όσο και με το έργο τους, κι ας αφήσουμε τους ανατέλλοντες αστέρες στη δική τους εφήμερη αναγνωρισιμότητα…

Για όσους δεν γνωρίζουν το σπουδαίο έργο του Σταύρου Ξαρχάκου, ακολουθούν λίγα λόγια…

Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και συνέχισε στην Πόλη του Φωτός καθώς και στο Julliard School of Music της Νέας Υόρκης. Στο ενεργητικό του μετράει τραγούδια σε περισσότερους από 42 δίσκους, μουσική για 21 ταινίες και 15 τηλεοπτικές παραγωγές. Οι συνθέσεις του για αρχαία τραγωδία, δράματα και διεθνή, είναι αριστουργηματικά.

Ξεκίνησε τη  σταδιοδρομία του γράφοντας μουσική  για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Ξεχώρισε λοιπόν ως συνθέτης κινηματογραφικής και θεατρικής μουσικής. Και ποιός δεν θυμάται την πρώτη του μεγάλη επιτυχία… Τη μουσική που έγραψε το 1963 για την κινηματογραφική ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη «Κόκκινα Φανάρια». Τα τραγούδια «Άπονη ζωή», «Φτωχολογιά» που τα ερμηνευμένα από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και το «Παράπονο» (ερμηνευμένο από την Τζένη Καρέζη).

Κόκκινα φανάρια (Το καλντερίμι)

Στίχοι :Αλέκος Γαλανός

Του λιμανιού το καλντερίμι όσοι δε ζήσαν

να που δεν ξέρουν τι `ναι πόνος και καημός,

πώς κλαίει ο άνθρωπος που τα όνειρά του τώρα σβήσαν,

πόσο πικρός του κόσμου ο κατατρεγμός.

Πνιχτές ανάσες και βρισιές, βαμμένα χείλια

παγωμένα στις γωνιές. Κι είναι θάνατος αργός

του πεζοδρόμιου ο δρόμος ο σκληρός.

Πληρωμένες αγκαλιές, ιστορίες τραγικές

γράφονται μέσ` στις κρύες φτωχογειτονιές.

Το τραγούδι σπαραγμός, η ζωή κατατρεγμός,

το καλντερίμι ένας ατέλειωτος καημός.

Του λιμανιού το καλντερίμι όσοι δε ζήσαν,

να που δεν ξέρουν τι `ναι πόνος και καημός.

Πώς κλαίει ο άνθρωπος που τα όνειρά του τώρα σβήσαν,

πόσο πικρός του κόσμου ο κατατρεγμός.

Σβήσαν τα φώτα στα στενά, του λιμανιού

τα καλντερίμια σκοτεινά και σταμάτησε η ζωή

το ψέμα το φτασιδωμένο της να ζει.

Πίκρα, δάκρυ, στεναγμός, ξεχαστήκαν κι ο καημός

έγινε όνειρο γαλάζιος ουρανός και τα πρόσωπα χλωμά,

κουρασμένα τα κορμιά μέσα στον ύπνο ψάχνουν να `βρουν λησμονιά.

Άπονη ζωή

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Άπονη ζωή μας πέταξες στου δρόμου την άκρη μας αδίκησες

ούτε μια στιγμή δεν ήρθες να μας διώξεις το δάκρυ μας κυνήγησες

το κρίμα μας βαρύ μας γέννησες φτωχούς

με την καρδιά πικρή γεμάτη στεναγμούς

Άπονη ζωή  δεν θέλαμε παλάτια κι αστέρια να μας χάριζες

μια μπουκιά ψωμί για μας τα ορφανά περιστέρια  ας χαλάλιζες

μας έδειρε ο βοριάς μας ήπιε η βροχή το αίμα της καρδιάς

γιατί είμαστε φτωχοί

Το παράπονο

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Σου `φερα νερό στις χούφτες
για να πιεις, να ξεδιψάσεις
που ν’ τ’ αχείλι σου πικρό
Κι ως ξεδίψασε η καρδιά σου
βιάστηκες να προσπεράσεις
Τόση πίκρα, τόση δίψα, τόσος πόνος
κι ούτε ένα ευχαριστώ

Σου `φερα ψωμί και μέλι
κι ένα καθαρό σεντόνι
και τον χτύπο απ’ την καρδιά
Και δε μου `δωσες το χέρι
κι έχεις φύγει χελιδόνι
Τόση πίκρα, τόση δίψα, τόση αγάπη
και μια θάλασσα ερημιά

Πολύ σύντομα έγιναν πολύ μεγάλες επιτυχίες και ήταν τα πρώτα τραγούδια που ηχογράφησαν ο Σταύρος Ξαρχάκος ως συνθέτης, όπως κι ο κορυφαίος Λευτέρης Παπαδόπουλος  ως στιχουργός. Αυτό ήταν και το έναυσμα να καθιερωθούν στον καλλιτεχνικό χώρο και να μπουν στο Πάνθεον των σπουδαίων δημιουργών.«Κόκκινα Φανάρια» είναι ο τίτλος του πρώτου του μεγάλου  δίσκου όπου προστέθηκαν κι άλλες μεγάλες επιτυχίες, ανάμεσά τους:

«Σαββατόβραδο στην Καισαριανή» με  ερμηνευτή τον Μπιθικώτση, «Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι» με τη Βίκυ Μοσχολιού.

Τα τρένα που φύγαν

Στίχοι:Βαγγέλης Γκούφας

Τα τρένα που φύγαν αγάπες μού πήρανε.

Αγάπες και κλαίνε, ποια μοίρα τις μοίρανε;

Δώς μου χέρι να πιαστώ να πιαστώ, να κρατηθώ,

ένα γέλιο, μια ματιά κι ανασταίνετ’ η καρδιά.

Το τρένο σε πήρε πουλί, χελιδόνι μου.

Σε τύλιξ’ η νύχτα κι ορφάνεψα μόνη μου.

Δώς μου χέρι να πιαστώ να πιαστώ, να κρατηθώ,

ένα γέλιο, μια ματιά κι ανασταίνετ’ η καρδιά.

Το δίχτυ 

Στίχοι :Νίκος Γκάτσος

Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή  μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι

έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί  γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς  κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει

μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά που είναι γραμμένα σ` επτασφράγιστο κιτάπι

άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη

  Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει

μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

Ο Νίκος Ξυλούρης ερμήνευσε αξέχαστα

τραγούδια του, όπως… «Γειά σου χαρά σου Βενετιά», «Έβαλε ο Θεός σημάδι», «Παραμύθι παραμύθι», Ήτανε μια φορά και πολλά άλλα.

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 άρχισε να γράφει και κλασική μουσική (σουίτες μπαλέτου, κοντσέρτα αλλά και συμφωνικά έργα).

Ο δίσκος του  «Το Ρεμπέτικο» του 1983 που ήταν και μουσική για την ομότιτλη ταινία σε σκηνοθεσία του Κώστα Φερρή, βραβεύεται και θεωρείται από τους καλύτερούς του.

Ήτανε μια φορά μάτια μου…

Στίχοι: Κώστας Φέρρης

Ήτανε μια φορά μάτια μου κι έναν καιρό
μια όμορφη κυρά αρχόντισσα να σε χαρώ

Μια μικροπαντρεμένη κόρη ξανθή
τον κύρη της προσμένει βράδυ πρωί

Ένα Σαββάτο βράδυ καλέ μια Κυριακή
τον ήλιο το φεγγάρι, καλέ, παρακαλεί

Ήλιε μου φώτισέ τον φεγγάρι μου
πάνε και μίλησέ του για χάρη μου

Γυρίζει κι αρμενίζει καλέ στα πέλαγα
τους πειρατές θερίζει καλέ και τους χαλά

Στον ήλιο στο φεγγάρι και στη βροχή
και μένανε μ’ αφήνει έρμη και μοναχή

Γαλέρα ανοίχτηκε μάτια μου με το βοριά
στη μάχη ρίχτηκε μάτια μου και στον καυγά

Μέσα σ’ ένα σινάφι πειρατικό
είδα φωτιά ν’ ανάβει και φονικό

Η Μελίνα Μερκούρη ως ερμηνεύτρια έχει ντύσει με τη φωνή της τις μελωδίες κορυφαίων Ελλήνων συνθετών όπως οι Μάνος Χατζιδάκις, Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Μαρκόπουλος,  Βασίλης Τσιτσάνης. Κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει το τραγούδι του Σταύρου Ξαρχάκου, που ερμήνευσε μοναδικά η ανεπανάληπτη Μελίνα… Να με θυμάσαι και να μ`αγαπάς…

Να με θυμάσαι και να μ`αγαπάς

Στίχοι:Βαγγέλης Γκούφας