Μέχρι το καλοκαίρι του 1945, η ήττα της Ιαπωνίας ήταν δεδομένη. Το ιαπωνικό ναυτικό και η αεροπορία καταστράφηκαν. Ο ναυτικός αποκλεισμός της Ιαπωνίας από τους Συμμάχους και οι έντονοι βομβαρδισμοί ιαπωνικών πόλεων είχαν αφήσει τη χώρα και την οικονομία της σε καταστροφή. Στα τέλη Ιουνίου, οι Αμερικανοί κατέλαβαν την Οκινάουα, ένα ιαπωνικό νησί από το οποίο οι Σύμμαχοι μπορούσαν να εξαπολύσουν εισβολή στα κύρια ιαπωνικά νησιά. Ο Αμερικανός στρατηγός Douglas MacArthur τέθηκε επικεφαλής της εισβολής, η οποία ονομάστηκε «Operation Olympic» και ορίστηκε για τον Νοέμβριο του 1945.
Η εισβολή στην Ιαπωνία υπολογιζόταν να ήταν η πιο αιματηρή θαλάσσια επίθεση όλων των εποχών, πιθανώς 10 φορές πιο δαπανηρή από την εισβολή στη Νορμανδία ως προς τις απώλειες των Συμμάχων. Στις 16 Ιουλίου, μια νέα επιλογή έγινε διαθέσιμη όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες πυροδότησαν κρυφά την πρώτη ατομική βόμβα στην έρημο του Νέου Μεξικού. Δέκα ημέρες αργότερα, οι Σύμμαχοι εξέδωσαν τη Διακήρυξη του Πότσνταμ, απαιτώντας την «άνευ όρων παράδοση όλων των ιαπωνικών ενόπλων δυνάμεων». Η μη συμμόρφωση θα σήμαινε «την αναπόφευκτη και πλήρη καταστροφή των ιαπωνικών ενόπλων δυνάμεων και εξίσου αναπόφευκτη την απόλυτη καταστροφή της ιαπωνικής πατρίδας». Στις 28 Ιουλίου, ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Kantaro Suzuki απάντησε λέγοντας στον Τύπο ότι η κυβέρνησή του «δεν έδινε σημασία» στο συμμαχικό τελεσίγραφο. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Harry Truman διέταξε να συνεχιστεί η διαδικασία καταστροφής και στις 6 Αυγούστου, το αμερικανικό βομβαρδιστικό B-29 Enola Gay έριξε μια ατομική βόμβα στην ιαπωνική πόλη της Χιροσίμα, σκοτώνοντας περίπου 80.000 ανθρώπους και τραυματίζοντας θανάσιμα χιλιάδες άλλους.
Μετά την επίθεση στη Χιροσιμα, μια φατρία του ανώτατου πολεμικού συμβουλίου της Ιαπωνίας τάχθηκε υπέρ της αποδοχής της Διακήρυξης του Πότσνταμ, αλλά η πλειοψηφία αντιστάθηκε στην άνευ όρων παράδοση. Στις 8 Αυγούστου, η απελπιστική κατάσταση της Ιαπωνίας πήρε άλλη τροπή προς το χειρότερο όταν η ΕΣΣΔ κήρυξε τον πόλεμο κατά της Ιαπωνίας. Την επόμενη μέρα, οι σοβιετικές δυνάμεις επιτέθηκαν στη Μαντζουρία, συντρίβοντας γρήγορα τις ιαπωνικές θέσεις εκεί, και μια δεύτερη ατομική βόμβα των ΗΠΑ ρίχτηκε στην ιαπωνική παράκτια πόλη Ναγκασάκι.
Λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 9ης Αυγούστου, ο Ιάπωνας αυτοκράτορας Hirohito συγκάλεσε το ανώτατο πολεμικό συμβούλιο. Μετά από μια μακρά, συναισθηματική συζήτηση, υποστήριξε μια πρόταση του πρωθυπουργού Suzuki, στην οποία η Ιαπωνία θα αποδεχόταν τη διακήρυξη του Πότσνταμ «με την κατανόηση ότι η εν λόγω Διακήρυξη δεν διακυβεύει καμία απαίτηση που προδικάζει τα προνόμια της Αυτού Μεγαλειότητας ως κυρίαρχου άρχοντα». Το συμβούλιο υπάκουσε στην αποδοχή της ειρήνης από τον Χιροχίτο και στις 10 Αυγούστου το μήνυμα μεταδόθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Νωρίς στις 12 Αυγούστου, οι Ηνωμένες Πολιτείες απάντησαν ότι «η εξουσία του αυτοκράτορα και της ιαπωνικής κυβέρνησης να κυβερνούν το κράτος θα υπόκειται στον Ανώτατο Διοικητή των Συμμαχικών Δυνάμεων». Μετά από δύο ημέρες συζήτησης σχετικά με το τι υπονοούσε αυτή η δήλωση, ο αυτοκράτορας Χιροχίτο παραμέρισε τις αποχρώσεις του κειμένου και δήλωσε ότι η ειρήνη ήταν προτιμότερη από την καταστροφή. Διέταξε την ιαπωνική κυβέρνηση να ετοιμάσει ένα κείμενο αποδοχής της παράδοσης.
Τα ξημερώματα της 15ης Αυγούστου, επιχειρήθηκε στρατιωτικό πραξικόπημα από μια φατρία υπό την ηγεσία του ταγματάρχη Kenji Hatanaka. Οι αντάρτες κατέλαβαν τον έλεγχο του αυτοκρατορικού παλατιού και έκαψαν την κατοικία του πρωθυπουργού Suzuki, αλλά λίγο μετά την αυγή το πραξικόπημα συνετρίβη. Το μεσημέρι εκείνης της ημέρας, ο αυτοκράτορας Hirohito πήγε για πρώτη φορά στο εθνικό ραδιόφωνο για να αναγγείλει την παράδοση των Ιαπώνων. Στην άγνωστη γλώσσα του δικαστηρίου, είπε στους υπηκόους του, «αποφασίσαμε να ανοίξουμε το δρόμο για μια μεγάλη ειρήνη για όλες τις επόμενες γενιές υπομένοντας το ανυπόφορο και υποφέροντας αυτό που είναι ανυπόφορο». Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποδέχθηκαν αμέσως την παράδοση της Ιαπωνίας.
Ο Πρόεδρος Truman διόρισε τον Mac Arthur επικεφαλής της Συμμαχικής κατοχής της Ιαπωνίας ως Ανώτατο Διοικητή των Συμμαχικών Δυνάμεων. Για τον τόπο της επίσημης παράδοσης της Ιαπωνίας, ο Τρούμαν επέλεξε το USS Missouri, ένα θωρηκτό που είχε δει σημαντική δράση στον Ειρηνικό και πήρε το όνομά του από την πατρίδα του Τρούμαν. Ο MacArthur, στον οποίο είχε δοθεί εντολή να προεδρεύσει της παράδοσης, διέκοψε την τελετή μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου προκειμένου να δοθεί χρόνος στους εκπροσώπους όλων των μεγάλων Συμμαχικών δυνάμεων να φτάσουν.
Την Κυριακή, 2 Σεπτεμβρίου, περισσότερα από 250 πολεμικά πλοία των Συμμάχων ήταν αγκυροβολημένα στον κόλπο του Τόκιο. Οι σημαίες των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας, της Σοβιετικής Ένωσης και της Κίνας κυμάτιζαν πάνω από το κατάστρωμα του Μιζούρι. Λίγο μετά τις 9 το πρωί ώρα Τόκιο, ο Ιάπωνας υπουργός Εξωτερικών Mamoru Shigemitsu υπέγραψε εκ μέρους της ιαπωνικής κυβέρνησης. Ο στρατηγός Yoshijiro Umezu υπέγραψε τότε για τις ιαπωνικές ένοπλες δυνάμεις και οι βοηθοί του έκλαιγαν καθώς υπογράφει.
Ο Ανώτατος Διοικητής MacArthur υπέγραψε στη συνέχεια, δηλώνοντας: «Είναι η ειλικρινής μου ελπίδα και πραγματικά η ελπίδα όλης της ανθρωπότητας ότι από αυτήν την επίσημη περίσταση ένας καλύτερος κόσμος θα αναδυθεί από το αίμα και τη σφαγή του παρελθόντος». Εννέα ακόμη υπογραφές, από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, τη Βρετανία, την ΕΣΣΔ, την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Γαλλία, την Ολλανδία και τη Νέα Ζηλανδία, αντίστοιχα. Ο ναύαρχος Chester W. Nimitz υπέγραψε για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Καθώς η τελετή διάρκειας 20 λεπτών τελείωσε, ο ήλιος έσκασε μέσα από χαμηλά σύννεφα. Κι έτσι ο πιο καταστροφικός πόλεμος στην ανθρώπινη ιστορία είχε τελειώσει.
