Το βρέφος της Χαντίζα δεν έχει καν όνομα ακόμα, αλλά το 1ο της σπίτι είναι μια σκηνή στην άκρη του δρόμου. Γεννήθηκε λίγα λεπτά πριν από τον φονικό σεισμό του Μαρόκου το βράδυ της Παρασκευής 08.09.2023.
Με το νεογέννητό τους, η Χαντίζα και ο σύζυγός της προσπάθησαν να πάρουν ταξί νωρίς το Σάββατο για το σπίτι τους στο Tαντάρτ στα βουνά του Άτλαντα, περίπου 65 χιλιόμετρα από το Μαρακές. Στο δρόμο τους όμως διαπίστωσαν ότι οι δρόμοι ήταν αποκλεισμένοι από κατολισθήσεις και έφτασαν μόνο μέχρι το χωριό Άσνι.
Η οικογένεια μένει από τότε σε μια σκηνή δίπλα στον κεντρικό δρόμο. «Δεν έχω λάβει καμία βοήθεια από τις αρχές», μας είπε, κρατώντας το μωρό της ενώ προστατεύεται από τον ήλιο κάτω από ένα αδύναμο κομμάτι μουσαμά.
«Ζητήσαμε από κάποιους σε αυτό το χωριό κουβέρτες για να έχουμε κάτι να μας καλύψει». «Έχουμε μόνο τον Θεό», πρόσθεσε. Από τότε κατάφεραν να φτιάξουν μια βασική σκηνή. Η Χαντίζα μας είπε ότι έχει μόνο μία αλλαξιά για το μωρό. Φίλοι από την πόλη τους είπαν στην οικογένεια ότι το σπίτι τους έχει υποστεί σοβαρές ζημιές και δεν έχουν ιδέα πότε θα έχουν ένα κατάλληλο μέρος για να μείνουν με το νεογέννητο.
«Δεν έχουμε φαγητό, δεν έχουμε ψωμί…»
Όχι πολύ μακριά από τη σκηνή της Χαντίζα υπάρχουν σημάδια αυξανόμενης οργής από τη μικρή βοήθεια που φτάνει σε πόλεις και χωριά στις αγροτικές ορεινές περιοχές νότια του Μαρακές. Το Άσνι απέχει μόλις 50 χιλιόμετρα από το Μαρακές, αλλά οι άνθρωποι λένε ότι χρειάζονται επειγόντως βοήθεια. Μια ομάδα θυμωμένων ανθρώπων περικύκλωσε έναν τοπικό ρεπόρτερ, στρέφοντας την απογοήτευσή τους εναντίον του.
«Δεν έχουμε φαγητό, δεν έχουμε ψωμί, ούτε λαχανικά. Δεν έχουμε τίποτα», είπε ένας άνδρας από το πλήθος που δεν ήθελε να δώσει το όνομά του. «Κανείς δεν ήρθε, δεν έχουμε τίποτα. Έχουμε μόνο τον Θεό και τον βασιλιά»
Οργισμένα πλήθη που περίμεναν βοήθεια περικύκλωσαν έναν τοπικό ρεπόρτερ στην Άσνι. Από τον σεισμό μένει στην άκρη του κεντρικού δρόμου του χωριού με τα τέσσερα παιδιά του. Το σπίτι του στέκεται ακόμα, αλλά όλοι οι τοίχοι είναι πολύ ραγισμένοι και φοβούνται πολύ να μείνουν εκεί. Κατάφεραν να επιστρέψουν και να πάρουν μερικές κουβέρτες, που τώρα είναι το μόνο που έχουν για να κοιμηθούν.
Καθώς ένα φορτηγό περνούσε δίπλα από το πλήθος, μερικοί άνθρωποι προσπάθησαν να το σηκώσουν, ελπίζοντας απεγνωσμένα οτι θα φέρει προμήθειες. Αλλά μόλις προχώρησε, ακολουθουθήκε από γιουχαΐσματα.
Ο ρεπόρτερ στο κέντρο του πλήθους συνοδευόταν από την αστυνομία, ακολουθούμενος από ανθρώπους που ήθελαν να ξεσπάσουν το θυμό τους. Μερικοί άνθρωποι λένε ότι έχουν λάβει σκηνές από τις αρχές, αλλά δεν επαρκούν για όλους τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. «Δεν έχω μέσα να ξαναχτίσω το σπίτιμου», είπε μία ντόπια ονόματι Μπάρκα που μένει σε σκηνή. «Αυτή τη στιγμή, είναι μόνο ντόπιοι που μας βοηθούν». Έμενε με τις δύο κόρες, τον γαμπρό και τα τρία εγγόνια της.
Καθώς το σπίτι τους άρχισε να τρέμει όταν χτύπησε ο σεισμός, έτρεξαν έξω και σχεδόν χτυπήθηκαν από ένα πολύ μεγαλύτερο σπίτι που άρχισε να γλιστράει από ένα λόφο προς το μέρος τους. «Πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση θα βοηθήσει», είπε ο γαμπρός της Αμπντελχάντι, «αλλά υπάρχουν 120 χωριά στην περιοχή». Με τόσους πολλούς ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια, ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων θα πρέπει να περιμένει ππλύ για βοήθεια.
