Ένας μεγάλος έρωτας ανάμεσα σε δύο σπουδαίες προσωπικότητες που οδήγησε την κορυφαία συγγραφέα στην αυτοκτονία. Ο αγαπημένος της, δολοφονήθηκε στις 2 ή 14 Σεπτεμβρίου του 1920.
Πηνελόπη Δέλτα & Ίων Δραγούμης…
Εκείνη, μια σπουδαία Ελληνίδα συγγραφέας, διάσημη κυρίως από τα ιστορικά της μυθιστορήματα για παιδιά. Μια από τις κορυφαίες γυναικείες φυσιογνωμίες στις κρίσιμες για τον Ελληνισμό πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Είναι εκείνη που μας κράτησε από το χέρι για να μας οδηγήσεις στο μαγικό κόσμο των υπέροχων παιδικών βιβλίων: Παραμύθι χωρίς όνομα, Τα μυστικά του Βάλτου, Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου.
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1874 κι εκεί έζησε μέχρι και τα εφηβικά της χρόνια. Ωστόσο, ταξίδευε συχνά με την οικογένειά της στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ήταν το τρίτο παιδί του Εμμανουήλ Μπενάκη και της Βιργινίας Χωρέμη.Είχε δύο μεγαλύτερα αδέλφια, την Αλεξάνδρα και τον Αντώνη, τον γνωστό «Τρελαντώνη» του ομώνυμου βιβλίου της. Αφού γεννήθηκε η Πηνελόπη ακολούθησαν άλλα τρία παιδιά, ο Κωνσταντίνος (που “έφυγε” στα δύο του χρόνια), ο Αλέξανδρος και η Αργίνη.
Η ζωή της δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν ιδιαίτερα γοητευτική και δεμένη με την ιστορία της Ελλάδας.
Εκείνος, διπλωμάτης, πολιτικός και λογοτέχνης, ο βασικός οργανωτής των ελληνικών κοινοτήτων κατά τον Μακεδονικό αγώνα. Υποστήριξε τη δημιουργία ενός πολυεθνικού ελληνικού κράτους και κατά της Μεγάλης Ιδέας. Με το συγγραφικό του έργο , δε, άσκησε] σημαντική επιρροή στη διαμόρφωση της ελληνικής ιδεολογίας των αρχών του εικοστού αιώνα.
Μετά την απόπειρα δολοφονίας του Ελευθέριου Βενιζέλου στο Παρίσι, συνελήφθη και τελικά δολοφονήθηκε στην περιοχή Αμπελοκήπων της Αθήνας, από βενιζελικό στρατιωτικό σώμα ασφαλείας, μπροστά σε περαστικούς.
Ήταν 27 Απριλίου του 1941, η ημέρα που τα γερμανικά στρατεύματα μπαίνουν στην Αθήνα. Η Πηνελόπη Δέλτα βρίσκεται στο σπίτι της, αρκετά καταπονημένη από την ασθένεια που την ταλαιπωρούσε και από έναν βαθύ ανεκπλήρωτο έρωτα. Είχε ήδη πάρει την απόφασή της. Να πιει δηλητήριο και να δώσει τέλος στο μαρτύριό της. Βασανίζεται για πέντε ημέρες, μέχρι να “φύγει” τελικά. Στις 2 Μαΐου, αφήνει την τελευταία της πνοή μαζί με ένα σημείωμα.«Παιδιά μου, ούτε παπά, ούτε κηδεία. Παραχώστε με σε μια γωνιά του κήπου, αλλά μόνο αφού βεβαιωθείτε ότι δεν ζω πια. Φροντίστε τον πατέρα σας. Τον φιλώ σφιχτά. Π.Σ. Δέλτα»
Για ποιόν όμως ένιωσε εκείνον τον καταδικασμένο έρωτα;
Το 1905 γνωρίζει τον `Ιωνα Δραγούμη σε μια δεξίωση στην Αλεξάνδρεια και αμέσως νιώθει έλξη ο ένας για τον άλλο. Η Πηνελόπη όμως είναι παντρεμένη και κάνει τα πάντα για να καταπνίξει τον έρωτα που νιώθει. Δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να δημιουργήσει έναν παράνομο δεσμό. Θα έπρεπε πρώτα να χωρίσει από το σύζυγό της. Προτιμά να είναι ειλικρινής μαζί του και έτσι του εξομολογείται τον έρωτά της για τον Δραγούμη. Δυστυχώς δεν καταφέρνει να εξασφαλίσει ένα διαζύγιο και οδηγείται σε αδιέξοδο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η απόπειρα αυτοκτονίας να είναι για εκείνη η μόνη λύση. Σε μια επιστολή γράφει στον αγαπημένο της, στις 27 Ιουλίου του 1906:
«Μένω ακόμη ένα χρόνο, σου το έγραψα· αν με θέλεις ύστερα, αν δεν αλλάξεις, Ιων μου, αν θέλεις τότε, πάρε με… Και τώρα όμως αν με ήθελες δεν θα μπορούσα να σου πω πια όχι· τώρα δεν ξέρω πια τι θα πει τιμή και λόγος και όρκος· ξέρω πως στον κόσμο κάπου ζεις εσύ, πως μ` αγαπάς ακόμη, πως εσύ μπορείς να γίνεις δικός μου όποταν σε φωνάξω. Ιων μου, δεν σε φωνάζω· μα αν με θελήσεις ποτέ, ξέρεις πού είμαι· σε περιμένω πάντα και σ` αγαπώ σαν Μήδεια, είσαι το μόνο δίλημμα που ζει μέσα μου με φρικτή ένταση· τ` άλλα όλα πέθαναν, η αγάπη σου τα σκότωσε! Μη με φοβηθείς· αγαπώ άγρια, μα αγαπώ με φοβερή tendresse το χλωμό παιδί που με φίλησε στο στόμα εκεί στα πεύκα. Ιων μου, θα πεις πως είμαι τρελή, και το ξέρω, μα όπως εκείνο το βράδυ, που πρώτη φορά με ξανάβλεπες, ύστερα από την πρώτη απόπειρα, ήσουν “τρελός για μένα”, έτσι κι εγώ είμαι τρελή για σένα… Και μεθώ και δεν ξέρω πια να λογαριάσω τι θα πει “τιμή” και “λόγος”. Ξέρω μόνο πως σ` αγαπώ, τ` ακούς, Ιων; σ` αγαπώ άγρια και θέλω την αγκαλιά σου και το στόμα σου που φιλεί φρικτά, σε θέλω όλον, όλον, δικό μου για πάντα, και πονώ αλύπητα και ανυπόφορα, και μ` έρχεται να φύγω απόψε, πριν από το γράμμα μου, να μη σου μιλήσω πια, να μη σου γράψω “σ` αγαπώ”, μόνο να έλθω εκεί, να ορμήσω στο σπίτι σου, να χυθώ στο λαιμό σου, και χωρίς λέξη, να πνίξω την αναπνοή σου, φιλώντας σε στο στόμα, ως που να κλείσεις τα μάτια σου και να πέσει το κεφάλι σου στον ώμο μου, χλωμό και αποκαμωμένο, μισοπεθαμένο από συγκίνηση και πόνο και χαρά που σκοτώνει. Το ξέρω πως είμαι τρελή· μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει…»
Στις 2 Μαΐου του 1941, φεύγει από τη ζωή ενώ είχαν ήδη προηγηθεί άλλες δύο απόπειρες αυτοκτονίας στο παρελθόν. Στον τάφο της που βρίσκεται στον κήπο του σπιτιού της, χαράχτηκε η λέξη ΣIΩΠH. Ο Ίων Δραγούμης, φέρεται πως την είχε εγκαταλείψει κατά τα Νοεμβριανά, όταν συνελήφθη ο πατέρας της… Αργότερα, συνδεθηκε με την ηθοποιό Μαρίκα Κοτοπούλη, με την οποία παραμένει μαζί έως το τέλος του…
