Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1960 έφυγε από τη ζωή η Βρετανίδα σουφραζέτα – γνωστή για τον αγώνα της για τα δικαιώματα ψήφου των γυναικών.
Ο βρετανικός πληθυσμός αριθμούσε περισσότερα από 40 εκατομμύρια άτομα το 1900, αλλά μόνο περίπου 6 εκατομμύρια από αυτούς είχαν τη δυνατότητα να ψηφίσουν. Υπήρχαν περιορισμοί ηλικίας και ιδιοκτησίας, αλλά ο μεγαλύτερος αποκλειστικός παράγοντας ήταν ότι δεν επιτρεπόταν σε καμία γυναίκα να ψηφίσει. Πολλές γυναίκες, και κάποιοι άνδρες, αφοσιώθηκαν ακούραστα στον παρατεταμένο αγώνα για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών. Αλλά μόνο το 1928 όλες οι γυναίκες άνω των 21 ετών είχαν δικαίωμα. Αναμφισβήτητα, λίγοι υπέφεραν τόσο πολύ για να πετύχουν αυτή τη νίκη όσο η Sylvia Pankhurst.
Ποια ήταν η Sylvia Pankhurst;
Ο Punkhurst γεννήθηκε το 1882 σε μια αριστοκρατική οικογένεια ακτιβιστών της οποίας το σπίτι ήταν γεμάτο με επισκέψεις από διάφορους ριζοσπάστες, σοσιαλιστές και αναρχικούς. Ο πατέρας της, Richard, δικηγόρος που ήταν και σοσιαλιστής και φεμινιστής, συνήθιζε να λέει στα παιδιά του: «Αν δεν μεγαλώσετε για να βοηθήσετε άλλους ανθρώπους, δεν θα αξίζετε την ανατροφή!».
H μητέρα της Pankhurst, Emmeline, που περιγράφεται από τον Holmes ως «η πιο διάσημη σουφραζέτα της Αγγλίας», ίδρυσε τη μαχητική Κοινωνική και Πολιτική Ένωση Γυναικών το 1903 – ένα γεγονός που θα κατεύθυνε την πορεία της ζωής της κόρης της. Εκείνη την εποχή, η Pankhurst επιδίωκε μια καριέρα στην τέχνη· ένιωθε διχασμένη ανάμεσα στην επιθυμία της να βιοποριστεί ως ζωγράφος και τις υποχρεώσεις της στην εκστρατεία για το δικαίωμα ψήφου. Η επιβλητική μητέρα της ξεκαθάρισε τις προτεραιότητές της.
Η Sylvia κέρδισε μια υποτροφία στο Βασιλικό Κολλέγιο Τέχνης και στο Λονδίνο μοίρασε τον χρόνο της μεταξύ των σπουδών της και της συμμετοχής στην εκστρατεία της μητέρας της να κερδίσει το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες. Με τη μητέρα της και τη μεγαλύτερη αδερφή της –Christabel– βοήθησε στην ίδρυση της Κοινωνικής και Πολιτικής Ένωσης Γυναικών (WSPU) το 1903, μιας πολιτικής οργάνωσης αφιερωμένης στην επίτευξη της ισότητας μεταξύ των φύλων, με έμφαση στη γυναικεία δικαιοσύνη.
Το 1906, εγκατέλειψε τις σπουδές της και μια πολλά υποσχόμενη καριέρα στην τέχνη για να ακολουθήσει την πολιτική με πλήρες ωράριο. Σοσιαλίστρια, πίστευε ότι οι γυναίκες της κατώτερης τάξης δεν θα απελευθερώνονταν ποτέ μέχρι να βγουν από τη φτώχεια. Εξαιτίας αυτής της άποψης, άρχισε να απομακρύνεται από τη πιο συντηρητική μητέρα και την αδερφή της, που επικεντρώνονταν στον στόχο της γυναικείας ψηφοφορίας. Παρόλα αυτά, παρέμεινε αφοσιωμένο μέλος του WSPU και, όπως η αδερφή και η μητέρα της, συνελήφθη πολλές φορές για μη βίαιες διαδηλώσεις και πραγματοποίησε απεργίες πείνας. Όταν η Christabel και άλλα μέλη του WSPU άρχισαν να υποστηρίζουν βίαιες πράξεις αναταραχής –ιδιαίτερα εμπρησμούς– η Sylvia, μια ειρηνίστρια, τους αντιτάχθηκε.
Το 1914, η Sylvia εκδιώχθηκε από το WSPU για την επιμονή της να εμπλέξει γυναίκες της εργατικής τάξης στο κίνημα της ψήφου. Η Emmeline και η Christabel Pankhurst θεώρησαν ότι το δικαίωμα ψήφου θα μπορούσε να επιτευχθεί καλύτερα μέσω των προσπαθειών γυναικών της μεσαίας τάξης όπως αυτές. Η ένταξη της αριστερής πολιτικής στο κίνημα, σκέφτηκαν, μόνο θα εξάψει τη βρετανική κυβέρνηση. Το χάσμα μεταξύ των Pankhursts διευρύνθηκε όταν η Emmeline και η Christabel διέκοψαν την εκστρατεία τους για το δικαίωμα ψήφου στο ξέσπασμα του A’ Παγκοσμίου Πολέμου και έγιναν ανένδοτοι υποστηρικτές της βρετανικής πολεμικής προσπάθειας. Αυτές οι ενέργειες τους κέρδισαν τον θαυμασμό της βρετανικής κυβέρνησης, αλλά η Sylvia αρνήθηκε να συμβιβάσει τις ειρηνιστικές της πεποιθήσεις και ακολούθησε μια αντίθετη προσέγγιση.
Από τη βάση της στο φτωχό East End του Λονδίνου, διηύθυνε την Ομοσπονδία των Σουφραζετών του Ανατολικού Λονδίνου (ELFS) και δημοσίευσε μια γυναικεία εφημερίδα της εργατικής τάξης, το Woman`s Dreadnought. Θεωρήθηκε ηγέτιδα ανδρών και γυναικών της εργατικής τάξης και έπεισε μερικές εργατικές οργανώσεις να αντιταχθούν στον πόλεμο. Επειδή οι άνδρες εργάτες δεν είχαν ακόμη λάβει την ψήφο, άλλαξε το όνομα της ELFS σε Εργατική Ομοσπονδία Ψηφοφορίας το 1916 και το 1917 το Woman`s Dreadnought έγινε το Workers` Dreadnought. Είχε αλληλογραφία με τον Ρώσο επαναστάτη Vladimir Lenin και το 1920 ήταν ιδρυτικό μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Μεγάλης Βρετανίας (CPGB). Το 1921, ωστόσο, διαγράφηκε από το κόμμα όταν αρνήθηκε να κλείσει το Workers` Dreadnought υπέρ ενός μόνο χαρτιού του CPGB.
Η Βρετανία παραχώρησε καθολική ψηφοφορία στους άνδρες το 1918. Αμέσως μετά, οι γυναίκες ηλικίας 30 ετών και άνω είχαν εγγυημένη ψήφο. Το 1928, η ηλικία ψήφου για τις γυναίκες μειώθηκε στα 21, την ηλικία που μπορούσαν να ψηφίσουν οι άνδρες. Μέχρι τότε, η Sylvia Pankhurst είχε μετατοπίσει τις ενέργειές της στην αντίθεση με τον ρατσισμό και την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη. Το 1935, πραγματοποίησε δυναμική εκστρατεία κατά της εισβολής στην Αιθιοπία από τη φασιστική Ιταλία και ίδρυσε τους New Times και την Ethiopia News για να δημοσιοποιήσει τα δεινά των Αιθίοπων και άλλων θυμάτων του φασισμού. Αργότερα βοήθησε στην εγκατάσταση Εβραίων προσφύγων από τη Γερμανία.
Το 1956, ο αυτοκράτορας της Αιθιοπίας Haile Selassie την προσκάλεσε να ζήσει στην Αιθιοπία και εκείνη αποδέχτηκε την πρόσκληση. Αν και στα 70 της, ίδρυσε τον Ethiopia Observer και επιμελήθηκε την εφημερίδα για τέσσερα χρόνια. Πέθανε στις 27 Σεπτεμβρίου 1960 και κηδεύτηκε από την κυβέρνηση της Αιθιοπίας σε αναγνώριση της προσφοράς της στη χώρα.
