Στις 5 Οκτωβρίου του 1989, στον Δαλάι Λάμα, τον εξόριστο θρησκευτικό και πολιτικό ηγέτη του Θιβέτ, απονέμεται με το Νόμπελ Ειρήνης ως αναγνώριση της μη βίαιης εκστρατείας του για τον τερματισμό της κινεζικής κυριαρχίας στο Θιβέτ.
Ο 14ος Δαλάι Λάμα γεννήθηκε ως Τενζίν Γκιάτσο σε ένα χωριουδάκι στο βορειοανατολικό Θιβέτ το 1935. Ήταν Θιβετιανής καταγωγής και Θιβετιανοί μοναχοί τον επισκέφτηκαν όταν ήταν τριών και τον ανακοίνωσαν ότι ήταν η μετενσάρκωση του όψιμου 13ου Δαλάι Λάμα. Οι μοναχοί καθοδηγούνταν από οιωνούς, προμήνυμα και όνειρα που έδειχναν πού θα μπορούσε να βρεθεί η επόμενη ενσάρκωση του Δαλάι Λάμα. Σε ηλικία πέντε ετών, ο Tenzin Gyatso μεταφέρθηκε στην πρωτεύουσα του Θιβέτ Λάσα και τοποθετήθηκε ως ηγέτης του Θιβετιανού Βουδισμού.
Το Θιβέτ, μια μεγάλη περιοχή που βρίσκεται στα οροπέδια και τα βουνά της Κεντρικής Ασίας, κυβερνούνταν από τους Δαλάι Λάμα από τον 14ο αιώνα. Οι Θιβετιανοί αντιστάθηκαν στις προσπάθειες της Κίνας να αποκτήσει μεγαλύτερο έλεγχο στην περιοχή στις αρχές του 20ου αιώνα και κατά τη διάρκεια της Κινεζικής Επανάστασης του 1911-12, οι Θιβετιανοί απέλασαν Κινέζους αξιωματούχους και πολίτες και διακήρυξαν επίσημα την ανεξαρτησία τους.
Τον Οκτώβριο του 1950, οι κινεζικές κομμουνιστικές δυνάμεις εισέβαλαν στο Θιβέτ και γρήγορα κατέκλυσαν τον κακώς εξοπλισμένο στρατό της χώρας. Ο νεαρός Δαλάι Λάμα έκανε έκκληση στα Ηνωμένα Έθνη για υποστήριξη, αλλά οι παρακλήσεις του απορρίφθηκαν. Το 1951, υπογράφηκε μια Θιβετιο-Κινεζική ειρηνευτική συμφωνία, στην οποία το έθνος έγινε μια «εθνική αυτόνομη περιοχή» της Κίνας, υποτίθεται υπό την κυριαρχία του Δαλάι Λάμα αλλά στην πραγματικότητα υπό τον έλεγχο μιας κινεζικής κομμουνιστικής επιτροπής. Ο πολύ θρησκευόμενος λαός του Θιβέτ υπέφερε από την αντιθρησκευτική νομοθεσία της κομμουνιστικής Κίνας.
Μετά από χρόνια διάσπαρτων διαμαρτυριών στο Θιβέτ, μια εξέγερση πλήρους κλίμακας ξέσπασε τον Μάρτιο του 1959 και ο Δαλάι Λάμα τράπηκε σε φυγή με άλλους 100.000 Θιβετιανούς καθώς τα κινεζικά στρατεύματα συνέτριψαν την εξέγερση. Ξεκίνησε εξόριστος στην Ινδία, εγκαταστάθηκε στη Νταραμσάλα στους πρόποδες των Ιμαλαΐων, όπου ίδρυσε μια δημοκρατικά βασισμένη σκιώδη θιβετιανή κυβέρνηση. Πίσω στο Θιβέτ, οι Κινέζοι υιοθέτησαν βάναυσα κατασταλτικά μέτρα κατά των Θιβετιανών, προκαλώντας κατηγορίες από τον Δαλάι Λάμα για γενοκτονία. Με την έναρξη της Πολιτικής Επανάστασης στην Κίνα, η κινεζική καταστολή του θιβετιανού βουδισμού κλιμακώθηκε και η άσκηση της θρησκείας απαγορεύτηκε και χιλιάδες μοναστήρια καταστράφηκαν.
Η απαγόρευση των θρησκευτικών πρακτικών άρθηκε το 1976, αλλά η καταστολή στο Θιβέτ συνεχίστηκε. Από τη βάση του στη Νταραμσάλα, ο Δαλάι Λάμα ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, τραβώντας με επιτυχία τη διεθνή προσοχή στη συνεχιζόμενη κινεζική καταστολή του θιβετιανού λαού και της θρησκείας του. Μεγάλες αντικινεζικές ταραχές ξέσπασαν στη Λάσα το 1987 και το 1988 η Κίνα κήρυξε στρατιωτικό νόμο στην περιοχή. Αναζητώντας την ειρήνη, ο Δαλάι Λάμα εγκατέλειψε το αίτημά του για ανεξαρτησία του Θιβέτ και κάλεσε για ένα αληθινό αυτοδιοικούμενο Θιβέτ, με την Κίνα να είναι υπεύθυνη για την άμυνα και τις εξωτερικές υποθέσεις. Η Κίνα απέρριψε την προσφορά. Την επόμενη χρονιά, ο Δαλάι Λάμα κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης το 1989. Η αυτοβιογραφία του, Freedom in Exile, εκδόθηκε το 1990.
Το Θιβέτ συνέχισε να υποφέρει από περιοδικές αναταραχές τη δεκαετία του 1990 και η Κίνα δέχτηκε κριτική από δυτικές κυβερνήσεις για την καταστολή της πολιτικής και θρησκευτικής ελευθερίας εκεί. Η κινεζική κυβέρνηση έκτοτε έκανε προσπάθειες να μετριάσει τη στάση της στην περιοχή, αλλά το Θιβέτ παραμένει χωρίς αυτοδιοίκηση. Μετά από περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες εξορίας, ο Δαλάι Λάμα συνεχίζει να ταξιδεύει, δημοσιοποιώντας την υπόθεση του Θιβέτ.
