Η Γκίλι Γιόσκοβιτς που συμμετείχε σε φεστιβάλ μουσικής κοντά στην Λωρίδα της Γάζας, περιγράφει τις δραματικές ώρες που έζησε, με τον θάνατο να είναι παντού γύρω της και νομίζοντας ότι είχε φτάσει και η δική της ώρα
Μια Ισραηλινή που ήταν ανάμεσα στους εκατοντάδες που συμμετείχαν σε φεστιβάλ μουσικής κοντά στη Λωρίδα της Γάζας, στο Ισραήλ, εξιστορεί στο BBC τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε και πώς κατάφερε να γλιτώσει από τα μέλη της Χαμάς, που πυροβολούσαν αδιακρίτως για ώρες.
«Ήταν… παντού με αυτόματα όπλα. Στέκονταν δίπλα στα αυτοκίνητα και άρχιζαν να πυροβολούν, αλλά συνειδητοποίησα ότι ήταν πολύ εύκολο να σκοτωθείς… επειδή όλοι πήγαιναν παντού» είπε η Γκίλι Γιόσκοβιτς για τα όσα έζησε στο φεστιβάλ μουσικής όπου σκοτώθηκαν πάνω από 250 άτομα.
«Οι τρομοκράτες έρχονταν από τέσσερα ή πέντε μέρη, οπότε δεν ξέραμε πού έπρεπε να πάμε, κι έτσι τότε μπήκα ξανά στο αυτοκίνητό μου και οδήγησα λίγο ακόμα. Κάποιοι με πυροβολούσαν. Άφησα το αυτοκίνητο και άρχισα να τρέχω, είδα ένα μέρος με πολλά δέντρα και πήγα εκεί» είπε η Γιόσκοβιτς.
Η κρυψώνα που της έσωσε τη ζωή
Στη συνέχεια η Ισραηλινή συνέχισε λέγοντας: «Βρέθηκα λοιπόν στη μέση του χωραφιού και ξάπλωσα κάτω. Ήταν η δεύτερη κρυψώνα που βρήκα και ήταν όλοι γύρω μου. Πήγαιναν από δέντρο σε δέντρο και πυροβολούσαν. Παντού. Από δύο πλευρές. Είδα ανθρώπους να πεθαίνουν παντού γύρω μου. Ήμουν πολύ ήσυχη. Δεν έκλαψα, δεν έκανα τίποτα.
Αλλά από τη μία πλευρά ανέπνεα και έλεγα “Εντάξει, θα πεθάνω. Είναι εντάξει, απλώς ανάπνευσε και κλείσε τα μάτια σου”, επειδή πυροβολούσαν παντού, ήταν πολύ πολύ κοντά μου».
«Περίμενα τον στρατό αλλά δεν ήρθε κανείς»
«Τότε άκουσα τους τρομοκράτες να ανοίγουν ένα μεγάλο φορτηγάκι… και να παίρνουν περισσότερα όπλα από αυτό το αυτοκίνητο. Ήταν στην περιοχή για τρεις ώρες. Κανείς δεν ήταν εκεί, κανείς.
Ήμουν σίγουρη ότι θα ερχόταν ο στρατός, άκουσα κάποια ελικόπτερα, ήμουν σίγουρη ότι ο στρατός θα κατέβαινε με ελικόπτερα και σχοινιά και θα κατέβαινε σε αυτό το πεδίο και θα μας έσωζε. Αλλά κανείς δεν ήταν εκεί. Μόνο όλοι αυτοί οι τρομοκράτες» είπε η Ισραηλινή.
«Ήμουν ξαπλωμένη εκεί για τρεις ώρες»
«Ήταν πολύ κοντά μου και το πόδι μου έτρεμε. Προσπάθησα και έκανα ό,τι μπορούσα, κινήθηκα λίγο, και όταν ήταν κοντά μου τους άκουσα να μιλάνε αραβικά.
Προσπάθησα να είμαι περισσότερο κάτω από το δέντρο, ώστε ίσως όταν έρθουν οι πυροβολισμοί να μην “αγγίξουν” το πρόσωπό μου. Ήμουν ξαπλωμένη εκεί για τρεις ώρες».
«Δεν ήρθε η ώρα να πεθάνω»
Συνεχίζοντας την περιγραφή της, η Γκίλι μίλησε για τις σκέψεις τις όσο παρέμενε κρυμμένη. «Σκεφτόμουν τα παιδιά μου, τον φίλο μου, τα πάντα, και έλεγα ότι δεν είναι ήρθε η ώρα να πεθάνω, όχι ακόμα. Τότε άρχισα να ακούω κάποια εβραϊκά από τη μία πλευρά, αλλά αραβικά από τρεις πλευρές. Συνειδητοποίησα ότι υπήρχαν κάποιοι στρατιώτες, ίσως πέντε ή έξι.
Αποφάσισα να πάω σε αυτούς τους στρατιώτες. Εν τω μεταξύ, υπήρχαν ακόμα τρομοκράτες τριγύρω, οπότε πήγαινα με τα χέρια ψηλά για να καταλάβουν ότι είμαι εγώ και δεν είμαι τρομοκράτης. Τότε κάποιος με έβαλε σε ένα αυτοκίνητο»
«Πολλοί άνθρωποι πέθαιναν στον δρόμο»
«Ήμουν η πρώτη που βγήκε από το χωράφι. Κάποιοι χρειάστηκαν άλλες δύο και τρεις ώρες για να βγουν, και σε όλη τη διαδρομή άνθρωποι πέθαιναν – νέοι άνθρωποι, καθώς ήταν φεστιβάλ για νέους» είπε η Ισραηλινή.
«Πάρα πολλοί άνθρωποι πέθαιναν στον δρόμο, καθώς πυροβολούσαν και από τις δύο πλευρές. Έτσι, το καλύτερο ήταν να κρυφτείς. Το πιο τρελό πράγμα είναι πώς γίνεται να ήμασταν εκεί για τόση ώρα και κανείς δεν ήταν εκεί. Ούτε στρατός, ούτε αστυνομία, τίποτα» τόνισε χαρακτηριστικά, κλείνοντας την περιγραφή της, η Γιόσκοβιτς.