Το εξαιρετικό θεατρικό έργο της Σεμίνας Διγενή για τους δύσκολους δρόμους που μας οδηγεί η ζωή για να βρούμε την ευτυχία.
Το ευρηματικό έργο της αγαπητής Σεμίνας Διγενή, το διάβασα σε μια νύχτα. Ομολογώ ότι ήμουν αρκετά κουρασμένη κι αρχικά σκεφτόμουν ότι εκείνο το βράδυ θα έριχνα απλώς μια γρήγορη ματιά στις πρώτες σελίδες. Κατάφερε ωστόσο αμέσως να με καθηλώσει. Κάθε της φράση έχει το δικό της σκοπό, περνά το δικό της μήνυμα -που νομίζω ότι είναι ταιριαστό στις ζωές των περισσότερων από εμάς – και όλα τελικά παίρνουν νόημα στο συγκλονιστικό τέλος.
Έχοντας μελετήσει, λοιπόν, το πρώτο της θεατρικό επίτευγμα, Felicità, κι έχοντας συνομιλήσει με τους πρωταγωνιστές της ομώνυμης θεατρικής παράστασης με αφορμή τις συνεντεύξεις μας, περίμενα ότι η θεατρική παράσταση θα ήταν κάτι προβλέψιμο για εμένα. Τελικά, ναι μεν γνώριζα την υπόθεση του έργου, ωστόσο η σκηνοθεσία της Λητούς Τριανταφυλλίδου έγινε με τέτοια μαεστρία, οι ήρωές του μέσα από τους εξαίρετους ηθοποιούς : Μυρτώ Αλικάκη και Γιάννη Σοφολόγη, ζωντάνεψαν τόσο μαγικά, έτσι ώστε η κάθε γνώριμη ατάκα έγινε πια σημαντικός λόγος για να σκεφτείς, να προβληματιστείς, να γελάσεις, να νοσταλγήσεις, να συγκινηθείς, να μελαγχολήσεις, να αναθεωρήσεις, να κάνεις flashback, να ζήσεις όλα όσα ήθελες και δεν πρόλαβες ακόμα, να αγκαλιάσεις, να αγαπήσεις και να αγαπηθείς.
Το σκηνικό βρισκόταν πίσω από μια κυκλική κουρτίνα που πάνω της αναγραφόταν με μεγάλα γράμματα ο τίτλος του έργου : Felicita’. Όλα διαδραματίζονταν ζωντανά πίσω από αυτή την κουρτίνα, αλλά και πάνω της με μαγνητοσκοπημένες σκηνές -κλειδιά για την υπόθεση.
@madalenamariad Felicita’ της Σεμίνας Διγενή στο θέατρο Αλκυονίς Πρωταγωνιστούν : Μυρτώ Αλικάκη & Γιάννης Σοφολόγης Σκηνοθεσία: Λητώ Τριανταφυλλίδου #theatre #felicita
Η χημεία των πρωταγωνιστών ήταν φανερή από το πρώτο λεπτό – κάτι που συνετέλεσε στην επιτυχία της παράστασης και στον ενθουσιασμό του κοινού.
Το Felicità είναι ένα παιχνίδι – πείραμα ανάμεσα σε δύο άγνωστους, έναν άντρα και μία γυναίκα. Mια ιστορία με απρόβλεπτη κατάληξη καθώς οι ρόλοι του θύτη και του θύματος εναλλάσσονται διαρκώς.
“Μια ιστορία που ακροβατεί ανάμεσα στο ρεαλισμό και στην φαντασία, σχεδόν σαν να είναι έργο του Πιντερ και πως αυτοί οι δύο χαρακτήρες δίνουν μια υπέροχη ευκαιρία για δημιουργία ,στους ηθοποιούς που θα τους υποδυθούν” όπως μου είπε χαρακτηριστικά η Μυρτώ Αλικάκη.
Εκείνη, θεατρική σκηνοθέτις, πολύ μεγαλύτερή του, θέλει να “νοικιάσει” τον νεαρό διανομέα για 24 ώρες. Εκείνος νιώθει μία περίεργη έλξη και δέχεται. Ανάμεσά τους ξεκινάει ένα επικίνδυνο πείραμα.
Η ηρωίδα ζει με απενεργοποιημένα όνειρα. “Φαίνεται να αρέσκεται στο να εκφράζει μέσα από τη δουλειά της τα προσωπικά της τραύματα και ανησυχίες. Στην ιστορία που παρακολουθούμε, αυτό συμβαίνει μέσα από αυτό το παιχνίδι που παίζει με το νεαρό. Ουσιαστικά και αυτό είναι μιας μορφής παράσταση μέσα στην ίδια την παράσταση, χωρίς όμως πρόβα και αυστηρούς κανόνες. Βάζοντας το νεαρό να εκφράσει τις πιο βαθιές του σκέψεις, ίσως είναι και ο τρόπος για να ενεργοποιήσει τα δικά της ξεχασμένα, ανείπωτα, ατακτοποίητα κομμάτια.” εξηγεί ο Γιάννης Σοφολόγης.
“Εκείνος”, είναι ένα αγόρι που έχει ζήσει μια ζωή μέσα στο “τραύμα”, την απώλεια και την απόσταση. Κλεισμένος στον δικό του μικρόκοσμο, έχει αναπτύξει τις δικές του δικλείδες ασφαλείας για να επιβιώσει. Σε μια απρόβλεπτη νύχτα, γοητεύεται από την παράξενη γυναίκα που ζητά να τον “νοικιάσει” για ένα 24ωρο και μέσα από εκείνη αναζητά απαντήσεις για το παρελθόν, την αδικία της ζωής. Η αδρεναλίνη του ανεβαίνει κατακόρυφα, ενώ η χαρά και ο τρόμος εναλλάσσονται για εκείνον τόσο γρήγορα.
Η Μυρτώ Αλικάκη είναι συναρπαστική στον ρόλο της ώριμης γυναίκας που αναζητά την χαμένη ευτυχία σε έναν δρόμο που ξέρει ότι θα οδηγήσει σε αδιέξοδο.
Ο Γιάννης Σοφολόγης ερμήνευσε ιδανικά έναν δύσκολο ρόλο που κινείται ανάμεσα στα όρια της κωμωδίας και της τραγωδίας.
Όπως ήδη ανέφερα, κάποιες ατάκες του έργου, είναι συμβατές με τις ζωές πολλών από εμάς ή έστω δικών μας ανθρώπων. Επέλεξα κάποιες από αυτές και τις παραθέτω:
“Nιώθω σαν να είμαι ένα τεράστιο πόστιτ. Ένα πόστιτ με δεκάδες κίτρινα χαρτάκια γεμάτα σημειώσεις φόβων, τραυμάτων, απωλειών, κολλημένα σ’όλους του τοίχους της ζωής μου.”
“Επειδή μας αγαπάει το σύμπαν, μας στέλνει μια τρυφερή αμνησία να μαλακώνει τον πόνο”
“Αγαπάω και φοβάμαι αυτό που πάντα ήμουν, αλλά και αυτό στο οποίο θα μεταμορφωθώ μια μέρα”
“Η αλήθεια ενός ανθρώπου είναι κυρίως αυτό που κρύβει”
“Δεν κάνουν καλό οι σχέσεις αγάπη μου. Άκου με. Οι έρωτες ζουν σε επινοημένη πραγματικότητα. Δεν παρέχουν καμία απολύτως ασφάλεια. Να φροντίζεις να προστατεύεσαι απ’αυτούς. Ασ’τους καλύτερα”
“Ζούσα δυο παράλληλες ζωές και καμία δεν ήταν δικιά μου.”
“Μόνο αν υπήρξε περίπτωση να μ’αγάπησες, υπήρξα στ’αλήθεια.”
Αν και γράφοντας αυτό το κείμενο, μπήκα στον πειρασμό να αποκαλύψω τι πραγματικά συμβαίνει ανάμεσα στη σχέση αυτών των δύο ανθρώπων που συναντιούνται τόσο ξαφνικά ένα βράδυ, άλλαξα γνώμη για έναν πολύ σημαντικό λόγο. Για να έχετε ένα παραπάνω κίνητρο να παρακολουθήσετε την εν λόγω παράσταση. Ποιες αλήθειες κρύβει ο καθένας μέσα του; Πόσο απρόβλεπτη μπορεί να είναι τελικά η ζωή; Ποια παιχνίδια της μοίρας μπορούν να σημαδέψουν ανθρώπινες ψυχές; Πόσο εύκολο είναι, τελικά, ν’ αγγίξεις την ευτυχία και πάνω που νομίζεις ότι την “κρατάς” στα χέρια σου, εκείνη να φεύγει μακριά;
Τι είναι, τελικά, ευτυχία;
“Ευτυχία είναι να κρατιέσαι απ’το χέρι στον μακρύ δρόμο. Η ευτυχία είναι η αθώα ματιά σου στη μέση του δρόμου. Ευτυχία είναι ν’αφήνεις ένα σημείωμα μες στο συρτάρι. Ευτυχία είναι μια νύχτα εκπλήξεων με ανοιχτό το φως και το ράδιο να παίζει. Ευτυχία είναι ένα απρόσμενο τηλεφώνημα…” Felicità
Μανταλένα-Μαρία Διαμαντή, Γιάννης Σοφολόγης, Σεμίνα Διγενή
Γιάννης Σοφολόγης, Μυρτώ Αλικάκη, Μανταλένα-Μαρία Διαμαντή
@madalenamariad Felicita’ της Σεμίνας Διγενή στο θέατρο Αλκυονίς Πρωταγωνιστούν : Μυρτώ Αλικάκη & Γιάννης Σοφολόγης Σκηνοθεσία: Λητώ Τριανταφυλλίδου #theatre #felicita
Η θεατρική προσαρμογή του «Felicità » της Σεμίνας Διγενή στο θέατρο Αλκυονίς σε σκηνοθεσία Λητούς Τριανταφυλλίδου. Τη μουσική υπογράφει ο συνθέτης Θέμης Καραμουρατίδης, τα κοστούμια ο σχεδιαστής Απόστολος Μητρόπουλος και τα σκηνικά ο Δημήτρης Πολυχρονιάδης.
