Στις 8 Νοεμβρίου 1895, ο φυσικός Wilhelm Conrad Rontgen γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που παρατήρησε τις ακτίνες Χ, μια σημαντική επιστημονική πρόοδος που θα ωφελούσε τελικά διάφορους τομείς, κυρίως την ιατρική, από κάνοντας το αόρατο ορατό.
Η ανακάλυψη του Rontgen έγινε τυχαία στο εργαστήριό του στο Wurzburg της Γερμανίας, όπου δοκίμαζε εάν οι καθοδικές ακτίνες μπορούσαν να περάσουν μέσα από το γυαλί όταν παρατήρησε μια λάμψη που προερχόταν από μια κοντινή οθόνη με χημική επίστρωση. Ονόμασε τις ακτίνες που προκάλεσαν αυτή τη λάμψη ακτίνες Χ λόγω της άγνωστης φύσης τους.
Οι ακτίνες Χ είναι κύματα ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας που δρουν παρόμοια με τις ακτίνες φωτός, αλλά σε μήκη κύματος περίπου 1.000 φορές μικρότερα από αυτά του φωτός. Ο Rοntgen έμεινε στο εργαστήριό του και διεξήγαγε μια σειρά πειραμάτων για να κατανοήσει καλύτερα την ανακάλυψή του. Έμαθε ότι οι ακτίνες Χ διεισδύουν στην ανθρώπινη σάρκα αλλά όχι σε ουσίες υψηλότερης πυκνότητας όπως οστά ή μόλυβδο και ότι μπορούν να φωτογραφηθούν.
Η ανακάλυψη του Rοntgen χαρακτηρίστηκε ως ιατρικό θαύμα και οι ακτίνες Χ έγιναν σύντομα ένα σημαντικό διαγνωστικό εργαλείο στην ιατρική, επιτρέποντας στους γιατρούς να δουν μέσα στο ανθρώπινο σώμα για πρώτη φορά χωρίς χειρουργική επέμβαση. Το 1897, οι ακτίνες Χ χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά σε στρατιωτικό πεδίο μάχης, κατά τη διάρκεια του Βαλκανικού Πολέμου, για να βρουν σφαίρες και σπασμένα κόκαλα μέσα σε ασθενείς.
Οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν γρήγορα τα οφέλη των ακτίνων Χ, αλλά πιο αργά να κατανοήσουν τις βλαβερές συνέπειες της ακτινοβολίας. Αρχικά, πίστευαν ότι οι ακτίνες Χ περνούσαν από τη σάρκα τόσο ακίνδυνα όσο το φως. Ωστόσο, μέσα σε αρκετά χρόνια, οι ερευνητές άρχισαν να αναφέρουν περιπτώσεις εγκαυμάτων και δερματικών βλαβών μετά από έκθεση σε ακτίνες Χ και το 1904, ο βοηθός του Thomas Edison, Clarence Dally, ο οποίος είχε εργαστεί εκτενώς με τις ακτίνες Χ, πέθανε από καρκίνο του δέρματος. Ο θάνατος του Dally έκανε ορισμένους επιστήμονες να αρχίσουν να παίρνουν τους κινδύνους της ακτινοβολίας πιο σοβαρά, αλλά δεν ήταν ακόμα πλήρως κατανοητοί.
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1930, του 40 και του 50, στην πραγματικότητα, πολλά αμερικανικά καταστήματα υποδημάτων διέθεταν φθοροσκόπια με τοποθέτηση παπουτσιών που χρησιμοποιούσαν ακτίνες Χ για να επιτρέπουν στους πελάτες να βλέπουν τα οστά στα πόδια τους. Δεν ήταν μέχρι τη δεκαετία του 1950 που αυτή η πρακτική καθορίστηκε ως επικίνδυνη επιχείρηση.
Ο Wilhelm Rοntgen έλαβε πολυάριθμες διακρίσεις για το έργο του, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου βραβείου Νόμπελ φυσικής το 1901, ωστόσο παρέμεινε σεμνός και ποτέ δεν προσπάθησε να πατεντάρει την ανακάλυψή του. Σήμερα, η τεχνολογία ακτίνων Χ χρησιμοποιείται ευρέως στην ιατρική, την ανάλυση υλικών και συσκευές όπως οι σαρωτές ασφαλείας αεροδρομίων.
