Ο Ταγματάρχης του Στρατού της Ένωσης Henry Rathbone πέρασε τη ζωή του συντετριμμένος από ενοχές αφού δεν κατάφερε να σταματήσει τον John Wilkes Booth προκαλώντας τελικά την ψυχική του υγεία να επιδεινωθεί τόσο πολύ που δολοφόνησε τη γυναίκα του το 1883
Στις 14 Απριλίου 1865, ο Henry Rathbone, η αρραβωνιαστικιά του Clara Harris, η Πρώτη Κυρία Mary Todd Lincoln και ο Πρόεδρος Abraham Lincoln κάθισαν στο Προεδρικό Κουτί στο Ford`s Theatre στην Ουάσιγκτον, DC Κοντά στο τέλος του έργου που παρακολουθούσαν, ο John Wilkes Booth μπήκε αθόρυβα και πυροβόλησε έναν μόνο πυροβολισμό, τραυματίζοντας θανάσιμα τον πρόεδρο και πανικοβάλλοντας την υπόλοιπη ομάδα.
Η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, ο Henry Rathbone, ήταν ένας παρασημοφορημένος στρατιωτικός και πολιτικός.
Ο Rathbone, στρατιωτικός αξιωματικός και φίλος της οικογένειας Lincoln, ανέβηκε στη δράση. Τραυματίστηκε σοβαρά ενώ προσπαθούσε να συλλάβει τον Booth, αλλά ο δολοφόνος γλίστρησε από τα χέρια του και πήδηξε από το μπαλκόνι.
Στα χρόνια που ακολούθησαν την επίθεση, η ψυχική υγεία του Rathbone επιδεινώθηκε ραγδαία. Κατηγόρησε τον εαυτό του ότι δεν μπόρεσε να σταματήσει τον Booth ή να σώσει τον Lincoln. Στις 23 Δεκεμβρίου 1883, σε μια παραληρηματική οργή, σκότωσε τη γυναίκα του και προσπάθησε να αυτοκτονήσει.
Ο Henry Rathbone πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του σε ένα άσυλο στο Hildesheim της Γερμανίας. Ποτέ δεν συνήλθε πραγματικά από τη δολοφονία του Λίνκολν, τη μοιραία νύχτα που κατέστρεψε τις ζωές περισσότερων από μίας οικογενειών.
Ποιος ήταν ο Henry Rathbone
Ο Henry Reed Rathbone γεννήθηκε σε μια πλούσια οικογένεια στο Albany της Νέας Υόρκης το 1837. Έχασε τον πατέρα του το 1845 και η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε τρία χρόνια αργότερα. Ως ενήλικας, ο Rathbone μπήκε στην πολιτική ως Γερουσιαστής των ΗΠΑ, διορισμένος από τον Υπουργό Εξωτερικών του Προέδρου Abraham Lincoln.
Ο δεύτερος σύζυγος της μητέρας του, γερουσιαστής της Νέας Υόρκης και δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου της πολιτείας Ira Harris, είχε πολλά δικά του παιδιά. Με τον καιρό ο Rathbone και η κόρη του Harris, Clara, ξεκίνησαν μια ρομαντική σχέση. Ανακοίνωσαν τον αρραβώνα τους λίγο πριν ξεσπάσει ο Εμφύλιος Πόλεμος, σύμφωνα με την New York Historical Society.
To Theatre Ford`s Theatre στα τέλη της δεκαετίας του 1860.
Ο Rathbone εντάχθηκε στον Στρατό της Ένωσης στην αρχή του Εμφυλίου Πολέμου και υπηρέτησε ως λοχαγός για το 12ο Σύνταγμα Πεζικού σε μερικές από τις πιο αιματηρές μάχες της σύγκρουσης. Μέχρι το τέλος του πολέμου, είχε προαχθεί σε ταγματάρχη και σύντομα επέστρεψε στη ζωή στην Ουάσιγκτον, DC
Καθ` όλη τη διάρκεια του πολέμου, η Clara Harris είχε γίνει φίλη με την Πρώτη Κυρία Mary Todd Lincoln μέσω της κοινωνικής σκηνής της DC — και μέσω οι πολιτικοί δεσμοί του πατέρα της. Όταν οι Lincoln αποφάσισαν να παρευρεθούν σε μια παράσταση του έργου Our American Cousin στο Ford`s Theatre το απόγευμα της 14ης Απριλίου 1865, ζήτησαν από τον Rathbone και τη Harris να τους ακολουθήσουν αφού ο Ulysses S. Grant και η σύζυγός του δεν κατάφεραν να το κάνουν.
Ο Rathbone δεν είχε ιδέα ότι η ζωή του σύντομα θα άλλαζε για πάντα.
H δολοφονία του Lincoln
Λίγο μετά τις 8 μ.μ. στις 14 Απριλίου 1865, ο Henry Rathbone και η Clara Harris συναντήθηκαν με τον Πρόεδρο Λίνκολν και την Πρώτη Κυρία στη γωνία των οδών 15th και H στην Ουάσιγκτον, DC για να οδηγήσουν μαζί τους στο Ford`s Θέατρο.
Έφτασαν στο θέατρο και εγκαταστάθηκαν στο Προεδρικό θεωρείο για να παρακολουθήσουν την παράσταση. Λίγο μετά τις 10 μ.μ., ωστόσο, ο John Wilkes Booth μπήκε κρυφά στο θεωρείο και πυροβόλησε προσεκτικά τη στιγμή που το κοινό ξέσπασε σε γέλια με μια αστεία γραμμή.
Ο Rathbone αργότερα κατέθεσε για τις πράξεις του αμέσως μετά. «Πήγα αμέσως προς τον [Μποθ] και τον έπιασα», είπε.. « Ξέφυγε από τα χέρια μου και χτύπησε βίαια το στήθος μου με ένα μεγάλο μαχαίρι».
Και συνέχισε: «Απάντησα το χτύπημα χτυπώντας το και έλαβα μια πληγή αρκετά εκατοστά βαθιά στο αριστερό μου χέρι, ανάμεσα στον αγκώνα και τον ώμο».
Στη συνέχεια ο Booth ελευθερώθηκε από τα χέρια του Rathbone και ο ταγματάρχης φώναξε: «Σταμάτα αυτόν τον άνθρωπο!». Ο Boothe κατάφερε να δραπετεύσει και ο Rathbone άνοιξε την πόρτα που είχε κλείσει ο Booth με μια σανίδα, ώστε οι γιατροί να σπεύσουν να βοηθήσουν τον ετοιμοθάνατο πρόεδρο.
Μόλις ο Lincoln μεταφέρθηκε στον απέναντι δρόμο σε ένα οικοτροφείο όπου οι γιατροί προσπάθησαν να σώσουν τη ζωή του, ο Rathbone και η Harris βοήθησαν την Πρώτη Κυρία στο κρεβάτι του συζύγου της. Ο Rathbone λιποθύμησε έπειτα από απώλεια αίματος και μεταφέρθηκε στο σπίτι της Harris για να αναρρώσει.
Ο Lincoln πέθανε από πυροβολισμό στο κεφάλι νωρίς το επόμενο πρωί, και ο Rathbone δεν συγχώρεσε ποτέ τον εαυτό του που δεν μπόρεσε να σταματήσει τον Booth.
H ψυχική υγεία του Henry Rathbone
O Rathbone, κάποτε ένα υγιές, ζωντανό μέλος της κοινωνίας της ανώτερης τάξης, άρχισε να παλεύει τόσο με τη σωματική όσο και με την ψυχική του υγεία τα χρόνια μετά τη δολοφονία του Lincoln. Αποφασισμένοι να συνεχίσουν τη ζωή όσο το δυνατόν κανονικά, όμως, αυτός και ηHarris παντρεύτηκαν το 1867 και απέκτησαν τρία παιδιά.
Μετά την παραίτησή του από το στρατό το 1870, ο Rathbone αγωνίστηκε να διατηρήσει την εργασία του λόγω της επιδείνωσης της υγείας του. Σύμφωνα με το We`re History, ανέπτυξε «επιθέσεις νευραλγίας στο κεφάλι και το πρόσωπο», αίσθημα παλμών και αναπνευστικές δυσκολίες. Ο Ράθμπον έγινε επίσης παρανοϊκός, νομίζοντας ότι η γυναίκα του επρόκειτο να πάρει τα παιδιά και να τον αφήσει για άλλον άντρα.
Η Clara Harris υποστήριξε τον σύζυγό της όσο μπορούσε. Σε μια επιστολή σε μια φίλη της, όπως τυπώθηκε στο History of American Women ιστολόγιο, έγραψε, «Καταλαβαίνω την αγωνία του… Σε κάθε ξενοδοχείο στο οποίο βρισκόμαστε, μόλις οι άνθρωποι καταλαβαίνουν την παρουσία μας, νιώθουμε ότι γινόμαστε αντικείμενα νοσηρού ελέγχου… Όποτε βρισκόμασταν στην τραπεζαρία, αρχίσαμε να νιώθουμε σαν ζώα του ζωολογικού κήπου. Ο Henry φαντάζεται ότι ο ψίθυρος είναι πιο αιχμηρός και κακόβουλος από όσο μπορεί να είναι».
Σε μια προσπάθεια να ξεκινήσει νέα και να ξεφύγει από τον συνεχή βομβαρδισμό των ρεπόρτερ, η οικογένεια Rathbone μετακόμισε στη Γερμανία το 1883. Δυστυχώς, η κάθοδος του Rathbone στην τρέλα χειροτέρεψε εκεί.
Το τραγικό τέλος
H Clara Harris ήλπιζε ότι η διεθνής κίνηση θα ωφελούσε την οικογένειά της. Δυστυχώς, όμως, ο Rathbone δεν το χειρίστηκε καλά. Έγινε πιο παρανοϊκός και θυμωμένος όσο περνούσε ο καιρός.
Ο Dr. GW Pope, ο άνθρωπος που παρακολούθησε τον Rathbone τη νύχτα της δολοφονίας του Λίνκολν, είπε αργότερα ότι ο Rathbone «δεν ήταν ποτέ πλήρως ο εαυτός του μετά από εκείνη τη νύχτα… Δεν έχω κανένα δισταγμό να επιβεβαιώσω ότι η τρομερή τραγωδία, που έπληξε τη νευρική και εντυπωσιακή ιδιοσυγκρασία του για πολλά χρόνια, έβαλαν τους σπόρους αυτής της ανθρωποκτονικής μανίας».
Στις 23 Δεκεμβρίου 1883, η ψυχική υγεία του Rathbone είχε επιδεινωθεί σε σημείο που πήρε τα όπλα εναντίον της οικογένειάς του.
Εκείνο το βράδυ, άρπαξε το περίστροφό του και μπήκε στην κρεβατοκάμαρα των παιδιών του. Ο Χάρις μπόρεσε να του αποσπάσει την προσοχή και εκείνη του έγνεψε στο δικό τους δωμάτιο, κλείνοντας την πόρτα πίσω τους.
Στη συνέχεια, ο Rathbone επιτέθηκε βίαια στη Harris, πυροβολώντας την πολλές φορές πριν τη μαχαιρώσει για να βεβαιωθεί ότι ήταν νεκρή. Στη συνέχεια έστρεψε το μαχαίρι στον εαυτό του, βάζοντας το στο στήθος του πέντε φορές σε μια προσπάθεια να αυτοκτονήσει.
Ο Χένρι Ράθμπον επέζησε και κηρύχθηκε τρελός και δεν διώχθηκε για τη δολοφονία της συζύγου του. Στάλθηκε στο Provincial Insane Asylum, όπου παρέμεινε για σχεδόν 30 χρόνια μέχρι το θάνατό του στις 14 Αυγούστου 1911.
Η δολοφονία του Abraham Lincoln άλλαξε για πάντα την αμερικανική ιστορία και κατέστρεψε τις ζωές του προέδρου και της οικογένειάς του. Ωστόσο, οδηγεί επίσης στην καταστροφή της νεαρής και πολλά υποσχόμενης οικογένειας Rathbone, μια τραγωδία από μόνη της.
