Στις 15 Νοεμβρίου του 1951, ο Νίκος Μπελογιάννης και άλλοι 11 αριστεροί κρατούμενοι καταδικάζονται σε θάνατο, κατηγορούμενοι για προσπάθεια ανασυγκρότησης του ΚΚΕ.
Ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν Έλληνας κομμουνιστής, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών και στέλεχος του ΔΣΕ.
Στις 15 Νοεμβρίου του 1951, ο Νίκος Μπελογιάννης και άλλοι 11 αριστεροί κρατούμενοι καταδικάζονται σε θάνατο, κατηγορούμενοι για προσπάθεια ανασυγκρότησης του ΚΚΕ. Η ποινή, λόγω διεθνούς κατακραυγής, δεν θα εκτελεστεί. Θα υπάρξει νέα δίκη το 1952, που θα οδηγήσει στην οριστική καταδίκη σε θάνατο του Μπελογιάννη και άλλων τριών κρατουμένων.
«Τα δικαστήριά σας είναι δικαστήρια σκοπιμότητας. Γι’ αυτό δε ζητώ την επιείκειά σας. Αντικρίζω την καταδικαστική σας απόφαση με περηφάνια και ηρεμία. Με το κεφάλι ψηλά θα σταθώ μπροστά στο εκτελεστικό σας απόσπασμα. Αλλά είμαι σίγουρος πως θα ‘ρθει η μέρα, που οι ίδιοι δικαστές που τώρα με δικάζουν, θα ζητήσουν χάρη απ’ τον ελληνικό λαό. Δεν έχω άλλο τίποτε να πω», θα δηλώσει ο Μπελογιάννης κλείνοντας την απολογία του.
Εκτελέστηκε το 1952 ως κομμουνιστής με την κατηγορία της κατασκοπείας. Η δίκη που έμεινε στην ιστορία ως «υπόθεση Μπελογιάννη» και η εκτέλεσή του έλαβαν μεγάλη δημοσιότητα. Τεράστιες διεθνείς αντιδράσεις προκλήθηκαν, ενώ έμειναν στην ιστορία ως παράδειγμα υπερβολικής σκληρότητας των μετεμφυλιακών αντικομμουνιστικών διώξεων.
..”Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά `χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ` τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη…” ήταν τα λόγια του…
