Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS, 1η Δεκεμβρίου, ας γνωρίσουμε αυτό το έργο τέχνης. Βασίζεται στο γνωστό μοτίβο LOVE του καλλιτέχνη Robert Indiana στα μέσα της δεκαετίας του 1960, το οποίο η General Idea οικειοποιήθηκε ξεκινώντας το 1987, για να επικοινωνήσει ένα μήνυμα σχετικό με μια νέα ιστορική στιγμή, καθώς το AIDS γινόταν εθνική κρίση.
H κορυφαία καναδική artist collective, General Idea, ιδρύθηκε το 1968 από τα τρία μέλη της: Felix Partz, Jorge Zontal και AA Bronson. Οι τρεις τους έλαβαν μια διφορούμενη ταυτότητα που «τους απελευθέρωσε από την τυραννία της ατομικής ιδιοφυΐας». Μέσα από το πλούσιο έργο τους σε διάφορα μέσα και μορφές, οι παραβατικές έννοιες και οι προκλητικές εικόνες της ομάδας- σε έναν περίπλοκο συνδυασμό άπιαστου νοήματος και πνεύματος- αμφισβήτησαν τις δομές κοινωνικής εξουσίας και τους παραδοσιακούς τρόπους καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Το 1987, το AIDS ήταν ένα ζήτημα που απασχόλησε πολύ κόσμο. Ωστόσο, και σχετικά λίγοι καλλιτέχνες αντιμετώπισαν άμεσα το ευαίσθητο αυτό θέμα στη δουλειά τους. Υπήρξε δυστυχώς έντονη άρνηση, βαθιά κοινωνική προκατάληψη και εσκεμμένη παραμέληση των πληθυσμών που πλήττονταν περισσότερο από τον ιό. Η General Idea ξεχώρισε.Τοποθετήθηκε με τόλμη στην πρώτη γραμμή του ακτιβισμού για το AIDS, προσπαθώντας να απενεχοποιήσει την ασθένεια και αυτούς που πλήττονται από αυτήν. Όπως δήλωσε ο AA Bronson, «Θέλουμε να κάνουμε τη λέξη AIDS φυσιολογική. Το AIDS παίζει κατά κάποιο τρόπο τον ρόλο που έπαιξε ο καρκίνος τη δεκαετία του εξήντα. Διατηρώντας τη λέξη ορατή, έχει ένα ομαλοποιητικό αποτέλεσμα που ελπίζουμε ότι θα παίξει ρόλο στην εξομάλυνση της σχέσης των ανθρώπων με την ασθένεια – για να γίνει κάτι που μπορεί να αντιμετωπιστεί ως ασθένεια και όχι ως ένα σύνολο ηθικών ή ηθικών ζητημάτων».
Αναβίωσαν, λοιπόν, την εμβληματική και ευρέως εμπορευματοποιημένη εικόνα του Robert Indiana LOVE και μετέφεραν το ακρωνύμιο για το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοανεπάρκειας (AIDS) στην εικόνα.
Το ότι ήταν ευρύτερα γνωστό αυτό το λογότυπο του Indiana και η ιδιαίτερη ένωση των τεσσάρων γραμμάτων σε δύο σειρές μέσα σε ένα τετράγωνο, τους επέτρεψε να αντιμετωπίσουν το περιεχόμενο αυτής της ασθένειας, ανατρέποντας έτσι την εικόνα της αγάπης σε ένα έμβλημα της μεγαλύτερης τραγωδίας της δεκαετίας του `80. Η εσκεμμένη απλότητα της εικόνας, χωρίς πρόσθετο διδακτικό περιεχόμενο, αφήνει περιθώρια για πολλαπλές ερμηνείες και νοήματα.
Οι πίνακες «δεν δείχνουν ποιο είναι το μήνυμά τους. Αλλά αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό που μας ενδιαφέρει», εξήγησε ο Βronson, «γιατί στην πραγματικότητα έχει ως αποτέλεσμα να φέρνει περισσότερα ζητήματα στην επιφάνεια. Οι άνθρωποι φαίνεται να προβάλλουν τις δικές τους ατζέντες στην εικόνα και υποθέτουν ότι το νόημα του έργου αντιστοιχεί σε αυτό που τους κάνει να νιώθουν άβολα. Μια πιθανή ερμηνεία, μάλλον αρνητική, είναι ότι η αγάπη οδηγεί στο AIDS. Μια άλλη ερμηνεία, αυτή η πιο θετική, είναι ότι το AIDS αναδεικνύει την αγάπη στην κοινότητα. Ας ελπίσουμε ότι η δεύτερη ερμηνεία θα ακούγεται πιο συχνά.Η ιδέα μας ήταν ότι αυτό ήταν ένα είδος διαφημιστικής εκστρατείας για μια ασθένεια για την οποία κανείς δεν ήθελε να μιλήσει εκείνη την εποχή. Το λογότυπο αναπαράχθηκε ευρέως σε δρόμους, μετρό, περιοδικά, γραμματόσημα, λαχεία και καρτ-ποστάλ, δημιουργώντας μια πανταχού παρουσία που, ήλπιζε η συλλογικότητα, θα εξομαλύνει τη λέξη και, κατ` επέκταση, την ίδια την ασθένεια».
Συνεχίζοντας τη συγγένεια της ομάδας με την έννοια της «εικόνας ως ιού», η General Idea συνέχισε να δημιουργεί το λογότυπό της για το AIDS σε διάφορα μέσα, όπως πίνακες ζωγραφικής, αφίσες, βίντεο, γλυπτά, μπλουζάκια, ταπετσαρίες και ακόμη και γραμματόσημα.
Η collective χρησιμοποίησε μια μεγάλη ποικιλία μέσων, συμπεριλαμβανομένων θεατρικών παραστάσεων, διαγωνισμών, mail art, αφισών, τηλεοπτικών εκπομπών και περιοδικών για να εξερευνήσει ζητήματα συγγραφής, ταυτότητας, φύλου και σεξουαλικότητας, συνδυάζοντας το χιούμορ με την έντονη κριτική.
Ξεκινώντας το 1987 με το Art Against AIDS Benefit στη Νέα Υόρκη και συνεχίζοντας για τα επόμενα 7 χρόνια, αυτό το έργο, με τίτλο Imagevirus, βγήκε στους δρόμους, εμφανίστηκε σε βαγόνια του μετρό και βρέθηκε κολλημένο σε τοίχους και διαφημιστικές πινακίδες. Η επίμονα διάχυτη εικόνα αποτυπώθηκε σε εκατομμύρια επιφάνειες ακτιβιστών σε όλη τη Νέα Υόρκη, το Σαν Φρανσίσκο, το Τορόντο, το Βερολίνο και σε όλο τον κόσμο, επιδιώκοντας να διεισδύσει σε κάθε πτυχή της ζωής, προσομοιώνοντας την εξάπλωση του HIV και υπενθυμίζοντας ότι η κρίση του AIDS είναι δεν περιορίζεται σε καμία κοινότητα. Ο Bronson παρατήρησε: «Όταν τοποθετήσαμε τις αφίσες για το AIDS στο μετρό της Νέας Υόρκης, μας ενδιέφερε το γεγονός ότι περνούσαν από κάθε γεωγραφικό και εθνοτικό εμπόδιο εντός του αστικού πλαισίου».
Μετά από αυτήν την πιο φιλόδοξη καμπάνια, oι τρεις τους συνέχισαν την καλλιτεχνική τους παραγωγή μέχρι το 1994, όταν δύο από τα μέλη, ο Partz και ο Zontal, άφησαν την τελευταία τους πνοή από αιτίες που σχετίζονται με το AIDS. Ιδρύματα σε όλο τον κόσμο έχουν αναγνωρίσει την ανεκτίμητη επίδραση της πρακτικής της ομάδας ως καλλιτεχνών πολυμέσων, με αρκετές αξιόλογες μουσειακές εκθέσεις να έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένων δύο αναδρομικών από το 2013.
Η οραματική επιρροή της General Idea συνεχίζει να έχει βαθιά απήχηση και η δύναμη του έργου τους για την προώθηση τόσο της αποκάλυψης όσο και της επανάστασης θα συνεχίσει να αποτελεί έμπνευση για τις επόμενες γενιές.
Δημιουργήθηκε στο Τορόντο στα τέλη της δεκαετίας του 1960 από τους AA Bronson, Felix Partz και Jorge Zontal, η General Idea ήταν πρωτοπόρος της Conceptual Art.
