Η αντρική επιβολή πάνω στο ασθενές φύλο έχει ιστορία αιώνων, αλλά τα κατάλοιπα της παραμένουν ισχυρά ακόμη και σήμερα, οδηγώντας σε γυναικοκτονίες παγκοσμίως, με την χώρα μας επίσης να μην υστερεί σε αποκρουστικά φαινόμενα
Διάβαζα και σήμερα τα ρεπορτάζ για την ανατριχιαστική περίπτωση της πιο πρόσφατης γυναικοκτονίας στην Σαλαμίνα, που σόκαρε όλους μας. Και την απάθεια του δράστη απέναντι στον φόνο που είχε διαπράξει. Έχοντας την ψυχραιμία να πίνει ατάραχος τον καφέ του, εκεί που σύχναζε, με το θύμα του, στο Κερατσίνι. Αυτά που δήλωσε στους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν είναι χαρακτηριστικά για τον τρόπο που βλέπουν οι άντρες τις γυναίκες και για τα δικαιώματα ζωής και θανάτου που πολλοί άντρες θεωρούν ότι έχουν απέναντι στις γυναίκες:
Όπως ανέφερε στους αστυνομικούς σκότωσε την 43χρονη γυναίκα λόγω ερωτικής αντιζηλίας. «Είχε κάνει σχέση με έναν άλλον. Το έμαθα, τρελάθηκα και αποφάσισα να τη σκοτώσω» φέρεται να είπε στους αστυνομικούς.
Στην ερώτηση γιατί δεν επέλεξε να την αφήσει αντί να κάνει φόνο, ο άνδρας απάντησε «γιατί να την αφήσω; Μετά από τόσα χρόνια που είμαστε μαζί να με κερατώσει; Πώς μου το έκανε αυτό;», προσθέτοντας πως ένιωσε προδομένος από τις πράξεις της.
Όπως φαίνεται από τα λόγια του συγκεκριμένου ανθρώπου, ο ίδιος θεωρεί ότι αφού η γυναίκα που σκότωσε, έκανε το μοιραίο λάθος να κάνει σχέση μαζί του, πλέον ο ίδιος την θεωρούσε “κτήμα” του. Η περίπτωση να θέλει κάποτε μια γυναίκα να φύγει από μια σχέση, με ένα τέτοιο είδος άντρα και πολύ περισσότερο να κάνει κάποια άλλη σχέση – όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος-, είναι “θανάσιμο” αμάρτημα, που δικαιολογεί τον φόνο της, για το δικό του μυαλό, που είναι παρόμοιο με τα μυαλά που κουβαλούν πολλοί άνδρες
Η επιβολή του αντρικού φύλου πάνω στο “ασθενές” φύλο, όπως χαρακτηρίζονται οι γυναίκες, έχει ιστορία αιώνων. Μέσα στους αιώνες, στις πατριαρχικές κοινωνίες που δημιουργήθηκαν, οι γυναίκες, είχαν πάνω κάτω την θέση του “σκλάβου”, με κύρια χρησιμότητα το να κάνουν παιδιά, ενώ οι άντρες είχαν επάνω τους δικαίωμα ζωής και θανάτου, για οποιαδήποτε αιτία πρόβαλαν οι ίδιοι.
Τα κατάλοιπα αυτής της νοοτροπίας, μπορούμε να τα δούμε και σε σημερινές κοινωνίες, όπως στο Αφγανιστάν και στο Ιράν, όπου μια γυναίκα μπορεί να χάσει τη ζωή της, επειδή απλώς φορούσε απλώς στραβά την μαντήλα της.
Αλλά και στις ευρωπαϊκές κοινωνίες μέχρι σχετικά πιο πρόσφατα, ίσχυαν τα ίδια και χειρότερα.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η διαβόητη ιστορία του Ερρίκου του 8ου:
Ο Ερρίκος ο 8ος ήταν βασιλιάς της Αγγλίας από το 1509 μέχρι το 1547. Έμεινε στην ιστορία για την αδυναμία του στις γυναίκες. Παντρεύτηκε έξι φορές και «ξεμπέρδεψε» απ’ όλες με τους εξής πέντε διαφορετικούς τρόπους: διαζύγιο, αποκεφαλισμός, θάνατος, διαζύγιο, αποκεφαλισμός. Πέθανε πριν προλάβει να «καθαρίσει» την έκτη.
Ο λόγος που οι άντρες επικράτησαν και έφτασαν να θεωρούν “κτήμα” τους τις γυναίκες, είναι μάλλον απλός και δεν είναι άλλος από τον “νόμο του ισχυρότερου”, που είναι και ο ίδιος νόμος που ισχύει στην φύση. Ο νόμος της Ζούγκλας. Το λεοντάρι σκοτώνει και τρώει την αντιλόπη, γιατί πεινάει και κυρίως γιατί είναι ισχυρότερο. Οι γάτες τρώνε τα ποντίκια γιατί είναι ισχυρότερες και οι μεγαλόσωμοι σκύλοι σκοτώνουν τις γάτες, όχι για να φάνε, αλλά γιατί μπορούν.
Οι άντρες κατά μέσον όρο έχουν κατά το 1/3 μεγαλύτερο όγκο από τις γυναίκες. Σε μια σύγκρουση μέχρι θανάτου ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα, που οι σωματικές προδιαγραφές τους ανταποκρίνονται στο μέσον όρο, στο τέλος νεκρή θα είναι η γυναίκα.
Οι γυναικοκτονίες που φτάνουν στην επικαιρότητα, δεν είναι παρά μόνο η κορυφή του παγόβουνου για ότι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Είναι μάλλον αδύνατον να υπολογίσει κανείς, πόσοι άντρες ξυλοφορτώνουν τις γυναίκες ή τις συντρόφους τους καθημερινά. ενώ η πραγματικότητα για τις γυναίκες που βιάζονται από άντρες, είναι ακόμη χειρότερη, καθώς το 90% των βιασμών δεν καταλήγουν ποτέ σε καταγγελία και αν καταλήξουν, το πιο συχνό που συμβαίνει είναι οι γυναίκες θύματα να διασυρθούν από επιδέξιους δικηγόρους της άλλης πλευράς, όπου το “θύμα” πρέπει να αποδείξει ότι δεν προκάλεσε η ίδια τον βιασμό της.
Δυστυχώς παρά τα όσα έχουν κατακτήσει οι γυναίκες τα τελευταία χρόνια σε θέματα ισότητας, δεν έχουν καταφέρει να εξαλείψουν τον “νόμο του ισχυρότερου” απέναντι στο ισχυρό φύλο.
Και ακόμη πιο δυστυχώς τα φαινόμενα βίας στην εποχή μας αντί να μειώνονται αυξάνονται, με αποτέλεσμα όχι μόνο να αυξάνονται οι γυναικοκτονίες, αλλά τα φαινόμενα βίας να έχουν εξαπλωθεί και στις νεαρότερες ηλικίες, όπου το bullying και οι νεανικές συμμορίες, έχουν γίνει ένα άλλο ανησυχητικό φαινόμενο.
Θ προτιμούσα να μπορούσα να τελειώσω αυτό το κείμενο με κάποια νότα αισιοδοξίας, αλλά φοβάμαι πως η πραγματικότητα θα με διαψεύσει…
