Στις 9 Δεκεμβρίου του 1979 πιστοποιείται η εξάλειψη του ιού της ευλογιάς, καθιστώντας την ευλογιά την πρώτη ανθρώπινη νόσο που οδηγήθηκε στην εξαφάνιση. Ο Σομβαλός μάγειρας Ali Maow Maalin, ήταν το τελευταίο κρούσμα.
Στις 9 Δεκεμβρίου του 1979, η Παγκόσμια Επιτροπή για την Πιστοποίηση της Εκρίζωσης της Ευλογιάς υπέγραψε ότι «η ευλογιά έχει εξαλειφθεί από τον κόσμο».
Ήταν η πρώτη φορά που μια ασθένεια είχε εκδιωχθεί από τη γη με τον σχεδιασμό και τη δράση των επαγγελματιών της δημόσιας υγείας στον κόσμο. Και έγινε πρότυπο για μεταγενέστερες (συνεχείς) προσπάθειες για την εξάλειψη της πολιομυελίτιδας και αρκετών λιγότερο γνωστών ασθενειών.
Η ασθένεια εξαπλώθηκε μόνο από άνθρωπο σε άνθρωπο, επομένως υπήρχε μια αδιάσπαστη αλυσίδα μόλυνσης για περισσότερες από τρεις χιλιετίες. Στη δεκαετία του 1960, πριν από το πρόγραμμα εκρίζωσης του ιού, περισσότεροι από μισό εκατομμύριο άνθρωποι πέθαιναν κάθε χρόνο από τη νόσο.
Αλλά από χώρα σε χώρα, τα προγράμματα εμβολιασμού και απομόνωσης μείωσαν τα ποσοστά μόλυνσης έως ότου ο αριθμός μειώθηκε σε ένα άτομο που μολύνθηκε, τον τελευταίο ασθενή.
Στη Μποτσουάνα το 1974, ήταν ένα κοριτσάκι, η Πρίσκα Ηλίας. Στο Πακιστάν, 1976, Kausar Parveen. Rahima Banu, Μπαγκλαντές, 1976. Amina Salat, Ethiopia, 1976.
Από αριστερά προς τα δεξιά: Prisca Elias, Kausar Parveen, Rahima Banu, Amina Salat (WHO).
Τελικά, κάποιος έπρεπε να είναι το τελευταίο άτομο στη Γη που προσβλήθηκε από ευλογιά και αυτό το άτομο ήταν ο Σομαλός Ali Maow Maalin.
Ο Ali Maow Maalin εκτέθηκε στην ασθένεια στις 12 Οκτωβρίου 1977, ενώ οδηγούσε ένα όχημα με δύο παιδιά μολυσμένα από ευλογιά. Στις 22 Οκτωβρίου αρρώστησε και ανέβασε πυρετό. Τέσσερις μέρες αργότερα το εξάνθημα εμφανίστηκε στο δέρμα του. Έγινε λάθος διάγνωση με ανεμοβλογιά και τον έστειλαν σπίτι.
Καθώς αναπτύχθηκαν τα συμπτώματά του, έγινε σαφές ότι είχε ευλογιά, αλλά ο Ali Maow Maalin δεν ήθελε να πάει σε στρατόπεδο απομόνωσης, επομένως δεν είπε στους τοπικούς αξιωματούχους επιτήρησης ασθενειών. Ένας φίλος, ωστόσο, ανέφερε τελικά την κατάστασή του και εισέπραξε μια ανταμοιβή.
Συνολικά, ήρθε σε επαφή πρόσωπο με πρόσωπο με 91 άτομα, γεγονός που οδήγησε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να αναλάβει μια μαζική παρέμβαση για να αποτρέψει την εκ νέου εξάπλωση της νόσου.
Τότε άρχισε μια εντατική έρευνα για να βρει όλους με τους οποίους είχε έρθει σε επαφή. Συνολικά, εντοπίστηκαν 91 επαφές πρόσωπο με πρόσωπο, 12 από τις οποίες δεν είχαν εμβολιαστεί και έξι ήταν ασθενείς ή επισκέπτες του νοσοκομείου. Λήφθηκαν ηρωικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας και του εμβολιασμού της πόλης και όλων όσων εισέρχονται ή φεύγουν από την πόλη σε οποιοδήποτε από τα τέσσερα σημεία ελέγχου. Κάθε μήνα γίνονταν έρευνες από σπίτι σε σπίτι σε όλη την περιοχή και η εθνική έρευνα ολοκληρώθηκε στις 29 Δεκεμβρίου. Αλλά κανείς δεν κόλλησε τον ιό.
Έτσι, στις 16 Οκτωβρίου 1979, μετά από σχεδόν δύο χρόνια παρακολούθησης, ο ΠΟΥ ανακήρυξε την ευλογιά Μηδέν.
Και ο Ali Maow Maalin μπήκε στα βιβλία της ιστορίας ως ο τελευταίος άνθρωπος στη γη που έπιασε άγρια ευλογιά. Πέθανε το 2013 από ελονοσία,, μετά από χρόνια εργασίας για την εξάλειψη της πολιομυελίτιδας.
Τώρα, οι μόνες πιθανές πηγές μόλυνσης είναι τα εργαστήρια που κάνουν έρευνα για τον ιό. Το 1978, μια Βρετανίδα κόλλησε την ασθένεια από ένα από αυτά τα αποθέματα. Πέθανε. Ο ερευνητής που διηύθυνε το εργαστήριο αυτοκτόνησε.
Ορισμένοι ερευνητές πιέζουν για την καταστροφή των εργαστηριακών αποθεμάτων= από τη δεκαετία του 1990, αλλά Αμερικανοί και Ρώσοι ερευνητές βιοτρομοκρατίας έχουν πολεμήσει την πρόταση, λέγοντας ότι χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αναπτύξουν αμυντικά μέτρα.
Το 2011, η τελική απόφαση για την προθεσμία για την καταστροφή του ιού αναβλήθηκε άλλα τρία χρόνια.
