`Στο κάτω κάτω, αύριο είναι μια καινούργια μέρα.` (After all…tomorrow is another day). Στις 15 Δεκεμβρίου του 1939, ένα από τα μεγαλύτερα love stories της μικρής οθόνης κάνει πρεμιέρα στο Loew`s Grand Theater στην Atlanta.
Το πρώτο και μοναδικό μυθιστόρημά της που εκδίδεται το 1936, δεν είναι απλώς, ένα από τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά φαινόμενα όλων των εποχών. Πέτυχε κάτι άλλο, πολύ πιο σημαντικό και ιδιαίτερο. Δημιούργησε μία από τις πιο ξεχωριστές μυθιστορηματικές ηρωίδες του 20ου αιώνα:την τολμηρή, θεληματική, ανατρεπτική και άκρως γοητευτική Σκάρλετ Ο’ Χάρα.
Το μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ “Όσα παίρνει ο Άνεμος” έχει τίτλο που προέρχεται από στίχο του Έρνεστ Ντάουσον. Δημοσιεύται το 1936 στις Ηνωμένες Πολιτείες, εν μέσω της Μεγάλης Ύφεσης, και γνωρίζει απίστευτη επιτυχία. Το 1936 κερδίζει το Εθνικό βραβείο Βιβλίου της Αμερικής και ένα χρόνο αργότερα, το 1937, τιμάται με βραβείο Πούλιτζερ.
Εντυπωσιακό είναι ότι το έργο της βρίσκεται στην κορυφή των best-seller επί μία διετία, κατακτώντας πολλά ρεκόρ. Ανάμεσά τους, την πώληση 50.000 αντιτύπων σε μία ημέρα και 1,4 εκατομμυρίων σε ένα χρόνο. Το 1939, η κινηματογραφική μεταφορά του, με τη Βίβιαν Λι να υποδύεται τη Σκάρλετ- δίπλα στους κορυφαίους Κλάρκ Γκέιμπλ, Ολίβια ντε Χάβιλαντ και Λέσλι Χάουαρντ- τιμάται με δέκα Όσκαρ και κατακτά ένα ακόμα ρεκόρ με 120 εκατομμύρια θεατές.
Η Μάργκαρετ Μίτσελ, γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1900 σε μια εύπορη οικογένεια στην Πολιτεία της Γεωργίας. Κόρη συντηρητικού δικηγόρου και μαχητικής σουφραζέτας που παλεύει για τα δικαιώματα των γυναικών της εποχής, ενταγμένη στο κίνημα που έμεινε γνωστό με την ονομασία Σουβρεζέτ. Μαθαίνει τα πρώτα της γράμματα σε ιδιωτικό σχολείο της Ατλάντα και αργότερα συνεχίζει τις σπουδές της στο κολέγιο που θεωρούταν το καλύτερο κολέγιο στην Αμερική για κορίτσια – το Σμιθ. Ο θάνατος της μητέρας της, όμως στις αρχές του 1919, την αναγκάζει να αφήσει το κολέγιο για να γυρίσει πίσω στην Ατλάντα και να αναλάβει εκείνη στο νοικοκυριό.
Από πολύ μικρή, η Μίτσελ μαγεύεται από την ανάγνωση βιβλίων.Αυτό, είναι το έναυσμα να ξεκινήσει σε πολύ νεαρή ηλικία – τη συγγραφή μικρών ιστοριών περιπετειώδους χαρακτήρα. Το 1916, σε ηλικία 16 ετών, γράφει τη νουβέλα Lost Laysen ,η οποία εκδίδεται μόλις το 1996.
Επιλέγει να ζήσει με πάθος τα άγρια χρόνια της εποχής της τζαζ και προτιμά να γίνει δημοσιογράφος, παρόλο που σπουδάζει ιατρική.
Μεγαλώνει με τις αφηγήσεις του ηρωισμού των Νοτίων στη διάρκεια του αμερικανικού Εμφυλίου, τόσο που αστειευόταν λέγοντας ότι χρειάστηκε να φτάσει δέκα ετών για να καταλάβει ότι ο Νότος έχασε τον πόλεμο.
Τον Σεπτέμβρη του 1922, παντρεύεται έναν, μάλλον αποτυχημένο νεαρό αλκοολικό – τον Ρεντ Απσooυ. Δύο μήνες αργότερα χωρίζει, ενώ το διαζύγιο βγαίνει επίσημα το 1924. Τον Ιούλιο του 1925 η Μίτσελ παντρεύεται για δεύτερη φορά με τον παλιό της φίλο Τζων Μάρς.
Επί δέκα χρόνια μεταπλάθει τις ιστορίες που άκουγε παιδί σε ένα υπέροχο λογοτεχνικό κείμενο που παραμένει, μέχρι και σήμερα, ένα από τα πιο εμπεριστατωμένα και συγχρόνως γοητευτικά κείμενα για τον αμερικανικό Εμφύλιο και την ανασυγκρότηση του Νότου.Το 1922 εξάλλου,ξεκινά – κυρίως για βιοποριστικούς λόγους – συνεργασία με την τοπική εφημερίδα The Atlanta Journal Sunday magazine.Η δημοσιογραφική της καριέρα τελειώνει το 1926. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας ενός ατυχήματος στον αστράγαλο που την αναγκάζει να παραιτηθεί από συντάκτρια της εφημερίδας.
Το βιβλίο καταγράφει, παράλληλα, τη χειραφέτηση της γυναίκας της εποχής, καθώς η Σκάρλετ κερδίζει τη ζωή της δουλεύοντας όπως ένα άντρας. Δημιουργεί, λοιπόν, μια ηρωίδα που θα βρει πολλές λογοτεχνικές απομιμήσεις και γίνεται διάσημη και εξαιρετικά πλούσια. Αυτά όμως δεν σημαίνουν κι ευτυχία για εκείνη.
Η Μίτσελ και ο δεύτερος σύζυγός της, Τζον Ρόμπερτ Μαρς “καταδιώκονται” από δημοσιογράφους και φωτογράφους. Εκείνοι προτιμούν να ζουν λιτά και να ταξιδεύουν ελάχιστα. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δουλεύει εθελόντρια για τον αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό. Βοηθά, επίσης, στη συγκέντρωση χρημάτων με την πώληση ομολόγων του πολέμου, γράφει γράμματα σε στρατιώτες, και επισκέπτεται ασθενείς σε νοσοκομεία.
Η Μάργκαρετ Μίτσελ “φεύγει”, δυστυχώς, πολύ νωρίς. Σκοτώνεται σε αυτοκινητικό δυστύχημα στα 49 της χρόνια. Ίσως, για να μην προλάβει να δει την συγκλονιστική ηρωίδα της να “ανασταίνεται” από τη συμπατριώτισσά της, συγγραφέα Αλεξάνδρα Ρίπλει. Ένα sequel του “Όσα παίρνει ο άνεμος”, στερημμένo από δύναμη και γοητεία. Κι ευτυχώς ούτε προλαβαίνει να ακούσει τις κατηγορίες των σύγχρονων κριτικών για το ρατσισμό που υποβόσκει στο μυθιστόρημά της.
Η ευρηματική συγγραφέας, κατάφερε να αναπλάσει μια ρομαντική εικόνα ενός αιματηρού και αδυσώπητου εμφυλίου πολέμου και να δημιουργήσει όχι μόνο ένα παγκόσμιο best seller, αλλά και την εμπορικότερη ταινία όλων των εποχών. Και μπορεί να “έφυγε”, αλλά μας άφησε ένα διαχρονικό μήνυμα… “Στο κάτω κάτω, αύριο είναι μια καινούργια μέρα.” (After all…tomorrow is another day)
