Ένα σαρωτικό δράμα που προτάθηκε για τέσσερα Όσκαρ. Ένας έρωτας που ξεκίνησε με αντιπάθεια ανάμεσα στην Katharine Hepburn και τον Humphrey Bogart ο οποίος κέρδισε γι’αυτόν τον ρόλο για δεύτερη φορά Όσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου. Ο θρυλικός ηθοποιός γεννήθηκε τα Χριστούγεννα, στις 25 Δεκεμβρίου του 1899

Στις 20 Φεβρουαρίου 1952, το The African Queen άνοιξε τις πύλες του στο Capitol Theatre της Νέας Υόρκης. Το σαρωτικό δράμα προτάθηκε για τέσσερα Όσκαρ στα 24α βραβεία Όσκαρ, διεκδικώντας μια νίκη για τον Humphrey Bogart ως καλύτερο ηθοποιό.

Η ταινία “Η βασίλισσα της Αφρικής” είναι βασισμένη στο γοητευτικό μυθιστόρημα του CS Forester και είναι εξίσου απολαυστική, διαφορετική, διαχρονικά ενδιαφέρουσα όσο και το βιβλίο. Είναι γεμάτη ενθουσιασμό και περιπέτεια κι αυτό συντελεί φυσικά η χημεία δύο εκπληκτικών ερμηνειών : της Katharine Hepburn και του Humphrey Bogart.

Γυρισμένη στην Αφρική από την SP Eagle, η παραγωγή είναι μια εκπληκτική εικαστική εμφάνιση, με θαυμάσια ακρίβεια στις ατμοσφαιρικές της αξίες και στα εντυπωσιακά σκηνικά της. Το έργο γυρίστηκε με τεράστια αξιοπιστία σε σχέση με την αφήγηση της τολμηρής οδύσσειας που έγινε στη ζούγκλα από την αδερφή ενός ιεραπόστολου και έναν τυχοδιώκτη.

Το σενάριο, όπως διασκευάστηκε από τους James Agee και John Huston, ανταποκρίνεται πλήρως στο αγαπημένο έργο του Forester. Είναι μια λαμπρή συγγραφική δουλειά, πνευματώδης, διεισδυτική στους χαρακτήρες της, ζεστά ανθρώπινη στο ξετύλιγμα μιας σαγηνευτικής ιστορίας αγάπης που ξεκινά με αντιπαράθεση. Η σκηνοθεσία του Huston είναι μια εξαιρετική δουλειά, δεδομένου ότι ως επί το πλείστον δουλεύει μόνο με δύο παίκτες, μια κατάσταση που είναι ελάχιστα αντιληπτή λόγω των έξυπνων διαλόγων, των τρομερά δραματικών καταστάσεων και των ζωντανών σεκάνς δράσης που αναδεικνύουν την επικίνδυνη περιπέτεια.

Η προσοχή του θεατή δεν αποσπάται κι αυτό είναι ένα μεγάλο επίτευγμα εφευρετικότητας παραγωγής, σκηνοθετικής επινοητικότητας και υποκριτικής ιδιοφυΐας. Η εικόνα αναμφίβολα προσελκύει το κοινό, αλλά διαθέτει επίσης τα συστατικά δράματος, ρομαντισμού και δράσης.

Στο ξέσπασμα του Α` Παγκοσμίου Πολέμου, τα γερμανικά στρατεύματα πυροβολούν ένα χωριό του Κονγκό και διώχνουν τους ιθαγενείς. Το σοκ σκοτώνει τον ιεραπόστολο Robert Morley αφήνοντας μόνη την αδερφή του, Katherine Hepburn. Την οδηγούν στο «African Queen», ένα ερειπωμένο ποταμόπλοιο που ανήκει στον Καναδό Humphrey Bogart.

Ο Bogard δεν θέλει να ανακατευτεί, αλλά η Hepburn επιμένει σε ένα τολμηρό σχέδιο. Να πάει  το πλοίο κάτω από αχαρτογράφητα ποτάμια σε μια λίμνη, προκειμένου να καταστρέψει μια γερμανική κανονιοφόρο μήκους 100 ποδιών που ελέγχει τη μόνη οδό εισβολής ανοιχτή στις βρετανικές δυνάμεις. Εκείνος διαμαρτύρεται για το παράτολμο σχέδιο, αλλά η Hepburn είναι μια αυστηρή γυναίκα και τον πείθει ότι μπορεί να γίνει.

Το υπόλοιπο της ιστορίας είναι το δράμα του ταξιδιού τους και η χαλάρωση των τυπικών σχέσεων μεταξύ δυο αντίθετων χαρακτήρων. Την αντιπάθεια διαδέχεται ο έρωτας, οι κίνδυνοι γύρω τους αυξάνονται και το γενναίο σχέδιο τους φαίνεται καταδικασμένο σε αποτυχία. Με το πλοίο τους βυθισμένο συλλαμβάνονται από τους Γερμανούς, καταδικάζονται σε θάνατο. Ζητούν να παντρευτούν πριν τον απαγχονισμό. Η μοίρα τελικά τους σώζει όπως ακριβώς θα έπρεπε, γιατί μόνο ένα αίσιο τέλος θα ταίριαζε σε αυτό το γενναίο έπος.

Αποδεικνύοντας ότι είναι εξαίρετος ηθοποιός, ο Humphrey Bogart  δίνει την ερμηνεία της καριέρας του ως Charlie Allnut. Είναι απολαυστικός, γοητευτικός, ευγενικός, αθόρυβα ηρωικός. Είναι η έκπληξη της ταινίας και η ερμηνεία του ήταν καθοριστική για την καριέρα του.

Η Katharine Hepburn είναι υπέροχη ως Rose, η ιεραπόστολος με τα σφιχτά χείλη που αντιδρά στη συγκίνηση της περιπέτειας και στη συνάντησή της με έναν πραγματικά γενναίο άντρα. Με την ερμηνεία της γνωρίζουμε ένα κορίτσι αληθινό, πιστευτό και αξιαγάπητο.

Ο Robert Morley είναι υπέροχος στη σύντομη θέση του ως αδελφός της. Ο Peter Bull, ως καπετάνιος του γερμανικού πλοίου, ο Theodore Bikel, ο Walter Gotell και οι άλλοι ήταν επίσης αξιόλογοι.Η Technicolor φωτογραφία του Jack Cardiff συναρπάζει. Η καλλιτεχνική διεύθυνση του Wilfred Shingleton, η μουσική του Alan Gray και η μουσική διεύθυνση του Norman Del Mar είναι εξαιρετικές, ενώ ο Ralph Kemplen έκανε το κορυφαίο μοντάζ.

Τα γυρίσματα της ταινίας χαρακτηρίστηκαν από την αρρώστια και τις κακουχίες, εφόσον ηθοποιοί και πρωταγωνιστές αναγκάστηκαν να ζήσουν σπαρτιάτικη ζωή σε συνθήκες που ήταν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές. Η Katharine Hepburn ήταν μονίμως άρρωστη, έχοντας δυσεντερία, ενώ ο Humphrey Bogart καυχιόταν ότι ήταν ο μοναδικός ηθοποιός που δεν αρρώστησε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων εφόσον απέφυγε να πιει από το νερό της περιοχής. Δήλωσε επίσης ότι παρέμεινε δυνατός καταναλώνοντας υπερβολική ποσότητα ουίσκι

To ” African Queen ” έκανε τεράστια επιτυχία και αποτέλεσε την 11η εμπορικότερη ταινία του 1951, κάνοντας εισπράξεις της τάξεως των 4 εκατομμυρίων δολαρίων σε Η.Π.Α. και Καναδά, ενώ προτάθηκε για 4 βραβεία όσκαρ. Ο Bogart έλαβε το δεύτερο βραβείο του για  Όσκαρ Α` Ανδρικού Ρόλου (το πρώτο ήταν το 1943 για την ταινία Casablanca) . Εκείνη την ιστορική νύχτα της τελετής έφυγε νικητής από την αίθουσα κερδίζοντας τους Marlon Brando  και Montgomery Clift του (A Place in the Sun). Η Katharine Hepburn  που ήταν υποψήφια για Όσκαρ Α` Γυναικείου Ρόλου έχασε το βραβείο από τη Vivian Leigh του Λεωφορείον ο Πόθος(A Streetcar Named Desire).

Aκολουθούν φωτογραφίες από τα γυρίσματα της ταινίας: