Γνήσια Αμερικανίδα από πολλές απόψεις υπήρξε μια σημαντική καλλιτέχνιδα στο αφηρημένο εξπρεσιονιστικό κίνημα της δεκαετίας του `50, με έργα τέχνης που αναφέρονται στην φύση και την ποίηση.
Η Mary Abbott (γεν. 1921) αναγνωρίζεται ως μία από τις εξέχουσες προσωπικότητες των κινημάτων του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού. Γεννημένη στη Νέα Υόρκη, έγινε μέλος του «Artists Club», όπου ήταν ένα από τα λίγ θηλυκά μέλη, συμπεριλαμβανομένων των Elaine de Kooning και Perle Fine. Ομοίως με άλλες γυναίκες εκείνη την εποχή, η Abbott λαβε πολύ λιγότερη αναγνώριση ως γυναίκα καλλιτέχνης στο ανδροκρατούμενο είδος.
Οι καμβάδες της περιλαμβάνουν συνήθως ζωηρά χρώματα και πινελιές με χειρονομίες που έχουν ως αποτέλεσμα σκηνές με εξαιρετικά κινούμενα σχέδια. Οι πίνακες της Abbott είναι συγκινητικοί, συχνά αναφέρονται στη φύση και την ποίηση. Πολλά από τα έργα είναι εμπνευσμένα από το χρόνο που πέρασε ταξιδεύοντας στην Αϊτή, αντανακλώντας τα χρώματα και αφαιρώντας τις μορφές του τοπίου.
Ενώ παρακολουθούσε το Art Students League της Νέας Υόρκης, η Abbott σπούδασε κοντά στον καλλιτέχνη George Grosz. Σπούδασε επίσης στη Σχολή του Μουσείου Corcoran στην Ουάσιγκτον, DC Κατά τη διάρκεια της ζωής της, το έργο της Abbott εκτέθηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, μεταξύ άλλων, και εκπροσωπήθηκε από την γκαλερί McCormick στο Σικάγο. Το έργο της Abbott έχει εκτεθεί ευρέως από τότε, κυρίως στην Women of Abstract Expressionism στο Ντένβερ (2016) δίπλα σε καλλιτέχνες όπως η Elaine de Kooning, η Helen Frankenthaler και ο Lee Krasner.
Ήταν γνωστή με αγάπη ως «η τρελή κυρία της τέχνης στο 3» στη γειτονιά SoHo του Μανχάταν, όπου το στούντιο της παρέμεινε μόνο μέχρι πριν από περίπου μια δεκαετία. Η Abbott ήταν μια γυναίκα που έκανε το δικό της, με τον τρόπο της και συχνά πήγαινε κόντρα στο status quo της εποχής της.
Ακολουθούν σημαντικά γεγονότα για τη ζωή της καλλιτέχνιδας του 20ού αιώνα
Όπως συνέβη και με τον Andy Warhol, το ενδιαφέρον της Abbott για τη ζωγραφική επικράτησε καθώς ανάρρωσε από μια ασθένεια ως παιδί.
O Warhol άρχισε να ζωγραφίζει κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης από μια ασθένεια του νευρικού συστήματος που ονομάζεται χορεία του Σίντενχαμ. Όλες αυτές οι ώρες κλινήρης αξιοποιήθηκαν, λοιπόν. Η Abbott είχε μια παρόμοια παιδική εμπειρία που την οδήγησε να ερωτευτεί το σχέδιο.
Σε ηλικία 9 ετών, εμφάνισε μια λοίμωξη πίσω από το αυτί της, η οποία αργότερα περιπλέχθηκε από πνευμονία. Ήταν κλινήρης για δύο χρόνια που πυροδότησε μια νέα σχέση όχι μόνο με την τέχνη αλλά και με τη φύση.
Η Abbott θα συνέχιζε να ακολουθεί αυτό το πάθος για τη δημιουργία στη φύση για το υπόλοιπο της καριέρας και της ζωής της.
Χωρίς τίτλο, Ένα από τα πρώτα έργα του Άμποτ, το 1949
Η Abbott εμφανίστηκε στο εξώφυλλο της Vogue και του Harper`s Bazaar.
Αρχικά, η Abbott μετακόμισε στο East Village της Νέας Υόρκης, όχι για να γίνει καλλιτέχνης αλλά για την καριέρα της στο μόντελινγκ. Κέρδισε από νωρίς τη φήμη ως μοντέλο μόδας και εμφανίστηκε στο εξώφυλλο μεγάλων περιοδικών όπως η Vogue, το Glamour και το Harper`s Bazaar τη δεκαετία του 1940.
Ήταν το 1946 που μετακόμισε στο διαμέρισμά της στο East Village ως μοντέλο και άρχισε να συναναστρέφεται την πρωτοποριακή καλλιτεχνική σκηνή της γειτονιάς. Άρχισε να ζωγραφίζει και ήταν φίλη με τον David Hare, με μέντορα τον Mark Rothko και τον Barnett Newman, και συζήτησε για την τέχνη με τον Jackson Pollack στην ταβέρνα Cedar Street.
Το Cedar Street Tavern, γνωστό ως «δεξαμενή σκέψης» του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, ο
Άμποτ μισούσε τον συνάδελφο αφηρημένο εξπρεσιονιστή Pollock, αλλά ήταν στενός φίλος (και εραστές) με τον Willem de Kooning.
Σύμφωνα με ένα βιβλίο της Mary Gabriel που ονομάζεται Ninth Street Women, η Abbott είπε για τον Pollock ότι: «ο τρόπος του να κάνει φίλους ήταν να σε γκρεμίζει και να σε παίρνει από πάνω σου». H Abbott θυμάται πώς ο Pollock της επιτέθηκε κάποτε, παρόλο που κατάφερε να τον πολεμήσει.
Θα μπορούσαμε να
Λάβετε τα τελευταία άρθρα που παραδίδονται στα εισερχόμενά σ πούμε ότι μισούσε τον τύπο. Ο De Kooning, από την άλλη, ήταν αγαπητός φίλος και, κάποτε, εραστής της.
Στις αρχές της δεκαετίας του `50, η Abbott του αφιέρωσε τον Πίνακα του Bill και είπε ότι ήταν ο έρωτας της ζωής της. Ο De Kooning έκανε δύο φορές πρόταση γάμου στην Abbott, κάτι που εκείνη αρνήθηκε, σημειώνοντας ότι θα έβαζε τέλος στην καλλιτεχνική του καριέρα.
Bill`s Painting, γ. 1951
H Abbott δεν συμμετείχε στην Έκθεση Τέχνης της 9ης οδού το 1951, η οποία ήταν γνωστή για το ρόλο της στην εισαγωγή του αφηρημένου εξπρεσιονισμού στον κόσμο.
Δυστυχώς, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ως γυναίκα καλλιτέχνης τη δεκαετία του 1950, δυσκολεύτηκε να λάβει μεγάλη αναγνώριση για την καλλιτεχνική της συνεισφορά. Αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, ακόμη και οι άνδρες στον τομέα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού της δεν έτυχαν μεγάλης αναγνώρισης εκείνη την εποχή.
Η αφίσα του 9ου Street Show
H Αbbott ήταν γνωστό ότι υπήρξε μια σεμνή γυναίκα και συχνά ένιωθε άβολα να προωθήσει τη δουλειά της. Αυτή η διάθεση, καθώς και ο προφανής σεξισμός που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή, δεν την βοήθησαν.
Το έργο της Abbott εκτέθηκε λίγα χρόνια αργότερα, ωστόσο, στη Stable Gallery σε μια σειρά παραστάσεων. Η τέχνη της παρουσιάστηκε επίσης πιο πρόσφατα στην έκθεση Women of Abstract Expressionism του 2016 στο Ντένβερ μαζί με τις Helen Frankenthaler, Joan Mitchell, Elaine de Kooning και Lee Krasner.
Η Abbott πέρασε σημαντικές περιόδους στα νησιά της Καραϊβικής, Αϊτή και Σεντ Κρουά.
Το 1943, η Abbott παντρεύτηκε τον R. Lewis Teague, ζωγράφο στο στρατό, αλλά οι δυο τους χώρισαν μόνο μετά από τρία χρόνια – μια ριψοκίνδυνη κίνηση για μια γυναίκα στη δεκαετία του `40. Τότε ήταν που επικεντρώθηκε εκ νέου στη ζωγραφική της και κατέληξε στις Παρθένες Νήσους των ΗΠΑ για να διευθετήσει το διαζύγιό της.
Η Abbott στο στούντιο της στο St. Croix στις αρχές της δεκαετίας του `50
Εκεί, γνώρισε τον επιχειρηματία Tom Clyde το 1949 ενώ ήταν στην Καραϊβική και παντρεύτηκαν το 1950. Η κακή υγεία του Clyde σήμαινε ότι πέρασαν σημαντικό χρόνο σε μέρη όπως το St. Croix και η Αϊτή για το επιθυμητό καιρός. Εκεί η Abbott κυνηγούσε φίδια και ζωγράφιζε τα μαγευτικά τοπία των νησιών.
Δυστυχώς και αυτός ο γάμος κατέληξε σε διαζύγιο.
Η Abbott ζωγράφιζε συχνά σκηνές της φύσης, κάτι που είναι αρκετά διαφορετικό από τα περισσότερα αφηρημένα εξπρεσιονιστικά έργα.
Ο χρόνος της στην Καραϊβική ενέπνευσε πολλά από τα τοπία της και συχνά ζωγράφιζε καταπράσινα δάση και βουνοπλαγιές που έβρισκε στα νησιά όπου ζούσε. Η Gwen Chanzit από το Μουσείο Τέχνης του Ντένβερ είπε: «Ενώ συχνά σκεφτόμαστε τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό με όρους bravado, νομίζω ότι οι πίνακες της Mary Abbott αφορούσαν περισσότερο τη συναισθηματική χειρονομία, την εσωτερική της απάντηση στον κόσμο».
Deep Woods, Mary Abbott, 1954
Ουσιαστικά, η Abbot βρήκε έναν τρόπο να «μιλήσει» μέσα από την αφηρημένη τέχνη της και ήταν ένα ταξίδι ζωής για εκείνη. Αν και η επιρροή της στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό συχνά παραβλέπεται, ξεχώριζε για την επιμονή και την αγάπη της για την τέχνη.
