Στις 4 Ιανουαρίου του 1965 έφυγε από τη ζωή ο κορυφαίος ποιητής και συγγραφέας που άσκησε σημαντική επιρροή στον `Ελληνα νομπελίστα, Γιώργο Σεφέρη.
( Εικόνα εξωφύλλου: Το πορτραίτο του Έλιοτ από τον Wyndham Lewis)
Ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές του 20ού αιώνα, κορυφαίος του μοντερνιστικού κινήματος. Αγγλό-Αμερικανός ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας, βραβευμένος με το Νόμπελ λογοτεχνίας το 1948. Ανάμεσα στα πιο γνωστά έργα του ανήκουν το Ερωτικό τραγούδι του Τζ. Προύφροκ (1915), η Έρημη Χώρα (1922), τα Τέσσερα κουαρτέτα (1943) καθώς και το θεατρικό έργο Φονικό στην Εκκλησιά (1935).
Στην εποχή του υπήρχαν σοβαρές κοινωνικές και πολιτιστικές ανακατατάξεις μετά τον Α` Παγκόσμιο Πόλεμο που τον οδήγησαν σε απογοήτευση. Θεωρούσε ότι η ποίηση δεν απευθύνεται στις μάζες αλλά σε μια πνευματική ελίτ. Θέλησε λοιπόν, να αναδείξει την αυτονομία του κειμένου ως μοναδικού φορέα του νοήματος. Αξίζει να σημειωθεί ότι άσκησε σημαντική επιρροή στο Γιώργο Σεφέρη. Η επίδραση που άσκησε ο Έλιοτ στον Γιώργο Σεφέρη είναι ιδιαίτερη και σημαντική. Ο Έλληνας νομπελίστας εκτός από την Έρημη Χώρα μετέφρασε και το έμμετρο θεατρικό έργο Φονικό Στην Εκκλησία. Επέλεξα 12 αποφθέγματά του – μαθήματα ζωής και σας τα παραθέτω:
Ένας πονόδοντος ή ένα βίαιο πάθος δεν μειώνεται απαραίτητα με τη γνώση της αιτίας του, του χαρακτήρα του, της σπουδαιότητάς του ή της ασημαντότητάς του.
Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να εξηγήσουμε ένα πάθος σε κάποιον που δεν το έχει ζήσει, όπως δεν μπορούμε να εξηγήσουμε το φως σε έναν εκ γενετής τυφλό.
Οι άνθρωποι στους οποίους δεν έχει συμβεί ποτέ τίποτε δεν μπορούν να καταλάβουν την ασημαντότητα των γεγονότων.
Πού είναι η όλη η σοφία που χάσαμε μέσα στη γνώση; Πού είναι όλη η γνώση που χάσαμε μέσα στην πληροφόρηση;
Δεν υπάρχει πιο αηδιαστικό θέαμα από έναν γέρο που αρνείται να εγκαταλείψει τον κόσμο, που έχει εγκαταλείψει τον ίδιο.
Όπου δεν υπάρχει ναός δεν θα υπάρχουν σπίτια.
Δεν πιστεύω ότι γερνάει κανείς. Νομίζω πως αυτό που συμβαίνει είναι ότι νωρίς στη ζωή, σε μια ορισμένη ηλικία μένει κάποιος ακίνητος και βαλτώνει.
Δεν είναι φρόνιμο να παραβαίνεις τους κανόνες προτού να μάθεις πώς να τους τηρείς.
Το μισό από το κακό που γίνεται στον κόσμο γίνεται από ανθρώπους που θέλουν να αισθανθούν σπουδαίοι. Δεν έχουν την πρόθεση να κάνουν κακό. Αλλά το κακό δεν τους απασχολεί.
Μόνο αυτός που ρισκάρει να πάει πολύ μακριά μπορεί να ανακαλύψει πόσο μακριά μπορεί να πάει κανείς.
Έτσι τελειώνει ο κόσμος: όχι με μια θεαματική έκρηξη αλλά με ένα λυγμό.
Η Ποίηση δεν είναι η απελευθέρωση των αισθημάτων, αλλά η δραπέτευση από τα αισθήματα. Δεν είναι η έκφραση της προσωπικότητας αλλά η δραπέτευση από την προσωπικότητα. Αλλά θα πρέπει κανείς να έχει αισθήματα και προσωπικότητα για να θέλει να δραπετεύσει από αυτά.
