To `φλογερό παγόβουνο` όπως την αποκαλούσαν, η γοητευτική, αισθησιακή, μοιραία κι ανεξιχνίαστη ντίβα της έβδομης τέχνης, η πρωταγωνίστρια της `La Dolce Vita` στο πλευρό του Marcello Mastroianni, έφυγε από την ζωή σαν σήμερα, στις 11 Ιανουαρίου του 2015.
“Μου αρέσουν πολλά πράγματα. Τρία όμως είναι αυτά που μου αρέσουν περισσότερο: αγάπη, αγάπη, αγάπη.” Αnita Ekberg
Έγινε διάσημη για την πληθωρική φιγούρα της και ιδιαίτερα για τον ρόλο της ως Sylvia στην ταινία του 1960 του Federico Fellini “La Dolce Vita”, στο πλευρό του Marcello Mastroianni. Όπως τόσες πολλές νεαρές ηθοποιοί στα μέσα του 20ού αιώνα, η Ekberg ανακαλύφθηκε με τη συμμετοχή της στα καλλιστεία. Εκείνη την εποχή μετά βίας μιλούσε αγγλικά και δεν είχε καν σκεφτεί να γίνει ηθοποιός. Οι ερμηνείες της ήταν αισθησιακές και αληθινές.
Η Σουηδή καλλονή γεννήθηκε στο Μάλμε της Σουηδίας, στις 29 Σεπτεμβρίου 1931 σε μια οικογένεια με οκτώ παιδιά. Η Ekberg πείστηκε να συμμετάσχει στον διαγωνισμό Miss Malmο το 1950. Κέρδισε εύκολα και συνέχισε με τη συμμετοχή της στον διαγωνισμό Μις Σουηδία πριν διαγωνιστεί για το ρόλο της Μις Υφήλιος, το 1951.
Μπορεί να μην κέρδισε τον τίτλο, ωστόσο κέρδισε συμβόλαιο με τα Universal Studios μαζί με άλλους πέντε διαγωνιζόμενους. Σε διάστημα ενός έτους, από νεαρό μοντέλο που εργαζόταν στη Σουηδία, έγινε μια πραγματική ηθοποιός του Χόλιγουντ.
Όταν η Ekberg αντικατέστησε τη Marilyn Monroe για μια σειρά εκπομπών USO, υπέγραψε συμβόλαιο στην εταιρεία παραγωγής του John Wayne, Batjac Productions.
Μέσω της συνεργασίας της με την Batjac, η Ekberg κέρδισε ρόλους στα Bloody Alley και War and Peace, την πρώτη ταινία που την οδήγησε στη Ρώμη. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 δούλεψε κυρίως για την Warwick Pictures στην Ευρώπη και με τον Bob Hope ή τον John Wayne όταν εμφανίστηκε σε ταινίες στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αφού πέρασε τόσο χρόνο στην Ιταλία, η Ekberg αποφάσισε να μείνει και να παντρευτεί τον Βρετανό ηθοποιό Anthony Steel. Στα 24 της χρόνια ήταν στο απόγειο της φήμης της . Όπου πήγαινε το ζευγάρι το ακολουθούσαν οι φωτογράφοι, αλλά παρόλο που τους έβλεπαν ως το ζευγάρι της εποχής, δεν ήταν όλα καλά μεταξύ τους. Ο Steel έπινε ανεξέλεγκτα και ζήλευε απίστευτα όποιον μιλούσε στην υπέροχη Σκανδιναβή σύζυγό του. Το 2000 εξήγησε:
“Επειδή ζήλευε, τσακώνονταν πάντα με οποιονδήποτε άντρα με πλησίαζε και την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε δανείστηκε από μένα 100.000 δολάρια τα οποία δεν τα πλήρωσε ποτέ”.
Ενώ η προσωπική της ζωή ήταν ένα χάος, επαγγελματικά ήταν όλα περίφημα για εκείνη. Στη Ρώμη γνώρισε τον Federico Fellini και εκείνος την επέλεξε αμέσως για τον ρόλο της Sylvia Rank στο La Dolce Vita. Εκείνη την εποχή οι δυο τους δεν μπορούσαν να μιλούν την ίδια γλώσσα, αλλά λέει ότι τα πήγαιναν υπέροχα:
Eγώ δεν μιλούσα ιταλικά και εκείνος δεν μιλούσε αγγλικά εκείνη την εποχή. Επικοινωνήσαμε κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον. Ήταν το πιο εκπληκτικό.
Είναι αναμφισβήτητο ότι η καλύτερη στιγμή της καριέρας της Ekberg είναι η La Dolce Vita, η ταινία στην οποία υποδύεται τη «γυναίκα των ονείρων» του Marcello Mastroianni. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη στιγμή που μπήκε στη Fontana di Trevi ; Αξίζει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι όσο αισθησιακή και αν είναι η σκηνή, την ώρα των γυρισμάτων είχε παγωνιά. Η Ekberg είπε ότι ο καιρός ήταν τόσο άσχημος που χρειάστηκε να τη σηκώσουν έξω από το σιντριβάνι στο τέλος του γυρίσματος επειδή δεν ένιωθε τα πόδια της από το κρύο.
Το Βατικανό καταδίκασε την ταινία για τα οράματά της σχετικά με τη γυναικεία μορφή – συγκεκριμένα το στήθος της Ekberg, αλλά εκείνη επιτέθηκε στην καθολική εκκλησία, λέγοντας: «Είμαι πολύ περήφανη για το στήθος μου, όπως κάθε γυναίκα πρέπει να είναι.».
Στη δεκαετία του 1970 η καριέρα της άλλαξε προς τα κάτω καθώς έπαιξε ρόλους σε ευρωπαϊκές ταινίες B, όπως το Gold of the Amazon Women και το Killer Nun, ενώ βρισκόταν στη μέση ενός διαζυγίου από τον δεύτερο σύζυγό της Rik Van Nutter.
Anita Ekberg με τον Robret Ryan στην ταινία “Back from Eternity”, 1956.
Η Ekberg δούλευε σπάνια κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του `80 και του `90. Στη δεκαετία του 2000, μια σειρά από ασθένειες, μια ληστεία και μια πυρκαγιά την συνέτριψαν. Έφυγε από τη ζωή στις 11 Ιανουαρίου 2015, από επιπλοκές που προέκυψαν από την προηγούμενη παραμονή της στο νοσοκομείο. Μετά από δεκαετίες ζωής μακριά από τη Σουηδία, τα αποτεφρωμένα λείψανα της Ekberg επιστράφηκαν στην πατρίδα της, όπου έχει ταφεί στο νεκροταφείο της εκκλησίας Skanör.
Η γοητευτική, αισθησιακή, μοιραία κι ανεξιχνίαστη ντίβα της έβδομης τέχνης έγραψε τη δική της ιστορία στη μεγάλη οθόνη και ο μύθος της πέρασε στο πάνθεον των αθανάτων.
