‘Μην ψάχνεις το γιατί -στην αγάπη δεν υπάρχει γιατί ούτε λογική ούτε εξήγηση ούτε λύση.’ έλεγε η γυναίκα που αποτελεί την επιτομή του είδους με το προσωπικό της ημερολόγιο, το οποίο δε συγκρίνεται με καμίας άλλης συγγραφέως. Η Anais Nin έφυγε από τη ζωή στις 14 Ιανουαρίου του 1977.

“Η μόνη ανωμαλία είναι η ανικανότητα να ερωτευθείς.” Anais Nin

Η λογοτεχνική προσφορά της Nin αποτέλεσε αντικείμενο διαμάχης στη διάρκεια της ζωής της και παρέμεινε έτσι και μετά τον θάνατό της. Πολλοί κριτικοί θαύμασαν τη μοναδική έκφραση της θηλυκότητάς της, το στιχουργικό της στυλ και την ψυχολογική της διορατικότητα. Κάποιοι απέρριψαν την ανησυχία της για τη δική της ολοκλήρωση, χαρακτηρίζοντάς την ως αυτοεπιεική και ναρκισσιστική. Η γνώμες διχάστηκαν περαιτέρω από το μεταθανάτιο Delta of Venus: Erotica (1977) και μεταγενέστερες συλλογές αδημοσίευτων ερωτικών ιστοριών που γράφτηκαν κατόπιν παραγγελίας κατά τη διάρκεια των οικονομικά ανεπαρκών ετών στις αρχές της δεκαετίας του 1940. Τα άλλα έργα της μυθοπλασίας περιελάμβαναν μια συλλογή διηγημάτων, Under a Glass Bell (1944). Τα μυθιστορήματα House of Incest (1936), Seduction of the Minotaur (1961) και Collages (1964) και τρεις νουβέλες που συγκεντρώθηκαν στο Winter of Artifice (1939).

Η Anais Nin ήταν μια γυναίκα που λάτρευε τα ταξίδια και που μέσα από τα ημερολόγιά της, αποκαλύπτεται η δίψα της για ζωή.  Χρειάστηκε περισσότερο από 40 χρόνια για να “γνωρίσει τον εαυτό της” και γι`αυτό το λόγο ακριβώς έγινε διάσημη.  Πίστευε πως την ελευθερία μας τη χαρίζει μόνο το μακρύ κι επίπονο ταξίδι προς την αυτογνωσία.

`Εζησε μια θυελλώδη ζωή ενώ η δουλειά της περιστρέφεται γύρω από τις πολυάριθμες σχέσεις που διατήρησε με συγγραφείς, καλλιτέχνες, ψυχαναλυτές.

Η ίδια έλεγε ότι υπάρχουν δύο τρόποι για να κρατήσεις ημερολόγιο. Είτε να ζήσεις μια μέρα και να την περιγράψεις σε πέντε λεπτά, είτε να ζήσεις πέντε λεπτά και να χρειαστείς μια μέρα για να τα περιγράψεις.

Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το πού έκλινε η Nin. Πολλές γυναίκες έγραψαν ημερολόγιο, αλλά το προσωπικό της ημερολόγια αποτελεί, θα έλεγα, την επιτομή του είδους. Η ίδια το περιέγραφε: “το χασίς μου, το όπιό μου, το φάρμακό μου, το βίτσιο μου”.

Παρόλο που έγραψε πολλά μυθιστορήματα και διηγήματα, μόνο με τη δημοσίευση του πρώτου τόμου του Ημερολογίου της, αναγνωρίστηκε η αξία της ως συγγραφέα.

Στον πρώτο τόμο του ημερολογίου της (Vol. 1, 1931-1934) υποδεικνύει στενό δεσμό με τον Ηenry Miller. Ήταν δυο άνθρωποι που ταίριαξαν πολύ καθώς είχαν το ίδιο πάθος για μποέμικη ζωή. Μάλιστα, η  ίδια φέρεται να απέβαλε το παιδί του.

Το ακόλουθο απόσπασμα είναι ένα γράμμα της προς τον Henry Miller όπου κάνει αναφορά στoν σύζυγό της Hugo. O έρωτας που νιώθει για τον Miller είναι φανερός…

Άχενζεε, 5 Αυγούστου 1932

Henry, αγάπη μου, σκίσε το γράμμα που σου έστειλα σήμερα. Ανάμεσα σε δυο χάδια του Hugo σε θέλω απελπισμένα. Θέλω τη δύναμή σου και την τρυφερότητά σου, τα χέρια σου, τα πάντα σου. Δεν διανοείσαι τι πράγματα θυμάμαι και λαχταρώ. Όμως με τρελαίνει το να φαντάζομαι, να νιώθω ή να γράφω όλα αυτά τα πράγματα με το πρόσωπο του Hugo καρφωμένο ανάμεσα σε μένα και το χαρτί.

– Γλυκούλα μου, τι γράφεις; Τι σκέφτεσαι;

Έχει ένα κόλπο για να με ρωτάει κάθε ώρα σχεδόν.

– Μ’ αγαπάς;

Όλα αυτά με βασανίζουν και με παραλύουν. Απόψε ονειρεύτηκα την επιστροφή μου, ίσως θα ήθελες να έρθεις στη Λουβεσιέν. Θα είμαστε μόνοι στο σπίτι. Henry, Henry θυμάμαι τα πάντα. Τη μέρα στο δάσος, τις νύχτες στο Κλισί. Δεν έχει σημασία τι είπες εκείνην τη νύχτα. Θέλω από μένα να έχεις εσύ την αίσθηση ότι αγαπιέσαι.

Anais

“Είναι εντάξει για μια γυναίκα, να `ναι πάνω απ` όλα άνθρωπος. Εγώ ήμουν πρωτίστως γυναίκα.” Anais Nin