Τα έργα του Bacon είναι πολυτελή.  Στάζουν πλούσιο χρώμα και βελούδινη μεγαλοπρέπεια. Ο πόνος και η βαρβαρότητα που τα διατρέχουν αυξάνει την παράξενη ομορφιά τους.

Ο Francis Bacon δεν ζωγράφιζε σαν άξιος avant garde οπαδός του Matisse  ή του Cezanne. Ζωγράφιζε σαν να εκπαιδεύτηκε σε ένα εργαστήριο Παλαιών Δημιουργών πριν από 400 χρόνια και μετά με κάποιο τρόπο διχασμένο στο χρόνο στη σύγχρονη εποχή.  Επηρεασμένο από τους πειρασμούς και τους τρόμους του 20ου αιώνα, το πινέλο του δημιουργεί φρικτές πληγές και δεμένες μάζες σάρκας με μια ανησυχητικά υπέροχη ζωγραφική υφή. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί κάποιος θα πλήρωνε δεκάδες εκατομμύρια για να έχει τους πίνακές του. Τα έργα του Bacon είναι πολυτελή.  Στάζουν πλούσιο χρώμα και βελούδινη μεγαλοπρέπεια. Ο πόνος και η βαρβαρότητα που τα διατρέχουν αυξάνει την παράξενη ομορφιά τους.

Ο Francis Bacon γεννήθηκε στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας το 1909 από Άγγλους γονείς. Οι γονείς του ήταν θρησκευόμενοι και ο Francis μετακόμισε σε πολύ νεαρή ηλικία, διαπιστώνοντας ότι δεν μπορούσε να είναι ο ίδιος στο σπίτι. Ταξίδεψε στην Ευρώπη και άρχισε να ζωγραφίζει στα είκοσί του χρόνια. Δεν είχε επίσημη εκπαίδευση ως καλλιτέχνης. Είναι γνωστός για τους παραστατικούς πίνακές του, με κύριο άξονα την ανθρώπινη μορφή. Τα θέματά του εμπνεύστηκαν συχνά από σταυρώσεις και άλλα θρησκευτικά στοιχεία. Άλλα θέματα περιλαμβάνουν πορτρέτα φίλων και αυτοπροσωπογραφίες. Ήταν δεινός αναγνώστης, κάτι που εκφράζεται μέσα από τους πίνακές του, με περισσότερους από έναν πίνακες να εμπνέονται από διάφορα λογοτεχνικά έργα. Το μουσείο Bacon στο Δουβλίνο δημοσίευσε μια λίστα με τα βιβλία της συλλογής του, που αποτελείται από πάνω από χίλιους τίτλους, πολλοί από τους οποίους θεωρούνται κλασικά σήμερα. Έχει επίσης δηλώσει έλξη για τραγωδίες, παλιές και νέες. Η προσωπική του ζωή ήταν επίσης μεγάλη έμπνευση, και ζωγράφισε πολλά πορτρέτα ερωτευμένων, τόσο πριν όσο και μετά τον θάνατό τους. Η ανακάλυψή του έγινε το 1944 με το τρίπτυχο Τρεις Μελέτες στη βάση της Σταύρωσης. Η αντίδραση στον πίνακα, που παρουσιάστηκε το 1945, ήταν ότι ήταν τόσο φρικτό (με την καλή έννοια) που δεν μπορούσε παρά να σε παρασύρει. Θα επαναλάμβανε τις παραμορφωμένες βιομορφές σε μεταγενέστερους πίνακες και θα ενσωμάτωνε την τραγωδία.

Είχε ένα μοναδικό στυλ, και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να συγκριθεί με οποιονδήποτε άλλο ζωγράφο της εποχής του, αν και ήταν στενός φίλοςμε αρκετούς από αυτούς. Μερικοί φιγουράρουν στους πίνακές του, όπως ο Lucian Freud, όπως μερικές φορές απεικονιζόταν στην τέχνη τους. Μπορούσε να ζωγραφίσει εικόνες βγαλμένες από ταινίες και φωτογραφίες, αλλά συχνά προσπαθούσε να αποτυπώσει όχι τον φωτορεαλισμό της κλασικής παραστατικής ζωγραφικής, αλλά το συναίσθημα και την αίσθηση.. Ήταν σε μια συνεχή αναζήτηση για μια εικόνα που θα δρούσε στο νευρικό σύστημα. Δοκίμαζε αντισυμβατικά υλικά και τεχνικές και ήταν εξαιρετικός στον αυτοσχεδιασμό. Κατέστρεφε πολλούς από τους πίνακές του που δεν τον ευχαριστούσαν. Και παρόλο που δεν επαινούνται όλα ως αριστουργήματα, η ποιότητα του έργου που απομένει είναι αρκετά υψηλή. Πολλοί ζωγράφοι προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν τη ζωή μετά τον πόλεμο ζωγραφίζοντας φρικτή, άσχημη τέχνη που εξέφραζε τις εμπειρίες τους, όπως ο Jean Dubuffet, και ο Bacon το έκανε με τον δικό του τρόπο. Αν και τα έργα του δεν δίνουν άμεσα την εντύπωση του Β` Παγκοσμίου Πολέμου, είναι σαφές ότι είχε βιώσει κάποιο τραύμα στη ζωή του.

Το 1971, ακριβώς τη στιγμή που θα άνοιγε μια αναδρομική έκθεση στο Grand Palais στο Παρίσι, ο αγαπημένος του George Dyer αυτοκτόνησε. Τα τρίπτυχο εμπνευσμένο από τη Ορέστεια του Αισχύλου που ακολούθησε ένωσαν στον καμβά μια πολυτάραχη ζωή και προσωπική τραγωδία.

H θυσία, η εκδίκηση και η προδοσία είναι κοινά κεντρικά θέματα των ελληνικών τραγωδιών. Εμπνευσμένος από την τελευταία εναπομείνασα πλήρη τριλογία των ελληνικών τραγωδιών, ο Βρετανός καλλιτέχνης Francis Bacon (1909-1992) μεταμόρφωσε αυτές τις ιδέες στο έργο του με τίτλο Francis Bacon’s Triptych Inspired by the Oresteia by Aeschylus (Τρίπτυχο Εμπνευσμένο από την Ορέστεια του Αισχύλου). Αυτό το αριστούργημα αγοράστηκε  στο Sotheby`s New York`s Contemporary Art Evening για $ 84.55 εκ., στις 30 Ιουνίου του 2020.

Δημιουργήθηκε το 1981, έχει πλάτος 218 εκατοστά και ύψος 167 εκατοστά. Ο καλλιτέχνης εμπνεύστηκε το ελληνικό δράμα «Ορέστεια» του Αισχύλου που αφηγείται την ιστορία του βασιλιά Αγαμέμνονα.

Ακολουθούν σημαντικές πτυχές της ζωής του διάσημου καλλιτέχνη…

Ο  Pablo Picasso ήταν ο λόγος που άρχισε να ζωγραφίζει ο Bacon

Αριστερά:Μελέτη μετά το Πορτρέτο του Πάπα Ιννοκέντιο X του Velazquez, από Bacon 1953. Σωστά:Πορτρέτο του Πάπα Ιννοκεντίου Χ, από Velazquez 1650

Ο Pablo αποτέλεσε έμπνευση για αμέτρητους καλλιτέχνες. Αλλά ο Bacon ισχυρίζεται ότι ο Picasso δεν ήταν μόνο επιρροή, αλλά ήταν και ο λόγος. Ο Bacon είπε κάποτε για εκείνον ότι : «Είναι η πατρική φιγούρα που μου έδωσε την επιθυμία να ζωγραφίσω”.

Ο Bacon δεν ήταν καταρτισμένος καλλιτέχνης με κανέναν τρόπο, αλλά πήρε στοιχεία από πολλούς από τους δασκάλους που ήρθαν πριν από αυτόν. Φυσικά, ο Picasso ήταν ένας από αυτούς τους δεξιοτέχνες, αλλά αντλούσε επίσης από τις τεχνικές του Diego Velasquez, Nicolas Poussin, Rembrandt.

Η μητέρα του Bacon ήταν ένα τυπικό κορίτσι της δεκαετίας του 1920

Για διάφορους λόγους φαίνεται ότι ο Bacon δεν ήταν κοντά στους γονείς του. Η μητέρα του ήταν socialite και ντυμένη με τις τελευταίες μόδες – σκέψου κοντά φορέματα με φλαμπέ, τσιγαροθήκες και καπέλο κλος.

Γεννήθηκε στην ατσαλένια περιουσία του Σέφιλντ και νοιαζόταν περισσότερο για την κοινωνική της θέση παρά για τα παιδιά της. Ο Bacon σχεδίαζε για τη μητέρα του φωτογραφίες γυναικών με ρούχα της δεκαετίας του `20, προσπαθώντας σίγουρα να τραβήξει την προσοχή της. Ίσως η αποξενωμένη σχέση του με τους γονείς του να είναι μέρος του λόγου που στράφηκε στο ταραχώδες και συχνά φρικτό θέμα στους πίνακές του.

Το Film Battleship Potemkin ήταν ένας σημαντικός καταλύτης για τον Bacon

Μελέτη για τη νοσοκόμα, Φράνσις Μπέικον, 1957

Ο Bacon είναι γνωστός για τους τρομακτικούς και συχνά περίτεχνους πίνακές του. Οι εικόνες ανθρώπων που ουρλιάζουν με φρίκη ή παραμορφωμένα πρόσωπα ήταν ο κανόνας για τον Μπέικον. Μια διάσημη μελέτη του Bacon με τίτλο Study for the Nurse προήλθε από την ταινία του Sergei Eisenstein του 1925, Θωρηκτό Ποτέμκιν.

Ήταν τόσο εντυπωσιασμένος από την ταινία που τη θεώρησε καταλύτη για πολλούς από τους με ανοιχτό το στόμα τρομαγμένους χαρακτήρες που θα εμφανίζονταν στο έργο του σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.

Ο Bacon ήταν γνωστός ως ο «Θείος δαίμονας της βρετανικής τέχνης» και είπε για τη δουλειά του ότι χρειαζόταν«Ζωγράφισε την κραυγή παρά τη φρίκη». Ένα από τα πιο διάσημα κομμάτια του,Τρεις μελέτες για φιγούρες στη βάση μιας σταύρωσης, αντανακλούσε τη φρίκη του Β` Παγκοσμίου Πολέμου.

Τρεις μελέτες για φιγούρες στη βάση μιας σταύρωσης, Φράνσις Μπέικον, 1944

Το έργο ήταν αμφιλεγόμενο εκείνη την εποχή, προκαλώντας σκάνδαλο κατά την έκθεσή του το 1945. Ο Bacon ισχυρίστηκε επίσης ότι αυτό ήταν το πρώτο του έργο, παρόλο που είχε ζωγραφίσει για λίγο μέχρι τότε. Όλο το πρώιμο έργο του καταστράφηκε από τον ίδιο τον καλλιτέχνη.

Αγοράστηκε από την Tate το 1953 και σχεδόν κανένας από τους προηγούμενους πίνακές του δεν έχει ανακτηθεί – αν και σημειώνεται ότι ο Bacon παρουσίαζε εκθέσεις στο παρελθόν. Τα λίγα που έχουν βρεθεί πουλήθηκαν για υπέρογκα ποσά.

Ο Bacon κατείχε το ρεκόρ για τον πιο ακριβό πίνακα που πουλήθηκε ποτέ για ενάμιση χρόνο

Τρεις μελέτες του Lucian Freud, 1969

Τον Νοέμβριο του 2013,  το έργο του Bacon για τον Lucian Freud, με τίτλο : “Οι τρεις μελέτες του Lucian Freud” έγινε ο πιο ακριβός πίνακας που πουλήθηκε ποτέ σε δημοπρασία. Απέφερε 142,4 εκατομμύρια δολάρια και κράτησε τον τίτλο του ρεκόρ για ενάμιση χρόνο.

Είναι ενδιαφέρον ότι ο Bacon νικήθηκε από την απόλυτη έμπνευση του Πικάσο όταν το έργο: “Γυναίκες του Αλγερίου” πουλήθηκε για 178,36 εκατομμύρια δολάρια τον Μάιο του 2015.

Ο Βacon ήταν ομοφυλόφιλος

Δύο φιγούρες, Φράνσις Μπέικον, 1953

Ως νεαρό αγόρι, ο Francis Bacon εκδιώχθηκε από το σπίτι του πατέρα του αφού πιάστηκε να δοκιμάζει τα εσώρουχα της μητέρας του. Σε ένα κυνηγετικό ταξίδι 16 χρόνια αργότερα, ο πατέρας του ανακάλυψε ότι ο Bacon ήταν ομοφυλόφιλος.

Σε κάποια από τα έργα του, όπως στο Two Figures, μπορείτε να τον δείτε να εκφράζει την ομοφυλοφιλία του, αν και με τον τυπικό φρικιαστικό τρόπο του, και τελικά, ήταν σε μια ανοιχτά ομοφυλοφιλική σχέση με τον George Dyer.

Δυστυχώς, η ιστορία αγάπης τους έληξε τραγικά όταν ο Dyer αυτοκτόνησε κατά την πρώτη αναδρομική έκθεση του Bacon στο Grand Palais το 1972. Στη συνέχεια, ο Bacon ζωγράφισε μια σειρά από τρίπτυχα αφιερωμένα στον εκλιπόντα εραστή του.

Η ιστορία αγάπης τους απεικονίστηκε στην ταινία Love Is the Devil: Study for a Portrait of Francis Bacon σε σκηνοθεσία John Marbury.

Το Bacon`s Studio ήταν περίφημα ακατάστατο

Το στούντιο του Bacon

Το 1961, ο Bacon μετακόμισε στο διάσημο πλέον στούντιο του στο South Kensington του Λονδίνου. Ζωγράφισε στον επάνω όροφο σε ένα διώροφο σπίτι στο 7 Reece Mews σε ένα δωμάτιο που δεν καθαρίστηκε ποτέ. Το στούντιο ήταν πάντα γεμάτο με βιβλία, περιοδικά, άδεια σωλήνες μπογιάς, φωτογραφίες και αποκόμματα.

Μπορεί να είναι αυτό που θα περίμενε κανείς από τα κεντρικά γραφεία ενός διάσημου ζωγράφου, σαν να μπαίνει στο υπερδιεγερμένο μυαλό του. Οι θαυμαστές του Hardcore Bacon μπορούν να επισκεφθούν μια ανακατασκευή του στούντιο του για να απολαύσουν τη δόξα του ακατάστατου μυαλού και χώρου του Bacon.

Παραμένοντας αναγνωρισμένος ως ένας από τους καλλιτέχνες με τη μεγαλύτερη επιρροή που βγήκαν από τη Βρετανία τον 20ο αιώνα, ο Bacon είναι ένα γνωστό όνομα που συνδυάζει τον τρόμο και τη σύγχρονη τέχνη. Γνωστός για τα τρίπτυχα και τις ημιτελείς σπουδές του, ο Bacon έχει σίγουρα αφήσει το στίγμα του στον κόσμο της τέχνης.