« Το μίσος από την αγάπη απέχει μόνο ένα βήμα» Δημήτρης Χορν. Οι έρωτες του κορυφαίου ηθοποιού ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 16 Ιανουαρίου του 1998.
Κάποιοι άνθρωποι που γεννιούνται με “το χάρισμα”. Εκείνο που τους τοποθετεί στο πάνθεον των μεγάλων και σπουδαίων του Ελληνικού θεάτρου. Όπως την περίπτωση του Δημήτρη Χόρν.
Ένας άντρας που γοήτευε όσους τον συναναστρέφονταν…
«Σ’ αγαπώ όπως δεν αγάπησα ποτέ κανέναν, Τάκη, μη μου πληγώσεις την καρδιά! Μπορεί να έρθεις στο Παρίσι με την Ειρήνη, αλλά μάλλον δεν το βλέπω, έτσι θα έρθω εγώ κοντά σου το Νοέμβριο, κανείς στον κόσμο δεν θα με εμποδίσει να έρθω στην Αθήνα, όμως αυτό που πρέπει να κάνεις χωρίς δισταγμό είναι να έρθεις στην Αμερική το Δεκέμβριο, έτσι θα ξανασμίξουμε εκεί και από κει ελπίζω να σε φέρω στο Παρίσι, που όταν το γνωρίσεις θα το αγαπήσεις όσο κι εγώ, Αν πας στο Λονδίνο μετά την Αμερική θα πάω κι εγώ, θα ‘θελα να ζω πολύ κοντά σου, νομίζω πως θα μπορούσα να σε κάνω ευτυχισμένο και πιστεύω επίσης πως σε καταλαβαίνω πολύ καλά. Ξέρω πως είμαι ικανή να τα παρατήσω όλα για σένα»….
Είναι μόνο ένα απόσπασμα από την επιστολή της Εντίθ Πιάφ προς τον Δημήτρη Χορν.
Φθινόπωρο του 1946. Ένα γράμμα που φυλάχτηκε για πολλά χρόνια πριν βγει στη δημοσιότητα ως αντικείμενο δημοπρασίας του κ. Πέτρου Βέργου, με τιμή εκκίνησης τα 1.000 ευρώ.
Μεταξύ τους δεν υπήρχε κανενός είδους σχέση. Σε μια επίσκεψή της στην Αθήνα, μετά τη sold -out εμφάνισή της στο θέατρο Κοτοπούλη, στις 18 Σεπτεμβρίου του 1946, τον γνώρισε και τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Συνέχεια δεν υπήρξε. Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει γνωστό αν ο Τάκης απάντησε στο γράμμα της. Το σίγουρο είναι ότι η Εντίθ δεν άκουσε εκείνη την πολυπόθητη λέξη από εκείνον. Το “Σ`αγαπώ” που ο Χορν ήξερε να λέει με έναν τόσο ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο…Ήταν ένας έρωτας μονόπλευρος.
Το σπουργιτάκι, η μυθική Γαλλίδα δεν είχε συνηθίσει τα “όχι” αλλά δεν μετάνιωνε ποτέ για τίποτα. Πολύ απλά είχε διαλέξει το χειρότερο timing. Εκείνη την εποχή, ο Χορν ήταν μόλις 26 ετών, και ερωτευμένος με μια νεαρή και όμορφη Ελληνίδα, γόνο της γνωστής οικογένειας του σαμπανιζέ αφρού, τη Ρίτα Φιλίππου. Η γνωριμία τους έγινε μετά από μια από τις πρώτες του παραστάσεις, όταν εκείνη τον πλησίασε με τη δίδυμη αδελφή της, Λέλα, που είχε πάει να τον συγχαρεί. Εκείνη ήταν η πρώτη του μεγάλη αγάπη. Και ήταν μια σπουδαία γυναίκα που αγαπούσε κι εκτιμούσε πολύ.
Λέγεται πως χώρισαν αρκετά χρόνια αργότερα, μετά το 1953 επειδή το είχε απαιτήσει η Έλλη Λαμπέτη. Κι εκείνος ήθελε να πάρει άμεσα διαζύγιο κι εκείνη από το Μάριο Πλωρίτη. Όπερ και εγένετο… Ο Δημήτρης Χορν όμως, δεν χώρισε ποτέ πραγματικά από τη Ρίτα. Κανείς τους δεν ζήτησε ποτέ από τον άλλον διαζύγιο και ήταν πάντα μαζί όποτε ο ένας χρειαζόταν τον άλλον.
« Το μίσος από την αγάπη απέχει μόνο ένα βήμα» Δημήτρης Χορν
Ποια θα μπορούσε, άλλωστε, να συγκριθεί με τη Λαμπέτη;
Η γνωριμία τους όμως ήταν καρμική και γεμάτη πάθος. Στην αρχή υπήρχε μεγάλη αντιπάθεια μεταξύ τους κι έντονη κόντρα. Το καλοκαίρι, όμως, του 1953 στο Κάιρο με τον καυτό του ήλιο θα άλλαζαν όλα. Στα Στούντιο Nahas και το ξενοδοχείο Μένα Χάουζ όπου διέμεναν. Εκεί είδαν πραγματικά ο ένας τον άλλον. Η χημεία μεταξύ τους δεν ήταν μόνο κινηματογραφική αλλά και πραγματική…
Στην “Κάλπικη Λίρα” θα ειπωθεί μια λέξη… Ένα “Σ`αγαπώ” που θα μείνει στην ιστορία… Το “Σ`αγαπώ” της Έλλης Λαμπέτη που συγκλονίζει με τη μοναδική του έκφραση θεατές, κριτικούς, κινηματογραφιστές. Ένα “Σ`αγαπώ” που ο Δημήτρης Χορν θέλησε να ζωγραφίσει για την αγαπημένη του…
Μετά το τέλος του καλοκαιριού, άρχισαν τα προβλήματα στη σχέση τους. Πάθος, φωνές, έρωτας και χωρισμοί ξανά και ξανά από την αρχή. Η Έλλη ήταν για εκείνον “η αναιδεστάτη μικρή”, όπως την αποκαλούσε. Ο Δημήτρης ήταν για εκείνη, “το αντιπαθητικό πλάσμα” όπως τον ονόμαζε.
Τί κι αν οι θαυμαστές τους λάτρευαν να τους βλέπουν μαζί στην σκηνή γιατί φάνταζαν σαν το ιδανικό ζευγάρι όλο έρωτα… Για τους άλλους μπορεί να έμοιαζαν φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον, όταν όμως έκλειναν οι πόρτες εκτός σκηνής, τίποτα δεν ήταν τόσο ιδανικό…
Η Έλλη γύρω στο 1955 μένει έγκυος. Το παιδί που τόσο πολύ επιθυμούσε, αποφασίζει από μόνη της να το δίωξει με ένα απλό τηλεφώνημα στο γιατρό. «Αν έκανα παιδί, έπρεπε να αφήσω το θέατρο τουλάχιστον 5 χρόνια για να το μεγαλώσω, όπως θα ήθελα εγώ.» ,δηλώνει η Έλλη. «Τι κρίμα να μην έχω έναν παιδί από αυτόν τον άντρα», δηλώνει μετά το χωρισμό τους. Τον ήθελε τόσο πολύ και μαζί με εκείνον “κάτι” δικό του…
Κι εκείνη τον πλήγωσε τελικά, με τον πιο άσχημο τρόπο. Αφήνοντάς τον. Κάποτε γράφτηκε ότι τον είχε βαρεθεί, άλλοτε ότι τον εγκατέλειψε γιατί την απατούσε και ξόδευε τα χρήματά τους χωρίς να σκέφτεται το μέλλον τους. Το πιο πιθανό σενάριο, όμως, είναι ότι αποφάσισε να φύγει μακριά του για να τον απελευθερώσει… με την ελπίδα να λυτρωθεί και η ίδια. Ήθελαν τόσο διαφορετικό τρόπο ζωής. Εκείνη επιθυμούσε οικογένεια και ηρεμία. Εκείνος προτιμούσε την ανεμελιά.
Φεύγει, λοιπόν, η Λαμπέτη και λίγο καιρό αργότερα παντρεύεται έναν μεγάλο θαυμαστή της. Τον Αμερικανό συγγραφέα Φρέντερικ Γουέικμαν. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Δημήτρης Χορν δηλώνει ότι η Έλλη δεν ήταν η γυναίκα της ζωής του. Εγωισμός; Θα αναρωτηθεί κανείς… Ίσως…
Ο σπουδαίος ηθοποιός, επέστρεψε τελικά, στη Ρίτα. Και η Λαμπέτη φεύγει από τη ζωή μόνη της νικημένη από τον καρκίνο.« Χριστέ μου, τι ωραίο πράγμα είναι να ζεις…» λέει φεύγοντας.
Το 1967 ο Δημήτρης Χορν συναντά την Άννα Γουλανδρή της γνωστής δυναστείας. Όπως έλεγε συχνά, ήταν αιώνια ερωτευμένος μαζί της από τα έξι του χρόνια… Λέγεται ότι μεταξύ τους υπήρχε αλληλοεκτίμηση, σεβασμός, θαυμασμός, εμπιστοσύνη. Και λίγο αργότερα… ήρθε και ο σχεδόν συνωμοτικός γάμος. Αθόρυβα και ξαφνικά.
Μετά το θάνατό της, το 1988, αρχίζει και η καλλιτεχνική πτώση του ηθοποιού. Κλείνεται στον εαυτό του και ζει για δέκα χρόνια μόνος του. Χωρίς έρωτα. Αλλά με πολλές αναμνήσεις και λίγους καλούς φίλους, ανάμεσά τους: o Μάνος Χατζιδάκις και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Εκείνοι που τον ήξεραν καλά δεν εκπλήσσονται με αυτήν του την επιλογή. Ζούσε τον αγαπημένο του ρόλο. Ένα ρόλο που αγάπησε όσο κανέναν άλλο στο σανίδι. Του τρελού της “Δωδέκατης Νύχτας” του Σαίξπηρ. Ο λόγος; H μελαγχολία του. Μαγική λέξη…
