Μια διαδικασία αλλοιώνει την σεληνιακή επιφάνεια και σε συνδυασμό με τις σεισμικές δονήσεις θέτει σε κίνδυνο το φεγγάρι
Η γοητεία του φεγγαριού έχει αποκτήσει νέα διάσταση με τις πρόσφατες ανακαλύψεις και εξερευνήσεις. Ειδικότερα, ο σεληνιακός νότιος πόλος έχει αναδειχθεί σε επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος, λόγω της πιθανής παρουσίας πάγου, ο οποίος θα μπορούσε να είναι καθοριστικός για μελλοντικές σεληνιακές αποστολές και οικισμούς. Ωστόσο, μια νέα έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από τη NASA εισάγει μια προειδοποιητική προοπτική για αυτή την κατά τα άλλα πολλά υποσχόμενη περιοχή, υποδεικνύοντας ότι η σταδιακή συρρίκνωση της σελήνης θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην κατοικησιμότητά της και στην ασφάλεια των ανθρώπινων δραστηριοτήτων εκεί.
Το αυξημένο ενδιαφέρον για τον σεληνιακό νότιο πόλο ενισχύθηκε σημαντικά πέρυσι μετά από μια σειρά διαστημικών αποστολών που υπογράμμισαν το ανταγωνιστικό πνεύμα της διεθνούς διαστημικής εξερεύνησης. Η αποστολή Chandrayaan-3 της Ινδίας πέτυχε ένα ιστορικό ορόσημο πραγματοποιώντας την πρώτη επιτυχημένη ομαλή προσγείωση στην περιοχή, ένα κατόρθωμα που ήρθε λίγο μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του ρωσικού διαστημοπλοίου Luna-25. Επιπλέον, η NASA έχει προορίσει την περιοχή αυτή για τη φιλόδοξη αποστολή της Artemis III, με στόχο την επιστροφή αστροναυτών στη σεληνιακή επιφάνεια ήδη από το 2026, ενώ η Κίνα σχεδιάζει επίσης μελλοντικές κατοικίες στην ίδια περιοχή.
Η πρόσφατη μελέτη, ωστόσο, παρουσιάζει ένα νέο επίπεδο πολυπλοκότητας για τον νότιο πόλο της σελήνης ως χώρο για μελλοντική εξερεύνηση και κατοίκηση. Αποκαλύπτει ότι το φεγγάρι, όπως και η Γη, υπόκειται στις δικές του γεωλογικές διεργασίες, αν και σε ουράνια κλίμακα. Καθώς ο πυρήνας του φεγγαριού συνεχίζει να ψύχεται και να συστέλλεται, η επιφάνειά του ανταποκρίνεται αναπτύσσοντας ρυτίδες, όπως ένα σταφύλι που μεταμορφώνεται σε σταφίδα. Η διαδικασία αυτή δεν αποτελεί απλώς μια αισθητική αλλοίωση της σεληνιακής επιφάνειας, αλλά έχει απτές και δυνητικά επικίνδυνες συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας «σεληνιακών σεισμών» που μπορούν να επιμείνουν για ώρες και να προκαλέσουν κατολισθήσεις.
Καθώς η διεθνής διαστημική κοινότητα συνεχίζει να θέτει ως στόχο της το φεγγάρι, η έρευνα αυτή χρησιμεύει ως μια κρίσιμη υπενθύμιση της σημασίας της κατανόησης της γεωλογικής συμπεριφοράς του φεγγαριού. Επισημαίνει την ανάγκη για ολοκληρωμένες εκτιμήσεις κινδύνου και την ανάπτυξη στρατηγικών για τον μετριασμό των επιπτώσεων των σεισμικών δραστηριοτήτων στις μελλοντικές σεληνιακές αποστολές.
