10 χρόνια πριν, στις 10 Φεβρουαρίου του 2014, έφυγε από τη ζωή το κορίτσι που έγινε πρωταγωνίστρια στα τρία της χρόνια, φωτογραφήθηκε πιο συχνά από τον Πρόεδρο Franklin D. Roosevelt, συνταξιοδοτήθηκε στα είκοσι, έλαβε υποψηφιότητα για το Κογκρέσο, ήταν η πρώτη που μίλησε για τον καρκίνο του μαστού.
Για πολλούς, η Shirley Temple είναι ένα από τα δύο πράγματα: μια παλιά παιδική ηθοποιός με φουσκωτά ξανθά δαχτυλίδια στα μαλλιά ή το σούπερ γλυκό μη αλκοολούχο ποτό που μπορεί κανείς να παραγγείλει σε ένα μπαρ. Ωστόσο η ζωή της Shirley Temple περιλάμβανε πολύ περισσότερα από απλά κοκτέιλ γρεναδίνης και χαριτωμένες παραστάσεις.
Υπήρξε κορυφαία ηθοποιός παιδικών ταινιών κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, πρωταγωνιστώντας σε έργα όπως το Bright Eyes και Captain January. Όταν η διασκευή της στο τραγούδι «On a Good Ship Lollipop» έγινε διάσημη τη δεκαετία του 1930, κέρδισε ένα ειδικό βραβείο Όσκαρ. Η γλυκιά Shirley ανέλαβε μερικούς ρόλους υποκριτικής ως ενήλικη προτού εισέλθει στην πολιτική, και έγινε διπλωμάτης των ΗΠΑ για τα Ηνωμένα Έθνη. Έφυγε από τη ζωή στις 10 Φεβρουαρίου 2014, σε ηλικία 85 ετών, στην Καλιφόρνια.
“Tίποτα δεν είναι σαν την αληθινή αγάπη. Τίποτα…” και…”Μην ξεχνάς να λες στους αγαπημένους σου ότι τους αγαπάς.” Shirley Temple
Το παιδί-θαύμα
Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να είναι ένα κορίτσι στα δέκα του χρόνια πολυεκατομμυριούχος με δικά της κέρδη;
Ένα πανέμορφο πλασμάτακι το οποίο γεννήθηκε στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια το 1928 είναι μια τέτοια σπάνια περίπτωση. Η Shirley Temple. Αποκτά τις πρώτες της εμπειρίες από γυρίσματα σε ηλικία μόλις 3 ετών.
Ήταν ο πρώτος ρόλος της Temple σε μια μεγάλη ταινία μεγάλου μήκους, το μιούζικαλ “Stand Up and Cheer!”, που την έβαλε στον “χάρτη” το 1934. Την ίδια χρονιά, πρωταγωνίστησε σε άλλες ταινίες όπως η οικογενειακή κωμωδία “Little Miss Marker” και η ρομαντική δράμα “Now and forever”. Καμία από αυτές τις ταινίες δεν θα έμοιαζε αρκετά με το μιούζικαλ “Bright Eyes”, ωστόσο, καθώς ήταν κομμένο και ραμμένο για τη νεαρή ηθοποιό. Αφού το κοινό είδε την ταινία, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το αστέρι της Temple εξερράγη.
Παίζει σε περισσότερες από τριάντα ταινίες το ρόλο του καλοσυνάτου παιδιού που συμφιλιώνει μαλωμένα ζευγάρια, φέρνει κοντά τους πλούσιους με τους φτωχούς, μικραίνει την απόσταση ανάμεσα στους λευκούς και τους μαύρους. Χάρη στο θορυβώδες και εντελώς παράξενο ξεκίνημά της, η Temple γνώρισε απίστευτη επιτυχία. Οι New York Times ανέφεραν ότι ήταν η “πιο δημοφιλής σταρ του κινηματογράφου στην Αμερική” από το 1935 έως το 1939. Ο Clark Gable, ο οποίος συχνά αναφέρεται ως “Βασιλιάς του Χόλιγουντ” δεν ήταν τόσο δημοφιλής όσο ο νεαρή ηθοποιός. Σύμφωνα με τους New York Times, είχε φωτογραφηθεί περισσότερο κι` από τον Πρόεδρο Franklin D. Roosevelt.
Το ταλέντο της μικρής Shirley ήταν τεράστιο και μαζί με το ευνοικό κλίμα του Μεσοπολέμου- όταν όλοι χρειάζονταν πειστήρια ότι υπάρχει ακόμα αγνότητα στον κόσμο- συνετέλεσαν στη μεγάλη της επιτυχία. Η λάμψη της ξεπερνά τα σύνορα της πατρίδας της και βρίσκει ανταπόκριση σε όλο τον κόσμο. Εκείνη δίνει τη σκυτάλη για να “γεννηθούν” κι άλλα παιδιά θαύματα, όπως η Mary Pickford. Η Temple, όμως, επικρατεί γιατί έχει προσόντα ώριμου επαγγελματία. Ερμηνεύει, χορεύει και τραγουδά. Στα 6 της χρόνια δουλεύει με ρυθμούς που θα μπορούσαν να της προκαλέσουν υπερκόπωση. Δεν είναι λίγες άλλωστε 7 ταινίες μέσα σε ένα χρόνο- όπως οι “Baby Take A Bow”, “Now And Forever”, “Stand Up And Cheer”. H Aμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου, εκείνη τη χρονιά, της απονείμει ειδικό Όσκαρ που δημιουργήθηκε για τη Shirley. Την τιμούν για το σύνολο των εμφανίσεών της παραδίδοντάς της ένα μίνι βραβείο, μικρό σε μέγεθος για να μπορεί να το κρατήσει.
Τα επόμενα χρόνια γυρίζει περίπου 4 ταινίες το χρόνο, καθώς τότε δεν υπήρχαν νόμοι για την παιδική εργασία. Στα 10 της χρόνια, λοιπόν, γίνεται πολυεκατομμυριούχος. Δεν ήταν μόνο οι συμμετοχή της σε ταινίες από όπου λαμβάνει χρήματα. Κερδίζει ποσοστά και από το μάρκετινγκ της εικόνας της, καθώς κούκλες-ομοιώματα γίνονται ανάρπαστες στην αγορά.
Η Shirley Temple τονώνει απίστευτα πολύ τα οικονομικά της Fox.
Στην ταινία “Μάγος του Οζ” της απαγορεύουν να συμμετάσχει και βάζουν στη θέση της την Judy Garland, η οποία αποσπά το Όσκαρ για την καλύτερη παιδική ερμηνεία της χρονιάς.
Το παιδί-θαύμα, συνεχίζει να θριαμβεύει στη μεγάλη οθόνη για δέκα ακόμα χρόνια. Το αρνητικό ήταν ότι με αυτόν τον τρόπο παγίδευσε τον εαυτό της στην εικόνα του μικρού παιδιού. Μπαίνοντας, λοιπόν, στην εφηβεία, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση. Χάνει τη δημοτικότητά της και παίρνει δεύτερους ρόλους. Στα 20 της χρόνια αποχωρεί από το χώρο του θεάματος. Όχι, δεν βρίσκεται πίσω από τις κάμερες όπως θα ήταν, ίσως, αναμενόμενο. Προτιμά να φύγει εντελώς από τον κόσμο του σινεμά μπαίνοντας στο μηχανισμό του κόμματος των Ρεπουμπλικανών και ακολουθώντας διπλωματική καριέρα. Βρίσκεται Πρέσβης των ΗΠΑ στην Γκάνα (1974-1976) και Πρέσβης στην Τσεχοσλοβακία (1989-1992).Δραστηριοποιείται και για την αντιμετώπιση της πολλαπλής σκλήρυνσης από την οποία έπασχε ο αδελφός της.
΄Ηταν μόλις 17 ετών όταν κάνει τον πρώτο της γάμο με τον John Agar και αποκτούν μία κόρη. Το 1950 ξαναπαντρεύεται με τον Charles Alden Black και αποκτούν ένα γιο.
Έλαβε υποψηφιότητα για το Κογκρέσο
Μέχρι το 1967, το ενδιαφέρον της Temple για την πολιτική είχε αυξηθεί και αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα για το Κογκρέσο στην Καλιφόρνια. Καθώς ήταν η δεκαετία του `60, αυτό δεν ήταν εύκολο κατόρθωμα. Αποφασισμένη να γίνει η πρώτη γυναίκα στην αντιπροσωπεία του Κογκρέσου της πολιτείας, η Shirley απηύθυνε έκκληση στο κοινό μέσω συνεντεύξεων τύπου και αυτοπροσδιορίστηκε ως «Ρεπουμπλικανή-Ανεξάρτητη»..
«Νομίζω ότι οι άντρες είναι καλά και εδώ για να μείνουν, αλλά έχω την προαίσθηση ότι δεν θα έβλαπτε να εκφραστεί η άποψη μιας γυναίκας σε αυτή την αντιπροσωπεία των 38 ανδρών», είπε η Temple και συνέχισε: «Μία βουλευτής μεταξύ 38 βουλευτών δεν είναι άδικο, συνάδελφοι». Προς μεγάλη απογοήτευση της Temple, έχασε από τον Ρεπουμπλικανό Pete McCloskey.
Έγινε η πρώτη γυναίκα Αρχηγός Πρωτοκόλλου
Το 1976, η Temple έγραψε ιστορία, καθώς έγινε η πρώτη γυναίκα Αρχηγός Πρωτοκόλλου. Κατά την ορκωμοσία, είπε στον Πρόεδρο Gerald Ford ότι ήταν «μεγάλη τιμή» να δεχτεί αυτή τη θέση, ενώ πρόσθεσε επίσης: «Δεν ξέρω γιατί, κύριε Πρόεδρε, χρειάστηκαν 200 χρόνια για να πάρει κάποια από εμάς τη δουλειά, αλλά θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να προσπαθήσω να γεμίσω όλα τα διάφορα μεγέθη παπουτσιών των διακεκριμένων ανδρών που διετέλεσαν Αρχηγοί Πρωτοκόλλου». Και αυτό έκανε. Το 1989, η Temple έγινε επίσης πρεσβευτής του Προέδρου George Bush στην τότε Τσεχοσλοβακία.
Μια επιζήσασα από τον καρκίνο του μαστού και ακτιβίστρια
Σε ένα άρθρο του Time που έγραψε η επιζήσασα από καρκίνο του μαστού Pamela Grossman, η Temple ήταν μια από τις διασημότητες που τη βοήθησαν να ξεπεράσει το πρόβλημα της υγείας της. Ο Temple διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού το 1972 σε μια εποχή που, όπως εξήγησε η Grossman, οι γυναίκες συχνά κρατούσαν τις διαγνώσεις τους ιδιωτικές. Σε αυτήν την περίοδο της ιστορίας, ορισμένοι γιατροί θα έκαναν επίσης μαστεκτομές υπό το πρόσχημα των βιοψιών. Το σκεπτικό είναι ότι οι γυναίκες δεν θα ήταν σε θέση να χειριστούν τα δύσκολα νέα πριν από τη διαδικασία.
Ευτυχώς για την Temple, οι γιατροί της δεν την κράτησαν στο σκοτάδι. Η Temple επίσης δεν σκόπευε να κρατήσει τη διάγνωσή της μυστική από κανέναν. Αφού έκανε μια μαστεκτομή, έδωσε συνέντευξη Τύπου – στο νοσοκομείο – για να μιλήσει γι `αυτό.
Σε συνέντευξή της στο περιοδικό McCall`s Magazine (μέσω της Δημόσιας Βιβλιοθήκης του Windsor), η Temple προέτρεψε τις συναδέλφους της να κάνουν αυτοεξέταση μαστού και προέτρεψε τις αναγνώστριες να μην «κάθονται σπίτι και να φοβούνται». Η Temple εξήγησε περαιτέρω τη στάση της, γράφοντας: «Ο γιατρός μπορεί να κάνει την τομή· εγώ θα πάρω την απόφαση». Μέσω του ενδυναμωτικού της στοιχείου, η Temple έγινε η πρώτη δημόσια προσωπικότητα που έγραψε για την εμπειρία της με τον καρκίνο σε ένα συμβατικό γυναικείο περιοδικό.
Η γυναίκα που εντυπωσίασε όλον τον κόσμο με το ταλέντο και το μπρίο της όταν ήταν ακόμα παιδί, φεύγει από τη ζωή στις 10 Φεβρουαρίου του 2014 σε ηλικία 85 ετών από φυσικά αίτια στο σπίτι της στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια. Μελετώντας το εντυπωσιακό βιογραφικό της, ίσως θα άλλαζα την έκφραση “παιδί-θαύμα” σε γυναίκα-θαύμα…