14 χρόνια πριν, στις 11 Φεβρουαρίου του 2010, μια ιδιοφυία της μόδας έφυγε αφήνοντας το στίγμα της για πάντα.
«Δώσε μου χρόνο και θα σου κάνω μια επανάσταση», είπε κάποτε ο αείμνηστος Alexander McQueen. Ήταν μια μεγάλη υπόσχεση, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κατάφερε να την πραγματοποιήσει, και έγινε ένας από τους πιο σεβαστούς σχεδιαστές μόδας όλων των εποχών. Ένας από τους λίγους εκλεκτούς που έχουν ανυψωθεί στην ιδιότητα του καλλιτέχνη. Συγκαταλέγεται στη μειοψηφία των προσωπικοτήτων της μόδας των οποίων το όνομα έχει απήχηση στο ευρύ κοινό, αγγίζοντας την κορυφή τόσο κατά τη διάρκεια της ζωής του, όσο και μετά τον θάνατό του. Δυστυχώς, 12 χρόνια πριν έδωσε τέλος στη ζωή του αυτοκτόνησε σε ηλικία 40 ετών.
Η ζωή και η άνοδος
Θεωρείται συχνά ως ένας από τους πιο καινοτόμους σχεδιαστές όλων των εποχών. Η επωνυμία του, η οποία τώρα διευθύνεται από τη συνάδελφό του Sarah Burton, εξακολουθεί να επηρεάζει την παγκόσμια μόδα.
Ο McQueen γεννήθηκε ως Lee Alexander McQueen στις 17 Μαρτίου 1969 στο Lewisham του Λονδίνου. Ο πατέρας του ήταν οδηγός ταξί και η μητέρα του δασκάλα. Ήταν το μικρότερο από τα έξι παιδιά. Συχνά ένιωθε ότι ήταν το «ροζ πρόβατο» της οικογένειας, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν ακατάλληλος «αλλά όχι απορριπτέος».
Η πρώτη του δουλειά στον χώρο της μόδας ήταν ως μαθητευόμενος στην ραπτική εταιρεία Anderson & Sheppard.
Μετά τους Anderson & Sheppard, συνέχισε να εργάζεται στο Gives & Hawkes. Σύμφωνα με το BBC, υπάρχει μια μη επαληθευμένη φήμη ότι, κατά τη διάρκεια της θητείας του σε μια από τις εταιρείες ραπτικής, ο McQueen έγραψε «Ο McQueen ήταν εδώ» μέσα σε μια επένδυση κοστουμιού που ανήκε στον πρίγκιπα Κάρολο.
Συνέχισε επίσης να εργάζεται για τους πελάτες Angels & Bermans, όπου μπόρεσε να δουλέψει σε μια παραγωγή του “Les Miserables”. Επίσης, μετακόμισε για λίγο στο Μιλάνο για να εργαστεί για τον Romeo Gigli. Όταν ήταν 21 ετών, επέστρεψε στο Λονδίνο.
Το ξεκίνημά του ως ράφτης τον βοήθησε να αποκτήσει μια φήμη αργότερα στη μόδα, όπου έγινε γνωστός για τα καλοραμμένα ρούχα του.
Ο McQueen αποφοίτησε με μεταπτυχιακό από το Central Saint Martins College το 1992. Η αείμνηστη στυλίστρια μόδας Isabella Blow αγόρασε ολόκληρη τη συλλογή αποφοίτησής του για 5.000 £ (6.200 $).
Ο McQueen κατάφερε να πληρώσει το σχολείο του παίρνοντας ένα δάνειο 4.000 λιρών (4.960 $) από τη θεία του.
Την ίδια περίοδο, η Isabella Blow θα γινόταν μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στη ζωή του McQueen. Είναι αυτή που φέρεται να του είπε να χρησιμοποιήσει το όνομα Αlexander στη βιομηχανία της μόδας και όχι το μικρό του όνομα, Lee.
Σύντομα, ο McQueen έγινε γνωστός στον χώρο. Το 1992, ο McQueen λάνσαρε την ομώνυμη σειρά του.
Όπως ο σύγχρονος του Jean-Paul Gaultier, ο McQueen ήταν επίσης γνωστός ως “l’enfant terrible”.
Ο McQueen ήταν ιδιαίτερα γνωστός για τα πολυτελή σόου του στις πασαρέλες. Έγινε επίσης γνωστός για το χαμηλό παντελόνι του, γνωστό ως «bumster». Από το 1996 έως το 2001, ήταν ο δημιουργικός διευθυντής του οίκου Givenchy.
Ο McQueen διορίστηκε ως δημιουργικός διευθυντής, αλλά δεν έτυχε καλής υποδοχής στην αρχή. Κάποιοι στον Τύπο μάλιστα τον αναφέρουν ως «ο χούλιγκαν της αγγλικής μόδας». Όμως, παρά τους κριτικούς, το 1996 – την πρώτη του χρονιά στον Givenchy – ο McQueen κέρδισε τον τίτλο του Βρετανού Σχεδιαστή της Χρονιάς. Θα κέρδιζε αυτό το βραβείο άλλες τρεις φορές σε όλη την καριέρα του.
Κέρδισε το βραβείου του Βρετανού Σχεδιαστή της Χρονιάς τέσσερις φορές συνολικά: το 1996, το 1997 (με τον John Galliano), το 2006 και το 2001.
Ο McQueen τελικά έφυγε το 2001. Είπε ότι η δουλειά στη Givenchy είχε αρχίσει να τον «περιορίζει» δημιουργικά.
“Μεταχειρίστηκα άσχημα τον Givenchy. Ήταν απλά χρήματα για μένα. Αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα: ο μόνος τρόπος που θα λειτουργούσε θα ήταν αν μου επέτρεπαν να αλλάξω όλη την ιδέα του οίκου, να του δώσω μια νέα ταυτότητα και δεν ήθελαν ποτέ να το κάνω αυτό. ( Ο Bernard) Arnault δεν επρόκειτο ποτέ να επιτρέψει στον Givenchy να επισκιάσει τον Dior· γι` αυτόν, ο Givenchy είναι απλώς ένα άρωμα”, φέρεται να είπε.
Ένα από τα πιο διάσημα σύμβολα του McQueen είναι ένα κρανίο. Σχεδίασε ένα κρανίο στο μαντήλι, το οποίο έκτοτε έγινε ένα από τα πιο εμβληματικά αξεσουάρ μόδας όλων των εποχών.
Ο McQueen ήταν επίσης γνωστός για τις πολυτελείς πασαρέλες του. Ήταν ένας από τους πρώτους στον χώρο της μόδας που εφάρμοσε την τεχνολογία στα σόου του και ήταν γνωστός ως «επαναστατικός» ενάντια στην παραδοσιακή αισθητική της μόδας.
Το 1999, ο McQueen ανέβασε στην πασαρέλα το μοντέλο Shalom Harlow με λευκό φόρεμα το οποίο στη συνέχεια ψεκάστηκε με μπογιά.Είναι μια από τις πιο διάσημες εικόνες σε όλη τη μόδα.
Το 2000, ο McQueen συνήψε μια συνεργασία που οδήγησε την Gucci Group να αποκτήσει το 51% της επωνυμίας του. Ο McQueen παρέμεινε ως δημιουργικός διευθυντής. Ο ίδιος ο Όμιλος Gucci εξαγοράστηκε αργότερα από —και είναι τώρα γνωστός ως — Kering, έναν από τους μεγαλύτερους ομίλους πολυτελών δραστηριοτήτων στον κόσμο.
Αυτή η εξαγορά βοήθησε τον McQueen να επεκτείνει την επωνυμία του σε όλο τον κόσμο. Άνοιξε καταστήματα στις πρωτεύουσες μόδας του Λονδίνου, του Μιλάνου και της Νέας Υόρκης, καθώς και στο Λος Άντζελες και το Λας Βέγκας.
Το 2000 ήταν επίσης η χρονιά που ο McQueen σταμάτησε να εμφανίζεται στο Λονδίνο. Ο Όμιλος Gucci μετακόμισε τις εκπομπές του στο Παρίσι στην προσπάθειά του να κάνει τη δισκογραφική του McQueen περισσότερο «διεθνές εμπορικό σήμα».
Την ίδια χρονιά, ο McQueen παντρεύτηκε τον σύντροφό του George Forsyth στην Ίμπιζα. Η σχέση τους, ωστόσο, έληξε λίγο μετά. Το 2001, ο McQueen είχε άλλη μια εμβληματική στιγμή στην πασαρέλα: την παρουσίαση της συλλογής του για την Άνοιξη/Καλοκαίρι με το όνομα VOSS.
Ο McQueen επέλεξε τη συγγραφέα Michelle Olley για να ηγηθεί του σώου, η οποία παρουσίαζε ένα γιγάντιο γυάλινο κουτί στη μέση της παρουσίασης. Το δωμάτιο έξω από το κουτί ήταν φωτισμένο, ενώ το δωμάτιο μέσα στο κουτί δεν ήταν. Ως εκ τούτου, το γυαλί φαινόταν να καθρεφτίζεται και τα μέλη του κοινού μπορούσαν να δουν μόνο τη δική τους αντανάκλαση.
Μόλις άναψαν τα φώτα, οι άνθρωποι μπορούσαν να δουν ότι το εσωτερικό του κουτιού ήταν γεμάτο με σκώρους και υπήρχε ένα γυμνό μοντέλο στη μέση που φορούσε μάσκα αερίων. Ξαφνικά, οι γυάλινοι τοίχοι έσπασαν και έπεσαν στο έδαφος.
Ο Patrick Ryan από το USA Today ανέφερε ότι το κομμάτι υποτίθεται ότι ήταν ένας σχολιασμός για το πώς ένιωθε ο McQueen ενώ εργαζόταν για τον Givency-σαν να ήταν σε ένα κλουβί.
Το 2003, ο McQueen κέρδισε το βραβείο CFDA για τον Διεθνή Σχεδιαστή της Χρονιάς.
Την ίδια χρονιά διορίστηκε επίσης Διοικητής (CBE) από τη Βασίλισσα της Αγγλίας. Το CBE είναι ένα από τα τάγματα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, που επιβραβεύει τις συνεισφορές κάποιου στις τέχνες και τις επιστήμες, εκτός από την εργασία στη δημόσια υπηρεσία.
Το 2005, ο McQueen συνεργάστηκε με την Puma για να κυκλοφορήσει μια σειρά παπουτσιών.
H συνεργασία του McQueen με την Puma διήρκεσε περισσότερο από μια δεκαετία και ότι ήταν γνωστός “sneakerhead”. Η συλλογή του McQueen με την Puma ήταν μια από τις πρώτες υψηλού προφίλ συνεργασίες μεταξύ αθλητικών ειδών και πολυτέλειας, που πλέον έχει κυριαρχήσει στην αγορά της υψηλής μόδας.
Το επόμενο έτος, η McQueen κυκλοφόρησε μια πιο προσιτή σειρά που ονομάζεται McQ.
Η συλλογή MAC του McQueen εμπνεύστηκε από την ταινία της Elizabeth Taylor το 1963 «Cleopatra».
Μέχρι το τέλος του 2007, ήταν ένα από τα πιο αξιοσημείωτα ονόματα σε όλη τη μόδα και αγαπημένος μεταξύ άλλων της Nicole Kidman και της Sarah Jessica Parker.
Η Δούκισσα του Κέμπριτζ, Catherine Middleton, επιλέγει συχνά ρούχα από τον οίκο του διάσημου σχεδιαστή.
Η τελευταία εμφάνιση του κορυφαίου σχεδιαστή σε επίδειξη μόδας ήταν τον Οκτώβριο του 2009, στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού. Εκεί, παρουσίασε τη συλλογή του Άνοιξη/Καλοκαίρι 2010. Λίγες μέρες πριν από την Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου, στις 11 Φεβρουαρίου 2010, ο McQueen αυτοκτόνησε. Η μητέρα του είχε πεθάνει μόλις λίγες μέρες νωρίτερα. Η κηδεία του McQueen πραγματοποιήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου στο Λονδίνο και οι στάχτες του σκορπίστηκαν στη Σκωτία στις 29 Μαΐου
Ο Alexander McQueen θεωρείται συχνά ως ένας από τους πιο σημαντικούς σχεδιαστές στην ιστορία. Πολλοί καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένης της Lady Gaga, απέτισαν φόρο τιμής στον εκλιπόντα σχεδιαστή.
Το 2011, μεταξύ Μαΐου και Αυγούστου, το Met παρουσίασε μια μεταθανάτια έκθεση της δουλειάς του McQueen. Είχε τον τίτλο «Savage Beauty» και έγινε μια από τις πιο δημοφιλείς εκθέσεις στην ιστορία του Met.
Η έκθεση ταξίδεψε επίσης στο Μουσείο Victoria & Albert του Λονδίνου μεταξύ Μαρτίου και Αυγούστου 2015. Έκοψε πάνω από 480.000 εισιτήρια εκεί και έγινε μια από τις πιο δημοφιλείς εκθέσεις σε αυτό το μουσείο επίσης.
