Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα σύστημα πυρηνικού αντιδραστήρα που θα μπορεί να τροφοδοτεί με ενέργεια τις σεληνιακές βάσεις με το μικρότερο δυνατό κόστος για μία δεκαετία.
Η NASA έχει θέσει την παραγωγή ενέργειας ως κορυφαία προτεραιότητα για τα σχέδια του προγράμματος Artemis και έτσι ανέπτυξε το Fission Surface Power Project μέσω του οποίου, πρόσφερε $5 εκατομμύρια σε τρεις εμπορικούς συνεταίρους, για να αναπτύξουν έναν πυρηνικό αντιδραστήρα για τη Σελήνη.
Τώρα έληξε η πρώτη φάση του προγράμματος και οι εταιρίες καλούνται να παρουσιάσουν ένα ολοκληρωμένο σύστημα για παραγωγή ενέργειας, μετατροπή της σε ηλεκτρισμό, διαχείριση και διανομή ενέργειας και ψύξη. Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα σύστημα πυρηνικού αντιδραστήρα που θα μπορεί να τροφοδοτεί με ενέργεια τις σεληνιακές βάσεις με το μικρότερο δυνατό κόστος για μία δεκαετία.
Μία επίδειξη μίας πυρηνικής πηγής ενέργειας στη Σελήνη πρέπει να αποδείξει ότι είναι ασφαλής, καθαρή και αξιόπιστη επιλογή καθώς η νύχτα της Σελήνης έχει πολλές προκλήσεις από τεχνική σκοπιά, οπότε το να υπάρχει μία πηγή ενέργειας όπως η πυρηνική η οποία δεν εξαρτάται από τον Ήλιο, θα επέτρεπε μια μακροπρόθεσμη εξερεύνηση της Σελήνης.
Οι πιο ενδιαφέρουσες περιοχές για εξερεύνηση στη Σελήνη είναι κρατήρες οι οποίοι περιέχουν πάγο και βρίσκονται σχεδόν μονίμως στη σκιά, κάτι που κάνει τα ηλιακά πάνελ ακατάλληλα σε αντίθεση με τους πυρηνικούς αντιδραστήρες που μπορούν να λειτουργούν διαρκώς, ακόμα και κατά τη διάρκεια της νύχτας που στη Σελήνη διαρκεί 14 μέρες.
Υπάρχουν όμως κάποιες τεχνικές προδιαγραφές που πρέπει να πληρούν οι πυρηνικοί αντιδραστήρες στη Σελήνη όπως να λειτουργούν για μία δεκαετία χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος έκθεσης των αστροναυτών στη ραδιενέργεια, να είναι μικρότεροι από έξι κυβικούς τόνους ώστε να μπορούν να μεταφερθούν στη Σελήνη και να παράγουν τουλάχιστον 40kW ενέργειας η οποία θα τροφοδοτεί τις σεληνιακές βάσεις και τα επιστημονικά πειράματα (στη Γη 40kW είναι αρκετή ενέργεια για 33 σπίτια). Η NASA δεν έθεσε πολλούς περιορισμούς σε αυτά που ζητάει, καθώς θέλει οι εταιρίες να σκεφτούν ανορθόδοξα και να καινοτομήσουν.
Η δεύτερη φάση που θα διαρκέσει μέχρι το 2025 και έπειτα η NASA αναμένει ένα σύστημα το οποίο θα μπορέσει να μεταφέρει τον πυρηνικό αντιδραστήρα στην επιφάνεια της Σελήνης μέχρι το 2030. Αν όλα πάνε καλά, η NASA θα ανασχεδιάσει τους πυρηνικούς αντιδραστήρες για χρήση και στον Άρη.
