94 χρόνια πριν, στις 24 Μαρτίου του 1930, γεννήθηκε o ‘King of Cool’ , ένας μύθος που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή πριν χάσει τη μάχη του με την επάρατη νόσο.

«Θα προτιμούσα να ξυπνήσω στη μέση του πουθενά παρά σε οποιαδήποτε πόλη στη γη.” – Steve McQueen

Ήταν ο ηθοποιός που παρουσίασε μια νέα εικόνα για τους σταρ του Χόλιγουντ: αντισυμβατική, επαναστατική και εξαιρετικά γοητευτική.

Η λαμπρή κληρονομιά του Αμερικανού ηθοποιού Steve McQueen έχει οριστεί από την προσωπικότητα του  αντιήρωα που επηρέασε την αντικουλτούρα της δεκαετίας του 1960. Γνωστός για την στιβαρή του εμφάνιση και με το παρατσούκλι «King of Cool», ο McQueen έγινε γνωστός  για το υποκριτικό του ταλέντο σε ταινίες όπως το«The Great Escape» , το “The Cincinatti Kid”,  «The Thomas Crown Affair» και «Bullitt». Μπορεί να έχουν περάσει 42 χρόνια από τότε που έφυγε από τη ζωή, ωστόσο η εμβληματική καριέρα του αποτελεί πάντα σημείο αναφοράς στον κόσμο του κινηματογράφου.

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια

Γεννημένος στο Beech Grove της Ιντιάνα το 1930, ο McQueen είχε μια ασυνήθιστη παιδική ηλικία. Ο πατέρας του ήταν πιλότος κασκαντέρ για ένα ιπτάμενο τσίρκο, ο οποίος άφησε τον McQueen και τη μητέρα του (πολλοί βιογράφοι έχουν υποστηρίξει ότι η μητέρα του McQueen ήταν αλκοολική) όταν αυτός ήταν μόλις μερικών μηνών. Μη μπορώντας να τα καταφέρει να μεγαλώσει μόνη της ένα μικρό παιδί, άφησε τον γιο της με τον παππού και τη γιαγιά του McQueen. Την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης, μετακόμισε στη φάρμα του θείου του Claude στο Σλέιτ του Μιζούρι, τον οποίο ο McQueen θαύμαζε πολύ, «[Ο Claude] ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος, πολύ δυνατός, πολύ δίκαιος. Έμαθα πολλά από αυτόν». Ο Claude θεωρούσε τον McQueen σαν  γιο του  και πυροδότησε το ενδιαφέρον του ηθοποιού για τους αγώνες όταν χάρισε στο νεαρό αγόρι ένα κόκκινο τρίκυκλο για τα τέταρτα γενέθλιά του.

Ως παιδί, ο ηθοποιός μετακινήθηκε πολύ και ξαναβρέθηκε με τη μητέρα του στην Ινδιανάπολη, αφού εκείνη ξαναπαντρεύτηκε. Ο McQueen ήταν δυσλεκτικός και μερικώς κωφός λόγω μιας παιδικής λοίμωξης στο αυτί που μείωσε την ικανότητά του να προσαρμοστεί σωστά στη γρήγορα μεταβαλλόμενη ζωή του, μετακομίζοντας από την Indianapolis πίσω στο Slater και στη συνέχεια στο Λος Άντζελες. Τότε ήταν που βγήκε από  το δρόμο του και σύντομα έμπλεξε με τοπικές συμμορίες. Συνελήφθη ακόμη και να κλέβει καπάκια από αυτοκίνητα δύο φορές. Ο δεύτερος πατριός του, τον ξυλοκόπησε άγρια πετώντας τον κάτω από μια σκάλα. Ο McQueen είπε στον νέο πατριό του: «Άπλωσε ξανά τα βρωμερά χέρια σου πάνω μου και ορκίζομαι ότι θα σε σκοτώσω».

Η μητέρα του πείστηκε από τον νέο της σύζυγο για τα θέματα του Steve και ο έφηβος κατέληξε στο σχολείο μεταρρυθμίσεων, το California Junior Boys Republic στο Chino, όπου άρχισε να ωριμάζει και να μαθαίνει ηγετικές αξίες.

Στο σχολείο, τελικά βρήκε ένα μέρος όπου ένιωθε ότι μπορούσε να συνδεθεί με τους συνομηλίκους του εξελέγη στο Συμβούλιο Αγοριών, μια ομάδα που όρισε τις πολιτικές για τους μαθητές που φοιτούσαν στο σχολείο. Αργότερα, ο McQueen ανέπτυξε μια ασυνήθιστη φήμη ότι απαιτούσε χύμα δωρεάν αντικείμενα από στούντιο όταν συμφωνούσε να κάνει μια ταινία, όπως ηλεκτρικά ξυράφια, τζιν και άλλα αντικείμενα που θα δώριζε στο αναμορφωτήριο Boys Republic. Επίσης επέστρεφε στο σχολείο περιστασιακά για να περνά χρόνο με τους μαθητές, συχνά για να παίξει μπιλιάρδο και να μιλήσει για τις εμπειρίες του.

Λίγο πριν λάμψει το άστρο του…

Μόλις άφησε το σχολείο, επέστρεψε στη μητέρα του στη Νέα Υόρκη όπου συνάντησε δύο ναύτες από το Εμπορικό Ναυτικό και προσφέρθηκε εθελοντικά να υπηρετήσει στο πλοίο με προορισμό τη Δομινικανή Δημοκρατία. Δεν ήταν ικανοποιημένος με τη δουλειά του στο κατάστημα και εγκατέλειψε τη θέση του όταν έφτασε στη Δομινικανή Δημοκρατία για να εργαστεί σε έναν οίκο ανοχής εκεί. Ο  McQueen δεν μπόρεσε να βρει μια αίσθηση σταθερότητας καθώς περνούσε από μέρος σε μέρος. Σε ηλικία 17 ετών, ο McQueen κατατάχθηκε στους πεζοναύτες και στάλθηκε στο νησί Parris για κατασκήνωση. Ενώ βρισκόταν εκεί, συχνά ξυπνούσε ο επανστατημένος εαυτός του και γι αυτό υποβιβάστηκε επανειλημμένα στον βαθμό του στρατιώτη. Κάποια στιγμή, τέθηκε ακόμη και σε στρατιωτική σύλληψη για 41 ημέρες αφού πήρε άδεια από μόνος του προκειμένου να μείνει με την κοπέλα του για δύο εβδομάδες. Ωστόσο, ο McQueen συμμορφώθηκε τελικά με την άκαμπτη ζωή της στρατιωτικής πειθαρχίας και έσωσε τις ζωές πέντε άλλων πεζοναυτών κατά τη διάρκεια μιας άσκησης στην Αρκτική, τραβώντας τους από ένα τανκ λίγο σπάσει ο πάγος και βρεθεί στη θάλασσα. Απολύθηκε τιμητικά το 1950 και αργότερα επιβεβαίωσε ότι λάτρευε τον χρόνο που είχε περάσει στους Πεζοναύτες.

Αφού απολύθηκε από τους Πεζοναύτες, ο McQueen πέρασε λίγο χρόνο στο Myrtle Beach, στη Νότια Καρολίνα και στην Ουάσιγκτον, DC, προτού επιστρέψει στη Νέα Υόρκη. Ήταν μια ακόμη περίοδος άσκοπης μετάβασης. Ο Steve McQueen ανακάλυψε τελικά τι ήταν προορισμένος να κάνει το 1952. Με τη βοήθεια της τότε κοπέλας του που ήταν επίδοξη ηθοποιός και την οικονομική βοήθεια του GI Bill, ο McQueen άρχισε να σπουδάζει υποκριτική στη Νέα Υόρκη στο Sanford Meisner`s Neighborhood Playhouse και κέρδισε ένα υποτροφία για σπουδές στο HB Studio υπό την Uta Hagen.

Ο πρώτος ρόλος του ως ηθοποιός ήταν ένα μικροσκοπικό μέρος σε μια θεατρική παραγωγή όπου είχε μόνο μια ατάκα («Όλα χάνονται») η οποία κόπηκε από την παράσταση μετά από τέσσερις νύχτες. Λίγα χρόνια αργότερα, έγινε δεκτός στο διάσημο Actors Studio, όπου σπούδασε με τον Lee Strasberg, αλλά αναγκάστηκε να συμπληρώσει το εισόδημά του συμμετέχοντας σε αγώνες μοτοσυκλέτας το Σαββατοκύριακο στο Long Island City Raceway και αγόρασε τις δύο πρώτες από τις πολλές μοτοσυκλέτες, μια Harley- Davidson και μία Triumph. Ήταν προφανές ότι ο McQueen ήταν ένας εξαιρετικός αναβάτης, που πήγαινε σπίτι κάθε Σαββατοκύριακο με περίπου $100 σε κέρδη (που ισοδυναμεί με $1.000 το 2019).

Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ο McQueen άρχισε να εμφανίζεται ως καλλιτέχνης με δευτερεύοντες ρόλους σε παραγωγές, συμπεριλαμβανομένων των Peg o` My Heart, The Member of the Wedding και Two Fingers of Pride. Έκανε το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ το 1955 στο έργο A Hatful of Rain, με πρωταγωνιστή τον Ben Gazzara. Αργότερα το ίδιο έτος, ο McQueen άφησε τη Νέα Υόρκη και μετακόμισε στην Καλιφόρνια για να αναζητήσει ανοίγματα στο Χόλιγουντ. Έγινε αντιληπτός από τη μάνατζερ του Χόλιγουντ, Hilly Elkins, η οποία του είπε ότι οι ταινίες Β κατηγορίας είναι μια καλή αφετηρία για έναν νεαρό ηθοποιό σαν αυτόν.

Ένα αστέρι γεννιέται

 Ο ηθοποιός έκανε το ντεμπούτο του στην ταινία μεγάλου μήκους με έναν μικρό ρόλο στο Somebody Up There Likes Me (σε σκηνοθεσία Robert Wise και πρωταγωνιστή τον Paul Newman), αλλά γνώρισε την πρώτη του γεύση σταρ μόλις το 1958 με τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Steve Andrews στην επιστημονική ταινία φαντασίας “The Blob”, η οποία έγινε cult. Την ίδια χρονιά, πρωτοστάτησε στο τηλεοπτικό western Wanted-Dead or Alive ως κυνηγός επικηρυγμένων Josh Randall, ο οποίος αποδείχθηκε ότι ήταν ο πρωταγωνιστικός ρόλος του και τράβηξε πολλή προσοχή από το Χόλιγουντ. Ο ρόλος ενίσχυσε την αντιήρωική του προσωπικότητα και κράτησε τον McQueen σταθερά απασχολημένο από το 1958 έως τις αρχές του 1961.

Εδώ συνδυάστηκαν όλα για τον McQueen. Ο Frank Sinatra απομάκρυνε τον Samy Davis Jr από την ταινία “Ποτέ τόσο λίγοι” αφού ο Davis υποτίθεται ότι έκανε κάποιες ήπιες αρνητικές παρατηρήσεις για τον Sinatra σε μια ραδιοφωνική συνέντευξη και έτσι ο ρόλος του Bill Ringa  πήγε στον McQueen. Την επόμενη χρονιά, ο McQueen πήρε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στο The Magnificent Seven, με τον Yul Brynner και τον Charles Bronson, που του άνοιξε τον δρόμο προς την κορυφή του τομέα του. Aκολούθησε ένας πρωταγωνιστικό ρόλος σε αυτό που είναι αναμφισβήτητα η πιο εμβληματική ταινία της καριέρας του, “The Great Escape” (1963) του John Sturges. Μια δραματοποιημένη απεικόνιση της αληθινής ιστορίας μιας ιστορικής μαζικής απόδρασης από ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων του Β `Παγκοσμίου Πολέμου, η ταινία μεταμόρφωσε τον McQueen σε ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της χώρας.

Με τον σκύλο του, έναν Malamute που ονομάζεται Mike, δίπλα του, ο Steve McQueen στην Καλιφόρνια, 1963.

 Παρ` όλο που στην ταινία πρωταγωνιστούσαν ένα σωρό μεγάλα αστέρια, παλιά και καινούργια, δεν χρειαζόταν και πολύ για να ξεχωρίσει ότι ο αληθινός πρωταγωνιστής, ήταν ο Steve McQueen. Στον ρόλο ενός ατίθασου και γεμάτου χιούμορ κρατούμενου, που δεν σταματά σε τίποτα στην προσπάθεια του να αποδράσει, ο McQueen αναγνωρίστηκε απ` όλους σαν ένα καινούργιο μεγάλο αστέρι. Στις τελευταίες σκηνές της ταινίας όπου πάνω σε μια μοτοσυκλέτα προσπαθεί να περάσει ένα ψηλό συρματόπλεγμα που χώριζε την Χιτλερική Γερμανία από την  Ελβετία, πάνω στην μοτοσυκλέτα βρισκόταν ο ίδιος ο McQueen, που δεν δέχτηκε να ντουμπλαριστεί από κασκαντέρ. Άλλωστε και την πραγματική ζωή του, το είχε με τα επικίνδυνα σπορ και συχνά έπαιρνε μέρος σε αγώνες ταχύτητας. Το ίδιο συνέβη και σε κάποιες ταινίες που έφτιαξε αργότερα, όπως το “Bullitt”, που δημιούργησε μια καινούργια μόδα στο στυλ των καταδιώξεων με αυτοκίνητο και στο “Le Mans”. Και στις δυο αυτές ταινίες ο Steve McQueen οδηγεί στις περισσότερες σκηνές ο ίδιος τα αυτοκίνητα που τρέχουν με ιλιγγιώδη τα

Ο Steve McQueen κάνει ένα μεσημεριανό διάλειμμα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα μοτοσικλέτας με τον Bud Ekins, τον φίλο και κασκαντέρ του για το The Great Escape, 1963.

Ο Steve McQueen στον υπνόσακο του σε ένα ταξίδι κάμπινγκ, 1963. «Αυτό είναι, φίλε», είπε στο LIFE. «Προτιμώ να ξυπνήσω στη μέση του πουθενά παρά σε οποιαδήποτε πόλη στη γη».

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο θρυλικός σταρ αποκάλυψε κάποτε ότι προκειμένου να υποδυθεί αυτόν τον ρόλο, βασίστηκε στις αναμνήσεις που είχε κατά τη διάρκεια των 14 μηνών που γράφτηκε στο California Junior Boys Republic στο Chino,  όταν  τέθηκε σε απομόνωση πέντε φορές.

Μετά τo “Τhe Great Escape” o Steve McQueen θα έβλεπε το κασέ του να ανεβαίνει ιλιγγιωδώς, όπως και οι ρόλοι που του προσφέρονταν. Η επιτυχημένη κινηματογραφική του καριέρα συνέχισε με περισσότερες επιτυχίες στο box office, συμπεριλαμβανομένου του δράματος τζόγου “The Cincinnati Kid” (1965) και του western “Nevada Smith” (1966).

Tο 1966 είναι υποψήφιος για Όσκαρ για την ερμηνεία του στην ταινία “The Sand Pebbles”.

Αλλά ήταν μερικά χρόνια χρόνια αργότερα που του ήρθε ο ρόλος για τον οποίον θα έμενε “κλασικός” στην ιστορία του κινηματογράφου. Στο “The Thomas Crown Affair” στον ρόλο ενός εκατομμυριούχου που κλέβει διάσημους πίνακες ζωγραφικής από χόμπι, ο Steve McQueen έφτιαξε έναν αξέχαστο κινηματογραφικό ήρωα, ενώ μαζί με την Fay Dunaway που πρωταγωνιστούσε δίπλα του έφτιαξαν ένα κλασικό κινηματογραφικό ζευγάρι. Η σκηνή που παίζουν σκάκι είναι μια από τις μεγάλες ερωτικές κινηματογραφικές σκηνές, ενώ το ίδιο ήταν και η βόλτα τους με το ανεμόπλανο καθώς παίζει το μουσικό μοτίβο της ταινίας. Το επίσης αξέχαστο τραγούδι” The windmills of your mind”.

Αν και ο McQueen δέχτηκε κακές κριτικές με το δράμα αγώνων αυτοκινήτων Le Mans, συνέχισε να έχει μεγαλύτερη επιτυχία ως ο ομώνυμος χαρακτήρας του Junior Bonner (1972), ενός οικογενειακού δράματος που σκηνοθετήθηκε από τον Sam Peckinpah. Πρωταγωνίστησε επίσης στο “The Getaway”, με την Ali MacGraw (τη μέλλουσα τότε σύζυγό του). Ο Steve McQueen κέρδισε επαίνους για την ερμηνεία του στο δράμα της φυλακής Papillon (1973), δίπλα στον Dustin Hoffmann, και υποδύθηκε έναν ήρωα στο “The Towering Inferno” (1974).

Ο McQueen ήταν γνωστό ότι κατανάλωνε κοκαΐνη από τις αρχές της δεκαετίας του `70 και κάπνιζε μαριχουάνα «σχεδόν κάθε μέρα». Ωστόσο, οι συνήθειες των ναρκωτικών και ο αλκοολισμός του συνέβαλαν στην επιδείνωση της υγείας του και στα προβλήματα με τη σύζυγό του Mac Graw (χώρισαν το 1978). Δεν επέστρεψε στην υποκριτική μέχρι το 1978 με τον Εχθρό του Λαού, παίζοντας ενάντια στον τύπο ως γιατρός του 19ου αιώνα σε  διασκευή ενός θεατρικού έργου του Ibsen.

Οι γυναίκες που στιγμάτισαν τη ζωή του

“Μερικά φιλιά τα δίνεις με τα μάτια…”

 

Το 1957 παντρεύεται την ηθοποιό Neile Adams η οποία είχε πει ότι γνώριζε το πρόβλημα των ναρκωτικών του McQueen πολύ νωρίς και ότι ο McQueen επέδειξε ακραία ζήλια που εκδηλώθηκε μερικές φορές ως σωματική βία.

Το ζευγάρι απέκτησε μαζί δύο παιδιά, τον Terry Leslie McQueen και τον Chad McQueen . Η Neile υπέβαλε αίτηση διαζυγίου το 1971.

Ο Steve McQueen και η σύζυγός του Neile Adams δίπλα στην πισίνα στο μπανγκαλόου τους στο Palm Springs, 1963.

Ο Steve McQueen και η Neile Adams, η πρώτη του σύζυγος, στην έρημο της Καλιφόρνια, 1963.

Ο Steve McQueen με τη σύζυγό του, Neile, 1963.

Το 1972 όμως χωρίζουν και ένα χρόνο αργότερα ο Steve παντρεύεται για δεύτερη φορά με την Ali McGraw. Ο γάμος τους διαρκεί πέντε χρόνια. Ήταν μια περιπετειώδης και έντονη σχέση, όπως και ο χωρισμός τους μερικά χρόνια αργότερα. Παρ` όλο που ο Steve McQueen ξαναπαντρεύτηκε (Barbara Minty), ήταν γνωστό σε όλους πως δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει το χωρισμό αυτόν και πολλοί ισχυρίζονται ότι ο καρκίνος που έκοψε μάλλον απότομα την ζωή του στα πενήντα του χρόνια είχε πολλά να κάνει με τον χωρισμό του από την Ali McGraw.

Steve McQueen και Ali McGraw

Steve McQueen και Minty

Όταν η αυλαία πέφτει

Είναι γνωστό ότι ο Steve McQueen είχε πάθος για το κάπνισμα , για τα γρήγορα αυτοκίνητα και τις μηχανές.

Το 1978 αναπτύσσει  ένα επίμονο  βήχα που τον αναγκάζει να σταματήσει το κάπνισμα και να υποβληθεί σε θεραπείες με αντιβιοτικά. Μάταια όμως. Η δύσπνοια, δυστυχώς χειροτερεύει και στις 22 Δεκεμβρίου του 1979 υποβάλλεται σε βιοψία για να βρεθεί η αιτιά του προβλήματος. Κι αποκαλύπτεται πως πάσχει από μεσοθηλίωμα- μια μορφή καρκίνου.

Αυτή η  μορφή καρκίνου σχετίζεται με τον αμίαντο. Ξεκινά, λοιπόν, μια εκστρατεία κατά του θανατηφόρου αυτού υλικού που χρησιμοποιούνταν σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο στα κινηματογραφικά στούντιο, και στα υλικά οικοδομών αλλά και στον στρατό .Η τελευταία ταινία του McQueen ήταν το “The Hunter” (1980), αλλά είχε ήδη διαγνωστεί με μεσοθηλίωμα.

Ο Steve McQueen δεν θέλει να αποκαλύψει την ασθένειά του και αυτό το πετυχαίνει μέχρι το Φεβρουάριο του 1980.

Στις 11 Μαρτίου 1980 αποφασίζει να αποκαλύψει  στο National Enquirer  ότι έχει καρκίνο στο τελικό στάδιο. Τον Ιούλιο κάνει ένα ταξίδι στο Μεξικό και συγκεκριμένα στο Rosarito Beach, για μια μη συμβατική θεραπεία που δεν επιτρεπόταν στις ΗΠΑ. Μια θεραπεία με κλύσμα καφέ, συχνό πλύσιμο με ειδικό σαμπουάν, καθημερινά ενέσεις που περιείχαν ζωντανά κύτταρα από βοοειδή και πρόβατα, μασάζ και ένα απαγορευμένο ναρκωτικό-το Laetrile. Το κόστος μεγάλο. Εκείνη την εποχή ήταν γύρω στις 40.000 δολάρια το μήνα (αντίστοιχα σημερινά χρήματα 115.000 δολάρια).

Τον Οκτώβριο του 1980 επιστρέφει  στις ΗΠΑ. Αν και έχει μεταστατικό καρκίνο, ανακοινώνει δημοσίως ότι σύντομα θα θεραπευόταν πλήρως και πως θα ζούσε μια φυσιολογική ζωή.

Δυστυχώς  η κατάσταση  επιδεινώνεται άμεσα και «τεράστιοι» όγκοι αναπτύσσονται στην κοιλιά του.

Στις 7 Νοεμβρίου 1980- 12 ώρες μετά  από χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση ή τη μείωση των πολυάριθμων μεταστατικών όγκων στο λαιμό και την κοιλιά του- “φεύγει” στα 50 του χρόνια από καρδιακή ανακοπή. Ο McQueen αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του απλώθηκαν στον Ειρηνικό Ωκεανό.Κι ένας μύθος περνά στην ιστορία…

Τον Steve McQueen θα τον θυμόμαστε πάντα για τις εμβληματικές κινηματογραφικές του ερμηνείες και τη θρυλική περσόνα που είχε κατασκευάσει, η οποία έμαθε στους ανθρώπους να αμφισβητούν τους πολιτισμικούς κανόνες. Εισήχθη μετά θάνατον στο Hall of Great Western Performers καθώς και στο Hall of Fame της Μοτοσικλέτας. Η κληρονομιά του είναι ακόμα ζωντανή, ενώ ένα πρόσφατο αφιέρωμα ήταν η ταινία του Quentin Tarantino Once Upon a Time in Hollywood (2019), όπου τον υποδύεται ο Damian Lewis.