Que será, será…
Για τους θαυμαστές της Doris Day, οι έντονες αναμνήσεις της εκπληκτικής 50χρονης πορείας της στη σκηνή και στην οθόνη θα ζουν για πάντα, τόσο σε αυτούς τους στοιχειωμένους πλέον στίχους αυτού του βραβευμένου με Όσκαρ τραγουδιού όσο και στα μιούζικαλ μιας πιο αθώας Αμερικής στα μέσα του αιώνα.
Η Doris Day ήταν μια ξεχωριστή σταρ του κινηματογράφου ακόμη και μεταξύ άλλων σταρ του κινηματογράφου της εποχής της. Η αβίαστη γοητεία της και θηλυκότητά της ενσάρκωναν την ιδανική γυναίκα στα τέλη της δεκαετίας του `50 και στις αρχές της δεκαετίας του `60.
;Έμελλε να διαγράψει μια λαμπρή καριέρα στο χώρο του θεάματος και του ακτιβισμού. Είναι εντυπωσιακό το ότι διήρκησε για επτά δεκαετίες.. Γύρισε συνολικά 39 ταινίες στον κινηματογράφο, ενώ οι περισσότερες θεωρούνται σήμερα κλασικά αριστουργήματα.
Ανάμεσά τους: «Ο Άνθρωπος που Γνώριζε Πολλά» του Άλφρεντ Χίτσκοκ, «Θα σε συναντήσω στα όνειρα μου», «Καλάμιτι Τζέιν» και «Τα Μυστικά της Κρεβατοκάμαρας» με τον Ροκ Χάντσον, όπου απέσπασε τη μοναδική υποψηφιότητα της για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.
Ηχογράφησε 31 άλμπουμς και τα τραγούδια της βρέθηκαν συνολικά 460 εβδομάδες στο top-40 των charts, ανάμεσα τους και το θρυλικό «Que Sera, Sera» («Whatever Will Be, Will Be»). Έκανε μεγάλη επιτυχία με τις ταινίες «Pillow Talk» για το οποίο υπήρξε υποψήφια για το βραβείο Όσκαρ, «Love Me or Leave Me»και «The Man Who Knew Too Much». Φοβερή επιτυχία στα charts υπήρξε και το τραγούδι «Perhaps Perhaps»
Ωστόσο, η ζωηρή, περσόνα της Day διέψευσε μια καριέρα γεμάτη σκληρή δουλειά που την έκανε πολύ πιο ρεαλιστική απ` ό,τι φαινόταν — και παρόλο που αντιπροσώπευε ένα εξαφανισμένο όραμα της τέλειας γυναίκας, η ίδια της η ζωή ήταν ένα παράδειγμα του πόσο μακριά αυτή η εικόνα ήταν από την πραγματικότητα.
Σκιές κρύβονταν πίσω από το αστραφτερό μυστήριο της διασημότητάς της. Ο τρίτος σύζυγος της Doris, Martin Melcher, ο μάνατζερ και παραγωγός πολλών από τις ταινίες της, αποδείχτηκε πως την εκμεταλλεύτηκε. H Day ανακάλυψε μετά τον θάνατό του, το 1968, ότι είχε κακοδιαχειριστεί ή υπεξαιρέσει σχεδόν 20 εκατομμύρια δολάρια από αυτήν. Ο γιος τους, Terry, έγινε αργότερα ο αρχικός στόχος της οικογένειας Manson- οι τελευταίοι ήταν πίσω από τη φρικτή δολοφονία της ηθοποιού Sharon Tate.
Η Day πήρε το όνομά της από ένα τραγούδι…
Δεδομένων των 21 επιτυχιών της στο Billboard Top 10, το καλλιτεχνικό όνομα της Day θα προερχόταν από ένα μουσικό κομμάτι. Γεννήθηκε ως Doris Mary Ann Kappelhoff, αλλά η νεοσύστατη ποπ τραγουδίστρια βαφτίστηκε Doris Day αφού ο ηγέτης του συγκροτήματος Barney Rapp εντυπωσιάστηκε από την ερμηνεία της στο «Day After Day».
Η Day ήταν το απόλυτο παράδοξο στις αρχές της δεκαετίας του 1960
Γεννημένη στο Σινσινάτι το 1922 ως Doris Kappelhoff, η Day εκπαιδεύτηκε ως χορεύτρια από παιδί, αλλά ξεκίνησε ως καλλιτέχνιδα ηχογράφησης, τραγουδώντας πρώτα σε τοπικά νυχτερινά μαγαζιά και στο ραδιόφωνο πριν συνεργαστεί με swing ορχήστρες στα 20 της. Στα τέλη της εφηβείας της, είχε επιλέξει το ψευδώνυμό της και δούλευε με σημαντικούς ηγέτες συγκροτημάτων όπως ο Les Brown. Το 1945, στα 23 της, κυκλοφόρησε την πρώτη της μεγάλη επιτυχία, «Sentimental Journey», που έγινε ύμνος της Αμερικής της εποχής του πολέμου. Στα μέσα της δεκαετίας του `40, είχε εμφανιστεί ως τραγουδίστρια σε πολλές ταινίες. Το 1948, ο σκηνοθέτης Michael Curtiz της επέλεξε για την ταινία του Romance on the High Seas, επειδή είπε ότι «οι φακίδες της την έκαναν να μοιάζει με το παναμερικανό κορίτσι» και ξεκίνησε η μακρά κινηματογραφική της καριέρα.
Αλλά είχε ένα άλλο όνομα…
Πήρε το ψευδώνυμο Clara Bixby όταν ο ηθοποιός Billy De Wolfe της είπε το 1950, στα γυρίσματα του «Tea for Two», ότι έμοιαζε περισσότερο με Clara Bixby παρά με Doris Day. Αυτό το παρατσούκλι της κόλλησε και από τότε οι στενοί φίλοι την αποκαλούσαν έτσι για το υπόλοιπο της ζωής της.
Ο Hudson βοήθησε να μεταφέρει τη συμπρωταγωνίστριά του στη Νέα Υόρκη
Η πρώτη σκηνή που γυρίστηκε για την επιτυχημένη ταινία της Day, “Pillow Talk” εμφανίζεται στην πραγματικότητα προς το τέλος της ταινίας και παρουσιάζει τον Hudson να σηκώνει τη Day από το κρεβάτι και να τη μεταφέρει στους δρόμους της Νέας Υόρκης στο διαμέρισμά του. «Mετά από πολλές λήψεις, τα χέρια του Hudson πονούσαν, έτσι δημιούργησαν ένα είδος σφεντόνας που κρατούσε τη Day σε μια συσκευή που μοιάζει με κλουβί και αγκιστρώθηκε στους ώμους του Hudson για να κατανείμει ομοιόμορφα το βάρος της».
Το τραγούδι που έχουμε όλοι ταυτίσει μαζί της δεν της άρεσε στην αρχή
Ενώ σήμερα είναι γνωστή για το, «Que Será, Será», αποδεικνύεται ότι στην Day δεν άρεσε πολύ η μελωδία όταν το άκουσε για πρώτη φορά. Αφού αρχικά αρνήθηκε να τραγουδήσει το τραγούδι, το οποίο τελικά εμφανίστηκε στην κλασική ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ «The Man Who Knew Too Much», η Day το ηχογράφησε. Κέρδισε τελικά το Όσκαρ του 1956 για το καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι με τον εναλλακτικό τίτλο “Whatever Will Be, Will Be (Que Será, Será).”
Ένα επιτυχημένο τηλεοπτικό σόου και ένα μικρό συμβόλαιο της Day με το CBS για την παραγωγή του “The Doris Day Show” (1968-73) έγραψαν λίγο την ιστορία του Χόλιγουντ, με την εταιρεία παραγωγής της Day να παίρνει αρκετά εκατομμύρια δολάρια προκαταβολικά. Το διαπραγματεύτηκε ο Martin Melcher, ο επί δεκαεπτά χρόνια σύζυγός της. Ωστόσο, αφότου ο Melcher πέθανε απροσδόκητα τον Απρίλιο του 1968, μόλις πέντε μήνες πριν από το ντεμπούτο της σειράς, η Day είπε ότι δεν γνώριζε ότι είχε υπογράψει ποτέ για να κάνει το σόου.
Tα δικαιώματα των ζώων
Τα ζώα έγιναν διάσημος σκοπός της Day αφού γνώρισε τις καμήλες, τις κατσίκες και άλλα ζώα «έξτρα» στα γυρίσματα του «The Man Who Knew Too Much» το 1956. Όταν είδε πώς τους αντιμετώπιζαν, αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ενέργειας της ζωής της στην προσπάθεια πρόληψης της κακοποίησης ζώων.
Παντρεύτηκε δύο μουσικούς, έναν αλήτη και έναν χαζομάντη
H Day παντρεύτηκε τέσσερις φορές: πρώτα με έναν τρομπονίστα ονόματι Al Jorden, μετά έναν σαξοφωνίστα ονόματι George Weidler και μετά έναν απατεώνα ονόματι Martin Melcher και τον Barry Comden. H Day συνάντησε τον Comden το 1976 στο Beverly Hills Old World Restaurant, όπου ήταν ο maitre d`. Σύμφωνα με μια ιστορία του 2009 στους Los Angeles Times, o Comden «πάντα φρόντιζε το αγαπημένο της κρασί να είναι παγωμένο και της παρείχε άφθονα υπολείμματα για να φάνε τα σκυλιά της. Αμέσως μετά τη συνάντησή τους, η Comden σκέφτηκε μια σειρά τροφών για κατοικίδια που θα έγραφε το όνομά της. Η Day αγκάλιασε την ιδέα γιατί πίστευε ότι τα κέρδη θα βοηθούσαν στην ίδρυση του μη κερδοσκοπικού της ιδρύματος για ζώα».
Η Carmel-by-the-Sea τη γιορτάζει κάθε Απρίλιο
Η 3η Απριλίου είναι πρακτικά μια ιερή ημέρα για τους ανθρώπους σε αυτήν την παιδική χαρά της Κεντρικής Ακτής. Κάθε χρόνο στα γενέθλια της Day, συμπεριλαμβανομένων των τελευταίων 97ων, οι θαυμαστές βγαίνουν για να γιορτάσουν τον τοπικό θρύλο. Επιπλέον, το Doris Day Animal Foundation φιλοξενεί ένα τριήμερο Σαββατοκύριακο με εκδηλώσεις πριν από τη Μεγάλη Ημέρα του Day.
Η φωνή της ήταν πραγματικά κάτι διαφορετικό…
Οι θαυμαστές της Day, φυσικά, ξέρουν ήδη τι εκπληκτική φωνή είχε.
«Το τραγούδι της είναι καθαρό, άμεσο, γλυκό και γεμάτο χαρούμενη ενέργεια », λέει το περιοδικό VoiceCouncil.
«Μερικά πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη σχετικά με το τραγούδι της Day: ακούγεται αβίαστο, αλλά είναι εξαιρετική τεχνική τραγουδίστρια. Ο έλεγχος της αναπνοής της, η πλοκή της, ο δυναμικός της έλεγχος είναι όλα άψογα. Είχε αριστοτεχνικό έλεγχο στα διαφορετικά χρώματα στη φωνή της. Μπορούσε να τραγουδήσει ελαφριά ή δυνατά σε οποιοδήποτε μέρος της γκάμα της. Τραγουδούσε κάθε τραγούδι σαν να νοιαζόταν πολύ για αυτό που τραγουδούσε. Δεν είναι περίεργο που ήταν μια τόσο σεβαστή ηθοποιός».
Τhe Graduate (Ο Πρωτάρης)
Μια ίσως άγνωστη πτυχή της ζωής της Doris Day είναι ότι απέρριψε τον ρόλο της κυρίας Robinson στο «The Graduate», ο οποίος πήγε στην Anne Bancroft.
