Οποιοσδήποτε αριθμός ιστορικών στιγμών στον αγώνα για τα πολιτικά δικαιώματα χρησιμοποιήθηκε για τον προσδιορισμό του Martin Luther King Jr — πρωταγωνιστή του μποϊκοτάζ των λεωφορείων στο Μοντγκόμερι, κεντρικό ομιλητή στην Πορεία στην Ουάσιγκτον, ο νεότερος βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης. Αλλά εκ των υστέρων, μεμονωμένα γεγονότα είναι λιγότερο σημαντικά από το γεγονός ότι ο King, και η πολιτική του για μη βίαιη διαμαρτυρία, ήταν η κυρίαρχη δύναμη στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας των μεγαλύτερων επιτευγμάτων του, από το 1957 έως το 1968.

Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, στον οποίο το 1964 απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ για τους αγώνες του υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων μέσω ειρηνικών διαμαρτυριών.

Απόφοιτος θεολογικών σπουδών, έλαβε θέση πάστορα σε εκκλησία των Βαπτιστών και αναμίχθηκε στον αγώνα των μαύρων για την απόκτηση πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Ηγήθηκε υπέρ της “Πορείας στην Ουάσινγκτον” εκφωνόντας την ιστορική ομιλία του.  “Έχω ένα όνειρο…”, είναι η φράση με την οποία ξεκινά περιγράφοντας το σπουδαίο όραμα του για ισότητα στην αμερικανική κοινωνία.

Το 1968, ενώ σχεδιάζει την “Πορεία των Φτωχών” προς την Ουάσινγκτον, στο Μέμφις του Τενεσσή, δολοφονείται. Ήταν 4 Απριλίου του 1968.

Η ομιλία που εκφώνησε ήταν η εξής:

“Κάτι κινείται στον κόσμο μας. Οι μάζες εξεγείρονται. Κι όπου κι αν βρίσκονται σήμερα στο Γιοχάνεσμπουργκ, στο Ναϊρόμπι της Κένυας… στην Άκρα της Γκάνας, στη Ν. Υόρκη, στην Ατλάντα της Τζόρτζια στο Τζάκσον του Μισισιπή ή στο Μέμφις του Τενεσί το αίτημα είναι παντού το ίδιο: «Θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι!» Άλλος ένας λόγος που χαίρομαι επειδή ζω τώρα, είναι ότι έχουμε φτάσει αναγκαστικά σε ένα σημείο όπου πρέπει να αντιμετωπίσουμε προβλήματα που προσπαθεί να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος εδώ και πολλά χρόνια, μα δεν το έκανε διότι δεν στάθηκε απολύτως αναγκαίο. Η επιβίωσή μας απαιτεί να καταπιαστούμε με αυτά. Χρόνια τώρα γίνεται συζήτηση για τον πόλεμο και την ειρήνη”…

“Κάποιοι ανέφεραν ότι έγιναν απειλές κατά της ζωής μου δηλαδή τι θα μου έκαναν κάποιοι άρρωστοι λευκοί αδερφοί μας. Δεν ξέρω τι θα συμβεί τώρα. Έχουμε δύσκολο δρόμο μπροστά μας. Όμως δεν έχει καμία σημασία διότι έφτασα στην κορυφή του όρους. Και δεν με νοιάζει! Όπως όλοι μας, θα ήθελα να ζήσω πολύ. Καλή η μακροβιότητα, μα δεν με απασχολεί τώρα. Θέλω να κάνω το θέλημά Του. Με άφησε να ανεβώ στο όρος. Κοίταξα πέρα και είδα τη Γη της Επαγγελίας. Ίσως να μη φτάσω εκεί μαζί σας, μα απόψε θέλω να σας πω ότι όλοι εμείς, ως λαός, θα φτάσουμε στη Γη της Επαγγελίας! Γι` αυτό, απόψε είμαι χαρούμενος. Δεν ανησυχώ και δεν φοβάμαι τίποτα! Τα μάτια μου έχουν δει τη δοξασμένη έλευση του Κυρίου!”

Αφού έφυγε από τη ζωή, o Martin Luther King έλαβε πολλές διακρίσεις. Ανάμεσά τους το Προεδρικό Μετάλλειο για την Ελευθερία και το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσσου. Η 15η Ιανουαρίου -η ημέρα της γέννησής του-από το 1986  ανακηρύχθηκε επίσημη εορτή στις Η.Π.Α.

Ακολουθούν σπουδαίες ρήσεις του:

Μπορεί να είναι αλήθεια ότι ο νόμος δεν μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος να με αγαπήσει, αλλά μπορεί να τον εμποδίσει να μου κάνει κακό, και νομίζω ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Εμείς στη Δύση πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι οι φτωχές χώρες είναι φτωχές, κυρίως επειδή εμείς τις έχουμε εκμεταλλευτεί μέσα από πολιτική και οικονομική αποικιοκρατία.

Πάντα είναι ο κατάλληλος χρόνος για να κάνεις αυτό που είναι σωστό.

Έχω αποφασίσει να επιμένω στην αγάπη. Το μίσος είναι ένα πολύ μεγάλο βάρος για να σηκώνει κανείς.

Αγάπη: η μοναδική δύναμη, που έχει την ικανότητα να κάνει τον εχθρό φίλο.

Περιμένω την μέρα που οι άνθρωποι δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους, αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους.

Η ελευθερία ποτέ δεν χαρίζεται από τον καταπιεστή. Πρέπει να απαιτηθεί από τον καταπιεσμένο.

Αν ένας άνθρωπος καλείται να είναι ένας οδοκαθαριστής, θα πρέπει να καθαρίζει τους δρόμους όπως  ο Michelangelo ζωγράφιζε, όπως ο Μπετόβεν συνέθεσε μουσική ή  όπως ο Σαίξπηρ έγραψε ποίηση. Θα πρέπει να καθαρίζει δρόμους τόσο καλά, ώστε όλοι οι οικοδεσπότες του ουρανού και της γης με θαυμασμό να σταματούν και να λένε ‘εδώ έζησε ένας μεγάλος οδοκαθαριστής ο οποίος έκανε τη δουλειά του καλά‘.

Δεν είναι δυνατό να είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για κάποιους ανθρώπους και να μην είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους.

Ο παλιός νόμος ‘οφθαλμός αντί οφθαλμού‘ τους αφήνει όλους τυφλούς. Είναι πάντα σωστό να κάνει κανείς αυτό που είναι σωστό.

Μην ξεχνάτε ότι όλα όσα έκανε ο Χίτλερ στη Γερμανία ήταν σύμφωνα με το νόμο…

Όλα όσα βλέπουμε είναι η σκιά που ρίχνουν αυτά που δεν βλέπουμε.

Υποβάλλω σε σας ότι, αν ένας άνθρωπος δεν έχει ανακαλύψει κάτι για το οποίο αξίζει να πεθάνει, δεν του αξίζει να ζει.

Μπορεί να έχουμε έρθει όλοι με διαφορετικά καράβια, αλλά είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα τώρα.

Όποια και αν είναι η εργασία σου φρόντισε να την κάνεις καλά. Ο άνθρωπος πρέπει να κάνει τη δουλειά του τόσο καλά που κανείς ζωντανός, νεκρός ή αγέννητος δεν θα μπορούσε να την κάνει καλύτερα.

Έχω ένα όνειρο, ότι μια μέρα, στους κόκκινους λόφους της Γεωργίας, οι γιοι πρώην σκλάβων και οι γιοι πρώην ιδιοκτητών σκλάβων θα καθίσουν δίπλα-δίπλα στο τραπέζι της αδελφοσύνης.

Η γενιά μας, θα πρέπει να απολογηθεί όχι τόσο για τις σκληρές και άδικες πράξεις των κακών ανθρώπων, όσο για την απαράδεκτη σιωπή των καλών ανθρώπων.

Πίστη είναι να ξεκινάς ανεβαίνοντας το πρώτο σκαλοπάτι, χωρίς να βλέπεις ολόκληρη τη σκάλα.

Η ζωή μας αρχίζει να τελειώνει όταν σιωπάμε για πράγματα που έχουν σημασία.

Μην επιτρέψεις σε κανέναν να σε σύρει τόσο χαμηλά κάνοντας να τον μισήσεις.

Έχω αποφασίσει να επιμένω στην αγάπη. Το μίσος είναι ένα πολύ μεγάλο βάρος για να σηκώνει κανείς.

Η πιο επίμονη και επείγουσα ερώτηση στη ζωή είναι: «τι κάνεις για τους άλλους;»

Πίστη είναι το πρώτο βήμα ακόμα και όταν δεν μπορούμε να δούμε ολόκληρη την σκάλα.

Τα Μέσα που χρησιμοποιούμε πρέπει να είναι τόσο καθαρά και άγια όσο  και ο σκοπός που επιδιώκουμε.

Στο τέλος δεν θα θυμόμαστε τα λόγια των εχθρών μας, αλλά τη σιωπή των φίλων μας.

Κανείς δεν μπορεί να σε καβαλήσει, αν δεν είσαι σκυμμένος.

Ποιο τραγικό από την  καταπίεση και σκληρότητα κακών ανθρώπων είναι η αδιαμαρτύρητη σιωπή των καλών ανθρώπων για το κακό που γίνεται.

Έχω ένα όνειρο, ότι τα τέσσερα μικρά παιδιά μου θα ζήσουν μια μέρα σ’ ένα έθνος όπου δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους, αλλά από το χαρακτήρα τους.