Δυο άνθρωποι χαρισματικοί που ο καθένας τους ξεχώρισε στον δικό του τομέα, η Coco Chanel και ο Igor Stravinsky είχαν μια επικίνδυνη ένωση.
Ήταν 1920. O Stravinsky ήταν παντρεμένος…
Η γυναίκα του ήταν η Katerina (Κatia) υπέφερε από την απιστία του συζύγου της με ένα μείγμα… “μεγαλοψυχίας, πικρίας και συμπόνοιας”…
O Igor Fiodorovitch Stravinsky καταγόταν από μια Πολωνική οικογένεια ευγενών.
Ήταν Ρώσος ενώ αργότερα έγινε Γάλλος και Αμερικανός συνθέτης, πιανίστας και μαέστρος που απέκτησε φήμη ως ένας από τους πιο σημαντικούς συνθέτες του 20ου αιώνα.
Γνωστός για το ότι ήταν μια μοναχική και απομονωμένη φιγούρα, είπε κάποτε: «Δεν συνάντησα ποτέ καμία που να αισθανόταν πραγματική έλξη για μένα.»
Όχι μέχρι που γνώρισε τη θρυλική σχεδιάστρια Coco Chanel…
«Και οι μεγάλοι έρωτες… πρέπει να αντέχουν» Coco Chanel
Εκείνη ήταν μια γυναίκα με δυναμική προσωπικότητα, μπροστά από την εποχή της, που κατάφερε να φέρει την επανάσταση στο χώρο της μόδας του 20ου αιώνα αλλά και στην εικόνα του γυναικείου σώματος. Με την καινοτόμο φιλοσοφία της για τη μόδα, για τη ζωή και με το ανατρεπτικό στυλ που έδωσε μέσα από τις δημιουργίες της…άφησε εποχή!
Μέσα από την καταγραφή του Πωλ Μοράν στο βιβλίο ” Η αύρα της Σανέλ”, η Κοκό μιλά για τους άνδρες της ζωής της – εραστές και συνεργάτες- και είναι φανερή η δύναμη του χαρακτήρα της και πως δεν χαρίζεται σε κανέναν.”Το ωραιότερο δώρο που μου χάρισε ο Θεός, ήταν να μη μου επιτρέψει να αγαπήσω όποιον δεν με αγαπά” έλεγε χαρακτηριστικά.
Δεν είναι διόλου τυχαίο, πως συσχετίστηκε με το μοντέρνο κίνημα– καλλιτέχνες που όπως εκείνη, ήθελαν να σπάσουν τους παλαιούς κωδικούς και να βρουν τρόπο να εκφράσουν τον εαυτό τους. Ανάμεσά τους ο Diagiylev, ο Picasso, ο Stravinsky και ο Cocteau.
Συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 1913 στην πρεμιέρα του Μπαλέτου Russes«… “Le Sacre du Printemps” για το οποίο Stravinsky έγραψε τη μουσική και την οποία χορογραφούσε ο Vaslav Nijinski. Πρόκειται για ένα μπαλέτο που έμελλε να επικριθεί από το κοινό της εποχής, που δεν ευνοούσε οποιονδήποτε μοντερνισμό στην κλασική μουσική.
Εκείνος ήταν σημαντικός μουσικός συνθέτης του 20ού αιώνα. Το πολύπλευρο έργο του καθώς και οι παραδοξότητες ορισμένων εκφραστικών επιλογών του, προκάλεσαν έντονες αντιπαραθέσεις στον κόσμο της λόγιας σύγχρονης μουσικής.
Ο έρωτας της Coco με τον διάσημο συνθέτη – είναι γνωστός. Ωστόσο εκείνη δεν τον παραδέχτηκε ξεκάθαρα… Όταν γνωρίστηκαν εκείνος ήταν παντρεμένος. Ο γάμος του δεν εμπόδισε να φλεράρει τη σπουδαία σχεδιάστρια. Όταν μάλιστα εκείνη προσπάθησε να τον αποθαρρύνει λέγοντάς του :”Eίστε παντρεμένος, Igor. Όταν η γυναίκα σας η Katia το μάθει…”, εκείνος της απάντησε “Το ξέρει ότι σας αγαπώ. Σε ποιόν άλλο, εκτός από εκείνη, θα μπορούσα να εμπιστευτώ κάτι τόσο σοβαρό;” και συνεχίζει…”
Επτά χρόνια αργότερα o Stravinsky και η οικογένειά του προσκλήθηκαν από Chanel να μείνουν στη “βελούδινη” βίλα της έξω από το Παρίσι, έχοντας φύγει από τη μετα-επαναστατική Ρωσία…
Εκείνος συνέθετε…
Εκείνη σχεδίαζε…
Ήταν μια σχέση εύφλεκτη, παθιασμένη, μερικές φορές σκληρή, ανεξήγητα κυκλοθυμική, θεϊκή, σύντομη…
Οι δύο εραστές δεν έχασαν ποτέ το σαγηνευτικό τους πάθος ο ένας για τον άλλον. Τους ταίριαζαν τα λόγια του Πλάτωνα :
“Ιδανικοί εραστές είναι σαν δύο μισά ενός πρωτότυπου όντος που έχουν επανενωθεί…”
Η Chanel και ο Stravinsky ενσάρκωναν μια δροσερή συγκρατημένη αρμονία, αλλά έρχονται σε σύγκρουση με την εξίσου στοιχειωμένη διχόνοιά τους.
Eκείνος ήταν ενθουσιασμένος, γοητευμένος με την παρουσία της και τη δυναμική προσωπικότητά της. Η περιουσία της έμεινε ανεπηρέαστη από τη φρίκη μιας συγκλονισμένης μεταπολεμικής Ευρώπης. Χωρίς σημάδια. Κι όπως είπε κάποτε ο Diaghilev όταν η θρυλική Coco έκανε μια συναρπαστική είσοδο σε ένα πάρτι για Ρώσους εξόριστους : «Κάνει ακόμα και τη θλίψη… να φαίνεται κομψή»…
“Θα μπορούσα να δώσω ένα κοντσέρτο στην αίθουσα Γκαβώ, μου εμπιστεύτηκε μια μέρα ο Stravinsky, αλλά δεν έχω αρκετά χρήματα για την εγγύηση. Του απάντησα ότι το αναλάμβανα εγώ. Κάλεσα τον Anserme. Το θέμα τακτοποιήθηκε. (…) Ο Stravinsky μου έμαθε μουσική. Τα λίγα που ξέρω σ`αυτόν τα οφείλω. Μου μιλούσε για τον Wagner, για τον Beethoven, που ήταν ο εφιάλτης του, για τη Ρωσία.”
Όπως εκμυστηρεύεται η Chanel στον Paul Maurent, η φίλη της Miscia δεν ενέκρινε τη σχέση της με τον Stravinsky. Σε τηλεγράφημα του λέει “Η Coco είναι μια μοδιστρούλα που προτιμά τους μεγάλους δούκες από τους καλλιτέχνες.” Αυτή η περιπέτεια, μεταμόρφωσε τον Ίγκορ από άνθρωπο μαζεμένο και συνεσταλμένο σε κατακτημένο και κατακτητή. “Όπως πολλοί μουσικοί, ο Igor έγινε καταπληκτικός επιχειρηματίας, με πλήρη συναίσθηση των καλλιτεχνικών του δικαιωμάτων και ικανός να υποστηρίξει τα συμφέροντά του.»
Η ταινία «Coco Chanel & Igor Stravinsky » του Jan Kounen που είναι βασισμένη στη μυθιστορηματική βιογραφία του Chris Greenhalgh «Coco and Igor» , η ταινία με τους Madds Mikelsen και Anna Mouglalis έφερε στο προσκήνιο τον θυελλώδη έρωτα της Coco Chanel και του Igor Stravinsky.
Σύμφωνα με το έργο, όταν η Coco, διάσημη πια, τον ξαναβλέπει να προσπαθεί να τα φέρει βόλτα με την πολυμελή οικογένειά του, τον καλεί, μαζί με την άρρωστη γυναίκα και τα τέσσερα παιδιά τους, να εγκατασταθούν στην εξοχική της έπαυλη. Αδιαφορώντας για την παρουσία της συζύγου κάτω από την ίδια στέγη, η Chanel θα αποπλανήσει τον Stravinsky σε μια παθιασμένη ερωτική σχέση. Ο οίκος Chanel, ωστόσο, χαρακτήρισε ανυπόστατη φημολογία το ειδύλλιο.
Μελετητές του Stravinsky επιμένουν ότι ο κινηματογραφικός Igor είχε ελάχιστη σχέση με τον πραγματικό συνθέτη. Αναφέρεται ότι ο συνθέτης λανθασμένα παρουσιάζεται εξαρτημένος από τη γυναίκα του -η οποία επιμελείται τα μουσικά του κείμενα- όπως και από την ερωμένη του -η οποία φέρεται να αποτελεί πηγή έμπνευσής του.
Εκείνη, ανεξάρτητη, παιδί της εποχής της, εκείνος συντηρητικός απόγονος της τσαρικής Ρωσίας…
Τί ισχύει και τί όχι κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά… Μόνο η Coco και ο Igor γνωρίζουν…
