To στυγερό έγκλημα έξω από ΑΤ Αγίων Αναργύρων, που στοίχσε την ζωή της 28χρονης Κυριακής Γρίβα, ανέδειξε για άλλη μια φορά τις αιτίες της κακοκδαιμονίας του ελληνικού Κράτους
Το τραγικό συμβάν έξω από το Α.Τ Αγίων Αναργύρων είναι ένα θλιβερό γεγονός για την Ελληνική Κοινωνία. Ως τέτοιο, έχουν ήδη γραφεί πολλά και γίνεται μια προσπάθεια νααναλυθούν τα αίτια και να αποφευχθεί στο μέλλον κάτι αντίτοιχα τραγικό αλλά και
παράλογο.
Γιατί η δολοφονία έξω από Αστυνομικό Τμήμα, πολίτη που μπήκε σε αυτό για να καταγγείλει και να προστατευθεί, είναι πρωτίστως εξωφρενικά παράλογη. Αυτό όμωςπου ξεφεύγει από τα όρια οποιουδήποτε παραλογισμού είναι το γεγονός πως ο φρουρόςτου Α.Τ. ήταν ένστολος, καταδικασμένος από τον Άρειο Πάγο (δηλαδή αμετάκλητα) γιασυμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, αλλά αναμένοντας την διοικητική ποινή της απόταξης, παρέμενε ‘εν υπηρεσία’.
Και μάλιστα ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος τον αντιμετώπιζε ως ‘χρήσιμο ανθρώπινο πόρο’.
Όσο εξωφρενικά παράλογα και αν είναι αυτή η κατάσταση όμως, δεν θα πρέπει να ξενίζει την Ελληνική Κοινωνία. Γιατί υπάρχει και άλλο παράδειγμα παρόμοιας εξωφρενικής κατάστασης.
Το 2009 δύο δημοτικοί υπάλληλοι καταδικάστηκαν για τον φόνο του Δημάρχου Παγγαίου.
Η πρωτόδικη απόφαση εκδόθηκε το 2010 και ήταν ισόβια για τον έναν και 17 χρόνια κάθειρξη για τον άλλο δημοτικό σύμβουλο. Το Εφετείο το 2016 επικύρωσε την απόφαση και διατήρησε τις ίδιες ποινές.
Αυτό όμως που – όπως φαίνεται – είναι παράδοση παραλογισμού για το Ελληνικό Δημόσιο, είναι το γεγονός πως αξιοποιώντας νόμους και εγκυκλίους, οι δύο κατάδικοι για το στυγερό έγκλημα εισέπρατταν το 50 % του μισθού τους μέχρι το 2013, αφού μόνον 4
χρόνια μετά το έγκλημα το Ελληνικό Δημόσιο αποφάσισε να τους απολύσει.
Μάλιστα, η απόλυση δεν υλοποιήθηκε στα πλαίσια προβλεπόμενης διαδικασίας, αλλά επειδή το Νοέμβριο 2013, το Υπουργείο Εσωτερικών ολοκλήρωσε μια έρευνα στην οποία βρήκε πάνω από 1.000 επίορκους δημόσιους υπαλλήλους, ανάμεσα στους οποίους
βρίσκονταν και οι παραπάνω κατάδικοι!
Γιατί στην Ελλάδα ο παραλογισμός μπορεί να είναι τόσο μεγάλος που ακόμα και αν Δημόσιος Υπάλληλος τελέσει το ειδεχθέστερο έγκλημα – όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, δολοφονία και υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος – δεν υπάρχει η πρόβλεψη για
αυτόματη απόλυσή του, αλλά αυτή πρέπει να γίνει μέσα από χρονοβόρες, δικαστιικές και διοικητικές διεργασίες.
Επιτείνοντας την Εθνική Κακοδαιμονία..
