Οι πληροφορίες που δημοσιοποιήθηκαν από την εποχή της ‘υπερήφανης διαπραγμάτευσης’ του 2015, αναδεικνύουν ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας του κου Βαρουφάκη, που χειρίστηκε το κρίσιμο εκείνο θέμα, την κρίσιμη εκείνη περίοδο.
Πρόσφατα εκδόθηκε το βιβλίο του Wolfgang Schäuble με τίτλο «Αναμνήσεις. Η ζωή μου στην πολιτική» ( δικαιώματα αναδημοσίευσης αποσπασμάτων του οποίου έχει εξασφαλίσει η “Καθημερινή” ), που περιλαμβάνει αναφορές στο ταλαίπωρο 2015, την
εποχή της ‘υπερήφανης διαπραγμάτευσης’ της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για το χρέος της Ελλάδος.
Αναπόφευκτη και η αναφορά στον κο Βαρουφάκη και τις απόψεις του. Από τα αποσπάσματα, αναδεικνύεται ολοκληρωτικά – σχεδόν τρισδιάστατα για όποιον παρακολουθούσε στενά τα τεκταινόμενα εκείνη την εποχή και που σε κάθε Eurogroup κρατούσε την ανάσα του – η προσωπικότητα που χειρίστηκε το πιο κρίσιμο θέμα της χώρας, την πιο κρίσιμη στιγμή.
Οι πληροφορίες που δίνει ο συγγραφέας, καταδεικνύουν πως συνδιαλλεγόταν με έναν νάρκισσο που – συνεπής με την προσωπικότητά του – ενδιαφερόταν για το δικό του πρόσωπο και μόνον.
Πως αναζητούσε σύνθετες λύσεις σε κρίσιμα οικονομικά θέματα, έχοντας απέναντί του κάποιον που σαν κύριο σκοπό είχε την προσωπική του έκθεση στα media και την ενασχόλησή τους με τον ίδιο.
Κατά τον συγγραφέα, στα Eurogroups έκανε διαλέξεις σε ομότιμούς του με στόχο να τους αποδείξει πως αυτός ήταν ο μόνος σωστός.
Κατά τον κο Τσακαλώτο, αγνοούσε τις απόψεις των επιτροπών που ο ίδιος είχε δημιουργήσει.
«Ο κ. Βαρουφάκης πίστευε ότι υπήρχε τρόπος μετά από το δημοψήφισμα να περάσει μια μεγαλύτερη περίοδος χωρίς να γίνει ουσιαστική συζήτηση για έναν συμβιβασμό. Όμως ακόμη και οι επιτροπές που συμβούλευαν τον κ. Βαρουφάκη και εξέταζαν τις δυνατότητες της Ελλάδας να κερδίσει χρόνο, του έλεγαν ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει».
Η πρώτη περίπτωση είναι η επιτομή της προσβλητικής συμπεριφοράς προς ομότιμους. Η δεύτερη περίπτωση η επιτομή του νάρκισου που πιστεύει πως είναι ο Μόνος Σωστός.
Με τα παραπάνω δεδομένα, είναι λογικό το ότι αυτός που ενδιαφερόταν κυρίως για το “Ουάου’, για το ‘φαίνεσθαι’ και έκανε ό,τι έθρεφε το ‘Εγώ’ του, μας χρέωσε 100 δις.
Ίσως να θεωρεί πως το ‘Εγώ’ του κοστίζει και περισσότερα!
Μια προσεκτική ματιά στις λεπτομέρειες της φωτογραφίας, αναδεικνύουν τα παραπάνω.
Ο κος Τσακαλώτος είναι συνοφρυωμένος και έντονα προβληματισμένος. Προφανώς και επεξεργάζεται τις δυσκολίες της κατάστασης, το περίπλοκο του περιβάλλοντος και την προσπάθεια που απαιτείται για την επίτευξη βιώσιμης συνεργασίας.
Ο κος Βαρουφάκης μειδιά χαλαρός και με αυτάρεσκο χαμόγελο. Πρώτο και κύριο οι κάμερες είναι στραμμένες πάνω του. Και αυτός είναι ο αντικειμενικός σκοπός. Διακατέχεται από αγλαή διάθεση, γιατί οι δυσκολίες της κατάστασης, το περίπλοκο του περιβάλλοντος
και η προσπάθεια που απαιτείται για την επίτευξη βιώσιμης συνεργασίας είναι τετριμμένες λεπτομέρειες, δεδομένου ότι αυτός είναι ο μόνος γνώστης της λύσης και οι άλλοι απλά,πρέπει / οφείλουν / δεν μπορούν να μην την δεχθούν. Το Γιατί πρέπει να την δεχθούν δεν
χρειάζεται ανάλυση.
Είναι η Δική του άποψη.
Και αυτό, αρκεί.
Με ένα Montblanc στη τσέπη – γιατί μόνο τέτοια αντικείμενα μπορούν να ακουμπούν πάνω του – και πουκάμισο κάθε άλλο παρά business (ούτε καν business casual), αλλά το μέγεθος του ανδρός είναι τόσο Υπεράνω όλων των άλλων, που πρέπει να ικανοποιούνται μόνο και μόνο από το γεγονός που τους επιτρέπει να μοιράζονται τον αέρα που αναπνέει.
Και την αύρα που αποπνέει.
Ευτυχώς ο κος Τσίπρας τον απέπεμψε ακριβώς την ‘τελευταία στιγμή’, οπότε δεν ζήσαμε
την ‘τελευταία στιγμή’ της Χώρας.
