“Ο πόνος του να αφήνεις εκείνους που αγαπάς, είναι το πρελούδιο του να  καταλάβεις τον εαυτό σου και τους άλλους.”

Φιγούρα χαριτωμένη, ανεπιτήδευτη, νεανική – ακόμα και στα χρόνια της ωριμότητας-, χαρισματική ηθοποιός με έντονη κωμική φλέβα, εξαιρετική χορεύτρια, ακτιβίστρια.

 Όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Χόλιγουντ στη δεκαετία του `50, η Shirley MacLaine, το στυλ της ήταν κόντρα στα πρότυπα των σταρ της εποχής.

Τα πρώτα χρόνια

“Εξάλλου, σε όλη μου τη ζωή συμπεριφερόμουν περισσότερο σαν αναιδές `κορίτσι της χορωδίας` παρά σαν σταρ του Χόλιγουντ” λέει εκείνη. Η μεγαλύτερη αδελφή του Warren Beatty, γεννήθηκε στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια, σε μια συντηρητική και υψηλού μορφωτικού επιπέδου οικογένεια. Η Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του θεάτρου, χορεύτρια, ακτιβίστρια και συγγραφέας, ήταν, με τα δικά της λόγια, «γεννημένη σε μια οικογένεια της μεσαίας τάξης της Βιρτζίνια που αγαπούσε τα κλισέ» το 1934. Ο πατέρας της, Shirley MacLaine, Ira O. Beatty, ήταν καθηγητής ψυχολογίας, διευθυντής σχολείου, μεσίτης και ερασιτέχνης μουσικός. Η μητέρα της, Kathlyn Corinne Beatty , «ένα ψηλό, αδύνατο, σχεδόν αιθέριο πλάσμα με ρομαντική φύση», είχε καταγωγή από τη Νέα Σκωτία του Καναδά. Ήταν καθηγήτρια της υποκριτικής και ηθοποιός που παράτησε την καριέρα της -πριν ακόμα την αρχίσει- για να μεγαλώσει τα παιδιά της. Αγαπούσε την ποίηση και το θέατρο, η μητέρα της MacLaine τη μύησε στο μπαλέτο σε ηλικία τριών ετών, ως θεραπεία για αδύναμους αστραγάλους. «Εκεί, η φαντασία μου μεγάλωσε και η ενέργειά μου βρήκε ένα κανάλι. Αυτό που ξεκίνησε ως θεραπεία έγινε η ζωή μου». είπε η Shirley.

Σχετικά με την παιδική της ηλικία, η MacLaine  έχει σχολιάσει:«Έχω ορφανή ψυχολογία, αυτό μου έχουν πει. Βλέπετε, οι γονείς μου ήταν πάντα απασχολημένοι, οπότε όταν ήμουν περίπου έντεκα, έπρεπε να σηκωθώ νωρίς για να πάω μόνη μου στο σχολείο και μετά στο μάθημα μπαλέτου. Εγώ ήμουν αυτή που έτρεχε στα λεωφορεία και τα τραμ. Δεν είχα κανέναν να μιλήσω, γιατί μέχρι να γυρίσω σπίτι οι γονείς μου ήταν στο κρεβάτι. Έτσι, απλώς για να επιστρέψω στο σπίτι μου κάθε μέρα, έπρεπε να συνεχίσω να ρωτάω τον εαυτό μου, «Ποια είμαι;»».

Η Shirley, όταν ήταν παιδί, είχε αδύναμους αστραγάλους και η μητέρα της αποφάσισε να την πάει να μάθει μπαλέτο. Δούλεψε σκληρά ώστε να γίνει καλή μπαλαρίνα. Δεν ήθελε να χάνει ούτε ένα μάθημα κατά τη διάρκεια της εφηβείας της. Ήταν το ψηλότερο παιδί της τάξης της και συχνά αναλάμβανε ανδρικούς ρόλους σε κλασικά έργα όπως Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα του Προκόφιεφ και Η ωραία κοιμωμένη του Chaykovsky.  Πολύ γρήγορα, όμως, αποφάσισε ότι δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει επαγγελματίας μπαλαρίνα, καθώς ήταν πολύ ψηλή και δεν είχε την σωματική διάπλαση χορεύτριας κλασικού μπαλέτου. Αφού ενηλικιώθηκε, κατέφυγε στο Μπρόντγουεϊ για να γίνει χορεύτρια. Τελικά όμως, την κέρδισε η υποκριτική.

Η καλλιτεχνική φλέβα & η καριέρα

“Δεν υπήρχε περίπτωση εγώ και ο Warren να μη γινόμασταν σταρ. Η επιτυχία ήταν πάντα ένα θέμα στην οικογένεια, αφού ο πατέρας μου την κυνηγούσε και η μητέρα μου τη φοβόταν.” λέει η Shirley MacLaine.

Έχει παραδεχτεί σε συνεντεύξεις της ότι το κίνητρό της ήταν να πραγματοποιήσει τα ανεκπλήρωτα όνειρα που είχε η μητέρα της για τον ίδιο της τον εαυτό. Μπήκε στο χώρο της σόου μπίζνες από την περίοδο που ήταν ακόμα έφηβη, κάνοντας την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση στην απολαυστική μαύρη κωμωδία του Hitchcock, “Ποιός σκότωσε τον Χάρι”. Τρία χρόνια αργότερα, ήταν υποψήφια για `Οσκαρ για την ερμηνεία της δίπλα στον Φρανκ Σινάτρα, στην ταινία “Το στίγμα του κολασμένου”. Ακολούθησαν άλλες τέσσερις υποψηφιότητες. Η δεύτερη ήταν για την εξαιρετική της ερμηνεία στην “Γκαρσονιέρα” του Billy Wilder, κερδίζοντας τελικά το Όσκαρ το 1983 για τις “Σχέσεις Στοργής”. Ο ρόλος της στο μιούζικαλ “Η τροτέζα” -όπου υποδυόταν μια πόρνη- συνδέθηκε πολύ μαζί της.

Στην πρώτη περίοδο της καριέρας της έπαιζε τόσο συχνά ανάλογους ρόλους ώστε η Shirley έλεγε:”Οι παραγωγοί με πληρώνουν πια κανονικά. Μου αφήνουν τα χρήματα στο συρτάρι!”

Το 1970 ο Don Siegel, σκηνοθέτης της στην ταινία Οι γύπες πετούν χαμηλά, είπε για εκείνη:

“Είναι δύσκολο να νιώσεις ζεστασιά πλάι της. Είναι ελάχιστα θηλυκή και έχει κότσια. Είναι πάρα πολύ δύσκολη..”

Η MacLaine συμμετείχε σε σημαντικές παραγωγές, όπως την ταινία του 1989 Ανθισμένες Μανόλιες όπου πρωταγωνίστησε πλάι στις Sally Field και Julia Roberts. Το  2000 έκανε το σκηνοθετικό της ντεμπούτο στην ταινία Bruno. Άλλες σημαντικές ταινίες είναι: Sweet Charity  σε σενάριο Federico Fellini, Να είσαι εκεί, κύριε Τσανς στο πλευρό του Peter Sellers, Φλερτάροντας τη ζωή με τη Meryl Streep, Ξεχωριστοί Άνθρωποι και Ο Φρουρός της Τες με τον  Nicholas Cage, Οι φήμες λένε  με τον Kevin Costner  και την Jennifer Aniston και το Έλα στη θέση μου με την Cameron Diaz.

Συμμετείχε επίσης σε τηλεοπτικές παραγωγές, όπως την τηλεταινία του 2000 These Old Broads, με τους Elizabeth Taylor, Joan Collins, Debbie Reynolds και στην τηλεταινία του 2010 Coco, βασισμένη στη ζωή της Coco Chanel,  για την οποία προτάθηκε για βραβείο Έμμυ.

Το 2012 συμπρωταγωνίστησε με τον Jack Black στην κωμωδία Μπέρνι  κι εμφανίστηκε μαζί με τη Maggie Smith στην τηλεοπτική σειρά Ο Πύργος του Ντάουντον.

Η προσωπική ζωή

“Όλα στη ζωή είναι boomerang. Παίρνεις ό,τι δίνεις…”

Η Shirley MacLaine πάντα αντισυμβατική και αποστασιοποιημένη από τη Χολλυγουντιανή καριέρα της. Άλλωστε, αυτό δεν ήταν το μόνο που την ενδιέφερε στη ζωή της. Η συγγραφική της καριέρα είναι αξιόλογη και το πρώτο της βιβλίο κυκλοφόρησε το 1970.  Είχε πολλές σχέσεις με διάσημους σταρ, ανάμεσά τους: Yves Montand, David Niven, Jack Lemmon, Anthony Hopkins, Dean Martin, Jerry Lewis. Φήμες λένε ότι είχε σχέση και με τον πρωθυπουργό της Αυστραλίας.

Υπήρξε παντρεμένη με τον επιχειρηματία Steve Parker, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη τη Σάχι.

Η φιλοσοφία της

Στη φιλοσοφία, τη  μελέτη, τη μεταφυσική, τη μετενσάρκωση και την εσωτερική αναζήτηση βρήκε την πραγματική ευτυχία κι ηρεμία. Έχει κάνει πολλά ταξίδια μόνη της σε όλον τον κόσμο και ήταν η πρώτη που έφερε τα μηνύματα του New Age στο Χόλιγουντ και από εκεί σε όλην την Αμερική.

“Το συναίσθημα πως ανήκω στο Σύμπαν μου έδινε πάντα μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη δουλειά, το σεξ, τη διασκέδαση, την επιτυχία ή ό,τι άλλο απ`όσα δίνουν στους ανθρώπους ικανοποίηση”, λέει η ίδια. Τις εμπειρίες της από τα ταξίδια της αλλά και από τη μελέτη του εσωτερισμού, τις κατέγραψε σε βιβλία… Κάποια από αυτά που έχουν γίνει best seller και μεταφράστηκαν σε 8 γλώσσες είναι : “Δίψα για ζωή”, “Μην πέφτεις από τη βουνοκορφή”, “Το άλλο μισό του ουρανού”, “Χορεύοντας στο φως”, “Μπορείς να φτάσεις από δω”.

“Το γνώθι σ’ εαυτόν είναι δουλειά ολόκληρης ζωής, και μάλιστα όχι μόνο της παρούσης.”πιστεύει. Και μάλλον εκείνη έχει καταφέρει να τα βρει πολύ καλά με τον εαυτό της…

*”Μη με λατρεύεις μέχρι να κερδίσω αυτό το δικαίωμα.” (φράση της από τις “Σχέσεις Στοργής”)