Από τότε που έπαιξε τον χαρακτήρα, Ιησού, στην ταινία του 1977, Jesus of Nazareth (O Iησούς από τη Ναζαρέτ), οι φωτογραφίες του Robert Powell είναι συχνά κρεμασμένες σε εκκλησίες , σπίτια, αυτοκίνητα, σχολεία, γραφεία και πολλά ιερά σπήλαια σε όλο τον κόσμο για να διώξουν τις κακές δυνάμεις.
Ωστόσο, ο Powell έχει τονίσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι δεν είναι ο Ιησούς και ότι οι άνθρωποι πρέπει να σταματήσουν να τον λατρεύουν. Αντίθετα, θα πρέπει να σέβονται τον αληθινό Ιησού και να λατρεύουν τον Θεό.
«Δεν παύω να το λέω και το επαναλαμβάνω στον κόσμο από το 1977. Δεν είμαι ο Ιησούς Χριστός, είμαι απλώς ηθοποιός και Βρετανός κωμικός. Έχω βαρεθεί να βλέπω τις φωτογραφίες μου να εμφανίζονται σε χώρους λατρείας και σε άλλους χώρους λατρείας. Απλώς κάνω μια ταινία για να ζήσω. Κάψτε την εικόνα μου και προσκυνήστε τον μόνο Θεό στην αλήθεια! Είμαι απλώς ένας ηθοποιός… Ο Ιησούς είναι Κύριος!».
Στα 31 του χρόνια, ο ηθοποιός που έπαιζε γενικά κομψούς ρόλους, λιμοκτονούσε για 12 ημέρες πριν από τη σκηνή της Σταύρωσης και μετά, σχεδόν κυριολεκτικά, πέθανε στον σταυρό…
Ίσως κανένας ρόλος τα τελευταία χρόνια δεν είχε πιο σημαντική επίδραση σε έναν ηθοποιό από το ρόλο του Ιησού όπως τον υποδύθηκε ο Robert Powell. Ήταν προφανές ότι η σειρά έξι επεισοδίων του Franco Zeffirelli που γυρίστηκε σε πρωτόγονες τοποθεσίες της Τυνησίας και του Μαρόκου για εννέα μήνες, είχε μεγάλες σωματικές και ψυχικές απαιτήσεις από τον χαρισματικό ηθοποοό. Αλλά αυτό ήταν μόνο ένα μέρος της ιστορίας. Για αρκετούς μήνες μετά τα γυρίσματα, είχε ήδη υποστεί μια βαθιά φιλοσοφική αλλαγή.
Ο Robert Powel, τον οποίο το αμερικανικό κοινό έχει δει επίσης στις ταινίες «Mahler» και «Tommy» έχει πει: «Υπήρχε μια πτυχή του Χριστιανισμού που πάντα με στενοχωρούσε. Το νόημα του Χριστιανισμού είναι τόσο απλό, αλλά οι αρχές του είναι περίπλοκες. Αυτό είναι που με απογοήτευσε. Πριν ξεκινήσω αυτήν την ταινία, δεν είχα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη θρησκεία και καμία απολύτως γνώμη για τον Χριστό.
Τώρα, πιστεύω στον Χριστό και τη θεότητά Του, παρόλο που δεν πηγαίνω απαραίτητα στην εκκλησία. Πριν παίξω στην ταινία, οι γνώσεις μου για τον Χριστό περιορίζονταν σε διδασκαλίες στο κυριακάτικο σχολείο και θρησκευτικές ιστορίες, όλα σε ένα μάλλον ανώριμο επίπεδο. Ήξερα ότι αυτό δεν θα ήταν ποτέ αρκετό για μένα ως ηθοποιό, για να δουλέψω μαζί του στην ανάπτυξη ενός χαρακτήρα. Διάβασα, λοιπόν, τη Βίβλο ενδελεχώς, κάτι που δεν είχα κάνει πριν, αφαιρώντας την και αναλύοντάς την. Συμβουλεύτηκα επίσης έργα αναφοράς και σχόλια στη Βίβλο γιατί ήθελα να αποκτήσω και τις ιδέες άλλων ανθρώπων.
Ένας ηθοποιός πρέπει να είναι αντικειμενικός όταν ερμηνεύεις έναν ρόλο. Ωστόσο, αφού έπαιξα τον Χριστό για όλους αυτούς τους μήνες, θα ήταν δύσκολο να μην πιστέψουμε πραγματικά σε εκείνον».
Ο Powell άρχισε να αλλάζει κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της βιογραφικής ταινίας. Η μεγαλύτερη αλλαγή ήταν μέσα στον ίδιο τον ηθοποιό. Έμοιαζε να βρίσκεται στη δίνη της αυτοεξέτασης: ταπεινός, αλλά συγκινημένος από τις ανακαλύψεις που έκανε για τον εαυτό του.
«Πολλές σκηνές με έχουν συγκινήσει ιδιαίτερα, όπως τα γυρίσματα της Επί του Όρους Ομιλία. Ο Franco το γύρισε τη στιγμή που ο ήλιος έπεφτε στα κυπαρίσσια, τις ελιές και έπεσε τα χωράφια. Αλλά γενικά, ήταν αρκετά σκοτάδι και οι εκατοντάδες πρόσθετοι που κατέβαιναν σε ομάδες, φωτισμένοι από τις φωτιές που έβγαλαν για να ζεσταθούν, έκαναν ένα εκπληκτικό θέαμα. Mέσα από τη σκηνή, επηρεάστηκα τόσο πολύ από την ομορφιά του που άρχισα να κλαίω. Ο Franco αποφάσισε να το κρατήσει στην ταινία, όπως ακριβώς ήταν.
Η ερμηνεία μου για τον Χριστό δεν έχει σχέση με τον ρόλο όπως τον υποδύθηκαν άλλοι ηθοποιοί σε προηγούμενες ταινίες για Αυτόν. Δεν είχα δει καμία από αυτές τις άλλες ταινίες, όπως το The Greatest Story Ever Told and King of Kings, και σκέφτηκα καλύτερα, στην πραγματικότητα, ότι δεν το είχα κάνει.
Βλέπω τον Χριστό ως συνδυασμό ανθρώπου και Θεού. Είναι ένας άνθρωπος που πήγε κόντρα στους πολιτικούς ανέμους της εποχής. Δεν είναι θυμωμένος Χριστός, αν και είναι ικανός για ακραία αγανάκτηση. Ούτε είναι φιλόξενος άντρας. Δεν κάνει ποτέ τίποτα σταδιακά και περιμένει το ίδιο από τους άλλους. Οι οπαδοί Του πρέπει να δώσουν όχι λίγα πράγματα, αλλά τα πάντα, πριν έρθουν μαζί Του.
Η μία στιγμή που ο Θεός εγκαταλείπει τον Χριστό είναι όταν καρφώνεται στον σταυρό. Είναι, φυσικά, το κύριο εγκεφαλικό του Θεού, το να πεθάνει ο Χριστός με τον ίδιο τρόπο όπως κάθε άνθρωπος. Δεν υπάρχει τίποτα σε αυτό γιατί ξέρει ότι ο Χριστός θα συνεχίσει, να είναι αθάνατος.
Θεωρητικά, η Σταύρωση δεν υποτίθεται ότι ήταν μια δύσκολη σκηνή για μένα. Ωστόσο, ήμουν ελαφρώς νευρικός, ίσως λόγω του γεγονότος ότι είχα λιμοκτονήσει κυριολεκτικά σε μια δίαιτα με τυρί για 12 ημέρες πριν από τα γυρίσματα, για να φαίνομαι φθαρμένος.
Ήμουν δεμένος σε μια οριζόντια μπάρα, την οποία κουβαλούσα στην πλάτη μου σε ένα τμήμα του δρόμου. Ήταν τρομερά βαρύ, γιατί ο Franco επέμενε ότι το τεράστιο βάρος θα μου έδινε το σωστό αίσθημα ταλαιπωρίας. Το έκανε. Στο σημείο της Σταύρωσης με ανέβασαν, με σχοινιά και εκπαιδευμένους κασκαντέρ, στην κάθετη μπάρα που σχημάτιζε τον σταυρό.
Δυστυχώς, με την πρώτη λήψη η οριζόντια μπάρα άρχισε να γλιστράει προς τα κάτω. Θα μπορούσα να είχα σπάσει την πλάτη μου αν κάποιος δεν έπιανε το σχοινί που έλεγχε τη μπάρα και δεν το τραβούσε ξανά προς τα πάνω. Όπως ήταν, τα χέρια μου ήταν τραυματισμένα. Το κάναμε και σε μια αρκετά κρύα μέρα, καθώς έπρεπε να τραβηχτεί ενάντια σε έναν βροχερό ουρανό. Ήμουν τυχερός που δεν έπαθα γρίπη».
Όταν ο Robert Powell ρωτήθηκε αν πίστευε ότι ο Χριστός είχε σεξουαλική ζωή, εκείνος απάντησε: «Τα συναισθήματά μου είναι ότι δεν το έκανε. Ουσιαστικά, όλη η ενέργεια είναι σεξουαλική, αλλά το πώς και πού συγκεντρώνεται είναι αυτό που είναι σημαντικό. Οι ενέργειες του Χριστού αφιερώθηκαν 100 τοις εκατό στην αποστολή του
Το σεξ, πιστεύω, δεν είναι απαραίτητο για όλους. Για παράδειγμα, έχω βρεθεί σε εργασιακές καταστάσεις όπου όλες οι ορμές κάποιου διοχετεύονται στη δουλειά, και χρησιμοποιούσα μόνο περίπου το δύο τοις εκατό της δυνητικής μου ενέργειας σε σύγκριση με τον Χριστό. Επίσης, θα μπορούσε κανείς να θυμηθεί ότι ο Χριστός δεν ήταν απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος».
Ο Βρετανός ηθοποιός μετά από αυτόν το ρόλο, συνέχισε να δουλεύει σε διάφορες εγχώριες τηλεοπτικές σειρές καθώς και σε ευρωπαϊκές ταινίες.
Μπορεί να κατέβαλε κάθε προσπάθεια να χρησιμοποιήσει την επωνυμία του στο Χόλιγουντ, ωστόσο, οι περισσότεροι σκηνοθέτες δίστασαν να δώσουν στον άνθρωπο που υποδύθηκε τον Ιησού”, ρόλους φυσιολογικούς… Γήινους…
Ευχή του είναι όπως χαρακτηριστικά λέει, στο μνημόσυνό του να τον θυμούνται και να τον αποκαλούν όλοι ως τον άνθρωπο που υποδύθηκε τον Ιησού…
