Στα 88 της χρόνια, η Glenda Jackson  έχει ζήσει πολλές ζωές καθώς είχε μια αξιοζήλευτη καριέρα τόσο στη σκηνή όσο και στην οθόνη. Ως μέλος της διάσημης Royal Shakespeare Company και αργότερα ως ηθοποιός του κινηματογράφου, όπου έφερε στο προσκήνιο ένα νέο είδος παρουσίας στην οθόνη. Ο πρωτοποριακός της ρόλος στην οθόνη ήταν στη μεταφορά του Ken Russell στο “Women in Love” (1969) του DH Lawrence και κέρδισε σχεδόν κάθε βραβείο:Academy Award, National Board of Review, National Society of Film Critics, New York Film Critics Circle, etc.

Ένα δεύτερο Όσκαρ Α’ Γυναικείου ρόλου με την ερμηνεία της στο έργο « A Touch of Class» του Melvin Frank. Έκανε καριέρα 25 χρόνια στην πολιτική και μια θριαμβευτική επιστροφή στη σκηνή για να παίξει έναν αντρικό ρόλο (!),τον υπερήλικα ήρωα του Σαίξπηρ, King Lear.

Τα πρώτα χρόνια

Η Glenda Jackson γεννήθηκε στις 9 Μαΐου του 1936 στο Birkenhead στο Wirral της Αγγλίας. Γεννήθηκε σε μια μέση οικογένεια στο Cheshire από έναν οικοδόμο και μια βοηθό καταστήματος. Πήρε την εκπαίδευσή της από το West Kirby County Grammar School που ήταν μόνο για κορίτσια. Ανέπτυξε τις δεξιότητές της στην υποκριτική όντας μέλος της θεατρικής ομάδας Townwomen`s Guild. Αργότερα πήρε επίσης υποτροφία το έτος 1954 για να σπουδάσει στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης (RADA) που βρίσκεται στο Λονδίνο  πριν γίνει μια πολύ σεβαστή θεατρική ερμηνεύτρια  στη Royal Shakespeare Company.

Η υποκριτική τέχνη

Η Glenda Jackson έκανε το ντεμπούτο της στη σκηνή αμέσως μετά την εγγραφή της στη διάσημη ακαδημία, δηλαδή το 1957. Ακολουθώντας τον ίδιο ζήλο, αργότερα άνοιξε τον δρόμο της και στον κινηματογράφο κάνοντας την πρώτη της εμφάνιση στο ένα κινηματογραφικό όνομα “This Sporting Life” που κυκλοφόρησε το έτος 1963 στην οποία αν και είχε ένα μικρό ρόλο.

Η Glenda σημείωσε σημαντική σταδιοδρομία τα επόμενα χρόνια, όταν επιλέχθηκε για ένα μέρος από την παραγωγή της Royal Shakespeare Company του «The Persecution and Assassination of Jean Paul» του Marquis de Sade.

Μπορεί να μην θεωρείτο ιδιαίτερα όμορφη με τα γενικά πρότυπα, αλλά απέπνεε ένα συγκεκριμένο είδος σεξουαλικής απήχησης σε πολλούς από τους ρόλους της στο είδος των ταινιών της. Έπαιξε διάφορους ρόλους σε πολλά επερχόμενα έργα βασισμένα σε μερικά από τα καλύτερα μυθιστορήματα όπως το ‘“Women in Love” που σκηνοθέτησε ο Ken Russell. H εξαίσια ερμηνεία της χάρισε το Όσκαρ Α` Γυναικείου Ρόλου το 1971, το πρώτο από τα δύο που θα λάβει κατά τη διάρκεια της καριέρας της.

 Το επίπεδο ερμηνείας της συνέχιζε να αυξάνεται με κάθε επερχόμενο ρόλο, όπως ο ρόλος μιας σεξουαλικά απαιτητικής συζύγου στους The Music Lovers τη δεκαετία του 1970 ή ο ρόλος της στο Bloody Sunday του 1971, όπου έπαιξε έναν ρόλο γυναίκας που εμπλέκεται σε ένα ερωτικό τρίγωνο .

Η Glenda είχε την ικανότητα να παίζει τους ρόλους της με απόλυτη “βασιλική” μεγαλοπρέπεια και βαρύτητα, την οποία εξέθρεψε καθώς έπαιξε δύο φορές τον ρόλο της βασίλισσας Ελισάβετ Α`. Αυτοί οι ρόλοι σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και επίσης την παρουσίασαν στο αμερικανικό κοινό, ενώ κέρδισε επίσης 2 βραβεία Emmy για τη “βασιλική” της ερμηνεία.

Μετά από αυτό, η Glenda Jackson κέρδισε το 2ο βραβείο της ακαδημίας για μια ρομαντική κομεντί «A Touch of Class» μαζί με τον George Segal. Περίπου την ίδια εποχή, έπαιξε επίσης μερικούς από τους πιο σημαντικούς ρόλους στον Αντώνιο και ως Κλεοπάτρα στα κορυφαία έργα του Σαίξπηρ, τα οποία ακολούθησε η κατάκτηση ενός προσωπικού τίτλου το 1978, όπου έγινε Διοικητής της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (CBE) από την ίδια τη βασίλισσα Ελισάβετ Β`.

Πολιτική

 Μετά από αναγνωρισμένες εμφανίσεις στο Μπρόντγουεϊ, μια σειρά που κέρδισε Emmy ως βασίλισσα Ελισάβετ Α, και ακόμη και μια θητεία στην κωμωδία συνεργαζόμενη με τους αγγλικούς διπλούς Morecambe και Wise,  αποσύρθηκε από την υποκριτική το 1992 για να γίνει βουλευτής του Εργατικού Κόμματος. Κι αυτό σε μεγάλο βαθμό ως απάντηση στην  «καταστροφή» που έβλεπε ότι προκάλεσε η Margaret Thatcher στις εργατικές τάξεις της Βρετανίας.

Μέχρι το έτος 1992, εξελέγη στη Βουλή των Κοινοτήτων από το Hampstead και το High Gate. Στη συνέχεια παραιτήθηκε αργότερα από το κόμμα της για να εξασφαλίσει την υποψηφιότητα του κόμματός της για τη δήμαρχο του Λονδίνου το έτος 1999. Ωστόσο, δεν ήταν επιτυχής σε αυτές τις εκλογές.

Η Glenda υπηρέτησε επίσης στο συμβουλευτικό συμβούλιο της Συνέλευσης του Μεγάλου Λονδίνου για τους άστεγους. Ως πολιτικός, ήταν πάντα ειλικρινής σε πολλά κρίσιμα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής της Βρετανίας στον πόλεμο του Ιράκ. Tο 2010 αφού κέρδισε τις εκλογές της ανακοίνωσε την αποχώρησή της από την πολιτική δίνοντας έτσι μια ευκαιρία σε κάποιον άλλο.

King Lear

Ο Βασιλιάς Ληρ (Κing Lear) του Shakespeare είναι ένας από τους πιο απαιτητικούς και διακεκριμένους ρόλους στο θέατρο — και αυτός που παραδοσιακά παίζεται από άντρα.

Τέσσερα χρόνια πριν, ωστόσο,  σε μια  παραγωγή του King Lear στο Broadway πρωταγωνίστησε η Glenda Jackson στον ομώνυμο ρόλο. Η Βρετανίδα ηθοποιός, στα 82 της χρόνια ενσάρκωσε  με τεράστια επιτυχία αυτόν τον ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο.

«Όταν γεννιόμαστε, μαθαίνουμε στα μωρά να είναι αγόρια ή κορίτσια. Καθώς μεγαλώνουμε, αυτά τα απόλυτα εμπόδια που καθορίζουν το φύλο αρχίζουν να σπάνε». λέει η Jackson.

Στη συνέχεια, μετά την απόσυρσή της από την πολιτική, έκανε μια επιστροφή-έκπληξη  στη σκηνή του Λονδίνου ως King Lear, λαμβάνοντας διθυραμβικές κριτικές.Το 2018, έπαιξε σε μια αναβίωση του Broadway του Edward Albee`s Three Tall Women, κερδίζοντας το πρώτο της βραβείο Tony σε ηλικία 82 ετών.

«Δεν γίνεται λιγότερο», λέει. «Στην πραγματικότητα, νομίζω ότι όσο περισσότερο κάνεις, τόσο χειρότερο γίνεται, γιατί συνειδητοποιείς πόσο απελπιστικά εύκολο είναι να συμπεριφέρεσαι πολύ άσχημα και πόσο πολύ, πολύ δύσκολο είναι να κάνεις καλά πράγματα».