Salvatore Ferragamo | Ο μάγος των διασημότερων παπουτσιών

Στις 5 Ιουνίου του 1898 γεννήθηκε ο άνθρωπος που έφτιαξε παπούτσια για ισχυρές και πλούσιες γυναίκες, όπως η Eva Peron, η Sophia Loren, η Joan Crawford, η Βασίλισσα του Cooch Behar, η Marilyn Monroe και πολλές άλλες.

Αν και οι μεγάλοι σχεδιαστές δεν ζουν για αιώνες, το όνομά τους ζει για πάντα. Ο Salvatore Ferragamo, γεννημένος στις 5 Ιουνίου του 1898, ήταν γνωστός σχεδιαστής παπουτσιών από την Ιταλία. Το ενδιαφέρον του για την υποδηματοποιία φούντωσε σε νεαρή ηλικία και από τότε ήταν φιλόδοξος για την καριέρα του. Για τον Ferragamo, η επιχείρησή του δεν ήταν μόνο να κερδίζει, αλλά ήταν επίσης να δείξει στον κόσμο τι είναι η τελειότητα.

Ο Ferragamo γεννήθηκε στο Bonito της Ιταλίας και μεγάλωσε ανάμεσα σε δεκατρία αδέρφια. Το φετίχ των παπουτσιών του ξεκίνησε από την ηλικία των εννέα ετών όταν έφτιαξε μερικά για τις αδερφές του. Τότε ήταν σίγουρος για το τι ήθελε να κάνει στην καριέρα του και αφού έμαθε την τέχνη της υποδηματοποιίας για ένα χρόνο στη Νάπολη, άνοιξε ένα μικρό μαγαζί στο πατρικό του σπίτι.

Το 1914, μετακόμισε στη Βοστώνη και έπεισε τον αδερφό του, ο οποίος εργαζόταν σε εργοστάσιο μπότας, να μετακομίσει στη Σάντα Μπάρμπαρα και μετά στο Χόλιγουντ στην Καλιφόρνια. Ο Salvatore Ferragamo γοητεύτηκε από τις σύγχρονες μεθόδους εργασίας και τα μηχανήματα, αλλά παρατήρησε επίσης τους περιορισμούς στην ποιότητα. Εδώ, ο Ferragamo βρήκε την επιτυχία του και έγινε δημοφιλής ανάμεσα σε διασημότητες. Εκείνη την εποχή, η Καλιφόρνια ήταν η πόλη των ονείρων και του κινηματογράφου. Αυτό οδήγησε σε ένα μακρύ ταξίδι σχεδιασμού παπουτσιών για να φορούν οι αστέρες του κινηματογράφου γενικά καθώς και να τα επιδεικνύουν στις ταινίες. Ωστόσο, τα παπούτσια του ικανοποιούσαν μόνο εν μέρει τους πελάτες του και αυτό τον έκανε να αναρωτιέται γιατί οι δημιουργίες του ικανοποιούσαν μόνο τα μάτια και όχι τα πόδια. Σε αυτή την περίπτωση, άρχισε να μελετά την ανατομία του ανθρώπινου σώματος, τα μαθηματικά και τη χημική μηχανική στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια.

Αφού έμεινε στις Ηνωμένες Πολιτείες για δεκατρία χρόνια, το 1927, ο Salvatore Ferragamo επέστρεψε στην πατρίδα του και εγκαταστάθηκε στη Φλωρεντία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, άρχισε να φτιάχνει παπούτσια για ισχυρές και πλούσιες γυναίκες, όπως η Eva Peron, η Queen of Cooch Behar (Δυτική Βεγγάλη), η Marilyn Monroe και πολλές άλλες. Στη Via Mannelli, άνοιξε το εργαστήριό του για να διεξάγει πειράματα σχεδιασμού και εφευρέσεις για να υποβάλει αίτηση για διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Στη δεκαετία του 1950, ο σχεδιαστής επέκτεινε την επιχείρησή του απασχολώντας 700 επαγγελματίες τεχνίτες που κατασκεύαζαν περισσότερα από 340 ζεύγη χειροποίητων υποδημάτων κάθε μέρα.

Η πιο αναγνωρισμένη εφεύρεση του Ferragamo είναι το Cage Heel και οι συνεχείς δημιουργίες του ενέπνευσαν την κόρη του να περπατήσει στον ίδιο επαγγελματικό δρόμο. Το 1978, σχεδίασε τα παπούτσια Vara που φημίζονται μέχρι σήμερα για τη θηλυκή, επίσημη και κομψή τους εμφάνιση. Δυστυχώς, δεν έζησε για να δει την επερχόμενη επιτυχία της επωνυμίας του πατέρα της και πέθανε το 1998. Πριν από το θάνατο της μεγαλύτερης κόρης του, το 1995, ένα μουσείο ήταν αφιερωμένο στη δουλειά και τη ζωή του στο Palazzo Spini Feroni που αγοράστηκε τη δεκαετία του 1930 από τον ίδιο τον Ferragamo.

Μετά τον θάνατό του το 1960, η εταιρεία του εξακολουθούσε να επεκτείνεται και έγινε παγκοσμίως γνωστή για την παραγωγή και το σχεδιασμό γυαλιών, υποδημάτων, αξεσουάρ, τσαντών, αρωμάτων, ρολογιών και ενδυμάτων. Ήταν το όνειρο του Salvatore Ferragamo να παράγει τα τέλεια παπούτσια στον κόσμο. Μετά τον θάνατό του έγινε ευθύνη της οικογένειάς του να εκπληρώσει αυτό το όραμα και να μετατρέψει την εταιρεία σε έναν ιδανικό οίκο μόδας. Η επιθυμία του περιελάμβανε δύο πράγματα. Να εμπλέξει τα παιδιά του στην επιχείρηση και να προσθέσει περισσότερα προϊόντα κάτω από την ομπρέλα της μάρκας. Ως εκ τούτου, η σύζυγος, τα παιδιά, τα εγγόνια και άλλοι συγγενείς του διευθύνουν την εταιρεία προσπαθούν να διατηρήσουν την ποιότητα που ο Ferragamo είχε φανταστεί κάποτε να επιτύχει. Σήμερα ο οίκος μόδας Ferragamo είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτό που μπορεί να ήθελε ο ιδρυτής να γίνει.