Συνέντευξη με έναν πολυτάλαντο τραγουδοποιό και συνθέτη, που με το έργο του αναδεικνύει την ομορφιά και την πολυπλοκότητα της σύγχρονης ελληνικής μουσικής σκηνής.
Είναι ένας ταλαντούχος τραγουδοποιός και συνθέτης που έχει διακριθεί στον ελληνικό καλλιτεχνικό χώρο τόσο με τη μουσική του όσο και με τις ποικίλες καλλιτεχνικές του συνεργασίες. Γεννημένος στον Πύργο Ηλείας, ο Σπύρος Παρασκευάκος σπούδασε περιβάλλον στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, αλλά η αγάπη του για τη μουσική τον οδήγησε σε σπουδές κλασικού πιάνου και, αργότερα, σε σύγχρονο τραγούδι και φωνητική με την Έλλη Πασπαλά.
Η πορεία του στον χώρο της μουσικής ξεκίνησε με τη διάκριση του στην 4η ακρόαση της Μικρής Άρκτου, όπου το πρώτο του τραγούδι «Γλυκός Γενάρης» ερμηνεύτηκε από τον Απόστολο Κίτσο. Στη συνέχεια, κυκλοφόρησε τα άλμπουμ «Απ’ το μηδέν» με ερμηνευτή τον Ζαχαρία Καρούνη και «Τρίτη έξοδος» σε στίχους του Γιάννη Βασιλόπουλου με την Δήμητρα Σελεμίδου. Παράλληλα, έχει κυκλοφορήσει την πρώτη του ποιητική συλλογή «Μικρά καρφιά».
Ο Σπύρος Παρασκευάκος έχει συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες όπως ο Φοίβος Δεληβοριάς, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, ο Μάνος Ελευθερίου, η Γιώτα Νέγκα, η Βικτώρια Ταγκούλη και η Nalyssa Green, εμπλουτίζοντας τον καλλιτεχνικό του κόσμο με ποικίλες και πολυσυλλεκτικές συνεργασίες. Έχει επίσης συνθέσει μουσική για θεατρικές παραστάσεις όπως «Υγρά μάτια» του Κ. Παππά, «Virtual reality» του Η. Παρασκευόπουλου και «Το πράσινο μου το φουστανάκι» της Λένας Κιτσοπούλου.
Το 2024, ο Σπύρος Παρασκευάκος κυκλοφορεί το τρίτο του άλμπουμ με τίτλο «Μπελ Επόκ», το οποίο αποτελεί το πρώτο άλμπουμ όπου λειτουργεί ως τραγουδοποιός. Το άλμπουμ αυτό αποτελεί μια προσωπική κατάθεση, με τον Σπύρο να γράφει τους στίχους, τη μουσική και να ερμηνεύει τα τραγούδια. Μέσα από τα τραγούδια του, μας προτείνει μια «Όμορφη εποχή», αντλώντας έμπνευση από τη χρυσή εποχή της ευρωπαϊκής ιστορίας, γνωστή ως «Μπελ Επόκ». Στις ερμηνείες των τραγουδιών συμμετέχουν οι Ιωάννα Λέκκα, Πωλίνα Λεσνέβσκαγια, Νίκος Μερτζάνος και Holly Grace, ενώ τις ενορχηστρώσεις και το programming ανέλαβαν οι Αλέξανδρος Κούρος, Νίκος Μερτζάνος, Γρηγόρης Ελευθερίου και ο ίδιος ο Σπύρος Παρασκευάκος.
Ο Σπύρος Παρασκευάκος έχει ιδρύσει την εταιρεία «Πάπια», η οποία δραστηριοποιείται με εκπαιδευτικά προγράμματα στο θέατρο και τη μουσική. Η Papia music αναλαμβάνει τις πρώτες της δισκογραφικές δουλειές και παραγωγές, δίνοντας την ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες να αναδειχθούν.
Με την πλούσια δημιουργικότητά του και το πάθος του για την τέχνη, ο Σπύρος Παρασκευάκος συνεχίζει να συμβάλλει σημαντικά στον ελληνικό πολιτισμό, προσφέροντας πρωτότυπες και ποιοτικές μουσικές εμπειρίες.
Πώς βλέπετε την «μπελ επόκ» της σύγχρονης εποχής; Υπάρχουν παραλληλισμοί με την ιστορική περίοδο;
Δύσκολη η μπελ επόκ του σήμερα γιατί ο δρόμος προς την ευτυχία είναι πλέον πιο πολύπλοκος και σύνθετος. Είναι πιο βαθύ και πιο δύσκολο να βρει ο καθένας την προσωπική του απελευθέρωση για να οδηγηθεί στην ευτυχία.
Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα σας μέχρι σήμερα και γιατί;
Κάθε στιγμή που βρίσκομαι στη σκηνή για μένα είναι κάτι μαγικό. Θα διαλέξω όμως την εμφάνιση μας στο “Στην υγειά μας’’ όπου παίξαμε το τραγούδι μας «Μαμά, μπαμπά» με τη Δήμητρα Σελεμίδου . Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μας και είχαμε λάβει ύστερα πολλά μηνύματα αγάπης.
Πώς έχετε εξελιχθεί ως καλλιτέχνης από το πρώτο σας album μέχρι σήμερα;
Νιώθω πως έχω ωριμάσει. Και ως μουσικός και ως τραγουδοποιός αλλά και ως άνθρωπος. Τότε έγραφα απλά αυτά που με απασχολούσαν σε ένα πολύ πρώτο επίπεδο. Τώρα αναρωτιέμαι πιο πολύ και με μεγαλύτερη ηρεμία. Έχω μια πιο υγιή ανάγκη να εκφραστώ και να επικοινωνήσω με το κόσμο.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε αντιμετωπίσει ως τραγουδοποιός και πώς την ξεπεράσατε;
Μια μεγάλη πρόκληση για μένα είναι το θέατρο. Κάθε φορά είναι ένα μεγάλο στοίχημα να κάνω το πιο κατάλληλο για την εκάστοτε παράσταση. Το θέατρο με εκπαίδευσε, με βοήθησε στη ζωή μου και με εξελίσσει καθημερινά.
Ποια είναι η σχέση σας με τους στίχους των τραγουδιών σας; Πώς δημιουργείτε και επιλέγετε τις λέξεις;
Στα τραγούδια μου συνήθως γράφω τους στίχους και τη μουσική ταυτόχρονα. Σα γέννα. Μια και έξω. Και αυτό είναι ιδιαίτερο γιατί έτσι οι λέξεις έχουν τη δική τους ορμή. Δεν λογοκρίνονται, δεν περνάνε απόλυτα από τη συνειδητή σκέψη. Για μένα εκεί βρίσκεται η διαφορά της τραγουδοποιίας και της σύνθεσης.
Ποια είναι η πιο ενδιαφέρουσα ιστορία από τις συνεργασίες σας με άλλους καλλιτέχνες;
Το βίντεο κλιπ που κάναμε σε αυτό το δίσκο για το «Τραπεζάκι σαλονιού» με την Ιωάννα Λέκκα στο οποίο δούλεψαν πάρα πολλοί άνθρωποι και βοήθησαν πάρα πολλοί φίλοι. Ξεκινήσαμε να κάνουμε ένα βίντεο μονοκάμερο με φθηνή παραγωγή και καταλήξαμε να έχουμε κλείσει ένα ολόκληρο γήπεδο τέννις και να δουλεύουν πάνω από 30 άνθρωποι. Τελευταία μέρα αποφασίσαμε να έχουμε και drone. Το αστείο είναι πως ενώ τα προσέξαμε όλα, δεν σκεφτήκαμε να πάρουμε ομπρέλες για τον ήλιο με αποτέλεσμα την επόμενη μέρα να έχουμε πάθει όλοι ηλίαση.
Ποια είναι η πιο σημαντική συμβουλή που έχετε λάβει από άλλους καλλιτέχνες;
Είχα τη χαρά να γνωρίσω τον Μάνο Ελευθερίου και να γράψω το “Φετινό Νοέμβρη” σε στίχους του. Ο Μάνος μου έδινε πάντα με χιούμορ πολύ ωραίες συμβουλές. Στην αρχή με πείραζε και μου έλεγε πως δε θα αντέξω γιατί δεν έχω γερό στομάχι. Όταν το ξεκαθαρίσαμε αυτό και κατάλαβε πως η μουσική είναι ο σκοπός της ζωής μου, μου είπε να συμβουλεύομαι τους πάντες αλλά να ακούω μόνο το ένστικτό μου.
Πώς βλέπετε την εξέλιξη της ελληνικής μουσικής σκηνής και ποιο ρόλο θέλετε να παίξετε σε αυτήν;
Ενδιαφέρουσα. Για αρκετό καιρό νιώθω πως ήταν κάπως βαρετή αλλά το τελευταίο καιρό βλέπω να ανθίζει κάπως η νέα γενιά προς όλες τις κατευθύνσεις. Η εναλλακτική ποπ έχει κερδίσει έδαφος και γίνονται πολύ όμορφα πράγματα. Θέλω να βρίσκομαι σε αυτή τη πλευρά της ιστορίας. Του φρέσκου, του καινούργιου που όμως επιμένει στην ποιότητα, στον ρομαντισμό. Επίσης κάτι μου αρέσει πολύ είναι πως έχουν ανθίσει οι τραγουδοποιοί και σε αυτό ταυτίζομαι απόλυτα. Η τέχνη της τραγουδοποιίας είναι κάτι που αγαπώ βαθιά.
Τι συμβουλή θα δίνατε σε νέους καλλιτέχνες που ξεκινούν τώρα την καριέρα τους;
Να μη μασάνε. Να εκφράζονται όπως γουστάρουν. Να δοκιμάζουν και να απελευθερώνονται. Τα τραγούδια είναι μηνύματα σε μπουκάλια στην απέραντη θάλασσα της ζωής. Γράφτο και ρίχτο. Θα βρει τους παραλήπτες του
Ποιο είναι το όραμά σας για τη μουσική και την τέχνη γενικότερα;
Εύχομαι η τέχνη να είναι για όλους. Να μην έχει σύνορα. Να ενώνει τους ανθρώπους. Να τους βάζει σε σκέψεις και να είναι συντροφιά. Πλέον πιστεύω πολύ στην θεραπευτική πλευρά της τέχνης για αυτό και βρίσκομαι σε ένα όμορφο σημείο στη μουσικοθεραπεία. Εύχομαι λοιπόν όλος ο κόσμος να ανακαλύψει αυτή τη πλευρά άσχετα αν δεν είναι αντικείμενο δουλειάς του. Να αφεθεί στην τέχνη και να την αφήσει να τον γιατρέψει.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας τρόπος έκφρασης μέσα από τη μουσική;
Ο κάθε τρόπος έχει το δικό του ταξίδι και τα αγαπάω όλα. Διαλέγω την τραγουδοποιία πια, δηλαδή το να γράφω ολοκληρωμένα τραγούδια, στίχους και μουσική, με μία γέννα και να τα ερμηνεύω στη σκηνή.
Πώς αισθάνεστε για την εξέλιξη της μουσικής σου από τον πρώτο μέχρι τον τρίτο σου δίσκο;
Αισθάνομαι καλά. Αισθάνομαι όμορφα και υπερήφανος. Αν μπορούσα να τα ξανακάνω βέβαια δε θα το πήγαινα με αυτή τη σειρά. Θα πόνταρα αλλιώς. Είδα μέσα στα χρόνια κάποιες ανάγκες μου που τις άφησα στην άκρη. Ή καταπιάστηκα πολύ με ένα πρότζεκτ ή ένα είδος και άφησα πολύ χρόνο να περάσει για να απενοχοποιήσω και να αγαπήσω άλλα είδη μουσικής. Ωστόσο το ταξίδι μου μέχρι σήμερα με έχει φέρει σε ένα πολύ όμορφο σημείο.
Αν ήσασταν ναυαγός σε ένα νησί και είχατε την επιλογή να βάλετε πέντε πράγματα σε μια βαλίτσα και ένα CD με ένα μόνο τραγούδι, ποια θα ήταν αυτά;
Κάτι από Amy Winehouse, πιθανότατα το «Back to black». Σίγουρα θα έπαιρνα ένα discman για να μπορώ να παίζω αυτό το τραγούδι στο ριπίτ. Θα έπαιρνα ένα μικρό μουσικό όργανο για να μπορώ να γράφω μουσική. Ένα βιβλίο να διαβάζω, πιθανότατα κάτι της Βιρτζίνια Γουλφ. Μερικούς μαρκαδόρους για να μπορώ να ζωγραφίζω και ένα άδειο τετράδιο. Γιατί πού θα ξανάβρισκα την ευκαιρία να γράψω μια ποιητική συλλογή έχοντας ναυαγήσει σε ένα νησί;
Ποια είναι η σημαντικότερη συμβουλή που σας έχουν δώσει οι γονείς σας;
Δεν είναι ακριβώς συμβουλή αλλά με έμαθαν να αγαπάω τους ανθρώπους.
Αν είχατε μόνο μία μόνο ευχή, ποια θα ήταν αυτή;
Να έρθει στα ίσια του ο κόσμος. Περιβαλλοντικά, κοινωνικά, ανθρωπιστικά. Από όλες τις πλευρές.
Ποιο είναι το δικό σας Motto ζωής;
Σε όποιον αρέσουμε.
H μεγαλύτερή σας φοβία;
Να χάσουμε την αγάπη.
Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή;
Οι άνθρωποι που τα βγάζουν πέρα καθημερινά σε μεγάλες δυσκολίες και συνεχίζουν να χαμογελάνε
Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε αυτά που με διδάσκουν και με κάνουν λίγο καλύτερο άνθρωπο.
Τι είναι για εσάς ευτυχία;
Το να μπορείς να μοιραστείς τις όμορφες στιγμές σου.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο από όλα στη ζωή σας;
Το ρατσισμό.
Ποια είναι τα όνειρά σας- τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο;
Να γράφω όμορφα, να εξελίσσομαι, να γίνομαι καλύτερος μουσικός, να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, να μπορώ να επικοινωνώ την δουλειά μου με όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο. Να γράφω, να τραγουδάμε και να παίζουμε με ανθρώπους που αγαπώ και θαυμάζω.
Αν έπρεπε να επιλέξετε ένα τραγούδι ή μια μελωδία που σας “αγγίζει” περισσότερο, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
«Αγάπη που’ γινες δίκοπο μαχαίρι».
Είναι μια από τις πιο απλές μελωδίες, μοιρασμένη τόσο όμορφα σε ένα τόσο λαϊκό ρυθμό αλλά ταυτόχρονα εγώ το ακούω περισσότερο σαν ένα νανούρισμα παρά σαν ένα ζεϊμπέκικο.
Από τις εμπειρίες που είχατε έως σήμερα, υπάρχει κάτι για το οποίο έχετε μετανιώσει ;
Για πολλά έχω αλλάξει γνώμη, ή και μετάνιωσα ναι, αλλά πάντα ακολουθώ το ένστικτο μου οπότε είμαι καλά με τις επιλογές μου.
