Ίσως δεν υπάρχει Έλληνας ή Ελληνίδα που να μην έχει ερωτευτεί με τους στίχους του κι ας μην γνωρίζει ότι εκείνος τους έχει γράψει … Ούτε εγώ γνώριζα όταν σιγοτραγουδούσα ξανά και ξανά μεγάλες επιτυχίες που ερμήνευσαν κορυφαίοι Έλληνες καλλιτέχνες -ανάμεσά τους : ο Σάκης Ρουβάς, ο Στέφανος Κορκολής, η Δέσποινα Βανδή, ο Αντώνης Ρέμος και πολλοί άλλοι- ότι πίσω από το πιο αγαπημένα ελληνικά τραγούδια, κρύβεται το δικό του όνομα. Ο λόγος για τον Βαγγέλη Κωνσταντινίδη, ο οποίος αποτελεί ένα ξεχωριστό παράδειγμα πολυδιάστατου δημιουργού στην Ελλάδα, με αξιόλογη καριέρα τόσο στον χώρο της διαφήμισης όσο και στη μουσική βιομηχανία. Η επαγγελματική του πορεία είναι γεμάτη από επιτυχίες και διακρίσεις, καθώς και από συνεργασίες με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Γεννημένος στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου με έντονη αγάπη για τη γραφή ξεκίνησε τη λαμπερή πορεία του στη διαφήμιση αμέσως μετά το Πανεπιστήμιο και δημιουργικό του ταλέντο ξεχώρισε γρήγορα. Η πορεία του στον χώρο αυτό ήταν εντυπωσιακή, καταφέρνοντας να φτάσει στη θέση του Creative Director σε πολυεθνικές διαφημιστικές εταιρείες. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, εργάστηκε πάνω σε πολλές καμπάνιες που απέσπασαν σημαντικά βραβεία και διακρίσεις, όπως τα Ermis Awards, το New York Festival και τα Epica Awards. Αυτές οι επιτυχίες τον καθιέρωσαν ως έναν από τους κορυφαίους δημιουργούς στον χώρο της διαφήμισης, δημιουργώντας διαφημίσεις που έμειναν αξέχαστες στο κοινό.
Παρά την επιτυχία του στη διαφήμιση, η αγαπη του για τη μουσική τον οδήγησε να ασχοληθεί και με τη στιχουργική. Η μετάβασή του στη μουσική βιομηχανία ήταν εξίσου επιτυχημένη, καθώς κατάφερε να συνεργαστεί με μερικούς από τους πιο καταξιωμένους Έλληνες συνθέτες και καλλιτέχνες. Συνεργάστηκε με συνθέτες όπως ο Γιάννης Σπανός, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Μίμης Πλέσσας, ο Στέφανος Κορκολής, ο Μίνως Μάτσας, ο Γιώργος Θεοφάνους, ο Φοίβος, ο Δημήτρης Κοντόπουλος, ο Γιωργος Σαμπανης και πολλοί άλλοι. Μέσα από αυτές τις συνεργασίες, κατάφερε να δημιουργήσει τραγούδια που αγαπήθηκαν από το κοινό και άφησαν το δικό τους στίγμα στη σύγχρονη ελληνική μουσική.
Στιγμιότυπο από τα σεμινάρια LYRIC DAYS.
Ο Βαγγέλης Κωνσταντινίδης ανήκει στη dream team της ελληνικής δισκογραφίας και οι στίχοι έχουν ντύσει επιτυχιες σπουδαίων καλλιτεχνών όπως η Έλενα Παπαρίζου, ο Σάκης Ρουβάς, ο Αντώνης Ρέμος, η Δέσποινα Βανδή, ο Κωνσταντίνος Αργυρός, η Τάμτα, οι Μέλισσες, η Ελένη Φουρέιρα, ο Νότης Σφακιανάκης, ο Νίκος Μακρόπουλος, η Πέγκυ Ζήνα, και ο Βασίλης Καρράς, η Μελίνα Ασλανίδου, ο Στέλιος Ρόκκος, ο Χρήστος Δάντης κλπ.
Μια αξιοσημείωτη επιτυχία του είναι το τραγούδι “Το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής μου”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Στέφανο Κορκολή. Το τραγούδι αυτό, ερμηνευμένο από τον Πάνο Μουζουράκη, δημιουργήθηκε για τη διαφήμιση γνωστής σοκολάτας και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό. Το συγκεκριμένο έργο αποδεικνύει τη δημιουργική ικανότητα του να συνδυάζει τη διαφήμιση με τη μουσική, δημιουργώντας ένα προϊόν που είναι ταυτόχρονα διαφημιστικό και καλλιτεχνικό.
Σήμερα, ο Βαγγέλης Κωνσταντινίδης ασχολείται με όλο το φάσμα της δισκογραφίας και έχει δημιουργήσει το LYRIC DAYS, ένα βιωματικό σεμινάριο στιχουργικής, όπου μοιράζεται τις γνώσεις του και την εμπειρία του με νέους δημιουργούς. Η πολυδιάστατη πορεία του αποτελεί πηγή έμπνευσης για πολλούς, αποδεικνύοντας πως η δημιουργικότητα δεν γνωρίζει σύνορα και πως ένας δημιουργός μπορεί να διαπρέψει σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς.
Ως στιχουργός, ο Βαγγέλης Κωνσταντινίδης είναι εξαιρετικά ευρηματικός και πολυδιάστατος. Διακρίνεται για την ικανότητά του να γράφει στίχους που συνδυάζουν βαθιά συναισθηματικότητα με άμεση απήχηση στο ευρύ κοινό. Γραφει άμεσα και συναισθηματικά ταυτόχρονα και οι στίχοι του αγγίζουν θέματα που αφορούν την αγάπη, τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις, καταφέρνοντας να εκφράζουν με απλότητα και ειλικρίνεια τις πιο περίπλοκες συναισθηματικές καταστάσεις. Επίσης, η ικανότητά του να συνεργάζεται με διάφορους συνθέτες και καλλιτέχνες, προσαρμόζοντας το στιχουργικό του ύφος στις ανάγκες κάθε τραγουδιού, τον καθιστά έναν απ’τους πιο πολύπλευρους στιχουργούς. Η δημιουργικότητά του και η αφοσίωσή του στην τέχνη αποτελούν πηγή έμπνευσης για πολλούς νέους καλλιτέχνες και δημιουργούς. Αξίζει να διαβάσετε τη συνέντευξη που ακολουθεί!
Πώς ξεκινήσατε την καριέρα σας στον χώρο της διαφήμισης και τι στάθηκε η αφορμή να μεταβείτε από τη διαφήμιση στη στιχουργική;
Κάπου στα 18 μου συνειδητοποίησα πως όποτε έπιανα στα χέρια μου χαρτί και στυλό συνέβαινε μέσα μου μια έκρηξη ιδεών και έγγραφα οτιδήποτε. Από μικρές λογοτεχνικές ιστορίες μέχρι ποιήματα.Έτσι άρχισα να σκέφτομαι ότι ήθελα να γράφω για να ζήσω και να ζήσω για να γράφω.
Τελειώνοντας το Οικονομικό Πανεπιστήμιο έκανα ένα τεστ σε διαφημιστική εταιρεία και με προσέλαβαν αμέσως στο τμήμα του δημιουργικού τμήματος ως κειμενογράφο. Μετά όλα έτρεξαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα και μέσα σε μια 5ετία μετακόμισα σε πολυεθνική διαφημιστική και ανέλαβα επικεφαλής όλου το δημιουργικού.
Αφορμή για να ασχοληθώ με τη στιχουργική ήταν ο θαυμασμός που είχα σε σπουδαίους καλλιτέχνες του λόγου που εργάζονταν τότε στις διαφημιστικές ενώ ταυτόχρονα ήταν συγγραφείς,ποιητές και στιχουργοί.
Ο Μιχάλης Μπουρμπούλης, ο Διονύσης Χαριτόπουλος, ο Γιάννης Κακουλίδης ήταν μερικοί από αυτούς που έγιναν οδηγοί της επιθυμίας μου να δοκιμάσω την πένα μου και σε άλλα πράγματα.
Η επαφή και η αγάπη μου για τη μουσική ήταν μεγάλη, λόγω του ότι μεγάλωσα σε μουσική οικογένεια, κι έτσι πολύ γρήγορα προσανατολίστηκα στη στιχουργική.
Ποιο θεωρείτε ότι είναι το πιο ενδιαφέρον επαγγελματικό επίτευγμά σας μέχρι σήμερα;
Δεν ξέρω αν έχω πετύχει κάποιο επίτευγμα…το μόνο που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι ότι κατάφερα να εργάζομαι ταυτόχρονα και για πολλά χρόνια σε δύο πολύ απαιτητικούς χώρους, τη διαφήμιση και τη δισκογραφία ,κερδίζοντας βραβεία δημιουργικότητας, πλατινένιους δίσκους αλλά πάνω απ όλα την εκτίμηση των συνεργατών μου.
Ποιος καλλιτέχνης ήταν ο πιο επιδραστικός μέχρι στιγμής στις συνεργασίες σας;
Κάθε καλλιτέχνης είναι ξεχωριστός είτε πρόκειται για ερμηνευτή είτε για συνθέτη είτε για στιχουργό.Όμως για μένα επιδραστικές είναι οι ομάδες και η χημεία που αναπτύσσεται μεταξύ των συντελεστών.Όλοι ξέρουμε ότι ο καθένας μας είναι μια σημαντική σταγόνα αλλά όλοι μαζί γεμίζουμε το ποτήρι της επιτυχίας.
Ποια είναι η δική σας διαδικασία δημιουργίας στίχων ;
Για να φτάσει ένα στίχος μου από την καρδιά στο μυαλό…απ’το μυαλό στο χαρτί…απ το χαρτί στο lap top…απ το lap top στον συνθέτη…και από τον συνθέτη στο στούντιο…ακολουθώ πάντοτε την ίδια διαδρομή.
Συνδέομαι με τον κόσμο, που σημαίνει παρατηρώ γύρω μου, πάω σε παραστάσεις, βλέπω ταινίες, ανταλλάσσω απόψεις με λίγα λόγια αποθηκεύω στο υποσυνείδητό μου υλικό και μετά αποσυνδέομαι για να γράψω ανακαλώντας το υλικό στο συνειδητό.
«Ελάτε να μοιραστούμε από κοντά ή Διαδικτυακά γνώση και εμπειρία, να ανεβάσουμε το επίπεδο των στίχων σας, να δούμε πως λειτουργεί η μουσική βιομηχανία και να γράψουμε τραγούδια…» είναι το motto σας στο σεμινάριο – ταξίδι στο συναρπαστικό κόσμο της στιχουργικής. Στο Lyric days. Θα ήθελα να μου μιλήσετε γι΄αυτό, πώς γεννήθηκε η ιδέα για τη δημιουργία του και ποιες είναι οι προυποθέσεις για να έρθει κάποιος σε εσάς και να ζήσει από κοντά αυτή την μοναδική εμπειρία.
Μοναδική προϋπόθεση για να παρακολουθήσει κάποιος το Σεμινάριο Στιχουργικής LYRIC DAYS είναι να έχει πολλή αγάπη για τη στιχουργική.Είναι ένα βιωματικό σεμινάριο που μπορεί να παρακολουθήσει κάποιος Δια Ζώσης η Διαδικτυακά και να βελτιώσει θεαματικά τον τρόπο γραφής του μέσα από τη γνώση της τεχνικής αλλά παράλληλα να ζήσει και ότι συμβαίνει σε πραγματικές συνθήκες για να προχωρήσει ένας στίχος και να γίνει τραγούδι.
Γράφουμε στίχους με συγκεκριμένα ζητούμενα, γίνονται μελοποιήσεις από σπουδαίους συνθέτες και στη συνέχεια ηχογραφούμε τα τραγούδια αφού το σεμινάριο γίνεται στο ιστορικό Studio Sierra.Επίσης έρχονται ως καλεσμένοι κορυφαία ονόματα Ερμηνευτών ,Δημιουργών και Παραγωγών που μοιράζονται μαζί μας τις απόψεις τους περί στιχουργικής και μουσικής βιομηχανίας.
Η ιδέα του LYRIC DAYS γεννήθηκε με αφορμή την πληθώρα στίχων που έφταναν στα social media μου ειδικά την περίοδο της καραντίνας και οι άνθρωποι που τους έστελναν ζητούσαν να αξιολογήσω τη δουλειά τους.Να τους πω δηλαδή αν γράφουν η δε γράφουν καλά και τι πρέπει να κάνουν για να γράψουν καλύτερα. Η αξιολόγηση είναι πολύ σημαντική για κάποιον που ασχολείται ερασιτεχνικά με μια μορφή τέχνης και γι αυτό φροντίζω να διαβάζω προσεκτικά κάθε στιχουργική άσκηση και να κάνω αναλυτική προσωπική αξιολόγηση ώστε να αντιλαμβάνεται ο καθένας τις αδυναμίες αλλά και τα δυνατά του σημεία.
Ποιος είναι ο πιο δύσκολος παράγοντας στη δημιουργία στίχων;
Ο πιο δύσκολος παράγοντας είναι πως αν θέλεις να το κάνεις καλά σε βάθος χρόνου πρέπει να ανεβάζεις συνεχώς τον πήχη και να αυστηροποιείς το φίλτρο σε κάθε νέο στίχο που δημιουργείς.
Πώς νιώθετε ως “μέντορας” των ανθρώπων που επιλέγουν να παρακολουθήσουν τα σεμινάριά σας ; Ποια είναι ίσως η πιο συγκινητική στιγμή που έχετε βιώσει με κάποιον μαθητή σας;
Έχεις τεράστια ευθύνη όταν αναλαμβάνεις το ρόλο του Μέντορα γιατί πρέπει να βρεις τον τρόπο να προχωρήσεις τους ανθρώπους μπροστά…και η αλήθεια είναι ότι όσοι συμμετέχουν στο LYRIC DAYS δε μαθαίνουν μόνο πως να γράφουν καλύτερα αλλά και με ποιο τρόπο να σκέφτονται (mindset)…ακόμα και πως να ονειρεύονται για να φτάσουν στο στόχο τους.
Ακούω πολλά συγκινητικά λόγια και υπάρχει συναισθηματική φόρτιση κάθε φορά που τελειώνει ένας κύκλος επειδή κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου δενόμαστε μεταξύ μας με έναν πολύ δημιουργικό σχεδόν μεταφυσικό τρόπο.
Ένα μήνυμα που θυμάμαι χαρακτηριστικά έλεγε
«…φεύγω ηττημένη γιατί έχασα πολλά χρόνια νομίζοντας ότι γράφω καλά αλλά και χαρούμενη γιατί έμαθα να γράφω…»
Τι άλλο θέλει να ακούσει ένας Μέντορας;
Τελικά μαθαίνεται η στιχουργική ή είναι κάτι που ή το έχεις ή καλύτερα να το αφήσεις και να ασχοληθείς με κάτι άλλο;
Δε μπορεί κανείς και κανένα σεμινάριο να σου χαρίσουν ταλέντο.Μπορούν όμως να σε βοηθήσουν να αντιληφθείς πως μετατρέπεται η φυσική ικανότητα σε δεξιότητα.Βέβαια το πόσο πολύ θα προχωρήσεις εξαρτάται και από άλλες παραμέτρους όπως η αφοσίωση, η εξάσκηση, η υπομονή, η νοοτροπία κλπ.
Το πιο εύκολο πράγμα στη ζωή είναι να παραιτείσαι από το όνειρό σου με προσχήματα που βολεύουν την παραίτησή σου.
Ποια είναι η πιο μνημειώδης στιγμή στην καριέρα σας ως δημιουργός και ποια η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε ;
Μια σημαντική στιγμή ήταν η συμμετοχή μου στο τραγούδι «One last breath» που ερμήνευσε η Μαρία Έλενα Κυριάκου και εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διαγωνισμό της Eurovision το 2015 στη Βιέννη. Ήταν η τελευταία χρονιά που επιλέχτηκε τραγούδι με τη διαδικασία ψηφοφορίας του κόσμου και ειδικής επιτροπής και όλο το «ταξίδι» ήταν μια αξέχαστη μουσική εμπειρία.Νομίζω πως ήταν και η τελευταία χρονιά που μπορούσες να ακούσεις κάποια καλά τραγούδια όπως ήταν το Grande amore των Il volo.
Πώς αντιμετωπίζετε τον ανταγωνισμό στη μουσική βιομηχανία;
Με αγάπη και θαυμασμό. Όλοι οι στιχουργοί έχουν υπέροχες στιγμές που «ζηλεύω» με την έννοια του θαυμασμού και μου δημιουργούν την επιθυμία να γράψω ακόμα καλύτερα.
Δεν νιώθω ότι είμαι ανταγωνιστής των άλλων στιχουργών…νιώθω συναγωνιστής τους στο πεδίο της μουσικής
Ποια είναι η δική σας αίσθηση για την εξέλιξη της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας;
Ακούγεται ωραίος σαν όρος αλλά δεν υπάρχει ελληνική μουσική βιομηχανία!
Εκτός αν θεωρούμε βιομηχανία…20 δημιουργούς…20 τραγουδιστές…3 δισκογραφικές εταιρείες…10 ραδιοφωνικούς σταθμούς …και 8 νυχτερινά μαγαζιά…
Μπορούμε να μιλάμε για ελληνική μουσική βιομηχανία όταν δύο εταιρείες πνευματικών δικαιωμάτων συλλέγουν και διανέμουν ετησίως περίπου 20 εκ ευρώ σε περίπου 10.000 δημιουργούς?
Εξάλλου οι βιομηχανίες απ όσα έμαθα στις οικονομικές σπουδές μου για να μεγαλώσουν και να εξελιχθούν παράγουν νέα προιόντα…επενδύουν…και καινοτομούν.
Το μόνο που εξελίσσεται στον ελληνικό μουσικό χώρο είναι η ανακύκλωση.
Ποια είναι η σημαντικότερη συμβουλή που έχετε λάβει στην καριέρα σας;
Αν θεωρείς ότι αξίζεις πολλά ζήτα πολλά… αλλιώς θα προσδιορίσουν οι άλλοι την αξία σου χαμηλότερα!
Πώς εμπνεύστηκατε τους στίχους για τις πιο γνωστές επιτυχίες που έχετε γράψει;
Και με τους 3 τρόπους που μαθαίνουμε στο LYRIC DAYS.
Καταγράφοντας κάτι βιωματικό…επινοώντας μία φανταστική ιστορία…ή αναπτύσσοντας μία ιδέα που βασίζεται σε μια έξυπνη ατάκα
Έχετε γράψει υπέροχους στίχους. Ωστόσο, υπάρχει κάποιο τραγούδι ίσως, που να έχετε “μετανιώσει” που το γράψατε, διότι μπορεί να γράφτηκε για καθαρά εμπορικούς λόγους και να μην σας αρέσει;
Νομίζω ότι λίγο πολύ όλοι οι στιχουργοί και οι συνθέτες έχουν κάποια τραγούδια που αν γύριζε ο χρόνος πίσω δε θα τα έγραφαν.
Πώς η προσωπική σας ζωή επηρεάζει την δημιουργία των στίχων;
Το DNA κάθε στίχου έχει το προσωπικό μας αποτύπωμα.
Άρα αυτά που ζούμε περνάνε σε αυτά που γράφουμε με ορατό η αόρατο τρόπο. Όταν συμβαίνει πάντως να γράφω για μια προσωπική ιστορία δεν το κάνω εν θερμώ αλλά ετεροχρονισμένα. Περιμένω να καθίσει πρώτα η σκόνη από το γεγονός και μετά να γράψω. Για να βλέπω καθαρότερα!
Ποια είναι η πιο αξέχαστη εμπειρία που έχετε βιώσει ως στιχουργός και η πιο συναρπαστική πρόκληση που είχατε μέχρι στιγμής στην καριέρα σας;
Ήταν μία εμπειρία που σχεδόν καθόρισε αν γίνω στιχουργός…
Αρχές της δεκαετίας του 90 μου προτείνεται να δοκιμάσω να γράψω – όχι μου ανατίθεται να γράψω – ένα τραγούδι στο δίσκο που ετοιμάζει η Ελένη Δήμου σε μουσική Γιάννη Σπανού.
Ο στίχος μου επιλέγεται και βρίσκομαι πρώτη φορά στο Studio Sierra για να παρακολουθήσω την ηχογράφηση.Κανονικό δέος!
Μπαίνοντας στο δεύτερο κουπλέ αντιλαμβάνομαι πως όλοι θεωρούν ότι έχει κάποια τεχνικά και νοηματικά θεματάκια οπότε γυρίζει ο παραγωγός της Ελένης, ο αείμνηστος Γιώργος Μακράκης, και μου λέει…
- Βαγγέλη μου πρέπει να ξαναγράψουμε το δεύτερο κουπλέ
- Κανένα πρόβλημα…να φύγω και να σας το φέρω αύριο;
- Όχι παιδάκι μου …να βγεις έξω στο lobby και να το ετοιμάσεις μέχρι να γράψουμε εμείς το Ρεφραίν
Από την αίσθηση της πίεσης ένιωσα μια σκοτοδίνη. Ήθελα να τρέξω να πάω σπίτι μου να κλειδώσω την πόρτα και να μη ξαναγυρίσω ποτέ…Kι εκεί είπα ή το κάνεις και γίνεσαι στιχουργός η τα παρατάς.Και έμεινα.Και το έγραψα μέσα σε μισή ώρα.Και τους άρεσε.Και μάλιστα έγινε τίτλος του δίσκου.
Ήταν το τραγούδι «Άκου λοιπόν».
Θα ήθελα να μου πείτε από την ελληνική και από την ξένη δισκογραφία, ποιο τραγούδι αγαπάτε περισσότερο και θα θέλατε να είχατε γράψει εσείς και γιατί.
Από την ξένη δισκογραφία ταυτίζομαι πολύ με το My way…γιατί ο στίχος μιλάει για τον απολογισμό ενός άντρα που πορεύτηκε στη ζωή με το δικό του τρόπο…αγάπησε με το δικό του τρόπο…έπεσε και σηκώθηκε με το δικό του τρόπο…πραγματοποίησε όσα όνειρά είχε με το δικό του τρόπο.
Ελληνικά τραγούδια αγαπάω πάρα πολλά. Παλαιότερα και σύγχρονα. Δε μπορώ να ξεχωρίσω ένα. Απ τα 4000 τραγούδια του τεράστιου στιχουργού Πυθαγόρα για παράδειγμα μου αρέσουν και θα ήθελα να έχω γράψει τουλάχιστον 100. Είναι ο αγαπημένος μου!
Αν έπρεπε να επιλέξετε μια Ελληνίδα ερμηνεύτρια κι έναν Έλληνα ερμηνευτή για να συνεργαστείτε, ποιοι θα ήταν οι πρώτοι που σας έρχονται στο μυαλό και γιατί;
Ο Γιάννης Πάριος και η Άλκηστις Πρωτοψάλτη.
Το Lyric Days θα ήταν ωραία ιδέα να το παρακολουθήσουμε ζωντανά σε κάποιο πρόγραμμα καναλιού, καθώς μια τέτοια εκπομπή θα είχε και εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Έχετε σκεφτεί αυτή την περίπτωση;
Ναι, νομίζω ότι θα είχε πολύ ενδιαφέρον. Έχουμε δει πάρα πολλά talent show που έχουν να κάνουν με τις φωνητικές ικανότητες δεν έχουμε δει όμως ποτέ πως γεννιούνται τα τραγούδια.
Πριν λίγες μέρες ήταν στην Ελλάδα ο Desmond Child ένας από τους σπουδαιότερους παραγωγούς και συνθέτες στον κόσμο. Πώς αισθάνεστε που έχετε γράψει μαζί του 4 τραγούδια στο cd ”Όλα καλά” του Σάκη Ρουβά;
Είναι Καλλιτεχνική τιμή να έχεις υπογράψει τραγούδια μαζί με έναν δημιουργό παγκόσμιας εμβέλειας όπως ο Desmond Child που έχει συνεργαστεί με Bon Jovi, Celine Dion, Kiss, Cher, Aerosmith, Michael Bolton, Roxette, Ricky Martin, Scorpions και πολλούς άλλους τεράστιους καλλιτέχνες.
Αν ήσασταν ναυαγός σε ένα νησί και είχατε την επιλογή να βάλετε πέντε πράγματα σε μια βαλίτσα και ένα CD με ένα μόνο τραγούδι, ποια θα ήταν αυτά;
Πολυ σουγιά, βιβλίο αυτογνωσίας,χαρτί,στυλό και υπομονή που δεν έχω…το cd δε θα με ενδιέφερε γιατί δε θα μπορούσα να το ακούσω(γέλια)
«Δεν μπορείς, δεν μπορώ να μη σ’αγαπώ, μες το γέλιο σου κάνω βαρκάδα, πήγαινέ με απόψε αγκαλιά να δω σινεμά με μια πορτοκαλάδα» τραγουδάει ο Στέφανος Κορκολής και η Ελένη Δήμου. “Είσαι το άλλο μου μισό, χωρίς εσένα δεν μπορώ να ζήσω”, τραγουδούν οι Τάμτα και ο Σταύρος Κωνσταντίνου. Αυτοί οι τρυφεροί και ρομαντικοί στίχοι που γράφτηκαν πριν από μια 31 και 24 χρόνια αντίστοιχα, που αγαπήθηκαν και τραγουδιούνται ακόμα, μπορούν άραγε να ταιριάξουν στην κυνική εποχή μας που οι ανθρώπινες σχέσεις ξεκινούν με ένα friend request, το φλερτ συνεχίζεται με likes και καρδιές και το τέλος έρχεται με ένα block ή delete;
Αλήθεια τώρα έχουν περάσει τόσα χρόνια;
Κατ αρχάς για να τραγουδιούνται ακόμα όπως λέτε και Το άλλο μου μισό να ξανακάνει επιτυχία με τις Μέλισσες και την Τάμτα σημαίνει ότι μελωδικά και στιχουργικά αντέχουν στο χρόνο.
Όσο για τα social media καλώς η κακώς είναι ο νέος τρόπος να συνδέονται οι άνθρωποι. Όμως η σειρά που συμβαίνουν τα πράγματα είναι η ίδια…φλερτ…επαφή…χωρισμός.Το περιβάλλον μόνο άλλαξε.
Απλά πίσω από ένα πληκτρολόγιο και μια οθόνη γίνονται όλα ευκολότερα.Και η αρχή και το τέλος.
Μπορεί να λιγοστεύει ο ρομαντισμός αλλά ρομαντικοί θα υπάρχουν πάντοτε. Γι αυτό εξάλλου βλέπετε πολλά stories και αναρτήσεις να έχουν ως soundtrack τρυφερά τραγούδια. Η αποθέωση του γαλλικού τραγουδιού στη Eurovision είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα.
“Άντεξα
Κομμάτια κι όνειρα μάζεψα
Άντεξα
Την μοναξιά μου την έκανα φίλη καλή” τραγουδάει ο Σάκης Ρουβάς ερμηνεύοντας τους στίχους σας. Εσείς πόσο αντέχετε σε δύσκολες περιόδους της ζωή σας και τι σας δίνει ώθηση να “ξανανέβετε” μετά από κάποια “πτώση” ή εμπόδιο;
Όταν καταφέρεις να κάνεις πραγματικότητα τα όνειρά σου συνειδητοποιείς ότι τα εμπόδια σε ψήλωσαν για να μπορέσεις να τα υπερπηδήσεις και οι δυσκολίες σε σκλήρυναν για να αντέξεις τις πτώσεις.
“Παίρνω μες στο βράδυ, στο σκοτάδι μα κανένα αγάπης σημάδι
ξαναπαίρνω στο όνειρό μου μα σιωπή μόνο στο κινητό μου
ποιος ν’ ακούσει, τι τον νοιάζει αν εμένα η καρδιά ξεπαγιάζει
παίρνω φίλους, παίρνω εσένα
αναπάντητες κλήσεις παντού” τραγουδάει η Έλενα Παπαρίζου ερμηνεύοντας τους στίχους σας. Εσείς, άραγε, έχετε κάνει τέτοιες αναπάντητες κλήσεις κι έχουν κάνει για εσάς;
Θα σας πω κατ αρχάς πως στο συγκεκριμένο τραγούδι μόνο αν απομονώσει κάποιος τα λόγια από τη μουσική μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος της μοναξιάς που περιγράφει ο στίχος.
Προσωπικά δεν έχω αναζητήσει ποτέ κάποιον τόσο απεγνωσμένα γιατί έχω υπέρμετρο αυτοσεβασμό, αλλά ούτε έχω αφήσει κάποιον να πνιγεί στην απογοήτευση αναπάντητων κλήσεων.Προτιμώ να εξηγώ παρά να κρύβομαι!
“Γιατί χωρίς εσένα δεν μπορώ μια μέρα τη ζωή μου να σκεφτώ,
γιατί χωρίς εσένα δε θα υπάρχω ούτε εγώ.” τραγουδάει ο Βαλάντης ερμηνεύοντας τους στίχους σας. Στίχοι σαν κι αυτούς, είναι βιωματικοί για εσάς ή απλώς τους γράφετε και δεν σας έχουν αγγίξει ιδιαίτερα;
Κάποιοι φορές οι στιχουργοί περιγράφουμε συγκινητικές ιστορίες που θα θέλαμε να είχαμε ζήσει η που συμβαίνουν στο κοντινό περιβάλλον μας. Οι συγκεκριμένοι στίχοι για παράδειγμα έχουν γραφτεί για τη συναισθηματική κατάσταση αγαπημένου φίλου…
“ Γυναίκες δυνατές σε αδύνατες στιγμές
Την πόρτα τους ανοίγουνε σε ψεύτικες καρδιές” τραγουδάει η Δέσποινα Βανδή ερμηνεύοντας τους στίχους σας. Σε μια εποχή όπου δυστυχώς είναι πολλές οι γυναίκες – θύματα κακοποίησης από τους συντρόφους τους, ποια μηνύματα θα θέλατε να περάσετε σε εκείνες τις γυναίκες που βασανίζονται από κακοποιητικές συμπεριφορές και σε εκείνους που τις κακοποιούν;
Θα σας πω πρώτα κάτι γενικό.Στο όνομα της θρησκείας, της δημοκρατίας, πρόσφατα της υγείας και βεβαίως της αγάπης έχουν γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα.
Στους άνδρες που κακοποιούν μια γυναίκα τι μήνυμα να περάσει κανείς…αυτομάτως η έννοια άνδρας αναιρείται.
Από την άλλη οι γυναίκες οφείλουν να δείχνουν μηδενική ανοχή από το πρώτο κρούσμα σωματικής η ψυχολογικής βίας και να αναζητούν στη σχέση τους πρωταρχικά το σεβασμό.Ο σεβασμός περιλαμβάνει και την αγάπη.
”Είναι κάτι χαρακτήρες
Τελειωμένοι αναπτήρες
Η καρδιά τους είναι άδεια
Σου αφήνουνε σημάδια” τραγουδάει η Άντζελα Δημητρίου ερμηνεύοντας τους στίχους σας. Εσάς, σας έχει αφήσει σημάδι κάποιος ίσως “τελειωμένος αναπτήρας” ;
Όχι…ευτυχώς δεν καπνίζω!
“Η αγάπη είναι ελέφαντας και όπου βρει παταει
Στους δρόμους περιφέρεται και στα τυφλά ορμάει.” και
“Η μοναξιά οπλοφορεί,
με σημαδεύει, με έρωτα με τιμωρεί” τραγουδάει ο Αντώνης Ρέμος ερμηνεύοντας τους παραπάνω στίχους σας. Τι είναι αγάπη για εσάς και ποια η σχέση σας με τη μοναξιά;
«Άνθρωπος μονάχος η Θεός η θηρίο…» λέει ο Αριστοτέλης και ο Μπουκάι γράφει «η μοναχικότητα είναι επικίνδυνα εθιστική…». Τα συμμερίζομαι και τα δύο!
Μου αρέσει η μοναχικότητα και την επιλέγω πολλές στιγμές. Για να γράψω στίχους,για να έρθω σε βαθύτερη επαφή με τον εαυτό μου,να κάνω απολογισμούς και βέβαια να δημιουργήσω τα επόμενα όνειρα.
Όταν λοιπόν επιλέγεις συχνά τη μοναχικότητα και κάποια στιγμή έρχεται ύπουλα και απρόσκλητη η μοναξιά ξέρεις πως να τη διαχειριστείς…της κάνεις κι ένα Ξουτ και εξαφανίζεται!
” Αυτά μπορούσα να σου δώσω
ως το φεγγάρι κι άλλο τόσο
εγώ σ’ αγάπησα,
όμως και θαύματα να κάνω
κάτι σου λείπει παραπάνω
Επαναστάτησα” τραγουδάει ο Θοδωρής Φέρρης ερμηνεύοντας τους στίχους σας. Θεωρείτε ότι έχετε φτάσει ως το φεγγάρι κι άλλο τόσο για μια αγάπη;
Όταν είσαι ερωτευμένος πετάς στο διάστημα…φτάνεις στο φεγγάρι…κάνεις προσελήνωση…περπατάς πάνω στη σελήνη…αισθάνεσαι σαν αστροναύτης που αιωρείται χωρίς βαρύτητα…γίνεσαι ο Νηλ Άμστρονγκ που καρφώνει τη σημαία στην επιφάνεια του φεγγαριού. Ναι το έχω ζήσει!
Και στο τέλος ανακαλύπτεις ότι το φεγγάρι είναι υπερτιμημένο και πως υπάρχουν πολύ πιο ενδιαφέροντα ουράνια σώματα.
“Έρχονται οι μέρες και περνάνε δανεικά ζητάνε
κόκκινα στολίδια σου φοράνε και σε παρατάνε
ό, τι μέχρι σήμερα δεν έκανες απόψε κάνε
λόγια κλειδωμένα άνοιξε” τραγουδάει ο Βασίλης Παϊτέρης και αργότερα ο Γιώργος Νταλάρας, ερμηνεύοντας τους στίχους σας. Ποιο θεωρείτε ότι είναι το “μυστικό” για να ανοίξει κάποιος “λόγια κλειδωμένα” που μπορεί να έχει στο μυαλό του και να γράψει καλούς στίχους;
Αν έπρεπε να διαλέξω 5 απ τα περίπου 500 τραγούδια που έχω γράψει αυτό θα ήταν στην 5αδα. Ουσιαστικά είναι μια δέηση προς το σύμπαν που τραγουδιέται και χορεύεται κυκλωτικά πάνω από 30 χρόνια χωρίς να το συνειδητοποιεί ο κόσμος.
«Γίνομαι ένα μ όλους γίνομαι
κύκλος και ανοίγομαι
μεγαλώνει κι ο Θεός…»
Όσο για το μυστικό των καλών στίχων θεωρώντας δεδομένο το ταλέντο…δε θα σας το αποκαλύψω…είστε καλεσμένη να παρακολουθήσετε τον επόμενο κύκλο του LYRIC DAYS και να το ανακαλύψετε μόνη σας. Έτσι ακριβώς γίνεται και στο σεμινάριο. Εγώ τους δείχνω προς τα που να κοιτάξουν και ο καθένας βλέπει αυτό που χρειάζεται να δει.
Ο κ. Βαγγέλης Κωνσταντινίδης με την στιχουργό κα Όλγα Βλαχοπούλου.
Αν είχατε μόνο μία μόνο ευχή, ποια θα ήταν αυτή;
Όταν έρθει η ώρα να εγκαταλείψω τη γη να συμβεί με ήρεμο τρόπο και να έχω εκπληρώσει την αποστολή μου.
Ποιο είναι το δικό σας Motto ζωής;
Κάνε το καλύτερό σου και μετά εμπιστέψου τη ροή.
“Αδιαφορώ για τη δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ.” έχει πει ο Μεγάλος Μάνος Χατζιδάκις. Τι είναι για εσάς η δόξα;
Είναι απλά το κερασάκι πάνω στην τούρτα των πράξεών μας.
Ποιο στίχο ποιήματος ή τραγουδιού αγαπάτε περισσότερο και γιατί;
Αγαπάω άπειρους αλλά χάρη της ερώτησης θα επιλέξω ένα στίχο του αγαπημένου μου Τάσου Λειβαδίτη επειδή αναφέρεται στη γενναιότητα τόσο συναισθηματικά
“Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου είναι νάχει καρδιά
μα η πιο μεγάλη ακόμα, είναι όταν χρειάζεται να την παραμερίσει…”
Και ένα στίχο της Λίνας Νικολακοπούλου που συμπύκνωσε σε μια γραμμή ένα πανανθρώπινο ζητούμενο
“Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα…”
Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή;
Με συγκινούσαν από μικρό παιδί τα αουτσάιντερς.Αυτοί δηλαδή που δε θα στοιχημάτιζες ποτέ πάνω τους ότι θα τα καταφέρουν. Αυτοί που χωρίς απαραίτητα εφόδια και ευνοϊκές συνθήκες βρίσκουν τη δύναμη και τον τρόπο για να πραγματοποιήσουν τ όνειρό τους. Αυτοί!
Ο κ. Βαγγέλης Κωνσταντινίδης με τον ερμηνευτή κ. Κωνσταντίνο Χριστοφόρου.
Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Στα ψέματα που λέγονται όταν η αλήθεια είναι αβάσταχτη
Τι είναι για εσάς ευτυχία;
Να κάνω αυτά που αγαπώ,να μοιράζομαι τη ζωή μ αυτούς που αγαπώ και να ξαπλώνω τα βράδια με ήσυχη τη συνείδησή μου.
Ο έρωτας τι ρόλο έχει παίξει στη ζωή σας όσον αφορά την έμπνευση στη δουλειά σας;
Μου αρέσει να ζω τον έρωτα.Όποια κι αν η μορφή του. Σύντομος,μεγάλος,απροσδιόρ
ανεκπλήρωτος. Ο έρωτας με κάνει να αισθάνομαι υπεράνθρωπος και ευάλωτος ταυτόχρονα κι αυτή η αντίφαση είναι από μόνη της πηγή έμπνευσης.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο από όλα στη ζωή σας;
Την αναίδεια, την ημιμάθεια και την αχαριστία.
Ο κ. Βαγγέλης Κωνσταντινίδης με τον κ. Χάρη Βαρθακούρη (αριστερά) και με τον κ. Χρήστο Δάντη (δεξιά).
Ποια είναι τα όνειρά σας- τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο;
Να έρθω σε ακόμα μεγαλύτερη επαφή με τον εαυτό μου και να δω να γεννιούνται μέσα απο το LYRIC DAYS νέοι στιχουργοί
Αν είχατε μόνο μία συμβουλή να δώσετε σε κάποιον που κάνει τώρα το ξεκίνημά του στη στιχουργική, ποια θα ήταν αυτή;
Να είναι προσηλωμένος στο στόχο του και να γίνει αχώριστος με την επιμονή και την υπομονή.
Όλοι ξέρουμε ότι στην τέχνη η χαρά μια επιτυχίας μπορεί να διαγράψει εκατό αποτυχίες.
