Μετά την πετυχημένη “ντρίπλα” του Μακρόν και της Αριστεράς που έβγαλαν την Λεπέν από το παιχνίδι, το ερώτημα είναι ποιος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός στην Γαλλία
Και τώρα τι έπεται στη Γαλλία μετά τον απρόσμενο θρίαμβο της Αριστεράς στον χθεσινό δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών και την αποτροπή της ανάρρησης της Ακροδεξιάς στην εξουσία;
Το τοπίο διαγράφεται θολό κατά κοινή ομολογία, λόγω του κατακερματισμού της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης σε τρία μπλοκ, κανένα εκ των οποίων δεν εξασφαλίζει την απόλυτη πλειοψηφία.
Ο λόγος στον Μακρόν
Τον λόγο έχει ο πλέον ο Εμανουέλ Μακρόν, καθώς, σύμφωνα με το γαλλικό Σύνταγμα, ο διορισμός του πρωθυπουργoύ εμπίπτει στην αρμοδιότητα του προέδρου της χώρας, που μπορεί να το πράξει όποτε θελήσει, καθώς δεν υπάρχει προθεσμία. Το θέμα είναι να επιλέξει έναν πρωθυπουργό που θα είναι ο εκφραστής της πλειοψηφίας, ειδάλλως η κυβέρνηση μπορεί να πέσει άμεσα με πρόταση μομφής.
Το μεγάλο ερώτημα είναι σε ποιον θα καταλήξει ο αριστερός συνασπισμός για το πόστο στο Ματινιόν, καθώς στη διάρκεια της προεκλογικής καμπάνιας το Νέο Λαϊκό Μέτωπο δεν είχε χρίσει κάποιον υποψήφιο για την πρωθυπουργία, σε αντίθεση με την ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση του Ζορντάν Μπαρντελά και το στρατόπεδο του Μακρόν υπό τον απερχόμενο πρωθυπουργό Γκαμπριέλ Ατάλ, καθώς τα κόμματα που το απαρτίζουν δεν τα είχαν βρει ως προς το φλέγον αυτό θέμα.
Αλλά μετά την αιφνιδιαστική νίκη του Νέου Λαϊκού Μετώπου οι δύο βασικές δυνάμεις του αριστερού συνασπισμού, η Ανυπότακτη Γαλλία του θαυμαστή του Ούγκο Τσάβεζ και του Φιντέλ Κάστρο Ζαν Λυκ Μελανσόν και οι Σοσιαλιστές αναμένεται, σύμφωνα με το Politico, να παίξουν κυρίαρχο ρόλο στις επικείμενες διαβουλεύσεις, που θα μπορούσαν να αποκλείσουν από την κούρσα για την πρωθυπουργία την επικεφαλής των Πρασίνων, Μαρίν Τοντελιέ παρά την ισχυρή παρουσία της στην προεκλογική καμπάνια.
Ποιους θα προτείνει η Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν για την πρωθυπουργία
Το γεγονός ότι από τα κόμματα που απαρτίζουν στον συνασπισμό της Αριστεράς, το πιο ακραίο, δηλαδή η Ανυπότακτη Γαλλία του νεοκομμουνιστή Μελανσόν, εξασφαλίζει τον μεγαλύτερο αριθμό εδρών του δίνει επιχειρήματα να διεκδικήσει το πόστο του πρωθυπουργού.
Αν του δοθεί η ευκαιρία, η προφανέστερη επιλογή θα ήταν ο ίδιος ο 72χρονος Μελανσόν, αλλά με την προκλητική του στάση σε θέματα που ποικίλουν από την οικονομία μέχρι τον πόλεμο στη Γάζα απωθεί τους κεντρώους – κι ομολογουμένως πολλούς ακόμη και στο δικό του στρατόπεδο.
Άλλα ονόματα από την Ανυπότακτη Γαλλία που έχουν επίσης ακουστεί είναι εκείνα του Μανουέλ Μπομπάρ, της επικεφαλής της ΚΟ της στην Εθνοσυνέλευση, Ματίλντ Πανό, της ανερχόμενης και δημοφιλούς Κλεμένς Γκετέ και του Ερίκ Κοκελέρ, προέδρου της επιτροπής οικονομικών της Εθνοσυνέλευσης.
Οι αριστεροί αντίπαλοι του Μελανσόν
Η πρώτη πρόκληση για την ηγεσία του Μελανσόν και των συμμάχων του θα μπορούσε να προέλθει από βουλευτές που είχαν συμμαχήσει κάποτε με τον τρεις φορές υποψήφιο για την προεδρία, αλλά έκτοτε έκοψαν τους δεσμούς τους μαζί του. Τέτοιοι υποψήφιοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι είναι ιδεολογικά εναρμονισμένοι με τον κυρίαρχο κλάδο του Νέου Λαϊκού Μετώπου, ενώ θεωρούνται λιγότερο διχαστικοί από τον Μελανσόν, όπως ο πρώην δημοσιογράφος και σκηνοθέτης Φρανσουά Ρουφέν, που έχει πάρει διαζύγιο από την Ανυπότακτη Γαλλία και κάλεσε να σχηματιστεί κυβέρνηση «με ευαισθησία για τους Γάλλους».
Την πρωθυπουργία θα μπορούσε να διεκδικήσει και η Κλεμαντίν Οτέν, βουλευτής της Ανυπόταχτης Γαλλίας, που ασκεί ολοένα και δριμύτερη κριτική στον Μελανσόν και τον περασμένο μήνα δήλωσε ότι «γνωρίζει » ότι περιλαμβάνεται «μεταξύ εκείνων που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν το τιμόνι της νέας κυβέρνησης σε περίπτωση νίκης»
Πιθανός νικητής: Φρανσουά Ρουφέν
Οι «αναστημένοι» Σοσιαλιστές: Φορ, Βαλό, Γκλικσμάν
Το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα βυθίστηκε στα τάρταρα στις προεδρικές εκλογές του 2022, αλλά έκτοτε ξεκίνησε μια απροσδόκητη ανάκαμψη, με αποκορύφωμα την ισχυρή του εμφάνιση στις ευρωεκλογές, όπου τερμάτισε πρώτο μεταξύ των αριστερών δυνάμεων με ποσοστό σχεδόν 14%.
Οι Σοσιαλιστές έχουν λιγότερους έδρες σε σύγκριση με την Ανυπότακτη Γαλλία, αλλά έχουν ενισχύσει την παρουσία τους στην Εθνοσυνέλευση μειώνοντας το χάσμα με το κόμμα του Μελανσόν. Σύμφωνα με το Politico uα μπορούσαν να ελπίζουν σε υποστήριξη από τους Πράσινους σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν την Ανυπότακτη Γαλλία να πάρει τον έλεγχο.
Πιθανοί υποψήφιοί τους θα μπορούσαν να προέλθουν από τη νέα γενιά των σοσιαλδημοκρατών, περιλαμβανομένου του νυν επικεφαλής τους, Ολιβιέ Φορ, του απερχόμενου αρχηγού της ΚΟ τους, του 48χρονου Μπορίς Βαλό, ενώ ίσως επιδιώξει ρόλο στις διαπραγματεύσεις και ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, ο Σοσιαλιστής Φρανσουά Ολάντ, που εξελέγη βουλευτής στην πρώην περιφέρειά του.
Ένα από τα ονόματα που ακούγονται είναι και εκείνο του Ραφαέλ Γκλικσμάν, συνιδρυτή του κεντροαριστερού κόμματος Place Publique, που συνεργάστηκε με τους Σοσιαλιστές στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Μετά την επιτυχημένη εκστρατεία του ο Γκλικσμάν εντάχθηκε στον αριστερό συνασπισμό ενόψει των βουλευτικών και θεωρείται πολιτικός με τον οποίο μπορεί να συνεργαστεί το κέντρο, αφού είναι φιλοευρωπαίος κι έχει απορρίψει τα πιο εμπρηστικά σημεία της ρητορικής του Μελανσόν. «Η πολιτική κουλτούρα πρέπει να αλλάξει», είπε χθες από τηλεοράσεως. «Πρέπει να ενεργήσουμε ως ενήλικες τώρα. Το κοινοβούλιο είναι διαιρεμένο», πρόσθεσε χωρίς να απαντήσει άμεσα στην ερώτηση αν θα είναι υποψήφιος για την πρωθυπουργία.
Ήδη ο Γκλικσμάν έχει έναν υποστηρικτή εκτός Γαλλίας, τον πρόεδρο της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Μπούντεσταγκα και μέλος των Σοσιαλδημοκρατών του Όλαφ Σολτς, Μίχαελ Ροθ, ο οποίος σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα X ανέφερε ότι εναποθέτει τις ελπίδες του στον Γκλικσμάν απορρίπτοντας τον Μελανσόν ως «εθνικιστή, αντισημίτη λαϊκιστή».
Πιθανός νικητής: Μπορίς Βαλό
Kαι μια λύση εκτός κομμάτων
Το Politico βλέπει και ως λύση την επιλογή ενός προσώπου εκτός πολιτικής σκηνής, για να κατευναστούν οι διαφωνίες που θα προκύψουν στην Αριστερά.
Ο σοσιαλδημοκράτης ευρωβουλευτής Glucksmann έθεσε αυτή την επιλογή στο τραπέζι τον περασμένο μήνα, προτείνοντας τον Laurent Berger (Λοράν Μπερζέ), πρώην ηγέτη του ρεφορμιστικού συνδικάτου CFDT.
Ο Berger είναι επίσης αναγνωρισμένος, τόσο στην αριστερά όσο και στη δεξιά, για την ικανότητά του να δημιουργεί συναίνεση και να γεφυρώνει χάσματα.
Για τον λόγο αυτό επικρατέστερος νικητής θεωρείται ο Laurent Berger.
