Συνέντευξη με έναν από τους κορυφαίους λαϊκούς τραγουδιστές της Ελλάδας, ο οποίος συνδυάζοντας την παράδοση με τη σύγχρονη μουσική σκηνή, διακρίνεται τόσο για το καλλιτεχνικό του έργο όσο και για τη φιλανθρωπική του δράση.
Ο λόγος για τον Κώστα Μακεδόνα. Γεννημενος και μεγαλωμένος στη Θεσσαλονίκη, ξεκίνησε την καριέρα του συμμετέχοντας σε σχολικές μουσικές εκδηλώσεις. Το 1985 έκανε τα πρώτα του βήματα στις μουσικές σκηνές της πόλης. Η μεγάλη του ευκαιρία ήρθε το 1987, όταν ο Σταμάτης Κραουνάκης αναγνώρισε το ταλέντο του και του πρότεινε συνεργασία στην Αθήνα, όπου δούλεψε με τη Βίκυ Μοσχολιού και την Τάνια Τσανακλίδου, ετοιμάζοντας παράλληλα το πρώτο του άλμπουμ με τη μουσική του Κραουνάκη και τους στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου.
Η πορεία του Μακεδόνα είναι γεμάτη από συνεργασίες με πολλούς σημαντικούς καλλιτέχνες της ελληνικής μουσικής σκηνής, όπως οι Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Ελένη Βιτάλη, Μανώλης Μητσιάς, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμητρα Γαλάνη, Χάρις Αλεξίου και Γιώργος Νταλάρας, καθώς και με διεθνείς καλλιτέχνες όπως η Milva και ο Gigi D’Alessio. Έχει κυκλοφορήσει 16 προσωπικά άλμπουμ με γνωστά τραγούδια όπως τα “Μόνο μια φορά”, “Το ποδήλατο”, “Μη μου λες αντίο” και “Κόκκινα γυαλιά”, και έχει συμμετάσχει σε δεκάδες άλμπουμ άλλων καλλιτεχνών.
Μία από τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας του ήταν η συμμετοχή του στην παράσταση “ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: ΠΟΙΟΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ” στο θέατρο Badminton, η οποία ολοκληρώθηκε με 150 παραστάσεις, αποκορυφούμενη με τη βραδιά στη Μακρόνησο. Το 2005, βραβεύτηκε στο Βατικανό για τη φιλανθρωπική και κοινωνική του δράση.
Εκτός από τη μουσική του καριέρα, ο Μακεδόνας είναι πιλότος σε αεροπορικές εταιρείες, πετώντας αεροσκάφη τύπου Airbus A320/A321, και εργάζεται επίσης ως εκπαιδευτής πτήσεων.
Μαζί με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, παρουσίασαν πρόσφατα το άλμπουμ “Ο Γκρεμιστής”, το οποίο αντλεί έμπνευση από το ποίημα του Κωστή Παλαμά και περιλαμβάνει οκτώ λαϊκά τραγούδια. Ο δίσκος περιέχει έργα του Μάνου Ελευθερίου, του Βύρωνα Λεοντάρη και του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη. Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου περιγράφει το άλμπουμ ως μία συλλογή που εκφράζει γνήσιο συναίσθημα και την επαναστατική δίψα που αποτυπώνεται μόνο από ποιητές όπως ο Παλαμάς.
Ο Κώστας Μακεδόνας, με τη βαθιά φωνή και το ξεχωριστό του ύφος, αποδεικνύει τη σημασία του ως ένας μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής, συνδυάζοντας την παράδοση με τη σύγχρονη μουσική σκηνή. Η καριέρα του αποτελεί παράδειγμα αφοσίωσης και δημιουργικότητας, και είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε περισσότερα για τις εμπειρίες και τις απόψεις του στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Ποια είναι η πρώτη μουσική ανάμνησή σας;
Η πρώτη μουσική μου ανάμνηση είναι τα λαϊκά και δημοτικά τραγούδια που
ακουγόντουσαν όλη μέρα στο σπίτι μιας και οι γονείς μου ήτανε λάτρεις
του καλού ελληνικού τραγουδιού.
Ποιο θεωρείτε το σημαντικότερο επίτευγμα στη μουσική σας
καριέρα μέχρι τώρα;
Μεγαλύτερη σημασία στην πορεία ενός ανθρώπου έχουν οι ανθρώπινες
σχέσεις. Έχω συνεργαστεί με αρμονικό και δημιουργικό τρόπο με
σπουδαίους καλλιτέχνες, μουσικούς, συνθέτες και στιχουργούς και έχουμε
δημιουργήσει δεσμούς ζωής έχοντας πάντα σαν στόχο ν’ αφήσουμε πίσω
μας σημαντικό μουσικό έργο.
Ποιος ήταν ο πρώτος σας καλλιτεχνικός ήρωας;
Ο Βασίλης Τσιτσάνης. Είχα μάθει δεκάδες τραγούδια του από παιδάκι μιας
και ήταν ο αγαπημένος λαϊκός συνθέτης των γονιών μου. Όταν έφυγε από
τη ζωή ήμουν ακόμα μαθητής στο λύκειο και αποφάσισα να οργανώσω
παρέα με άλλους συμμαθητές μου (που είχαμε φτιάξει τότε μια λαϊκή
ορχήστρα) μία συναυλία αφιερωμένη στην μνήμη του, συναυλία που
πραγματοποιήθηκε ακριβώς ένα μήνα μετά το θάνατο του. Αξέχαστη και
άκρως συγκινητική βραδιά.
Ποιο άλμπουμ ή τραγούδι σας σημαίνει περισσότερα και γιατί;
Αγαπώ πάρα πολλά τραγούδια από την πορεία μου όλα αυτά τα χρόνια. Το
«Μόνο μια φορά» ήταν το τραγούδι που με έβαλε σε όλα τα σπίτια των
Ελλήνων και έτσι έχει πάντα μία πολύ ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
Θα βάλω στην ίδια θέση και «το ποδήλατο» μιας και είναι ένα φωτεινό
τραγούδι και το έχουν αγαπήσει άνθρωποι από 2 έως 102 ετών.
Ποια είναι η πιο ενδιαφέρουσα συνεργασία που έχετε κάνει με αλλον καλλιτέχνη;
Δύσκολα πράγματα μου ζητάτε
Πώς αισθάνεστε για τη συμμετοχή σας στο album «Ο Γκρεμιστής»;
Περήφανος! Σε μία εποχή που η ποίηση δεν έχει την θέση που της αξίζει αλλά και
που πλέον είναι ελάχιστοι οι ολοκληρωμένοι δίσκοι με αρχή, μέση και τέλος,
καταφέραμε με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου να δημιουργήσουμε αυτό τον δίσκο που
ελπίζω να αφήσει ένα ισχυρό αποτύπωμα στην ελληνική δισκογραφία.
Ποιο ήταν το πιο δύσκολο τραγούδι να ερμηνεύσετε από τον κύκλο
των τραγουδιών του album;
Πιστεύω πως ο «Γκρεμιστής» είναι ένα τραγούδι υψηλών απαιτήσεων με πολύ
ιδιαίτερα νοήματα.
Πώς είναι η συνεργασία σας με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου;
Άκρως δημιουργική, αρμονική και γεμάτη εκπλήξεις!
“Ἀκοῦστε. Ἐγὼ εἶμαι ὁ γκρεμιστής, γιατί εἶμ᾿ ἐγὼ κι ὁ κτίστης,
ὁ διαλεχτὸς τῆς ἄρνησης κι ὁ ἀκριβογιὸς τῆς πίστης.
Καὶ θέλει καὶ τὸ γκρέμισμα νοῦ καὶ καρδιὰ καὶ χέρι.
Στοῦ μίσους τὰ μεσάνυχτα τρέμει ἑνὸς πόθου ἀστέρι.” Ήδη από τον
πρώτο στίχο ο Κωστής Παλαμάς τονίζει ότι η ιδιότητα του «γκρεμιστή»
είναι συνυφασμένη με αυτήν του «κτίστη». Το γκρέμισμα είναι όχι μόνο η
προϋπόθεση της δημιουργίας, αλλά και η πρόθεση για δημιουργία είναι η
προϋπόθεση για τον γκρεμιστή. Θα ήθελα να σχολιάσετε αυτό το φλογερό,
γενναίο, τολμηρό ποίημα -ύμνο στην κάθαρση και ωδή στην αναγέννηση.
Ο «Γκρεμιστής» είναι ένα ποίημα αρκετά δημοφιλές στους μουσικούς της
γενιάς μας. Υπάρχουν αρκετές μελοποιήσεις του, η κάθε μια διαφορετική.
Ακριβώς αυτό το δίπολο γκρεμιστή – κτίστη που συμπληρώνει η μία ιδιότητα
την άλλη, είναι που κάνει τόσο σημαντικό αυτό το ποίημα. Αυτή η ορμή για
γκρέμισμα, όχι απλώς για την καταστροφή, αλλά για τη δημιουργία για κάτι
καλύτερο από αυτό που έχουμε. Ειδικά στην εποχή μας που φαίνεται να
έχουν «κτιστεί» τα πάντα και που δεν έχουν αφήσει χώρο για κάτι καινούργιο,
η ανάγκη για «γκρέμισμα» και ανάκτησης του χώρου είναι ακόμα πιο μεγάλη.
Πώς προετοιμαστήκατε για την ερμηνεία αυτών των τραγουδιών;
Αυτός ο δίσκος γράφτηκε με έναν τρόπο πρωτόγνωρο για μένα. Ο Δημήτρης δε μου
έδωσε τα τραγούδια να τα μελετήσω στο σπίτι. Τα τραγούδια τα έμαθα και τα
τραγούδησα απευθείας στο στούντιο. Ο λόγος ήτανε γιατί ήθελε να πάρει το
παρθενικό συναίσθημα που θα μου γεννούσαν τα τραγούδια. Ήταν πολύ δύσκολη
διαδικασία αλλά πάρα πολύ ενδιαφέρουσα και νομίζω ότι τελικά ο Δημήτρης είχε
απόλυτο δίκιο.
Πώς ήταν η εμπειρία σας να ερμηνεύετε στίχους του Μάνου Ελευθερίου;
Ο Μάνος Ελευθερίου εκτός από υπέροχος ποιητής και στιχουργός ήταν και ένας
πολύ αγαπητός άνθρωπος και φίλος. Είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί του πρώτη
φορά σχεδόν πριν 30 χρόνια στο δίσκο «χωρικά ύδατα» με μουσικές του Διονύση
Τσακνή και από τότε δημιουργήθηκε μεταξύ μας μια εξαιρετική φιλία. Μέσα στα
χρόνια που ακολούθησαν ξανασυνεργαστήκαμε και σε άλλους δίσκους. Πάντα ήθελα
να είναι μαζί μου στο στούντιο όταν τραγουδούσα τραγούδια του. Δυστυχώς αυτή τη
φορά δεν ήταν. Μας λείπει η φυσική του παρουσία αλλά μας έχει αφήσει πίσω
υπέροχα λόγια, σαν μια ζεστή αγκαλιά.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας λαϊκοί τραγουδιστές και πώς σας έχουν
επηρεάσει;
Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Στέλιος Καζαντζίδης, Βίκυ Μοσχολιού, Δήμητρα Γαλάνη,
Γιώργος Νταλάρας, Χαρούλα Αλεξίου, Μανώλης Μητσιάς, Στράτος Διονυσίου,Πάνος
Γαβαλάς, Γλυκερία και πολλοί άλλοι. Είναι η μελέτη μου, η έμπνευσή μου και η
αισθητική μου.
Ποια είναι η γνώμη σας για τη σχέση της μουσικής με την ποίηση;
Όταν ενώνονται με εμπνευσμένο τρόπο η μία τέχνη απογειώνει την άλλη.
Ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα που έχετε μάθει στην καριέρα σας
ως τραγουδιστής;
Τίποτα δεν είναι δεδομένο και τίποτα δεν κρατάει για πάντα.
“Μόνο μια φορά έκλαψα για σένα πικρά
Κι ύστερα κανόνισα και δε σου τηλεφώνησα
Ούτε μια φορά” λένε οι στίχοι του Σταμάτη Κραουνάκη που
ερμηνεύσατε το 1991 για πρώτη φορά κι αναρωτιέμαι αν αυτοί οι
στίχοι σας είναι βιωματικοί για εσάς…
Το τραγούδι αυτό μου λέει πολλά παραπάνω από όσα λένε οι στίχοι
του. Είναι πλέον μέρος του εαυτού μου, μέρος της ζωής μου.
“Σ’ αγαπώ πολύ
πιο πολύ δεν ζεις
δε θέλω να μπορείς
πια να μ’ αρνηθείς
Μα και αν μ’ αρνηθείς
θα ‘μαι πάντα εκεί
στο όχι που θα πεις
να φωνάζω μη” λένε οι στίχοι του Νίκου Μωραϊτάκη που
ερμηνεύσατε το 2011 με την Γλυκερία. Υπάρχει πιστεύετε μια τόσο
δυνατή αγάπη ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που να αγαπάς τόσο
πολύ ώστε πιο πολύ δεν ζεις;
Φυσικά, αλλιώς δεν ζούμε στο έπακρο.
Ποια είναι η σημαντικότερη συμβουλή που σας έχουν δώσει οι
γονείς σας;
Να είμαι σωστός άνθρωπος
Αν είχατε μόνο μία μόνο ευχή, ποια θα ήταν αυτή;
Υγεία.
Ποιο είναι το δικό σας Motto ζωής;
Να ζούμε την κάθε μέρα μας σαν να είναι η τελευταία.
H μεγαλύτερή σας φοβία;
Το να γίνει η ζωή μου βαρετή.
Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή;
Οι γιατροί και οι νοσηλευτές, οι πυροσβέστες, οι δάσκαλοι, οι άνθρωποι που
παλεύουν για το μεροκάματο και όσοι προσπαθούν με όσες δυνάμεις έχουν
να κρατήσουν όρθιο ότι έχει απομείνει.
Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε αυτά που δεν επαναλαμβάνονται.
Τι είναι για εσάς ευτυχία;
Η αγκαλιά των ανθρώπων που αγαπάω και οι πτήσεις μου στη σκηνή αλλά
και στον αέρα.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο από όλα στη ζωή σας;
Την απληστία, την τσιγγουνιά (στα χρήματα και στα συναισθήματα), την
τεμπελιά και κυρίως τη γαιδουριά (δυστυχώς δεν βρίσκω άλλη λέξη κι έτσι
προσβάλω άδικα τα ευγενή τετράποδα).
Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι άλλο για τη δουλειά σας ή
οτιδήποτε άλλο;
Το καλοκαίρι θα μας βρείτε σε αρκετά μέρη της Ελλάδας και της Κύπρου.
Αναλυτικά το πρόγραμμά μας είναι το εξής:
ΙΟΥΛΙΟΣ
Παρασκευή 19 Ιουλίου: Δίον, «Φεστιβάλ Ολύμπου» – 60 χρόνια Χρήστος
Νικολόπουλος
Πέμπτη 25 Ιουλίου: Ασπρόπυργος – με την Γλυκερία
Παρασκευή 26 Ιουλίου: Γλυφάδα
Σάββατο 27 Ιουλίου: Τζια
Κυριακή 28 Ιουλίου: Βραχάτι Κορινθίας – με τη Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης
Θεοδωράκης
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Κυριακή 11 Αυγούστου: Καρπενήσι, Δημοτικό Αμφιθέατρο της Βιβλιοθήκης
Δευτέρα 12 Αυγούστου: Λάρισα, Φεστιβάλ «Από τον Κίσσαβο στο Κύμα»
Τρίτη 13 Αυγούστου: Κεφαλονιά, Αγία Ευφημία
Τετάρτη 14 Αυγούστου: Λευκάδα, Ανοιχτό Θέατρο Λευκάδας
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου: Καλλιμάρμαρο – Αφιέρωμα στον Λευτέρη
Παπαδόπουλο
Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου: Λάρνακα Κύπρου
Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου: Ηρώδειο – 60 χρόνια Χρήστος Νικολόπουλος
Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου: Αιγάλεω
Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου: Παλλήνη
Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου: Θεσσαλονίκη, Θέατρο Γης – 60 χρόνια Χρήστος
Νικολόπουλος
Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου: Φάρσαλα
Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου: Σωζόπολη Βουλγαρίας
