Ο μεγάλος, θυελλώδης έρωτας ανάμεσα σε δύο πανέμορφους ανθρώπους – την αριστοκρατική Ρόμι και τον γοητευτικό Αλέν – που μπορεί να έληξε αλλά η αγάπη του ενός για τον άλλον δεν σταμάτησε ποτέ να υπάρχει.
Ο Αλέν Ντελόν, ένας από τους πιο εμβληματικούς και γοητευτικούς ηθοποιούς του γαλλικού κινηματογράφου, έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω του ένα ανεξίτηλο στίγμα στην έβδομη τέχνη και στις καρδιές των θαυμαστών του παγκοσμίως. Με την εκθαμβωτική του εμφάνιση, το πλούσιο υποκριτικό ταλέντο και την ασύγκριτη σκηνική του παρουσία, ο Ντελόν καθιερώθηκε ως σύμβολο του ανδρικού κάλλους και του στιλ, ενώ ταυτόχρονα απέδειξε την αξία του ως ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του.
Ο θρύλος του γαλλικού και του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, έχει γυρίσει συνολικά περίπου 100 ταινίες που πολλές ανήκουν στα αριστουργήματα της έβδομης τέχνης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπήρξε ένας από τους ωραιότερους και πιο γοητευτικούς άντρες του κινηματογράφου. Όλες οι γυναίκες τον ερωτεύονταν και εκείνος… τις “άλλαζε” σαν τα πουκάμισα…
To 1958, γνωρίζει τη Ρόμι Σνάιντερ–τη Γερμανο-Αυστριακή, πάμπλουτη, μεγαλοαστή κόρη ενός ζευγαριού διάσημων ηθοποιών. Εκεινη ήταν μόλις 20 χρονών αλλά ήταν ήδη μια μεγάλη ευρωπαϊκή βεντέτα. Το πανέμορφο κορίτσι διαπρέπει στο ρόλο της θλιμμένης αυτοκράτειρας Σίσσυ… Η Paramount της έχει προτείνει τριετές συμβόλαιο, ωστόσο η Ρόμι διστάζει.
Μαζί με τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο φιλμ “Χριστίνα”, έχει το δικαίωμα να επιλέξει εκείνη τον παρτενέρ της. Μέσα από φωτογραφίες επιλέγει έναν άσημο 23χρονο Γάλλο ηθοποιό, τον Αλέν Ντελόν. Δεν τον γνωρίζει, αλλά τη γοητεύει σε τόσο μεγάλο βαθμό που αρχίζει να τον ερωτεύεται…
Οι κοινές φωτογραφίες τους με τα χαμόγελα, τα φιλιά και τις χειραψίες προδίδουν μια αμοιβαία έλξη…
Ωστόσο, η πρώτη τους συνάντηση είναι καταστροφική..
Ο Αλέν τη θεωρεί “εμετική”, μια “παραφουσκωμένη Γερμανίδα χήνα”.
Η Ρόμι πιστεύει ότι ο Αλέν “παραείναι ωραίος, παραείναι νέος, παραείναι καλοχτενισμένος , ντυμένος σαν τζέντλεμαν, με γραβάτα και κοστούμι, υπερβολικά της μόδας”. Την εκνευρίζουν ακόμα και τα τριαντάφυλλά του καθώς τα βρίσκει “Υπερβολικά κόκκινα”…
Ένα βράδυ δειπνούν μαζί στο Lido. Η Ρόμι – που συνοδεύεται από τη μητέρα της, Μάγδα – δεν μιλάει λέξη γαλλικά και ο Αλέν συλλαβίζει κάποια υποτυπώδη αγγλικά. “Είχε μάθει τις λέξεις ichliebedich και το έβρισκε διασκεδαστικό να μου τις επαναλαμβάνει συνέχεια, με κακή προφορά”, γράφει η Ρόμι, στο ημερολόγιό της. Ο Αλέν δεν έχει χρήματα, οπότε εκείνη θα κάνει το τραπέζι.
Το κασέ του, για το έργο “Χριστίνα” μετά βίας αγγίζει τις 30.000 φράγκα, ενώ η Σνάιντερ θα εισπράττει 750.000.
Οι εντάσεις μεταξύ τους συνεχίζονται και στα γυρίσματα της ταινίας. Η Ρόμι, που είναι μεγαλωμένη με άψογους τρόπους κι έχει έμφυτη ευγένεια, είναι φανερά ενοχλημένη από “αυτόν τον νεαρό, τον ντυμένο με μπλουτζίν και σπορ πουκάμισο, κακοχτενισμένο, που μιλάει γρήγορα, που είναι απολίτιστος που έρχεται πάντα αργοπορημένος στο στούντιο”.
Μπορεί να γκρινιάζει με την αγένειά του και να του μουτρώνει, ωστόσο, τον συνοδεύει στις τρελές του περιπλανήσεις, στο Παρίσι, όπου ο Αλέν “οδηγεί σαν τρελός το πράσινο MG του, γράφοντας τα φανάρια στα παλιά του τα παπούτσια.”
Είναι φανερό ότι αυτός ο άντρας τη συναρπάζει και νιώθει μια απίστευτη έλξη για εκείνον…
“Δεν πίστευα ποτέ ότι η ζωή μου θα `παιρνε αυτή την αισθηματική τροπή μαζί της. Δεν επρόκειτο για τον μεγάλο έρωτα, αλλά για τον πρώτο, τον έρωτα των 20 χρόνων, τον έρωτα της νεότητας. Ήμασταν πολύ διαφορετικοί. Είχα εντός μου πράγματα που δεν έβλεπε κανείς.
Είχα το παρελθόν μου, της Ινδοκίνας, τη δύσκολη παιδική μου ηλικία, αλλά αυτό δεν φαινόταν στο πρόσωπό μου. Εκείνη ήταν μια Ευρωπαία σταρ, αλλά εσωτερικά ήταν ένα παιδί. Υπήρχε μια χτυπητή αντίθεση μεταξύ μας. (…)
Ήταν πολύ ωραίο και αγνό. H Ρόμι είχε την ηλικία μου. Ως τότε, οι γυναίκες που αγαπούσα ήταν μεγαλύτερές μου κατά δέκα χρόνια. Αυτή τη φορά δεν ήταν μία από τα ίδια Μπορώ να πω ότι ήταν ο πρώτος μεγάλος μου έρωτας: ο έρωτας των είκοσι χρόνων είναι κάτι που δεν ξεχνιέται. Μετά, δεν είναι ποτέ το ίδιο…” θα πει ο Ντελόν για τη Σνάιντερ αργότερα…
Όσο περνάει ο καιρός το ειδύλλιό τους φουντώνει.. Μετά το τέλος των γυρισμάτων, η Ρόμι συνοδεύει τον Αλέν στο αεροδρόμιο, αποχαιρετώντας τον με κλάματα. Δύο μέρες αργότερα φεύγει κρυφά να τον συναντήσει στο Παρίσι καθώς δεν μπορεί να είναι μακριά του…
Στην Αυστρία, ο Τύπος μιλά για την αρπαγή της “αυτοκράτειρας” από τον “αχρείο Γάλλο ζεν πρεμιέ” και η λίστες δημοφιλίας της Ρόμι κατρακυλούν από την 1η στην 20η θέση.
Στη Γαλλία αντιθέτως, στην χαρακτηρίζουν “το ωραιότερο γερμανικό δώρο από την εποχή της Μάρλεν Ντίτριχ”. Στις 22 Μαρτίου του 1959, Ρόμι και Αλέν… αρραβωνιάζονται…
Για λίγο καιρό ζουν τον μεγάλο έρωτά τους… Εκείνος τη φωνάζει “ma puppelle”- κουκλίτσα μου κι εκείνη τον αποκαλεί πειρακτικά “grandpa”- παππού…
Ο Αλέν, τη γνωρίζει στον Λουκίνο Βισκόντι, τον μετρ που θα σκηνοθετήσει το πέρασμά της στο ποιοτικό σινεμά καθώς και το ντεμπούτο και των δυο τους στο θέατρο. Στο “Κρίμα που είναι πόρνη” υποδύονται το τραγικό αιμομικτικό ζευγάρι. Ο Λουκίνο, άλλωστε, επιμένει πως μοιάζουν σαν αδέλφια.
Η Ρόμι όμως έχει ανησυχίες. Το νέο κύμα του γαλλικού σινεμά και τα παθιασμένα νοήματα των Γάλλων διανοούμενων την τρομάζουν.
Ο Αλέν μπορεί να την αγαπά αλλά δεν αντέχει τη μονογαμία… Οι καβγάδες μεταξύ τους είναι έντονοι πια…
“Η Ρόμι, προερχόταν από μια κοινωνική τάξη που μισώ όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Δεν ήταν βέβαια δικό της σφάλμα. Μέσα σε πέντε χρόνια δεν κατάφερα να απαλείψω τίποτα απ’όλα αυτά που της είχαν εντυπωθεί τα 20 χρόνια της προηγούμενης ζωής της. Στη ουσία ζούσα με δυό γυναίκες. Με την μία ήμουν τρελά ερωτευμένος. Τη δεύτερη, την απεχθανόμουν το ίδιο έντονα…” λέει για εκείνη μετά από χρόνια…
Το 1963, είναι μια ιδιαίτερα άσχημη χρονιά για την όμορφη Ρόμι. Υποφέρει βλέποντας τις φωτογραφίες από τα παρασκήνια των γυρισμάτων της “Μαύρης Τουλίπας”.
“Είδα σε όλες τις εφημερίδες την ίδια φωτογραφία: ο Αλέν, καθισμένος στην πτυσσόμενη πολυθρόνα με το όνομά του, με μια κοπέλα καθισμένη στα γόνατά του».- είναι η Ναταλί Μπαρτελεμί, μέλλουσα κυρία Ντελόν.”λέει…
Υποφέρει όχι μόνο για το χωρισμό της αλλά και για την ήττα της…
Περνάει ο καιρός, γνωρίζει το γιο του, ξαναβρίσκονται και γίνονται φίλοι. Η Ρόμι παντρεύεται τον σκηνοθέτη Χάρι Μέγιεν και γεννά ένα αγόρι. Το 1969 ο Αλέν την καλή ως συμπρωταγωνίστριά του στην ταινία “Η πισίνα”.
“Ο Ντελόν; Δεν υπάρχει τίποτα πιο κρύο από μια νεκρή αγάπη”, δηλώνει η Ρόμι γελώντας στους δημοσιογράφους. Ωστόσο, το κινηματογραφικό τους φιλί στη συγκεκριμένη ταινία θα ψηφιστεί αργότερα ως “ένα από τα πιο σέξι, όλων των εποχών”.
Το 1972 συμπρωταγωνιστούν στη “Δολοφονία του Τρότσκι”. Ο Αλέν της συμπαραστέκεται όταν εκείνη χάνει το μοναχογιό της στα 14 του σε ένα τραγικό δυστύχημα και είναι εκείνος που θα οργανώσει την κηδεία του.
Όταν η Ρόμι φεύγει από τη ζωή από αλκοόλ, βαρβιτουρικά και ραγισμένη καρδιά, είναι πάλι εκείνος που αναλαμβάνει τις διατυπώσεις και φροντίζει να ταφεί δίπλα στο γιο της.
Την αποχαιρετά με ένα σπαρακτικό γράμμα στο Paris Match: “Μa Puppele, σε κοιτώ ξανά και ξανά. Θέλω τα μάτια μου να σε χορτάσουν, να σου πω ξανά και ξανά πως ποτέ δεν ήσουν πιο όμορφη, πιο γαλήνια.
Ξεκουράσου. Είμαι εδώ. Έμαθα λίγα γερμανικά μαζί σου. Ichliebedich. Σ’αγαπώ. Σ’αγαπώ ma Puppele.”
Στα 76 του χρόνια, ο Αλέν Ντελόν, σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του στην Corriere della Sera, αποκαλύπτει…
“Δεν μπορώ να δω την ταινία ‘Πισίνα’. Με πονάει πολύ”…
“Λυπάμαι που δεν την παντρεύτηκα ποτέ”
Η Ρόμι Σνάιντερ είχε γράψει για εκείνον ότι ήταν “ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής μου.
Όποτε τον χρειάζομαι είναι εκεί να μου κρατήσει το χέρι. Εξακολουθεί να είναι το μόνο άτομο που μπορώ να βασίζομαι πάνω του.”
