Αύριο Τετάρτη μεταβαίνει στο Κάιρο η ελληνική αντιπροσωπεία, με επικεφαλής τον Γιώργο Γεραπετρίτη, για να συζητήσει με τους Αιγύπτιους το ζήτημα που προέκυψε σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής Σινά. Η Αθήνα ζητά την τήρηση των δημόσιων δεσμεύσεων του προέδρου Αλ Σίσι στην πολιτική συμφωνία των δύο πλευρών. Αυτό ακριβώς θα διαμηνύσει και ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών κατά τις επαφές του στην Αίγυπτο.
Η Ελλάδα υποστηρίζει το, από αιώνων διαμορφωθέν, πάγιο καθεστώς της Μονής και θα επιδιώξει την ολοκλήρωση της συμφωνίας με την αιγυπτιακή πλευρά στη βάση όλων όσων συζητήθηκαν και ανακοινώθηκαν στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας των δύο χωρών με γνώμονα τη διαφύλαξη του χαρακτήρα της Μονής, δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης.
Το ζήτημα αυτό έμενε στον αέρα για πολλά χρόνια και όπως τονίζουν κυβερνητικές πηγές, δεν υπήρξε άλλος πρωθυπουργός και άλλη κυβέρνηση που ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα. “Δεν περιμέναμε μια δικαστική απόφαση για να το κάνουμε θέμα, όπως έκανε η Αντιπολίτευση. Ασχοληθήκαμε σοβαρά από την πρώτη στιγμή” αναφέρουν οι ίδιες πηγές.
Η Αθήνα πάντως θα επιμείνει στα όσα συμφωνήθηκαν στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας, να μην υπάρξει κανένα ζήτημα με τον χαρακτήρα της Μονής και όλα όσα ισχύουν ως προς το διαμορφωθέν πάγιο καθεστώς της και τον χαρακτήρα λειτουργίας της και όλα όσα έχουν να κάνουν με τη Μονή αυτή καθαυτή και όλους τους λατρευτικούς – θρησκευτικούς χώρους.
Στην ελληνική φαρέτρα θα βρεθεί και η έγγραφη παραδοχή της Αίγυπτου έναντι της Unesco ότι η ιδιοκτησία κτηρίων και εδαφών ανήκει στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης.
Σχετικά με την απόφαση του αιγυπτιακού δικαστηρίου, πρόκειται για ένα κείμενο 160 σελίδων με πολλά σύνθετα νομικά ζητήματα. Είναι υπό επεξεργασία από το Υπουργείο Εξωτερικών, γιατί περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων τίτλοι, αιτιολογική γνώμη και εξαιρετικά σύνθετες νομικές σκέψεις στην αραβική γλώσσα.
Όπως προκύπτει, σύμφωνα με πληροφορίες, η απόφαση κάνει δεκτή την έφεση της Μονής σχετικά με την νόμιμη κατοχή όλων των λατρευτικών χώρων από την Μονή και το εσαεί θρησκευτικό δικαίωμα εγκαταβίωσης των ελληνορθοδόξων μοναχών, ωστόσο δεν αναφέρει ιδιοκτησία της Μονής επί των λατρευτικών χώρων.
Αναφέρει, επίσης, ότι η Μονή δεν έχει ιδιοκτησία σε πέριξ μη λατρευτικούς χώρους. Έτσι, φαίνεται ότι δεν τίθεται ζήτημα έξωσης των μοναχών και δήμευση.