Έφυγε από τη ζωή χθες, σε ηλικία 107 ετών, ο Γεώργιος Δαΐκος από τη Ζαχάρω, εμβληματικός πανεπιστημιακός γιατρός και γνωστός ως εισηγητής της ελληνικής λοιμωξιολογίας.
Ο Γεώργιος Δαΐκος γεννήθηκε το 1918 στην Ζαχάρω και σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αποφοίτησε το 1940 και απέκτησε την ειδικότητα της Παθολογίας. Μετεκπαιδεύτηκε στην Παθολογία στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Βοστώνης (1947-1951) και εξειδικεύτηκε στις λοιμώξεις. Το 1952 επέστρεψε στην Ελλάδα και αρχικά εργάσθηκε στην Δ΄ Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου «ο Ευαγγελισμός» και στη συνέχεια στη Θεραπευτική Κλινική του Νοσοκομείου «Αλεξάνδρα» (1955). Στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» δημιούργησε και τον πρώτο πυρήνα για την ανάπτυξη της Λοιμωξιολογίας στην Ελλάδα. Το 1961 ίδρυσε, μαζί με άλλους πανεπιστημιακούς και διευθυντές κλινικών, την Εταιρεία Ιατρικών Σπουδών. Το 1985 έλαβε τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή και Το 2016 του απονεμήθηκε η τιμητική διάκριση «Αλκμαίων».
Η ιστορία του Γεώργιου Δαΐκου είναι αποτυπωμένη παντού στη Νέα Φιγαλεία (Ζούρτσα) του σημερινού Δήμου Ζαχάρως, την οποία ευεργέτησε καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου του. Στον Ι.Ν Αγίου Νικολάου, στο Λαογραφικό Μουσείο, σε πέτρινες βρύσες, σε πέτρινες εκκλησίες, σε σχολικές μονάδες. Έδωσε την περιουσία του και ανακατασκευάστηκε το σπουδαιότερο και παλαιότερο Βυζαντινό Μνημείο της Ηλείας και εκ των παλαιοτέρων της Ελλάδας. Η Ι.Μ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ζούρτσας (Μοναστήρι Παναγίας Βόγαλης). Εκεί, ανακηρύχθηκε και Επίτιμος Δημότης Δήμου Ζαχάρως – Φιγαλείας.
