“Δεν έτρωγα, δεν έπινα, δεν έκανα μπάνιο, δεν κοιμόμουν, υπήρχαν μόνο αρνητικές σκέψεις στο μυαλό μου” δηλώνει ο Στράτος Τζώρτζογλου.
Ο Στράτος Τζώρτζογλου έδωσε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Βαζαίο με αφορμή τα νέα του επαγγελματικά σχέδια. Μεταξύ άλλων, ωστόσο, ο δημοφιλής ηθοποιός επέλεξε να αναφερθεί στην πολύ δύσκολη περίοδο που κλήθηκε να διαχειριστεί όταν ήρθε αντιμέτωπος με την κατάθλιψη.
Έχεις μιλήσει ανοιχτά για μια πολύ δύσκολη περίοδο που πέρασες, σήμερα είσαι εντελώς καλά;
Πέρασα τρία χρόνια μέσα σε βαθιά κατάθλιψη. Ήταν σκοτεινά. Ξαφνικά, έκλεισα όλες τις πόρτες στο φως. Αρνήθηκα να ζήσω. Δεν έτρωγα, δεν έπινα, δεν έκανα μπάνιο, δεν κοιμόμουν. Υπήρχαν μόνο αρνητικές σκέψεις στο μυαλό μου. Είχα απηυδήσει με τον εαυτό μου, με όλους. Δεν μπορούσα καν να τηλεφωνήσω στον γιο μου, στους ανθρώπους που με αγαπούσαν. Δεν ήθελα να δώσω συνεντεύξεις, να εμφανιστώ, να συνεχίσω να δουλεύω.
Ζήτησα να φύγω και από τη σειρά που έπαιζα τότε. Τα λεφτά μου τελείωσαν και το μόνο που ήθελα, ήταν να με αφήσουν όλοι ήσυχο. Ακόμα και για τη γυναίκα μου, τη Σοφία, σκεφτόμουν πως δεν θα με αντέξει, πως θα φύγει.
Μέσα σ’ αυτό το σκοτάδι, υπήρχε κάτι που σε κράτησε όρθιο;
Ναι. Υπήρχε ένα μικρό, πολύ μικρό φωτάκι μέσα μου. Ένα κεράκι που έριχνε λίγο φως γύρω του. Και κάπου μακριά, υπήρχε άλλο ένα κεράκι – η πίστη μου στον Θεό. Δεν είχα δύναμη να προσευχηθώ, δεν είχα καν κουράγιο να το σκεφτώ. Αλλά είχα έναν πνευματικό, έναν γέροντα από τη Ρόδο. Τον έπαιρνα στο τηλέφωνο και του έλεγα: «Προσευχήσου για μένα, γιατί ούτε γι’ αυτό δεν είμαι ικανός». Είχα πίστη, αλλά ήμουν αδύναμος. Ήταν σαν να παρακολουθούσα τη ζωή μου να σβήνει από απόσταση.
