Τέλος εποχής για τους Black Sabbath: Συγκίνησε ο Ozzy στο «κύκνειο άσμα» του – Παραληρούσαν οι θεατές στο κατάμεστο Βίλα Παρκ

Η αρχική σύνθεση των Black Sabbath επανενώθηκε για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια χθες, Σάββατο (5/7) στο Βίλα Παρκ του Μπέρμιγχαμ και μάλιστα για τελευταία φορά, καθώς η εμφάνιση είναι η τελευταία συναυλία του τραγουδιστή «θρύλου» της heavy metal, Ozzy Osbourne.

«Είναι τόσο ωραίο να βρίσκομαι σε αυτή τη σκηνή, που δεν έχετε ιδέα», είπε ο Ozzy στο πλήθος των 42.000 ατόμων όταν ο φτερωτός θρόνος του αναδύθηκε για πρώτη φορά στη σκηνή. «Ας αρχίσει η τρέλα!», είπε σε έναν τελευταίο αποχαιρετισμό προς το κοινό.

«War Pigs», «Iron Man» και άλλες μεγάλες επιτυχίες των θρύλων της heavy metal, αλλά όταν έρχεται η στιγμή για το «Paranoid», σείεται ολόκληρη η αρένα για ένα εντυπωσιακό και συνάμα ηλεκτρικό «κύκνειο άσμα».

This was Ozzy Osbourne and Black Sabbath’s final moment.

The last performance.

The last song.

Paranoidpic.twitter.com/HfmkoJmcqL

— Eric Hunley (@hunleyeric) July 6, 2025

Το κοινό εκστασιασμένο, σχεδόν υπνωτισμένο, συμμετείχε συνέχεια, τραγουδώντας τη μελωδική γραμμή από κάθε επιτυχία του συγκροτήματος.

Περισσότεροι από 40.000 θεατές ταξίδεψαν από όλο τον κόσμο για να τους δουν για τελευταία φορά ζωντανά στη σκηνή και πάνω από 5 εκατομμύρια θεατές παρακολούθησαν το σόου μέσω live streaming.

Ο ήχος τους, σαρωτικά δυνατός με ισχυρή την εμβληματική ηλεκτρική κιθάρα και το μπάσο, διαμόρφωσε μία  ολόκληρη «σχολή» ως προς την εξέλιξη της σύγχρονης μουσικής ιστορίας και μέχρι σήμερα, 57 ολόκληρα χρόνια από τη μέρα που πρωτοακούστηκε, εξακολουθεί να έχει την ίδια ακριβώς δύναμη.

Ο Ozzy μεγαλειώδης και συγκινητικός, μία φιγούρα κυρίαρχη πάνω στη σκηνή, παρά το γεγονός ότι δεν σηκώθηκε στιγμή από τον θρόνο του λόγω των κινητικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει, ωστόσο η συνεχής διάδραση με το κοινό υπερκάλυπτε κάθε αδυναμία του.

Δίνοντας την τελευταία του συναυλία αποχαιρέτησε τους θαυμαστές του, λέγοντας «δεν έχετε ιδέα πώς αισθάνομαι – σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Σας λατρεύω», σε ένα συναισθηματικό αλλά πραγματικά μεταλλικό αντίο.

Πυροτεχνήματα εκρήγνυνται στον ουρανό πάνω από το γήπεδο του Βίλα Παρκ στο Μπέρμιγχαμ, ενώ το κοινό παραληρεί σε μία συναυλία που σηματοδοτεί ένα τέλος εποχής.