Ο πρίγκιπας της Σαουδικής Αραβίας Αλ Ουαλίντ μπιν Χάλεντ μπιν Ταλάλ αλ Σαούντ, γνωστός διεθνώς ως «ο Πρίγκιπας που κοιμάται», απεβίωσε σε ηλικία 36 ετών, μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες σε κώμα.
Η είδηση του θανάτου του ανακοινώθηκε το Σάββατο 19 Ιουλίου από τον πατέρα του, πρίγκιπα Χάλεντ μπιν Ταλάλ αλ Σαούντ, ανιψιό του δισεκατομμυριούχου Αλ Ουαλίντ μπιν Ταλάλ. «Ω, ηρεμήσε ψυχή, επέστρεψε στον Κύριό σου, ευχαριστημένη και ευάρεστη σε Αυτόν, και μπες ανάμεσα στους δίκαιους υπηρέτες Μου, και μπες στον Παράδεισό Μου… Με βαθιά πίστη στο θέλημα του Αλλάχ και μεγάλη θλίψη, θρηνούμε τον αγαπημένο μας γιο», έγραψε συγκλονισμένος στα αραβικά στην πλατφόρμα X, συνοδεύοντας την ανακοίνωση με μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του γιου του, ξαπλωμένου στο νοσοκομειακό κρεβάτι. Η εξόδιος ακολουθία προγραμματίστηκε για την Κυριακή 20 Ιουλίου, καθώς η οικογένεια προετοιμαζόταν να αποχαιρετήσει ένα παιδί που βρισκόταν στα όρια της ζωής και του θανάτου για σχεδόν μια ολόκληρη γενιά.
{يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ، ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً، فَادْخُلِي فِي عِبَادِي، وَادْخُلِي جَنَّتِي}
بقلوب مؤمنة بقضاء الله وقدره وببالغ الحزن والأسى ننعى إبننا الغالي
الأمير الوليد بن خالد بن طلال بن عبدالعزيز آل سعود رحمه الله
الذي انتقل… pic.twitter.com/QQBbMWGOOG— خالد بن طلال بن عبد العزيز ( أبو الوليد ) (@allah_cure_dede) July 19, 2025
Ο «Ντεντέ», όπως τον αποκαλούσε η οικογένειά του, γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1990 και είχε τραυματιστεί σοβαρά σε τροχαίο δυστύχημα το 2005, στην ηλικία των 15 ετών, ενώ φοιτούσε σε στρατιωτική ακαδημία στο Λονδίνο. Τα πολλαπλά κρανιοεγκεφαλικά τραύματα και η εσωτερική αιμορραγία τον οδήγησαν σε βαθύ κώμα, από το οποίο δεν ξύπνησε ποτέ. Μεταφέρθηκε σε Ιατρικό Κέντρο στο Ριάντ, όπου παρέμεινε νοσηλευόμενος για τα επόμενα 19 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο πατέρας του ήταν πάντα στο πλευρό του, κρατώντας τον στη ζωή με μηχανική υποστήριξη και μετατρέποντας το δωμάτιο του νοσοκομείου σε ένα διαρκές μέρος προσευχής και ελπίδας.
Ο πρίγκιπας Χάλεντ συχνά μοιραζόταν βίντεο και φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου καταγραφόταν κάθε μικρή κίνηση του γιου του – όπως ένα τρεμόπαιγμα των δαχτύλων ή το σήκωμα ενός χεριού – που γίνονταν δεκτές με δέος από τους χιλιάδες ακολούθους του. Σ
ε εορταστικές περιόδους όπως το Ραμαζάνι, το Έιντ ή την Εθνική Ημέρα της Σαουδικής Αραβίας, το δωμάτιο στολίζονταν έτσι ώστε να φαντάζει σαν να ήταν παρών ο πρίγκιπας στην καθημερινότητα. Η ιστορία του «κοιμισμένου πρίγκιπα» έγινε σύμβολο πίστης και αφοσίωσης, με πολυάριθμους επισκέπτες – μέλη της βασιλικής οικογένειας, πολίτες, ακόμα και ξένους ηγέτες – να προσεύχονται δίπλα στον πρίγκιπα Χάλεντ και τα υπόλοιπα παιδιά του. Παρά το γεγονός ότι ο Αλ Ουαλίντ δεν επανήλθε ποτέ σε πλήρη συνείδηση, για τον πατέρα του παρέμεινε πάντα «ζωντανός», ένα παιδί που δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ. Ο θάνατός του σηματοδοτεί το τέλος μιας σιωπηλής μάχης που κράτησε σχεδόν δύο δεκαετίες και άφησε βαθύ αποτύπωμα όχι μόνο στην οικογένειά του, αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα.
