Εδώ και μήνες το θέατρο που παίζουν ο Τραμπ και ο Πούτιν συνεχίζεται, με αντικειμενικό στόχο τον χειρουργικό διαμελισμό της Ουκρανίας.
Είναι ο μεγαλύτερος διασυρμός που έχουν υποστεί ποτέ οι ΗΠΑ και το αρπακτικό που έχουν για Πρόεδρο, από την αιώνια αντίπαλο Ρωσία και τον χειριστικό Πρόεδρό της.
Κάποιες παλιότερες εποχές ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έλεγε, κάτι που είναι καλό να γνωρίζουμε πάντα : “Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται”.
Στη σχέση του Τραμπ με τον Πούτιν, υπάρχουν και τα δυο σκέλη αυτής της πρότασης στο έπακρο.
Το πότε ξεκίνησε αυτή η σχέση είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Ίσως μάλιστα να ξεκίνησε σε μια εποχή που ο Πούτιν δεν υπήρχε στο προσκήνιο, αλλά ήταν ακόμη ένας άγνωστος χαμηλόβαθμος πράκτορας της KGB τη περίφημης μυστικής υπηρεσίας της Σοβιετικής Ένωσης. Τ΄τε σύμφωνα με τις φήμες ο Τραμπ που είχε χρεοκοπήσει και δεν μπορούσε να βρει λύση από το αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα, διασώθηκε από την KGB και την ρωσική Μαφία, με αντάλλαγμα να διευκολύνει την λαθραία διάχυση σοβιετικών κεφαλαίων στις ΗΠΑ. Η πολιτική άνοδος του το 2015 ώσπου έφτασε να γίνει ο επίσημος υποψήφιος Πρόεδρος από το Ρεμπουμπλικανικό κόμα, απετέλεσε μια ανέλπιστη ευκαιρία που οι Ρώσοι δεν άφησαν να πάει χαμένη ενισχύοντας με εκατομμύρια ψεύτικους λογαριασμούς στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, μια προσφιλή τους προπαγανδιστικήυ τακτική σε όλη τη Δύση, με απώτερο σκοπό την εκ των έσω διάβρωση και πτώση της.
Η σχέση του Τραμπ με την Ρωσία ήταν εμφανής και στην πρώτη θητεία του, δημιουργώντας ποικίλα σχόλια. Η δεύτερη νίκη του Τραμπ στις εκλογές του 2024, έκανε ακόμη πιο εμφανή αυτή την σχέση, αναβίωσε στο έπακρο τις θεωρίες συνωμοσίας και τις φήμες που θέλουν τον Τραμπ να είναι πιόνι του Πούτιν.
Ότι έχει συμβεί από τότε, είναι μια θεατρική παράσταση. Η υπερβολικά φιλική στάση του Τραμπ προς τον Πούτιν που εξέπληξε εχθρούς και φίλους, ο εξευτελισμός του Ζελένσκι στο οβάλ γραφείο, αλλά και σχετικά πιο πρόσφατη μεταστροφή του Τραμπ, εναντίον του Πούτιν, δεν είναι παρά μια μεγάλη θεατρική παράσταση, με θεατές το παγκόσμιο κοινό. Το επιδιωκόμενο ήταν να μπορέσει η Ρωσία να προωθήσει τις θέσεις στο πεδίο της μάχης, σε τέτοιο σημείο, ώστε στην τελική διαπραγμάτευση, να είναι πιο εύκολο να αναγκαστεί η Ουκρανία και η ευρωπαϊκή Δύση να υποχωρήσει.
Όλα αυτά περί προθεσμίας 50 ημερών αρχικά στην Ρωσία για να δεχθεί κατάπαυση του πυρός και η πιο πρόσφατη προθεσμία των 10 ημερών που πέρασε χωρίς να γίνει τίποτα, δεν είναι παρά στάχτη στα μάτια των αφελών, που δεν μπορούν να διακρίνουν το θέατρο από την πραγματικότητα. Ο σκοπός ήταν να αμβλυνθούν οι εντυπώσεις, κυρίως ανάμεσα στους ψηφοφόρους του Τραμπ, ότι ο “ελέκτός” τους είναι υποχείριο του Πούτιν και της Ρωσίας.
Το τι θα γίνει στην συνάντηση κορυφής της Αλάσκας, ανάμεσα στον Τραμπ και το Πούτιν, θα το δούμε την προσεχή Παρασκευή.
Αλλά είναι περίπου προδιαγεγραμμένα. Ο ΠΟύτιν θα διεκδικήσει όσα περισσότερα μπορεί στην ανατολική Ουκρανία, γεγονός που είναι μάλλον αδύνατον να δεχτεί τόσο ο Ζελένσκι όσο και οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Έτσι ο Τραμπ θα έχει πάλι την ευκαιρία να ρίξει την ευθύνη για την συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία.
Τα σχέδια του Πούτιν για περαιτέρω επέκταση της Ρωσίας σε ευρωπαϊκά εδάφη δεν έχουν αλλάξει και η παρουσία του Τραμπ του δίνει την μοναδική ευκαιρία να το πετύχει.
Ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί την Παρασκευή, το μόνο που μοιάζει για την ώρα σίγουρο, είναι το ότι σε ορίζοντα πενταετίας η Μόσχα θα επιχειρήσει εισβολή σε χώρα μέλος του ΝΑΤΟ.
Αλλά πέντε χρόνια είναι πάρα πολλά με τον ρυθμό που τρέχουν οι εξελίξεις στην εποχή μας.
Το μέλλον – ευοίωνο ή δυσοίωνο – θα το αποφασίσει η Τεχνητή Νοημοσύνη.
Αν κάτι είναι ανησυχητικό όμως, είναι κάποια δείγματα στην συμπεριφορά του Τραμπα που όσο πάει κξαι πληθαίνουν. Το ότι δηλαδή το μυαλό του έχει αρχίσει να παρουσιάζει δείγματα εξασθένησης.Στην συνέντευξη που έδωσε για την συνάντηση του με τον Πούτιν, με την τεράστια αυτοπεπεποίθηση που τον διακρίνει-χαρακτηριστικό ενός υπερνάρκισσου που βρέθηκε στην κορυφή του7 κόσμου-είπε με στόμφο ότι θα συναντήσει τον Πούτιν στην… Ρωσία. Ίσως και να νομίζει ότι η Αλάσκα είναι ακόμη ρώσικη. Λίγο πιο ύστερα μιλ’ωντας για τον Ζελένσκι είπε κάτι πάρα πάνω από ανησυχητικό. Για τις αντιδράσεις του Ζελένσκι σε μια πιθανή παραχώρηση εδαφών στη Ρωσία, ο Τραμπ είπε: «Συμφωνώ με τον Ζελένσκι. Αλλά διαφωνώ με αυτό που έκανε. Διαφωνώ βαθιά. Αυτός ο πόλεμος δεν έπρεπε να είχε συμβεί. Δεν θα έπρεπε να είχε συμβεί. Με ανησύχησε λίγο αυτό που είπε ο Ζελένσκι: “Πρέπει να λάβω έγκριση σύμφωνα με το Σύνταγμα”. Δεν χρειαζόταν έγκριση για να κηρύξει πόλεμο και να σκοτώσει κόσμο, αλλά χρειάζεται έγκριση για να ανταλλάξει εδάφη. Γιατί θα γίνουν κάποιες ανταλλαγές εδαφών».
Με άλλα λόγια ο Τραμπ έχει την εντύπωση ότι ο Ζελένσκι… κήρυξε τον πόλεμο στην Ρωσία. Τρεισήμισι χρόνια μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022, το να έχει ακόμη αυτήν την εντύπωση, δεν είναι και πολύ ενθαρρυντικό…
